บันทึกรักถึง Thank You
|
|||
ขอโทษน่ะลูกรัก วันจันทร์ที่ 18 กรกฎาคม 2554 (ชดเชยวันเข้าพรรษา) แต่ก็มาทำงาน วันนี้ลูกรักของแม่อายุ 4 เดือน กับ 15 วันแล้ว แม่ขอโทษลูกรักจริง ๆ น่ะคะ ที่แม่ไม่ได้เข้ามา up date ข้อมูลของลูกตลอดเวลา 3 เดือนกว่ามานี้ แม่ไม่อยากแก้ตัว แต่อยากให้ลูกรู้ว่า ถึงแม้แม่จะไม่ได้เข้ามา up date ข้อมูลของลูกในนี้ แต่หนูก็อยู่ในทุก ๆ ลมหายใจของแม่อยู่ดี ถึงวันนี้ แม่เองก็ยังยุ่งกับงานอยู่เหมือนเดิม แทบจะไม่มีเวลาให้กับตัวเอง แต่แม่มีเวลาให้กับลูกเสมอ ขอ up date ข้อมูลของลูกอย่างเคร่า ๆ ก่อนน่ะ แล้วต่อจากนี้ไป แม่จะพยายามเข้ามา up date ทุกเช้า เท่าที่จะทำได้ 14 เมษายน 2554 โกนผมไฟลูก จากหนุ่มน้อยผมดกดำ กลายเป็นโล้นซ่าภายในพริบตา 16 เมษายน 2554 ไป รพ.เกษมราษฎร์ รัตนาธิเบศน์ เพื่อตรวจร่างกาย คุณพ่อทำประกันชีวิตให้ลูกจ๊ะ หนูได้รับวัคซีนชุดใหญ่ทั้ง 2 ครั้ง (2 เดือน และ 4 เดือน) เหตุเพราะคุณพ่อกลัวสุด ๆ หลังจากที่ได้ฟังคุณหมออธิบายถึงวัคซีนแต่ละตัว พ่อกับแม่มีความเห็นตรงกันที่ ยอมจ่ายเงินก้อนใหญ่ เพื่อเป็นการป้องกันลูก ถึงแม้ว่าจะรับรองผลเพียงแค่ 90% ก็ตาม ดีกว่าต้องมาทะยอยจ่ายเงินเป็นค่ารักษาตัวลูก ซึ่งเมื่อไหร่ หนักหนาสาหัสหรือไม่ ก็ไม่รู้ แล้วแม่เองจะทนรับสภาพนั้นได้หรือป่าวก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน ส่วนสูง น้ำหนักตัว ของลูกแต่ละครั้งที่ไปหาหมอ มักจะได้คำตอบที่ติดตลกมากเสมอ "น้ำหนักตัวเกินเกณฑ์เล็กน้อย แต่ยังพอรับได้" "ส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานชายไทย" ก็จะไม่ให้ลูกของแม่น้ำหนักเกิณฑ์เกณฑ์ได้ยังงัยเล่า หนูกินเก่งมาก นมแม่ที่ยิ่งมีอยู่น้อย ๆ จึงไม่พอกับความต้องการของลูก แม่จึงได้พึ่งพานมของแม่ ๆ ท่านอื่น ในบ้านโพรงกระต่ายมีนา จ๊ะ ซึ่งก็คือ "แม่เก่ง" แม่ของน้องมิวนิค และ "แม่ลี่" แม่ของน้องอิ๊ก ขอบคุณ แม่เก่ง และ แม่ลี่ ที่ช่วยเป็นแม่นมให้ลูกของแม่ Thank You ครับ ลูกมีแม่เป็นผู้ให้กำเนิด มียายเป็นแม่ที่คอยเลี้ยงลูกแล้ว หนูยังมี แม่เก่ง และ แม่ลี่ อีก 2 คน ที่เป็นแม่คอยแบ่งปันน้ำนมให้ลูกินน่ะค่ะ หนูต้องกตัญญูกับแม่เก่ง และแม่ลี่ ด้วยน่ะ เรามีไปไหว้องค์กรมหลวงชุมพร (เสด็จเตี่ย) เพื่อฝากเนื้อฝากตัวลูกแก่พระองค์ท่าน ขอให้พระองค์ท่านโปรดช่วยดูแล ปกป้อง คุ้มครอง ลูกของแม่ ให้เป็นเด็กดี เด็กเก่ง เด็กฉลาด และเด็กแข็งแรง หนูมีความสุขมากที่ได้ไปกราบท่าน ณ ดอนหอยหลอด คุณพ่อบอกว่า ให้หนูโตอีกนิด แล้วเราจะไปกราบท่านที่หาดทรายรี จังหวัดชุมพร แม่มีอาการวิตกกังวล เกี่ยวกับการคว่ำของลูก เพราะดูหนูคว่ำยากเหลือเกิน หนูพยายามแล้วทุกครั้งก็มักจะติดแขน ติดพุง หนักก้นเป็นประจำ และในวันที่ 13 กค 54 ที่ผ่านมา หนูก็คว่ำด้วยตัวเองจนสำเร็จ หลังจากนั้นมาหนูก็พยายามคว่ำตลอดเวลา แม้กระทั่งเวลาหลับ จนแม่ตกนั่งเฝ้าหนูตอนหลับกันเลยทีเดียว ตอนนี้แม่มีอาการวิตกเกี่ยวกับการคว่ำของลูกอีกแล้ว แต่เป็นการวิตกที่ว่า เมื่อไหร่หนูจะหยุดอาการบ้าคว่ำสักที คุณพ่อบอกว่าคงเหมือนเรา ๆ ที่หัดปั่นจักรยานได้ ขี่มอเตอร์ไซด์ได้ ขับรถยนต์ได้ใหม่ ๆ นั่นเอง หนูเป็นเด็กที่ชอบการอาบน้ำมาก ตอนนี้คุณยายอาบน้ำให้หนูวันละ 3 ครั้งแล้วน่ะครับ รอบบ่าย อาบน้ำปกติ หนูเป็นเด็กขี้ร้อนมากจริง ๆ คุณยายมักพูดว่า เวลาลูกได้เล่นน้ำ เหมือนปลาช่อน ปลาหมอได้น้ำเลยทีเดียว หนูเป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง จนใคร ๆ ทั้งซอย ก็หลงรักหนูกันหมดแล้ว โดยเฉพาะเหล่าบรรดา คุณป้า คุณยาย ทั้งหลาย ทุกคนบ่นกันเกรียวเชียว ถ้าหนูไม่อยู่ซอย 19/10 นี้คงจะเหงา ตอนนี้บ้านใหม่ของเราใกล้จะเสร็จแล้วน่ะ กำลังต่อเติมห้องครัวให้คุณยาย และติดมุ้งลวดเหล็กดัดอีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว คุณพ่อมีแผนจะเปลี่ยนรถใหม่ แต่เป็นรถเก่ามือสองจ๊ะ เพราะรถคันที่ใช้อยู่นั้นรู้สึกคับแคบมาก เวลาเราเดินทางไปไหน ๆ กัน สงสารคุณยายและลูกมาก เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2554 เราเดินทางไป จ.สิงห์บุรี ไปร่วมงานบวชของ พี่เจน ลูกชายของคุณย่าเพ็ญคนสวยกัน ถึงแม้ทุกคนจะงานยุ่งมากมาย แต่ก็เข้ามาทักทายหนู หนูก็ช่างน่ารักเหลือเกิน ใครมาอุ้มหนูก็ไม่โยเยยอมให้อุ้ม และยิ้มรับทุกคนอีกต่างหาก ถึงแม้อากาศจะร้อนอบอ้าวก็ตาม เจ้านายแม่มาแล้ว แค่นี้ก่อนน่ะครับ แล้วแม่จะเข้ามาเขียนใหม่ รักลูกมากครับ ที่สุดของหัวใจแม่ มาอัพบล็อคซะทีน่ะค่ะ รอติดตามน้อง thank you อยู่บ่อยๆ
เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ ไม่ต้องรีบ ปล่อยเค้าไปตามพัฒนาการของเค้าเอง แต่คนเป็นแม่ก็มักจะกังวล เห็นว่าเด็กรุ่นเดียวกันทำได้กันหมดแล้ว ทำไมลูกเรายังทำไม่ได้ซะที อิอิ เพราะจิ๊บเป็นแบบนั้นค่ะ แต่สดท้ายลูกเราก็ทำได้ ช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร ลุ้นๆ ตลอด พอเค้าทำได้มันตื่นเต้นมากๆ เลยค่ะ ขอให้น้องแข็งแรงๆ น่ะค่ะ โดย: แม่น้องแน็กซ์คับผม IP: 49.230.221.83 วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:50:46 น.
|
เสือน้อยเมืองนนท์
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ที่หลงทางเข้ามาใน Blog นี้ เจ้าของ Blog แอบดีใจที่มีคนเข้ามาทักทายกัน Blog นี้ ไม่มีสาระอะไรน่ะค่ะ มีแต่ความรักมอบให้กับทุก ๆ ท่าน โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก เจ้าของหัวใจของเจ้าของ Blog ผู้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการเขียน Blog ดังนั้นเนื้อหาส่วนใหญ่ก็จะเขียนถึงเจ้าตัวเล็ก ชื่อ "Thank you" เป็นหลักค่ะ หวังเอาไว้ว่าสักวัน เมื่อเจ้า Thank you โตพอที่จะอ่านออก และทำความเข้าใจอะไรได้แล้ว เขาจะเข้ามาอ่าน Blog นี้ของแม่ เพื่อจะได้รู้ว่า แม่รักเขา มากแค่ไหน สุดท้าย ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม และทุก ๆ ความเห็น ทุก ๆ คำแนะนำค่ะ Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
พยายามกระตุ้น เอาของเล่นมาวางไว้ คุยด้วยทุกวัน แกล้งให้ขยับตัวมั่ง
ยังไงก็แข็งแรงอยู้แล้วนี่หน่า เด็กนมแม่..