แค่ไหน...เท่าไหร่...เมื่อไหร่...จะกลับมา คนเราอ่อนแอกันได้แค่ไหนนะ ความเสียใจจากเรื่องเดียวกัน มันก็คงไม่ได้เหมือนกันเท่ากันหรอกใช่มั้ย ...ความเจ็บที่รู้สึก อาจจะลึกไม่เท่ากัน รอยบาดที่เจ็บนั้น จะเท่ากันได้อย่างไร.... หมอประจำตัวบอกเสมอๆว่า...ความอ่อนไหวของเรามันมากเกินคนปกติ เสียใจก็มากกว่า....ร่าเริงก็ล้นกว่า ก็พยายามดูแลตัวเองไม่ให้ต้องไหวไปตามแรงกระแทกจากคนและเรื่องราวรอบข้าง ...มันยากนะมันยาก แม้จะอยากให้เข้มแข็ง แต่เรื่องราวแรงแรง ก็คอยแย่งมุ่งทำลาย..... เชื่อเถอะว่า...เมื่อบางทีน้ำตามันไหล มันก็พาลจะไหลไม่มีทางหยุด หายใจให้ลึกแค่ไหน เช็ดน้ำตากี่รอยพันหน....น้ำตาก็ยังคงไหลไม่หยุดสักที ....ทำยังไงให้มันหยุด เพราะที่สุดที่เสียใจ สุดท้ายน้ำตาก็ไหล เหมือนหัวใจที่ระทม... ก็รออยู่นะ รอเวลาที่ตัวเองจะเข้มแข็งได้มากกว่านี้ บางทีเหมือนจะดีขึ้น เหมือนจะเริ่มสู้...แต่แล้วก็หลุด...พลาด...อ่อนแอ...อ่อนไหว...ไม่ได้เรื่อง...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ...เหนื่อยจังเลยเหนื่อยจัง พลังมันไปไหนหมดนะ ความสุขที่เคยพบปะ กลับมานะ...กลับมาสักที....   Create Date : 07 พฤษภาคม 2557 3 comments Last Update : 7 พฤษภาคม 2557 22:56:41 น. Counter : 639 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆ นะคะคุณนัท เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: Ka Mammin IP: 171.7.106.87 8 พฤษภาคม 2557 0:42:53 น.

ความรู้สึกของคนเรามากน้อยต่างกันค่ะ พยายามเข้มแข็งไว้นะคะ..รอแค่เวลาให้มันผ่านไป คนทุกคน..มีทุกข์ มีสุข ต่างกัน มากบ้างน้อยบ้าง แต่มันก็จะผ่านไป...อดทนนะคะคุณนัท พี่เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ   โดย: พี่ธัญ...tanjira IP: 27.55.237.46 8 พฤษภาคม 2557 14:43:09 น.

เสียงเพราะดีขอรับ....   โดย: ขุนเพชรขุนราม 11 พฤษภาคม 2557 2:57:10 น.