ช่วงนี้เขียนบล็อกถึงหนังสือที่ไม่ได้รีวิวต่อเนื่องหน่อยค่ะ มาถึงคิวของ Lisa Marie Rice นักเขียนที่เราเคยอ่านของเธอครั้งแรกคือ

ชุด มิดไนท์ 

พล็อตเรื่องเราว่าโอเคแหละแต่สู้แชนน่อนไม่ได้นะสำหรับตัวเรา ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะสำนวนแปลที่บอกตรงๆเบื่อสำนวนเธอมาก แต่เลิฟซีนในเรื่องสิไม่ธรรมดา ก้ากกก แม้จะหื่นยังไงแต่พอเจอสำนวนแปลของเธอคนนี้ก็ส่ายหน้าไปหลายทีเหมือนกัน

และได้อ่านอีกทีคือเรื่อง...ล่ารักพิทักษ์เธอ

เล่มนี้ก็ยังเฉย แต่แปลโอเคนะ(ซึ่งคนแปลคนละคนกับชุดมิดไนท์) แต่เรื่องที่เราอ่านจบ แล้วอยากเขียนรีวิวมากๆก็นี่เลย เล่ห์ลับพิศวาสร้าย แต่นี่เป็นเล่มสองน่ะสิเล่มแรกตอนซื้อมาหมดซะงั้นเลยได้แต่เล่มสองมา(ซื้อมาดองไว้น่าจะตั้งแต่ปีที่แล้วๆนะถ้าจำไม่ผิด)แต่ไม่คิดจะหยิบมาอ่านเลยเพราะดองไว้นานเหมือนกัน

จนเมื่อไม่กี่วันก่อนหยิบเล่ห์ลับพิศวาสร้ายเล่มนี้มาอ่าน 

ไอ้หยา!!! มันสนุกกว่าที่คิดไว้นะ และที่สำคัญสำนวนแปลโอเคมาก แม้ว่าจะมีบางคำออกแนวยืดเยื้อไปหน่อย แต่โดยรวมถือว่าผ่านเลยแหละ ซึ่งหายากมากๆสำหรับที่นี่  และ เช่นเดียวกันที่ตอนนี้ก็ตั้งตารองานแปลของ ลิซ่า มารี ออกมาเพราะขาดช่วงนานเหมือนกัน