กลับสู่....เส้นทางที่เลือกอีกครา

เฮือก...ต้องไปสู้เถือกไถอีกรอบ

ปิดมานานแสนนาน....ลืมไปแล้วหละว่าเมื่อเทอมก่อนเรียนไรมา

ก้าวเข้าสู่ปีที่ 3 แล้วกับการเรียนเคมี

2 ปีที่ผ่านมา นังฝนเอ๊ยแกได้อะไรไปบ้างฟะ

ไม่รู้สิมันเหมือนเหน็ดเหนื่อยจัง...ทั้งๆที่มันก็แค่ไปนั่งเรียน

ไม่ได้ถือจอบแบกเสียมซะหน่อย....แต่รู้สึกเหมือนมันยังพักผ่อนไม่เพียงพอ

พอตอนปิดเทอมก็เซ็งๆเบื่อๆ ไม่มีไรทำ

แต่พอจะเปิด....ก็ใจหาย

คิดถึงสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า คิดถึงสิ่งที่จะต้องทำ เฮือก

ตูจะรอดไหม ตูจะต้องใช้พลังงานอีกสักแค่ไหน

เห็นช่วงชีวิตพี่ๆปี 3 ปีที่แล้ว....สลดแทน

แล้วปีนี้จะมีหน้าไหนมาสลดก่าเรามั่งนะ ก็คงทำหน้าเวทนาพอควร

มันเหมือน.....ต้องมีแรงและกำลังใจมั่กมาก

ไม่งั้นภารกิจครั้งนี้คงทำเอานังฝนสะบักสะบอมโชกเลือดพอควร

แค่ช่วงชีวิตปี 2 ที่ก่อนสอบมันก็เน่าๆๆๆๆ เน่าเกินจะบรรยายแระ

ก่อนสอบที่วันๆเอาแต่อ่านหนังสือ....ขยันขึ้นตั้งเยอะ

แต่แม่งเกรดเจือกตก....ตูผิดตรงหนาย

ทั้งๆที่พยายาม...ทั้งๆที่ตั้งใจ ...ทั้งๆที่จริงจังกว่าทุกเทอมที่ผ่านมา

แต่ก็มิได้นำพา

สิ่งที่ตอบแทนกลับมา...แง๊แง๊ ตูจะบ้าตาย

ช่วงก่อนสอบมันเป็นช่วงชีวิตที่สลดแสนเน่า....

ผ้าก็ไม่มีเวลาซัก เต็มทั้ง 2 ตะกร้า ขนเอามาใส่จนหมด

จานก็มิได้ล้าง แช่มันไว้นั่น

ที่นอนก็ถูกล้อมรอบไปด้วยกองหนังสือและชีทเรียนกระจัดกระจายทั่วห้อง

เวลาจะนอนแต่ละที แหวก...แหวก แล้วก็แหวก

พร้อมทั้งแทรกตัวกลมๆลงไปนอน....

แถมตอนสอบ อากาศโคตรจะหนาว....รบกวนสมาธิอันน้อยนิดของนังฝน

แล้วมีอยู่คืนหนึ่ง ไฟในห้องดับ....ทั้งหอเป็นเฉพาะห้องตูนี่แหละ

อ้าวซวย...จะอ่านหนังสือยังง๊าย

ทำอะไรไม่ได้เลยบอกโอ...เอาวะอ่านมันหน้าห้อง

มันพอจะมีไฟตรงระเบียงหน้าห้อง....

หน๊าวหนาว หนาวมั่กมาก อ่านกันถึง ตี 2 เฮือก นังฝน

ชักจะขายแตง ....แข็งตาย

มะไว้ เข้าห้องนอน ค่อยว่ากันใหม่...

ช่วงสอบมันเลวร้ายจัง ฝันถึงท่านด็อกบ่อยๆ

ฝันว่าทำข้อสอบไม่ได้บ้างหละ ไปสอบไม่ทันบ้างหละ

อนาดใจซะจริ๊ง.....แม่จะรู้ไหมว่าลูกมาลำบาก หุหุ

แต่นังฝนสู้ตายค๊า

พอสอบเสร็จแทบจะกร๊ดมันหน้าห้องสอบเล๊ย....

แล้วเนี่ย ชีวิตปี 2 ผ่านไปแบบเน่าๆ...เกรดก็ตกนิดๆ

ถึงแม้เทอมหนึ่งมันจะขึ้น....แต่เทอมสองมันก่าลง

แล้วปี 3 เฮ้อ....ยากจะบรรยาย

มีคนเคยบอกไว้ว่าอย่าเพิ่งกลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

แต่มันก่ากลัวอยู่ดี

ภาวนากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์

สาธุ....สาธุ๊ ขอให้มันผ่านไปได้อย่างราบเรียบเถิด

จะพยายามทำให้มันดีที่สุด....ต้องพยายามกว่าตอนปี 2

ชีวิตปี 3.....คิดว่าเพื่อนๆมันก็ชะตากำเดียวกัน

โอก็คงต้องขึ้นหวอด...ซึ่งแน่นอนมันโคตรจะเหนื่อยเลยหละ

ออกแต่เช้า กลับซะเย็น.....

แวชชี่ก็ต้องเรียนวิชาเอก 4 ตัว หินๆทั้งน๊าน

พิสูจน์สูตร.....มันบอกว่าจะเอากระดาษมาเขียนสูตรพิสูจน์คณิตศาสตร์

เอามาติดเป็นผนังห้อง...อะจ๊าก จ๊าบโคตรๆเพื่อนช้าน

นังนู๋ยุ้ย....ก็คงไม่ต่างกับนังฝนและผองเพื่อน

ส่วนไอ้หมอกิ๊ก มะต้องพูดไรมาก......มันก็คงจะแทบประสาทกิน

แล้วช่วงเวลาที่หัวเราะ ไปกินข้าวกัน กินนม

เฮฮา....สนุกสนานมันคงน้อยลง หรือไม่มีเลย

ต่างคนต่างมีสิ่งที่ต้องทำ มีสิ่งที่รอเราอยู่

เฮ้อ.....ชีวิต

จะเปิดเทอมแระ....วันจันทร์นี้

กำลังนั่งทำใจอยู่ ต้องรับมือกับสิ่งต่างๆที่รออยู่อย่างมีสติ

จะไปอยู่หอแระ...และหอเราก็ไฮโซมั่ก

มันไม่มีเน็ต...แม่บอกว่าก็ดีแระ

จะได้ไม่มีสิ่งยั่วยวน

มะก่อนนะ คอมพ์ก็ไม่มี ทีวีก็ไม่มี

มีแต่วิทยุเครื่องเดียว....

เพราะพ่อโอไม่อนุมัติให้เอามา เดี๋ยวมิได้ทำอะไร...เสียเวลาอ่านหนังสือ

แต่ตอนนี้ก็มีแระ.....ทุกอย่างยอกเว้นเน็ต

ก็เอาวะ....เสาร์-อาทิตย์ค่อยกลับมาเล่นที่บ้าน

คงไม่ได้มาอัพบล็อกท๊กวันแระ.....ต้องไปเพื่อชาติก่อน

ขอให้ทู๊กคนมีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่นะค๊า....

มีความสุขกับการเรียนและการงาน

ถึงแม้มันจะเหนื่อยก็ตาม แต่เราจะเป็นกำลังใจให้กันค่ะ

ตอนนี้ต้องการกำลังใจมั่กมาก....เพื่อขับเคลื่อนพลังในชีวิต

ได้รังสรรสิ่งดีๆก่าเค้าบ้าง

หลับฝันดีน๊อ.....

และแล้วคืนนี้....อยากฝันถึงตัวเองเช่นเคย

คิดถึงน๊า ตาเตี้ย อิอิ

Create Date : 31 พฤษภาคม 2551
Last Update : 31 พฤษภาคม 2551 22:31:18 น.		7 comments
Counter : 826 Pageviews.
Share Tweet