Bloggang.com : อ้อมกอดของความเหงา : > > ดยุคหมาป่าเจ้าเสน่ห์ A Certain Wolfish Charm Vs แม่มดยอดรักหมาป่า Tall Dark Wolish

> > ดยุคหมาป่าเจ้าเสน่ห์ A Certain Wolfish Charm Vs แม่มดยอดรักหมาป่า Tall Dark Wolish – by…..Lydia Dare < <

จริงๆแล้วช่วงนี้ยังไม่อยากอ่านแนวพาราฯเท่าไหร่นะคะ ต่ที่หยิบเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านเพราะส่วนนึงเป็นแนวย้อนยุคแบบที่เราชอบแม้จะเป็นย้อนยุคแบผสมพาราฯก็เถอะหลังจากที่อ่านแล้ว อืมมม ชอบเลยนะได้รสชาติของย้อนยุคเต็มๆ สำหรับเราพล็อตเรื่อน่ารักนะคะ ได้ความโรมานซ์แบบย้อนยุคที่โอเคเลยทีเดียว แม้บางจุดจะอ่านแล้วแอบคิดว่า แอร๊ ก่อนหน้านี้มัวทำอะไรอยู่เพิ่งจะมารู้สึกตัวเนี๊ยะ!

หลังจากลิลลี่ รัทเลดจ์ พยายามเขียนจดหมายถึง ไซม่อน ดยุคแห่งแบล็คมอร์ ผู้ปกครองของโอลิเวอร์หลานชายเธอเองซึ่งลิลลี่พบว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นและลิลลี่เองจนปัญญาไม่รู้ว่าจะจัดการปัญหานี้อย่างไร แต่จดหมายไม่ได้รับการตอบกลับจากดยุคผู้ที่เหมือนจะไม่มีเวลาตอบจดหมายแต่กลับมีเวลาใช้เวลาเหลือเฟือเพื่อหาความสุขไปทั่วเมือง นั่นทำให้ลิลลี่ขอสาปแช่งเขาที่ไม่สนใจอ่านจดหมายของเธอ ในเมื่อดยุคไม่รับรู้และไม่มาเยี่ยมเด็กในปกครองของเขาเอง ลิลลี่ก็แค่ต้องเดินทางไปหาเขาแทน!และเขาจะต้องเสียใจที่ละทิ้งหน้าที่ตัวเอง

ไซม่อนดยุคแห่งแบล็คมอร์รู้ว่ายิ่งใกล้วันพระจันทร์เต็มดวงเท่าไหร่อาการหงุดหงิดงุ่นง่านของเขาก็จะยิ่งเป็นอันตรายมากยิ่งขึ้น และสิ่งสุดท้ายที่ไซม่อน ต้องการก็คือการที่ต้องอยู่ใกล้ๆกับลิลลี่ รัทเลดจ์ ผู้หญิงที่เขารู้ว่าเมื่อเขาได้อยู่ใกล้แล้วอาจพลั้งมือทำร้ายเธอเพราะไซม่อนจึงต้องรีบจัดการให้ลิลลี่ออกไปจากคฤหาสน์ของเขาให้เร็วที่สุดแต่......ยิ่งพยายามผลักไสเท่าไหร่สุดท้ายก็ยิ่งได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น(ขอบอกว่าส่วนตัวแล้วชอบช่วงนี้ที่สุดอ่ะ)
การพยายามควบคุมตัวเองของไซม่อนที่ไม่อยากอยู่ใกล้กับลิลลี่แต่เหตุการณ์มันมักตรงกันข้ามเสมอ สุดท้ายการห้ามใจก็คือเผลอใจ อิ อิ กลับตัวไม่ทันแล้ว เล่มนี้วิลเลี่ยมน้องชายของไซม่อนก็ทำให้เราอ่านไปแล้วยิ้มนะนึกว่าเขาจะป็นพระเอกเล่มต่อไปซะอีกแต่ไม่ใช่แหะไปเล่มสามโน่นเลย

เล่มที่สองของชุดนี้แล้วค่ะหลังจากที่บอกไว้ก่อนหน้านี้ว่าอ่านเล่มแรกจบไปแล้วเราชอบมากกกกจึงเป็นเหตุให้คิดว่าเล่มสองคงจะพอฟัดพอเหวี่ยงกับเล่มแรกล่ะน่า แต่....พอได้หยิบเล่มสองขึ้นมาอ่านปุ๊บ แม่เจ้า!บอกว่าแอบผิดคาดแฮะเพราะเล่มสองเป็นอะไรที่ไม่ค่อยสนุกเอาซะเลย พล็อตโดยรวมน่าเบื่อมากกกกกกผิดคาดจริงๆช่างแตกต่างกับเล่มแรกซะนี่กะไร

หลังจากคืนวันพระจันทร์เต็มดวงที่ผ่านมา เบนจามิน ไม่สามารถเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าได้ตามปกติ นั่นทำให้เขารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับร่างกายเขาแล้ว ดังนั้นเบนต้องเดินทางไปยังสก็อตแลนด์เพื่อพบกับผู้รักษาซึ่งนั่นก็คือแม่มดซึ่งเบนรู้ว่าแม่มดมีเพียงแค่ในนิทานเท่านั้นไม่มีวันที่จะมีตัวตนอยู่ในโลกนี้จริงๆ(แล้วที่แกรเป็นหมาป่าล่ะเบน 555+) ซึ่งนั่นคือเหตุผลให้เบนเดินทางเพื่อค้นหาผู้ที่จะรักษาลูกครึ่งหมาป่าอย่างเขาได้โดยที่ไม่รู้ว่าแม่มดในตำนานมีตัวตนอยู่จริงหรือไม่และเบนต้องการแก้ปัญหาในครั้งนี้ด้วยตัวเองโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากพี่ชายทั้งสองคนของเขา

หลังจากเวลากว่าสองสัปดาห์ที่เบนเดินทางสู่เมืองเอดินบะระในสก็อตแลนด์
และได้พบกับหญิงสาวผมสีแดงเพลิงที่เขาได้ช่วยหล่อนจากอุบัติเหตุโดยบังเอิญเบนก็ไม่สามารถสามารถถอนสายตาจากเธอได้เลยเขารู้ว่าสัญชาตญาณของสัตว์ป่าในตัวเขามีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งเพียงแค่ได้สัมผัสผู้หญิงคนนี้แรงดึงดูดระหว่างทั้งสองคนรุนแรงเหลือเกินแต่ความมุ่งมั่นของเขาที่เดินทางมาที่นี่เพื่อหาตัวผู้รักษาเพื่อที่จะรักษาอาการผิดปกติของเขาไม่ใช่มาติดใจผู้หญิงคนหนึ่ง!

สำหรับเอลสเพธ แคมป์เบลล์ การที่ลอร์ดเบนจามินยืนหยัดและพร้อมช่วยเหลือเธอนั้นก็ทำให้เธอร้สึกอบอุ่นในใจแล้วเพราะลูกนอกสมรสอย่างเธอไม่ใช่สิ่งที่ส่วนใหญ่ในเมืองให้การยอมรับนอกจากเพื่อนแม่มดของเธอเท่านั้น และยิ่งเอลมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเบนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้รู้ว่าเธอและเขามีสิ่งหนึ่งที่เชื่อมโยงหากันอย่างลึกซึ้งและเอลอยากถูกเขากอดไว้ในอ้อมแขนเขาตลอดไปการที่ต้องอยู่ในอ้อมแขนเขานั่นทำให้รู้สึกดีจริงๆ แต่อย่างที่เพื่อนแม่มดของเธอบอกว่านั่นมันไม่เหมาะสม และอีกไม่นานเขาจะต้องกลับคืนสู่ชีวิตของเขาในลอนดอนที่ซึ่งเขาจากมาและเอลไม่อยากทำให้สิ่งต่างๆยุ่งยากยิ่งกว่าเดิม

อย่างที่บอกว่าเล่มนี้พล็อตค่อนข้างอืดค่ะทำให้อ่านแล้วสำหรับเราน่าเบื่อในระดับนึงเลยพล็อตวนเวียนๆมากเหมือนอยู่กับที่ไม่ไปไหนเลย อ่านไปบางทีต้องวางพักก่อน(ซึ่งไม่เหมือนเล่มแรกที่อ่านจบรวดเดียว)แถมบรรดาเพื่อนๆแม่มดของนางเอกมีเข้ามาให้วุ่นวายกันเป็นพักๆอีกต่างหาก ทั้งๆที่น่าจะสนุกแต่ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ แต่ใช่ว่ามันจะไม่ไหวเอาซะเลยนะคะ

สำหรับเราคิดว่าโอเคแต่สนุกสู้เล่มแรกไม่ได้จริงๆทั้งๆที่พล็อตเล่มแรกก็ไม่มีอะไรมากแต่กลับได้ใจเราไปเลย แต่สำหรับเราอ่านมาสองเล่มแล้วแอบคิดในใจก็ตรงที่พระเอกกลัวนักกลัวหนาสำหรับการทำสัญลักษณ์คู่ครองที่กลัวว่าจะทำร้ายคู่ชีวิตซะเหลือเกินนี่จริงๆแล้วพออ่านไปมันไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้นเลยเหอะพออ่านจบไปแล้วเราถึงกลับบอกว่าแค่เนี่ย!! มันน่ากลัวตรงไหน(ฟร่ะ) 5555+ นางเอกแทบไม่รู้สึก

Create Date : 02 มีนาคม 2555

Last Update : 24 พฤษภาคม 2555 22:29:27 น.

7 comments

Counter : 1402 Pageviews.

คุณอิน สวัสดีตอนเย็นวันเสาร์ค่ะ

มีเวลามากๆ จะแวะเข้มาอ่านนะคะ

รักษาสุขภาพค่ะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:16:49:39 น.

หวัดดีจ้าตูน...เห็นคนรีวิวเยอะเหมือนกันเล่มแรก
ส่วนตัว (เชื่องช้ามาก)..ยังไม่เคยได้อ่านอีกเช่นเคย
และค่อนข้างเฉยๆ กับแนวแฟนตาซีจ้า...(แอบแซวหน่อย 555+)

ว่า...ลิลลี่ รัทเลดจ์ นี่ เป็นอะไรกับแฮรี่ รัทเลดจ์(สามีของป๊อบปี้จ้ะ)
ส่วนดยุคแห่งแบล็คมอร์(ชื่อนี้ก็คุ้นๆ อ่านเจอบ่อยมากๆ เลย (แต่ตอนนี้นึกไม่ออก)
และเอลสเพธ แคมป์เบลล์ เป็นญาติส่วนไหนของ แกรนและเชลบี(ของนอร่าหรือเปล่า55+)

โดย: nikanda

วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:19:53:39 น.

^
^
^
อินจ้ะ ไม่ใช่ตูน..

เขียนผิด ลืมตรวจทานกร่อนคลิกส่ง..

โดย: nikanda

วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:20:00:08 น.

อิน..กำแพงหัวใจ เป็นงานเขียนของซูซาน จอนห์สันจ้า
เนื้อเรื่องประมาณ มีคนปองร้ายนางเอกและลูก ...เธอจึงหลอกล่อพระเอก
ให้ช่วยพาเธอออกจากอังกฤษ (มั๊ง) แล้วก็ตกลุมรักกัน และจริงๆ แล้ว มีความบัลมากกว่านั้น

โดย: nikanda

วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:7:10:11 น.

คุณอุ๊ หวัดดีค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะค๊าา

แจงที่พูดมาทั้งหมดทั้งมวลข้างต้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย 55555+ ตอนเราอ่าก็คิดถึงแต่ แฮรี่ รัดเรทจ์ เหมือนกัน ส่วนเล่มนี้เป็นแนวพาราฯ ที่เป็นย้อนยุคแบบแรงกว่า ส่วนของพาราฯมีกลิ่นอายนิดนึงเราชอบส่วนที่เป็นย้อนยุคตรงนี้ซะจริงๆ

อ่อ กำแพงหัวใจ ของ เจ๊ ซู จอห์น หรอกรึ อิ อิ เราไม่ใช่แฟนเจ๊แกเลยจริงๆจ้า แฮ่ๆ

โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:10:07:27 น.

^
^
เราก็ไม่ใช่จ้า...อ่านแล้วไม่อิน เฉยสนิท...
มีเจนแอนเครนซ์ด้วยนะ ก็พออ่านได้ แต่ไม่ได้ชอบมาก

ชีวิตนี้ ผูกขาดแค่ไม่กี่คน ที่เห็นแล้วซื้อเลย ไม่ต้องคิด
คือ ลิซ่า เคลย์พาส,ลินดาา โฮเวิร์ด,ซูซาน เอลิสเบส ฟิลลิป
จูดิธ แมคนอธ,ลินน์ กราแฮม...555+ (อ่านนี้พล็อตซ้ำแค่ไหนก็ซื้อ)

ส่วนพวกกลางๆ ซื้อบ้างไม่ซื้อบ้าง... ก็คริสติน่า ดอดด์,จิลล? บาเนตต์

ตกใครไปบ้างหนอ...เชอร์รี่ โธมัส....ก็เป็นอีกคนที่ต้องตามผลงาน

ปล.นิยายแนวปัจจุบันของลิซ่า ...แก้วกานต์ไม่คิดจะแปลบ้างเหรอ
เห็นมีตั้งเยอะแยะมากมาย...ชื่อเรื่องและพล็อตต่างๆ ก็ดูน่าอ่านดีออก

โดย: nikanda

วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:19:09:55 น.

แวะมาทักทายยามดึก (อีกแล้ว)ครับ

โดย: pakma_13

วันที่: 5 มีนาคม 2555 เวลา:3:56:45 น.