Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
26 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
พ่อจะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ โฆษณาบาดใจคนเคยอยู่โอมานของปตท.สผ.

"พ่อจ๋า พ่อจะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ หนูคิดถึง"

แค่ได้ดูโฆษณาของปตท. สผ. หรือบริษัทปตท.สำรวจและผลิตปิโตรเลียมจำกัด (มหาชน) ถึงประโยคนี้จขบ.ก็น้ำตาไหลพรากๆๆ ไกลบ้านทีไร เจอโฆษณาแบบนี้ ตายทุกทีเลยเชียว

แต่โฆษณานี้ยังกระแทกใจทำให้หวนคิดถึงความหลังสมัยยังเป็นสาวโสดอยู่ตะวันออกกลางเพียงลำพังคนเดียวสองปีเต็มๆ (จริงๆคิดแล้วอยู่ครบสี่เลยก็ไหวนะคะ แต่ว่าอยากเปลี่ยนงานจนใจจะขาดแล้วตอนนั้น) ตอนที่พัทไปอยู่ ปตท.สผ.เพิ่งจะประมูลสัมปทานพล็อตที่ 44 ได้และเริ่มส่งเจ้าหน้าที่ไปทำงาน มีสำนักงานเรียบร้อย (แถมใกล้บ้านเราด้วย ตรงนั้นมีทั้งตาบักส์ ซุปเปอร์ บาสกิ้นร็อบบิ้น ร้านอาหารแม็กซิกันและอาหารแขกประยุกต์แบบอร่อยสุดใจ แถมบรรยากาศยังเป็นเต้นท์อาหรับ มีหมอนอิงสีสันจัดจ้านเรียงราย นอนลงสูบมอระกู่บนพรมอาระเบียหนานุ่มได้อีกต่างหาก นับว่าปตท.สผ.เลือก strategic location สำหรับตั้งสนง.ได้ไม่ผิดเลยเชียว เอิ้ก) ตอนนั้นดีใจโคตรๆ แต่ไม่ได้คิดถึงประโยชน์ของประเทศชาติอะไรตามโฆษณาเล้ย ขอสารภาพ แต่ดีใจที่มีคนไทยไว้คุยกันมั่กๆ เอิ้ก

ไม่ใช่แค่นั้นค่ะ (เดี๋ยวเสียภาพพจน์คนทำงานไฟแรง) แต่ที่ดีใจก็คือเป็นครั้งแรกที่ไทยประมูลที่สัมปทานขุดเจาะน้ำมันและแกสธรรมขาติในโอมานได้ และหลังจากพัทกลับมาแล้วก็ได้ข่าวว่าได้อีกพล็อตคือพล็อต 48 ด้วย แต่เสียดายอยู่อย่าง อดไปดูไซท์งานกับใครๆเขา เพราะตอนนั้นดันรับผิดชอบงานประเภทอื่นแทน เลยไม่ได้นั่งโฟร์วีลลุยทะเลทราย ตามรอยเท้าอูฐ ไปนอนบังเกอร์แบบในโฆษณาเรยย

แต่ต้องขอบอกก่อนนะคะว่าที่แรกรู้จักโฆษณาชุดนี้ก็เพราะทู้นี้

ดู โฆษณา ปตท.สผ. ที่พูดถึง ประเทศ โอมาน แล้วคิดยังไงกันครับ?//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5133183/A5133183.html

แต่อ่านแล้วเสียใจแทนคนปตท.สผ.จังค่ะ เงินน่ะใช่ คุณได้แน่ แต่คุณไม่รู้หรอกว่าคุณต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจขนาดไหน ความเสี่ยงเท่าไหร่ ความกดดัน ความยากลำบาก ภยธรรมชาติชนิดที่เรียกว่าไม่เจอกับตาตัวเองเป็นไม่เชื่อ ตอนนั้นเราอยู่กันในรถกลับจากเที่ยวนอกเมือง อยู่ดีๆฟ้าที่ใสๆก็มีพายุทรายเข้ามาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทรายพัดม้วนมาเป็นวงๆ ถนนหายไปทั้งสาย รถคันหน้าที่นำอยู่ก็หายไปในกระแสทราย พายุกระแทกรถเราจนสั่นไปทั้งคัน พี่ตึ๋ง (พี่ปตท.สผ. รุ่นบุกเบิก) ต้องเปิดไฟฉุกเฉินจอดข้างทาง โชคดีมากๆค่ะที่แค่สิบนาทีก็หาย เห็นรถจอดข้างทางกันเป็นตับ แต่บ่อยครั้งพายุแบบนี้ก็มีเป็นวันๆเลยนะคะ แล้วไม่น่าเชื่อมากว่าเวลาฝนตก ซึ่งในโอมานเฉลี่ยปีละแค่ห้าวัน มันคือหายนะแท้ๆจริงๆ พอตกทีละก็ข่าวอุบัติเหตุทางถนนเต็มหน้าหนังสือพิมพ์เลยค่ะ เมื่อก่อนจขบ.ก็ไม่เข้าใจ ประสาคนมาจากประเทศชอุ่มฝน แต่พอเจอเข้าเอง โอ้วแม่เจ้า มันเป็นไปได้ เพราะน้ำหลากมาแบบมฤตยูเลยค่ะ ลำธารแห้งที่ภาษาอาหรับเรียกว่าวาดี ที่เราเห็นแห้งผากมีแต่ก้อนกรวดก้อนหินหายไปใต้สายน้ำทันที น้ำเอ่อไหลเชี่ยวจนพารถไหลไปด้วย ช็อคๆๆ หลังจากนั้นไม่เคยประมาทคิดไปไหนวันที่มีฝนตกอีกเลยค่ะ

แต่ที่บาดใจมากที่สุด ที่ปรับตัวปรับใจยากที่สุดของคนทำงานในท้องทะเลทรายก็คือการจากพรากคนที่คุณรักและความเหงาจับใจ เวลาอ่านนิยายก็คงรู้สึกนะคะว่าช่างโรแมนติกเหลือเกิน sand dune เป็นลูกคลื่นพลิ้วไหว แสงอาทิตย์ยามอัศดงฉาลไล้ลงมาเป็นสีทองทาเรืองรองไปสุดสายตา แต่ว่าในความจริงนั้น ขอบอกเลยค่ะว่าเหงาโคตรๆๆๆๆๆ เหงาแทบเอาตัวไม่รอด เหงาเจียนใจจะขาด แทบวิ่งไปเกาะคออูฐร้องไห้ กลับออกมาจากทะเลทรายได้แทบจะแจ้นกลับบ้านไปแจกนมตราหมีให้คนที่คุณรัก เอิ้ก

กลับมาเข้าเรื่องมีสาระก่อนนะคะ ที่สำคัญมากที่สุดอีกเรื่องหนึ่งก็คือ การที่ปตท.สผ.ได้สัมปทานและประสบความสำเร็จในการขุดเจาะแกสธรรมชาตินี่นอกจากจะเป็นผลประโยชน์ทางธุรกิจแล้ว ยังช่วยกระชับความสัมพันธ์ของไทยกับโอมานได้มากๆๆๆด้วยนะคะ เพราะว่าอย่างที่รู้ๆกัน สังคมอาหรับเป็นสังคมปิดและเข้าถึงได้ยากมาก แต่ปตท.สผ.เข้าถึงระดับใหญ่ๆของโอมานมากมายหลายคน อันนี้เขาเก่งจริงๆค่ะ รมต.น้ำมันโอมาน (หนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว พูดภาษาอังกฤษสำเนียงเคมบริดจ์ ประหนึ่งพระเอกของนิยายทะเลทรายชีคๆคมเข้มประมาณนั้น) ไปเมืองไทยทุกปี ลงจากรถปุ๊บ เจ้าหน้าที่ปตท.สผ.มารับพร้อมของโปรดหอมฉุย ทุเรียนค่ะ แกะเป็นพูมาเลย ฮ่า (คนโอมานชอบทุเรียนมาก วันไหนมีเวลาจะมาเล่าเรื่องวิบากกรรมของจขบ.กับทุเรียนที่ยิ่งกว่าไม้เบื่อไม้เมากันต่อไป เอิ้ก)

เพราะอย่างนั้น คนไทยทำได้ คนไทยเก่ง ให้กำลังใจกันหน่อยดีกว่าไหมคะ




Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2550 2:19:12 น. 6 comments
Counter : 1300 Pageviews.

 
ไม่ยักรู้ว่าพัทเหงาขนาดถึงจะไปเกาะคอน้องอูฐร้องไห้ได้เชียว สงสัยจะเหงาจริง ๆ ฮ่า ๆ
น่าภูมิใจแทนประเทศเราจริง ๆ นะ ที่ปตท.สผ. ได้สัมปทาน การดำเนินงานประสบความสำเร็จ แถมยังได้กระชับมิตรอีก เรียกว่าได้หลายต่อเลยนะเนี่ย ว่าแต่ว่า อยากเห็นหน้า รมต.น้ำมันของโอมานซะแล้วสิเนี่ย


โดย: MoneyPenny วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:17:39 น.  

 
เพิ่งทราบว่าเคยทำงานกับ PTTEP และไปอยู่ตะวันออกกลางด้วยรึครับ คงเหงาน่าดู แค่คิดก็เหงาแล้ว..


โดย: BlueWhiteRed วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:16:46:07 น.  

 
ดีจ้าคุณพัท .. บล็อกเข้าได้แล้วนา แต่คุณพัทหายไปไหนเอ่ย ??


โดย: JewNid วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:17:03:01 น.  

 
เปรียบเทียบได้ดีจริง
...เหงาจนวิ่งไปเกาะคออูฐร้องไห้...

นึกว่าจะ เหงาจนชวนอูฐคุย เสียอีก


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:7:19:48 น.  

 
สวัสดีครับพี่พัท น้องเบิร์ดแวะมาเยี่ยมน่ะครับ หายเหงาเร็วๆ นะครับ


โดย: น้องเบิร์ด (AsWeChange ) วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:7:39:40 น.  

 
เข้ามาปัดกวาดหยากไย่ให้จ้ะ เอิ้กส์ๆ


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:2:06:39 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Il Maze
Location :
Athens Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




Friends' blogs
[Add Il Maze's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.