ครูโกหก - นายแว่นงานดนตรี
ครูโกหก - นายแว่นงานดนตรี(ปภงกร วรรธนะสิน)เข้าไปแสดงความคิดเห็นและดาวน์โหลดเพลงนี้ได้ >>ที่นี่<<code สำหรับนำเพลงนี้ไปใส่ใน Blog ของคุณ >>>มันเป็นเรื่องที่ยากเข้าใจ เด็กตัวน้อยตะเบ็งเถียงไป ผู้ใหญ่ฉุนดูมันลองดีเด็กร้องว่าครูโกหก ครูถลึงตาพูดอะไร ไหนพูดใหม่ เด็กยิ่งร้อง ครูคว้าไม้เรียว"ครูโกหก"... "เงียบนะ! เงียบนะ""อย่าตีผม"... "ยังไงก็ตี""ช่วยด้วย ไม่ ผมสู้ตาย"... "หันหลัง หันหลัง หันหลัง""โปรดเเถอะขอ"ครูโบกมือมันสายเกินไป ครูฟาดไปโดยใช้ไม้เรียวเด็กหยุดแล้วครูเองก็เหนื่อย ใครมาเห็นยังร้องตะโกนว่าครูเก่ง เด็กมันร้ายมันเกจนเกินโอ้โห! วอนเถียงผู้ใหญ่ ต้องสั่งสอนให้มันจำข้างใน ต้องจำไว้ว่าจะเจอไม้เรียวครูเคยมาบ้าน.. ครูกับพ่อก็เมา ผมเกไม่ทำงาน ครูประจาน พ่อผมเลว พ่อผมเลว มันเป็นเรื่องที่ยากเข้าใจ เด็กตัวน้อยตะเบ็งเถียงไป ผู้ใหญ่ฉุนดูมันลองดีโอ้โห! ฉันไม่เข้าใจ ต้องสั่งสอนให้มันจำข้างในใจ ต้องจำไว้ว่าจะเจอไม้เรียว
ผู้ใหญ่ก็เป็นครับ...
ประโยคนี้ทำเอาผมนึกถึงรูปเกี่ยวกับวัฒนธรรม "ไหลตามน้ำ" (คิดเองเออเองครับ หุ หุ)
ที่เป็นคนยืนรอรถที่ป้ายรถเมล์ แล้วมีคนไปดักเรียกรถเมล์ก่อนถึงป้าย...
กับอีกตัวอย่าง
ที่มีคนเขียนกล่าวหาคนอื่นในบอร์ด แล้วคนอื่นโดยเฉพาะกับคนที่รู้จัก หรือสนิทสนม
กับผู้เขียน ก็จะมาไหลตามน้ำด่าคู่กรณีโดยไม่คิดถึงเหตุผล....
การที่ใครจะใช้อำนาจให้ได้อย่างถูกต้องและมีคุณค่า การศึกษามีความสำคัญน้อยกว่า
...
"จิตสำนึก"
ทำให้คิดต่อไปได้ว่า การศึกษาไม่ได้ช่วยให้คนเป็นคนดี ถ้าหากคนๆนั้น ไม่คิดจะเป็นคนดี...
สบายดีนะครับคุณกายแก้ว