Group Blog All Blog
|
เมื่อเค้า(อยาก)ให้ฉันเป็นแม่คน... >เริ่มต้นยังไงดีล่ะ... เอาเป็นว่าตอนนี้ที่บ้านมีหลานชายแค่คนเดียว ส่วนพี่สะใภ้คงมีลูกอีกไม่ได้ เพราะมดลูกไม่ดีทำงานหนักๆก็ไม่ค่อยได้ เมื่อวานเราและคนในครอบครัวก็เลยคุยกันเกี่ยวกับหลาน ทางบ้านลงความเห็นว่า เราควรไปปรึกษาหมอว่า เราจะท้องได้หรือไม่ แล้วถ้าหากเราท้องจริงๆ เด็กจะปลอดภัยไหม ((อันนี้เรารู้อยู่แก่ใจ ว่าถ้าแม่กินยาตลอดสุขภาพดีและภูมิคุ้มกันสูง ก็ไม่มีอะไรน่าห่วง เด็กที่เกิดมาตอนนี้แทบไม่ติดเชื้อเลย จะมีก็แค่ 1% เพราะแม่เด็กเหล่านั้นไม่ได้กินยาและสุขภาพไม่ดี)) แต่.................มันก็ไม่มีอะไร 100% เสมอไป ต้องทำใจเผื่อไว้ หากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เมื่อต้องการจะมีเค้า ก็ต้องยอมรับหากเค้าจะต้องเป็นเหมือนเรา (((อันนี้กลุ้มมากมาย))) ทั้งๆที่รู้ว่า ในอสุจิไม่มีเชื้อ แต่เราก็ประมาณไม่ได้ เรื่องนี้คงต้องนอนก่ายหน้าผากไปมาสัก 500 ตลบ ยิ่งตอนนี้เรื่องคนเก่าก็มีมาให้คิด เ็ฺฮ้ออออออออ......... คำพูดของแม่ยังคงก้องอยู่ในหู....... "เวลาที่เราโกรธ เราน้อยใจ เราเสียใจ เราจะมองข้ามความดีที่เค้าทำให้เรามากมาย หากเค้าไม่รักลูก เค้าจะมาขอหนูแต่งงานหรือ ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าหนูป่วย แต่เค้าก็ยังมาแต่งงานกับหนู คนเราไม่มีใครดี 100% หรอก บางครั้งคนเราก็ทำผิดผลาดกันได้"...... .... หรือที่ผ่านมาเราคิดมากกับโรคที่เราเป็น เราน้อยใจ เสียใจ จนมองข้ามความดีของเค้าไปจริงๆ หรือว่า เราเองที่ไม่ยอมให้อภัย ไม่ยอมเปิดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น..... กลับมาเขียนบล็อคแล้วเหรอพี่มาดาม เด๋วต้องตามอ่านย้อนหลังสักหน่อยล่ะครับ
โดย: Job IP: 125.25.38.231 วันที่: 16 ตุลาคม 2551 เวลา:7:52:49 น.
|
dolceneraavenezia
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เส้นทางชีวิตนั้นยาวไกล..... แต่เส้นทางของความเข้าใจ มักจะสั้นเสมอ LA VITA E' UN VIAGGIO DOVE NON SI FINISCE MAI DI IMPARARE..... ~~~~~~~~ บันทึกเรื่องราวในชีวิตของผู้หญิงคนนึง... "พลอย" ชื่อนี้พี่ชายคนนึงตั้งให้ ใช้สำหรับบล็อกแก็งค์เท่านั้น Link |
แต่จากข้อความพอเดาเรื่องอื่นก่อนหน้าได้บ้าง
เอาเป็นว่าค่อยๆ แก้ทีละอย่างแล้วกันครับ