Group Blog All Blog
|
คงเป็นอีกวันที่... เมื่อวานโทรหาเพื่อนที่เมืองไทย "คิดถึง"เพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานเก่า คุยกันราวๆชั่วโมงได้ คำถามเดิมๆ เหงาไหม?อยู่ที่โน่นชินหรือยัง มีเพื่อนบ้างหรือเปล่า แล้วสุขภาพเป็นยังไง ฯลฯ.. เฮ้อออ.. เหงาหรอ...เหงาซิ...ลูกก็ไม่มี..บ้านก็อยู่กลางสวนโดดๆหลังเดียว คุณสามีไปทำงานทุกวัน ออกจากบ้านแต่เช้า กลับสองทุ่มทุกวัน เวลาของพลอยหน่ะหรอ หมดไปกับการอยู่คนเดียว และเรียนๆๆๆ เรียนสาระพัดเท่าที่สมองจะรับได้ ที่ออกไปเรียนจะได้เจอคนอื่นๆบ้าง เพื่อใช้ชีวิตให้เหมือนคนปกติทั่วไป ใบหน้าที่ยิ้มแย้มก็เผื่อกลบเกลื่อนความเหงา เท่านั้นเอง.. คิดถึงบ้าน..คิดถึงครอบครัวและเพื่อนๆ ที่เป็นเหมือนๆกัน อยากระบายเรื่องราวหลายๆอย่าง การเป็นอยู่ การรักษา ฯลฯ อยู่ที่นี่ เหมือนตัวคนเดียวไหม..ก็อาจจะเหมือนนะ ไปหาหมอคนเดียวตลอด คุณสามีก็ทำงานหนัก และเหนื่อยน่าดู เวลาที่เราอยู่ด้วยกันจริงๆ เรากลับไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ แม้กระทั่งผลการรักษาของพลอย คุณสามียังไม่มีเวลารับรู้เลย ไม่ใช่ว่าเค้าไม่สนใจ..เพียงแต่เค้าเหนื่อยงานมามากแล้ว พลอยไม่อยากเอาเรื่องของพลอยไปเล่าให้เค้าไม่สบายใจ บางทีการทำตัวเป็นคนดี มันก็เหนื่อยนะ แต่ก็นี่แหละนะ ชีวิต อย่าทำอะไรให้เค้าเป็นห่วงดีที่สุด อะไรที่จัดการเองได้ก็ทำเองจะดีกว่า แม้ว่าเราจะต้องเก็บเอาไว้คนเดียว เล่าให้ใครฟังไม่ได้ ก็ต้องทำ.. จริงๆก็อยากคุยกับคุณสามีทุกๆเรื่อง... คำถามต่างๆ..ความกดดันต่างๆ...เรื่องราวต่างๆที่รุมเร้า เก็บมันไว้ที่พลอยก็แล้วกัน...สักวันพลอยจะบอกคุณ เข้าใจความรู้สึกค่ะ
แต่เราว่าคุณควรพูดหรือเล่าให้สามีฟังนะคะ เขาอาจจะเหนื่อยเลยไม่ได้ถาม แต่ก็ไม่น่าจะไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้อยากรับรู้นะคะ ^^ เล่าเถอะค่ะ โดย: blue passion วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:29:27 น.
...วันพรุ่งนี้จะไม่เหนื่อยแล้ว..เมื่อวันนี้ได้เข้าใจแล้ว..ว่าชีวิตคนเราจะหาความสุขได้จากไหน...สู้ ๆ นะคะ
โดย: sj13palmkung วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:30:10 น.
เอ้า ถุงเป็นกำลังใจให้ละกาน ไม่มีอะไรเท่าตัวเราที่จะทำให้เราเข้มแข็งและสู้ต่อไป สู้ๆๆๆๆ ยังไงเรากะต้องสู้ อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อตัวเรา เย้ๆๆๆๆเน้
โดย: ถุงก๊อปแก๊ป วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:18:33 น.
.....วันนี้หายขุ่นจิตบ้างหรือยัง... .....ถ้ายัง... .....ไปเช็คเมล์ดูก่อน... .....(อาจจะยิ่งกว่าเดิมก็ได้) ...^-^... โดย: saraburitrebor วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:16:30 น.
อย่างน้อยยังได้เจอหน้า อยู่กับคนที่รักทุกวัน ได้กอด ได้สัมผัส ... แต่เราจิ ต้องคุยกันผ่านหน้าเจอ ยินเสียงผ่านวิดิโอคอลลล เฮ้อออ ชักอิจฉาคุณพลอยแล้วสิ อย่าเบื่ออย่าเหงา อย่าเศร้า เด๋วไม่สวยนะ อิอิ
โดย: อ้อ (loveTRAVEL1977 ) วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:16:59 น.
|
dolceneraavenezia
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เส้นทางชีวิตนั้นยาวไกล..... แต่เส้นทางของความเข้าใจ มักจะสั้นเสมอ LA VITA E' UN VIAGGIO DOVE NON SI FINISCE MAI DI IMPARARE..... ~~~~~~~~ บันทึกเรื่องราวในชีวิตของผู้หญิงคนนึง... "พลอย" ชื่อนี้พี่ชายคนนึงตั้งให้ ใช้สำหรับบล็อกแก็งค์เท่านั้น Link |
.....ไหนหันหน้ามาซิ....
.....เก่งมาก...
.....ทีนี้...
.....ยิ้มซิ...
.....เก่งมาก...
.....เอาลูกอมไปหนึ่งเม็ด...
...^-^...