บันทึกรักถึง Thank You
|
|||
ไปเที่ยว "ภูเขาทอง" กันจร๊า วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2554 วันนี้ตื่นกันสายนิดนึงจ๊ะ ลูกรัก ก็เมื่อคืน (วันเสาร์) ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่จ๊ะ อยู่ ๆ เลือดกำเดาก็ไหลออกมาเป็นเลือดสด ๆ ทีแรกแม่คิดว่าเป็นแค่น้ำมูกไหลธรรมดา ใช้ทิชชู่เช็ดเฉย ๆ แต่ก็ไม่ได้มองดูที่ทิชชู่ แต่คุณพ่อของลูกซิ ตาดีมาก ๆ ก็แหม๋ ๆ ๆ มีตั้ง 4 ตา นี่เนอะ คุณพ่อบอกว่า "นั่นเลือดน่ะ นอนลง ๆ เดี๋ยวนี้เลย เงยหน้าสูง ๆ ด้วย ทำอะไรชักช้า" "โอ้ โฮ่ นี่ช้านนนท้องโย้ขนาดนี้ จะให้เร็วขนาดไหนย่ะ หรือจะให้กระโดดขึ้นเตียงเลยรคึงัย" อันนี้แม่คิดในใจน่ะลูก ช่วงนี้แม่ไม่กล้าหือ หรือเถียงอะไรคุณพ่อของลูกหรอก เป็นอะไรไปก็ไม่รู้ เดี๋ยวนี้ดุกับแม่ มาก ๆ เลยเลือดไหลเยอะมาก ไหลอยู่นานเชียว ไม่รู้สาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร เอาไว้ไปถามคุณป้าหมอในวันนัดที่ใกล้ถึงนี้ก็ได้ ก็คงเป็นเพราะเสียเลือด จึงทำให้แม่หลับยาว (เกี่ยวกันอ่ะป่าวเนี๊ยะ) วันนี้เราก็เลยไม่ได้ไปตักบาตร คุณพ่อไปซื้อโจ๊ก น้ำเต้าหู้ มาให้เราสองคนทานกันจนคุณยายกระแนะกระแหนว่า "ระวังเถอะ ขุนเข้าไปเยอะ ๆ เดี๋ยวคลอดแล้วไม่ลง อ้วนถาวรแน่ ๆ " ทำเอาแม่เกือบทานไม่ลง แต่ ก็แค่เกือบ 5555 ปรากฏว่า หมดไม่มีเหลืออีกตามเคย วันนี้นอนกลิ้งไปกลิ้งมากัน สามคนพ่อ-แม่-ลูก จนถึง 11 โมง จึงได้เวลาอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ชวนกันไปเที่ยว "ภูเขาทอง" เพื่อไปกราบนมัสการ พระบรมสารีริกธาตุ โชคดีที่คุณพ่อตัดสินใจเอารถมาจอดไว้ที่ตึกทำงานของแม่ แล้วนั่งรถแท็กซี่ต่อไปที่ภูเขาทอง เพราะวันนี้มีการรวมตัวทางด้านการเมืองของกลุ่มคนเรียกร้องประชาธิปไตย แม่ไม่พูดถึงเรื่องรายละเอียดน่ะจ๊ะ เพราะมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน โบราณบอกไว้ว่า อย่าพูดเรื่อง สีผิว เพศ ศาสนา และการเมือง จ๊ะ เพราะจะทำให้คนในครอบครัว และเพื่อนฟูงแตกคอกันได้ ไปถึงภูเขาทองเกือบบ่าย 2 โมง แดดไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ คนเยอะมากมีทั้งวัยรุ่น คนทำงาน และชาวต่างชาติ คุณพ่อถามแม่ว่า จะขึ้นไหวไหม๊ แหม๋ ๆ ๆ ๆ เป็นคำถามที่ดูถูกกันอย่างแรงค่ะ มาถึงตรงนี้ไหวอยู่แล้วคร๊า ไม่มีคำว่าถอย แม่แวะกราบนมัสการองค์หลวงพ่อดำ ที่ประดิษฐ์สถานอยู่บริเวณเชิงเขาก่อน แล้วก็เริ่มขึ้นบันไดจ๊ะ บันไดแคบ ๆ แต่ถี่มาก ๆ มีคุณพ่อช่วยถือกระเป๋าให้เดินตามอยู่ข้างหลัง แม่แอบคิดติดตลกว่า ถ้าแม่เหยียบบันไดพลาดแล้วตกบันไดไป คุณพ่อจะรับแม่ทันหรือป่าวหนอ แม่คงกลิ้งลงบันไดเหมือนลูกขนุนแน่ ๆ เลย แต่แม่ไว้ใจ และเชื่อมั่นในตัวคุณพ่อของลูกจ๊ะ ว่าจะไม่มีทางปล่อยให้เราสองคนแม่ลูกเป็นอะไรไปแน่นอน ระหว่างทางแวะถ่ายรูปเล็กน้อย เคาะระฆังบ้าง ยิ่งสูง อากาศยิ่งดี เย็นสบาย ลมพัดเบา ๆ เห็นกรุงเทพฯ มุมสูง ๆ ก็สวยไปอีกแบบจ๊ะ แม่อยากให้หนูออกมาดูบรรยากาศบ้างจัง หนูคงชอบและมีความสุขเหมือนแม่แน่ ๆ เลยจ๊ะ และแล้วเราก็ขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของภูเขาทอง เราสามพ่อ - แม่ - ลูก ได้กราบนมัสการ เวียนรอบองค์เจดีย์ 3 รอบ และไม่ลืม ร่วมพิธีห่มผ้าแดงองค์พระเจดีย์ด้วยจ๊ะ แน่นอนทุกครั้งที่แม่ไหว้พระ แม่จะขอพรจากท่านให้ลูกเสมอจ๊ะ เกือบบ่าย 3 โมง เราทั้งหมดก็เดินลงมาถึงเชิงภูเขาทอง แต่ตอนกลับคงเดินไกลมาก เพื่อจะไปหารถแท็กซี่ เพราะต้องหลีกเลี่ยงกลุ่มคนที่กำลังรวมตัวกันอยู่ ขึ้นรถแท็กซี่ใช้เส้นทางข้ามสะพานพระราม 8 วันนี้แวะช๊อปปิ้ง ก็ซื้อของให้ลูกนั่นแหละจ๊ะเริ่มทะยอยซื้อเป็นบางอย่างบ้างแล้ว ถึงบ้านเราเกือบ 6 โมงเย็นเหนื่อยและเพลียมากเลยจ๊ะ Thank you ล่ะจ๊ะ เหนื่อยบ้างหรือป่าว อีกไม่กี่อาทิตย์ เราก็จะเจอหน้ากันแล้วน่ะจ๊ะ ตื่นเต้นไหม ? หนูจะเหมือนใครน่ะ เหมือนคุณพ่อ เหมือนแม่ คุณตา คุณยาย คุณปู่ หรือคุณย่า กันแน่ รักลูกสุดหัวใจจ๊ะ ช่วงนี้อากาศค่อนข้างหนาวแดดไม่ค่อยร้อนมาก ด้านบนชมวิว อากาศดีมากๆ
โดย: pragoong วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:12:23:30 น.
พาน้อง Thank you ไปไหว้พระมาดีจังเลยค่ะ คุณแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกเลย
โดย: ikkyiky วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:15:56:55 น.
คุณตูนแข็งแรงดีจัง ยังไปเที่ยวไหว คุณสามีท่าทางจะดูแลดีจัง โด๊ปขนานใหญ่ด้วย ใครว่าไรเราไม่ต้องสน กินเท่านั้นที่ครองโลกกกก
โดย: j a r n i k วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:10:07:52 น.
คุณพ่อดูแลดีจังเลย วันคลอดอย่าลืมบอกคุณพ่อเตรียมกล้องถ่ายรูปไปด้วยน่ะค่ะ จะได้เก็บภาพน้อง Thank you ตอนแรกเกิดแล้วเอามาอวดชาวบล๊อคด้วย แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยจ้า
โดย: Jub_ka_Jib วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:49:59 น.
|
เสือน้อยเมืองนนท์
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ที่หลงทางเข้ามาใน Blog นี้ เจ้าของ Blog แอบดีใจที่มีคนเข้ามาทักทายกัน Blog นี้ ไม่มีสาระอะไรน่ะค่ะ มีแต่ความรักมอบให้กับทุก ๆ ท่าน โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก เจ้าของหัวใจของเจ้าของ Blog ผู้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการเขียน Blog ดังนั้นเนื้อหาส่วนใหญ่ก็จะเขียนถึงเจ้าตัวเล็ก ชื่อ "Thank you" เป็นหลักค่ะ หวังเอาไว้ว่าสักวัน เมื่อเจ้า Thank you โตพอที่จะอ่านออก และทำความเข้าใจอะไรได้แล้ว เขาจะเข้ามาอ่าน Blog นี้ของแม่ เพื่อจะได้รู้ว่า แม่รักเขา มากแค่ไหน สุดท้าย ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม และทุก ๆ ความเห็น ทุก ๆ คำแนะนำค่ะ Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |