แว๊บมาสวัสดีวันปีใหม่ไทยย้อนหลังค่ะ

ขอบคุณมากนะคะสำหรับวิธีการหลบระเบิด

เนี้ยะ ... ที่สงขลาไม่รู้จะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงอีกรึป่าว

ตอนนี้เลยต้องเรียนรู้วิธีการเอาตัวรอดเอาไว้ก่อน เผื่อเกิดอะไรขึ้นมาจะได้ปลอดภัย

อิอิ ... มาแอบจดรายชื่อหนังสือที่คุณซื้อเอาไว้ด้วยแหละ

เผื่อวันไหนว่าง ๆ จะได้ไปหาซื้อมาอ่านบ้าง

คืนนี้ดึกแล้ว เดี๋ยวมายาวพรุ่งนี้

แต่เหตุผลจริงๆ คือ ไม่ถนัดพิมพ์คีย์อ่ะ ที่รองคีย์มันถล่มแบบกู้คืนไม่ได้แล้ว ตอนนี้วางคีย์บนตักอ่ะ พิมพ์ไม่ถนัดสุดๆ เลย ก็ที่รองมันถล่มแบบว่าเอาเก้าอี้มาค้ำมันยังยันไม่อยู่เลยแหละ

อนาถจิต 555+

ตอนนี้คอมเจอสปายแวร์จ้า ช่างมัน ยังไงก็ใช้ได้

เดี๋ยวเดือนหน้าคงได้คอมใหม่สักที

เอาทุเรียนมาฝากอะปล่าพี่วาก็กลับมาวันอาตย์เหมือนกันฝนตกน้ำท่วมโคราขเยทำให้รถติด

หวัดดีจ้าหนึ่งน้อยกลอยใจ เราเผลอทำน้ำลายหกเต็มบล็อกหนึ่งเลยอ่ะ รีบเช็ดอย่างรวดเร็ว อยากกินขาหมูเยอรมานนน...

หนังสือที่เราได้มาจากงานยังไม่ได้เริ่มอ่านเลย พี่เรามาเสาร์-อาทิตย์ อ่านนิยายจนเกลี้ยงเลย เราก็งง อ่านเร็วมาก เราอ่านตาแทบหลุดวันนึงก็ได้ไม่เกิน 1-2 เรื่องอ่ะ สามารถจริงๆ

ตอนนี้เริ่มเรียงอันดับแล้วจ้ะ เราว่าไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ล่ะจะสมัครแล้ว ทิ้งไว้นานเดี๋ยวลืม

อันดับ 1 เราเลือกอักษร จุฬาจ้า เลือกไว้อันดับแรกเพราะเปอร์เซ็นต์ติดน้อยมาก เราอยากเรียนอักษรไม่งั้นก็มนุษยศาสตร์จ้าที่ไหนก็ได้ เราเลือกอักษรศิลปากรด้วยจ้ะ สอบไทยน่ะ แต่ก็ยังไม่แน่ว่าจะเอาไว้อันดับ 2 หรือ 3 อยากเรียนวารสารมธ. ด้วยอ่ะ แต่ปีนี้เห็นคนเลือกเยอะเหลือเกิน ส่วนอันดับ 4 เราว่าจะเลือกมนุษย์ เอกวรรณกรรมสำหรับเด็ก มศว จ้า ทั้งหมดนี้เป็นคณะที่ชอบจริงๆ ได้ที่ไหนก็ดีใจหมดจ้า แต่จะแอดติดกะเค้าหรือเปล่าก็ไม่รู้

แล้วหนึ่งน้อยล่ะ เล่าให้เราฟังบ้างนะ

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ น้องหนึ่ง...

มาเป็นกำลังใจ รอผลสอบ admission นะ

สวัสดีปีใหม่ไทยจ๊ะนู๋หนึ่ง
พี่เปิ้นขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
เอ...ไปเล่นสงกรานต์ไหนเอ่ย ส่วนพี่เปิ้นนอนตีพุงย้วยๆตัวเองอยู่บ้านทุกวันเลย เพราะอากาศร้อนมากๆ ไม่อยากออกไปไหนเลยอ่ะ

คิดถึงนะจ๊ะ

ตอนนี้ถนัดพิมพ์บนตักแล้ว 555+

ที่จริงบล็อกเหรอ เรานั่งพิมพ์ใส่เวิร์ดเมื่อวาน กะจะอัพรูปลงไปด้วย แต่ในเครื่องยังไม่มีโฟโต้ชอป วันนี้ก็เลยก็อปจากที่พิมพ์เมื่อวาน อัพบล็อกสักที 555+

เราว่าใหม่กับหนึ่งอ่ะ เลือกเรียนคล้ายกันมากๆ เลยแหละ แต่อย่างว่า ก็ชอบเหมือนๆ กันอ่ะเนอะ ต่อไปเราไม่เข้าใจเกี่ยวกับภาษาอังกฤษจะได้ปรึกษาใหม่กับหนึ่งได้ 555+ ส่วนเราตอนนี้กำลังพยายามที่จะจำตัวอักษรญี่ปุ่น บังเอิญว่าช่วงนี้เรามัวแต่คิดมาก ก็เลยไม่ได้สนใจฝึกภาษาเท่าที่ควรอ่ะนะ ก็อ่านนิยายแก้เซ็งไปเรื่อยๆ อ่ะ

มีเพื่อนเราจะซิ่วแหละ เพื่อนหนึ่งมีใครจะซิ่วบ้างไหมอ่ะ อ่ะนะ บางทีคะแนนถึงหลายๆ คณะ แต่ต่อให้ถึง ถ้าไม่ถูกใจซะอย่าง ก็ไม่อยากจะเลือกอ่ะเนอะ

ว่าแต่แอบงงว่าใหม่จะเลือกมศว. วรรณกรรมเด็กทำไมเนอะหนึ่ง เราจำได้ว่าใหม่เคยบอกเราว่าเคยสอบตรงติดอันนี้ แต่ไม่เอาอ่ะ หรือว่าเราจำผิดหว่า ก็เลยแอบงงที่เห็นใหม่จะเลือก

ถ้าได้เกษตรโควตา เราจะได้คอยถามหนึ่งเกี่ยวกับภาษาจีนไง อิอิ

เราว่าเราชอบภาษานะ แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้เท่าไร ยกเว้นภาษาจีนกวางตุ้ง ที่ต้องใช้สื่อสารกับพ่อ ย่า และอา ที่ตอนนี้ก็ยังคงงูๆ ปลาๆ พูดได้แต่ของกิน 555+ เพราะไปทีไร ก็จะให้อาพาไปกินทุกที กลับมาน้ำหนักขึ้นทุกทีเลย เลยเชี่ยวชาญด้านอาหารเป็นพิเศษ แต่สถานที่เที่ยวไม่ค่อยจะรู้อะไรกับเขา เพราะอยู่บ้านเล่นเน็ตเป็นส่วนใหญ่ นานๆ จะออกจากบ้านที หรือว่าก็ไปเที่ยวห้างเล่นแถวบ้านแหละ มีหมอดูบอกแม่ว่า เราอาจจะมีสิทธิ์ย้ายไปที่นู่นก็ได้นะ เหอๆ ก็ไม่แน่เหมือนกันแหละ ตอนเด็กๆ เลือกมาอยู่ไทย (สงสัยมีกรรมที่ทำด้วยกันมา ทำให้ได้รู้จักกับเพื่อนๆ ที่เมืองไทย เลยต้องใช้ให้หมดก่อน ถึงจะได้กลับไป 555+) ตอนโตกว่านี้อาจเบื่อ ย้ายกลับไปอยู่กับพ่อก็ได้

เดี๋ยวเดือนตุลาเราคงไปแน่นอน เพราะต้องไปต่อบัตรประชาชน ไม่งั้นหมดอายุ ไม่ได้ต่อแย่เลยแหละ เดี๋ยวหมดสิทธิ์เป็นประชาชนที่โน่น เข้าประเทศยากเลย อันนี้ย่าบอกให้เรารักษาสิทธิ์ของเราเอาไว้ เราก็ว่าดีแหละ เข้าง่ายออกง่าย เราไม่เคยไปประเทศอื่นเลยนะ ยกเว้นไทยกับที่นั่น ไปมา 2 ประเทศนี้แหละ แต่เพื่อนๆ จะแอบงงว่าเราเก่งภาษาไทยได้ไงหว่า เพราะเราชอบภาษาไทยมากกว่าเพื่อนในห้อง

ตอนนี้น้องยืมเพื่อนเกี่ยวกับหนังสือคอมเบื้องต้น เรากะว่าจะเอามาอ่านเย็นนี้แหละ เดี๋ยวต่อไปเราจะได้เป็นผู้เชี่ยวชาญคอมและภาษา คิดว่าเราต้องพยายามจิตใจสงบมากกว่านี้ จะได้เริ่มฝึกภาษาญี่ปุ่นเองสักที ฝึกด้วยตัวเองจะได้ผลดีมากกว่าการที่คนอื่นยัดเยียดให้ เพียงแต่ใช้เวลาฝึกนานกว่า แล้วต้องมีความพยายาม อดทนให้มากๆ ด้วย

แต่ตั้งแต่เราใช้คอมเป็น รู้จักคอม เวลาส่วนใหญ่ของเราอยู่กับคอมอ่ะ จนแอบคิดว่า ถ้าเราไม่แบ่งเวลาให้ดีกว่านี้ ภาษาคงไม่ได้ฝึกแหงๆ เลยอ่ะ

หว่ออ้ายหนี่ จริงๆ นะ อิอิ ที่จริงอยากเขียนเป็นอักษรจีน แต่ว่าตอนนี้ฟอร์แมตเครื่องแล้ว ทำให้ไม่มีตัวอักษรจีน แล้วเครื่องก็อ่านไม่ได้ด้วย เวงกรรมจริงๆ เลย

หนีเหิ่นเข่ออ้าย (อันนี้แปลได้เปล่าจ้า ถ้าแปลไม่ได้ เราจะบอกว่า หนึ่งเลิฟลี่จังเลย) คงเข้าใจว่าเลิฟลี่ที่ว่าคืออะไร 555+ แต่เราชอบนะ คำนี้แปลได้ 2 ความหมายเนอะ เลิฟลี่อ่ะ แปลว่าหนึ่งรักเรา กับหนึ่งน่ารัก เราให้หนึ่งใช้ได้ทั้งสองความหมายเลย 555+

มาโม้ต่อ เมื่อกี้กดคลิกไป กลัวมันจะเออเรอร์ เพราะเราโม้ยาวไปนั่นเองซะก่อน

เราชอบนางเอกบันทึกของเจ้าหญิงนะ น่ารักดีอ่ะ แต่เราไม่ค่อยได้ดูหนังฝรั่งอ่ะ เลยไม่ค่อยรู้จักใครเลยอ่ะ สงสัยถ้าจะฝึกอังกฤษให้ได้ผล ควรจะเช่าดีวีดีมาดู

แต่ตอนนี้ที่บ้านเราก็มีแมงมุมเพื่อนรักนะ เรื่องนี้เราอ่านนอกเวลาตั้งแต่ตอน ม.1 ประทับใจมากๆ เลยแหละหนึ่ง

ว่าแต่เราอยากรู้ความฝันของหนึ่งจังเลยอ่ะ ว่าเรียนจบแล้วจะทำอะไรต่ออ่ะ

สำหรับเรา เราเคยฝันอยากเรียนจบด็อกเตอร์ให้เหมือนพี่อ้อมและพี่ไอซ์ แบบว่าไม่ต้องกลัวจะขึ้นคานไง เพราะไม่มีใครรู้ว่าเรายังนางสาวอยู่ อิอิ แต่ก็อ่ะนะ เดี๋ยวนี้แค่ป.ตรี มันก็ไม่พอแล้วอ่ะ แต่มันก็มีประเด็นที่ว่าอีกว่า เดี๋ยวนี้คนเรียนกันเพื่อความรู้ หรือว่าเพื่อใบปริญญากันแน่

เราว่าเกรดในความคิดเรานะ ตอนมันออกมาก็รู้สึกดีใจ ถ้ามันออกมาดี เราก็เคยได้ 4.00 สองครั้งในมัธยม ความรู้สึกเราตอนแรกก็ดีใจจริงๆ แต่พอถึงเวลารับเข็มเงิน (คนได้ 4.00 หนึ่งเทอมจะได้) กลับรู้สึกเฉยๆ ก็คิดในใจว่าทำไมเราไม่ดีใจมากกว่านี้ล่ะ ทำไม อย่างตอนรับใบจบ ม.6 เราก็เฉยๆ คิดว่า 3 ปีที่เรียนมา เพื่อใบนี้ใบเดียวเองเหรอ เราต้องใช้เวลาเกือบครึ่งชีวิต อยู่ในสถานศึกษาเลยหรือนี่

แต่เราว่าระหว่างปริญญาที่ต้องเรียน กับปริญญาชีวิต ปริญญาชีวิต คงให้อะไรดีๆ มากกว่าแน่ๆ เลย บางอย่างต่อให้หาเรียนยังไง ก็ไม่มีวันได้พบเจออย่างแน่นอน ประสบการณ์ชีวิตยังไงแต่ละคนย่อมต่างกัน อาจจะมีคล้ายๆ กันบ้าง แต่ก็อ่ะนะ ไม่มีทางเหมือนกันไปหมดได้ทุกอย่าง

เราได้คุยเมล์ยาวๆ กับพี่กี้แล้วแหละหนึ่ง พี่กี้ให้คำแนะนำที่ดีมากๆ เลย พี่เขาบอกว่าต่อให้คะแนนถึงแต่ถ้าไม่ชอบ ไม่สนใจ ก็ตัดทิ้งเลยดีกว่า อย่าเลือกเพียงเพราะว่ามันถึง แถมพี่กี้บอกว่าอิจฉาที่เราจะได้เรียนภาษาญี่ปุ่น 555+

เราจะสู้ต่อไปให้ได้เลยยยยยยยย จะพยายามคิดว่าคำพูดที่ไม่ดีของคนอื่นมันเป็นเพียงแค่สายลมที่ไม่หวังดี (ฮา เข้าสู่เพลงของพี่แนนแก แต่เพลงนี้เราชอบมากๆ เลยนะ มันโดนใจจริงๆ)

เวลาในขวดแก้ว เราเคยคิดจะอ่าน แต่ไม่อ่านดีกว่า เหตุเพราะมันเศร้า 555+ ก็ของประภัสสร โบตั๋น กฤษณา มักจะเครียด แนวชีวิต แล้วก็เศร้าๆ ด้วยอ่ะ เราเลยเลือกที่จะไม่อ่าน เพราะชีวิตคนเราก็เจอเรื่องเครียดมากๆ อยู่แล้ว ยังหาอะไรหนักๆ อย่างนั้นอ่านทำไม

แต่เราเคยดูละครเวลาในขวดแก้วนะ ถ้าหนึ่งสังเกตตรงบล็อกด้านขวามือของเราอ่ะ เราเอาเพลงเวลา ที่ประกอบเรื่องนี้ลงไว้ด้วย เราชอบเพลงนั้นมากๆ เลยนะ มันให้อะไรที่ดีจริงๆ ฟังกี่ทีก็ชอบและเห็นด้วยอ่ะ

"ไม่มีใครที่จะย้อนเวลาคืนกลับมาเพื่อจะแก้ไข ทุกเรื่องราวที่เคยผิดไป

ไม่มีใครจะฉุดรั้งเวลามันผ่านมาเพื่อจะผ่านไป แต่ชีวิตคนยังมีให้ก้าวไป เก็บความเจ็บไว้ในกาลเวลา"

ของดวงตะวันถ้าเริ่มอ่าน ก็ถามเราก่อนนะ ว่าจะเริ่มยังไง เพราะมีบางชุด อ่านเรียงจะสนุกกว่าจ้า

อยากอ่านแนวสืบๆ อ่านตีตราค่าหัวใจก็ได้นะ สนุกดี แถมเป็นสืบแนวผีด้วย อิอิ รีบอ่านพี่ภัทร์และเอรี่ (ตีตราค่าหัวใจ) เร็วๆ ล่ะ อยากคุยกับหนึ่งเรื่องนี้จังเลย รับรองว่าไม่ผิดหวังที่ได้อ่าน

เราอ่ะยังคลั่งไคล้ถึงนายก้อนหินไม่เลิก กร๊าก ก็คนมันอ่านแล้วชอบนี่หว่า แถมเป็นนิยายเล่มแรกที่เราอ่านหลังสอบปลายภาคนี้เสร็จ

ส่วนเราไม่ค่อยถูกกับแนวนิยายแปลแหงๆ เลยอ่ะ บางครั้งอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจวัฒนธรรมเขา ที่ชอบพูดกันถึงแต่เรื่องแฟน เซ็กส์อะไรพวกนี้อ่ะ บางทีก็แอบเบื่อๆ อ่ะ ถ้าจะสนุกต้องมีสืบๆ มาเกี่ยวด้วยมั้ง

ที่เราอ่านๆ อยู่ก็มีของเม็ก คาบอท เขาเขียนแนวเด็กและผู้ใหญ่ อ่านสนุกทุกเรื่องเลย แล้วก็เรื่องวีรกรรมทำเพื่อเงิน รอมา 5 ปีแล้ว มันออกปีละเล่มอ่ะ แอบเซ็งเลย แล้วก็เรื่องสายลับช็อกโกแลต ที่ตอนนี้ออกมาถึงสายลับพายมะนาว แต่เราอ่านไปได้แค่ 2 เล่มเอง ทั้งๆ ที่ออกมาประมาณ 8 เล่มแล้ว

ทำไมเราอยู่ในช่วงวัยรุ่น แต่ความคิดเราไม่ค่อยจะเหมือนวัยรุ่นเลยเนอะ ชอบคิดอะไรแก่เกินตัว แต่ก็อ่ะนะ

ว่าไปแล้ว เราอยากมีตังค์เยอะๆ จังเลย จะเอาไปซื้อหนังสือที่งาน แบบตามใจฉันเลยแหละ แต่อย่างว่า เมื่อเรามีแค่พอกิน เราก็ต้องใช้อย่างพอกิน พอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู้ก็พอแล้ว เราคิดนะว่า ถ้าเรารวย เราจะไม่งกอย่างที่เป็นอยู่ให้ได้เลย เรารู้ตัวว่างกนะ แต่มันก็มีเหตุผลที่ว่า เก็บไปทำอะไรอย่างอื่นได้เยอะ ถ้าเราใช้เกินตัว เราก็จะเป็นคนใช้ฟุ่มเฟือย

เราต่อต้านพวกบัตรเครดิตอ่ะหนึ่ง บัตรเอทีเอ็มด้วยอ่ะ ไม่รู้ทำไมนะ แบบว่าที่เอามาใช้ก่อน แล้วก็จ่ายทีหลังอ่ะ เหมือนสร้างหนี้อนาคต แต่อย่างว่า แม่เป็นคนออกตังค์ เราจะห้ามก็ไม่ได้ เดี๋ยวเราก็ไม่มีใช้ด้วย

แต่ไม่แน่อนาคตเราอาจจะมีเอทีเอ็มก็ได้ แม่บอกเราเองว่ามันก็จำเป็นเหมือนกัน เมื่อโตขึ้น เวลาต้องใช้เงินด่วน ก็ไม่ต้องรอถอนจากธนาคาร แต่เราก็แอบคิดว่า นั้นมีเอทีเอ็มก็ได้ แต่จะไม่เอาบัตรเครดิต มันเหมือนสร้างหนี้อนาคต โดยที่เราไม่รู้ว่าเราจะมีเงินพอใช้เงินที่เราจ่ายเกินตัวตอนนี้ไหม ถ้าอยากผ่อนอะไร ก็จะค่อยๆ ผ่อนทีละอย่าง แต่ถ้ามีเงินก้อนก็อยากจะซื้อมาทีเดียวเลย จะได้ประหยัดดอก 555+

เราก็ไม่รู้ว่าตัวเองได้เชื้องกมากจากใคร เพราะไม่เคยมีคนสอนให้เรางกอ่ะ 555+ งกเองตามธรรมชาติ

บางทีมีจับฉลากเราก็ไม่อยากจับ เพราะเบื่ออ่ะ แบบว่าได้มาแต่พวกนาฬิกา กระปุก แก้ว โคมไฟ ตุ๊กตา น่าเบื่อสุดๆ อ่ะ ได้แต่ของพวกนี้ ตอนนั้นเล่นบัดดี้ เราเลยเขียนชื่อนิยายเรื่องเกี่ยวหัวใจฯ เพื่อนเราก็รู้ว่าเราเป็นคนเขียนไปนะ พออ่านออกมา เพื่อนก็รู้กันทั้งห้อง แต่อย่างว่า เราก็บอกลงไปอีกว่า อยากได้นิยายเล่มนี้จริงๆ ซึ่งตอนนั้นเล่มนี้เพิ่งออกไง มันเลยหาซื้อง่าย แล้วเราก็ได้มาจริงๆ เป็นปีแรกที่เราจับฉลากเล่นบัดดี้ด้วยความสุขจริงๆ อ่ะ ได้เลือกในสิ่งที่ตัวเองอยากได้ แฝงไปด้วย (โดยทุกคนรู้หมดแหละ แต่เราก็ไม่ปิดเป็นความลับ) เพราะฉะนั้นถ้าหนึ่งเจอเล่นบัดดี้ ก็อย่าลืมใช้วิธีเรานะ อิอิ ไม่เคยมีคนทำอย่างเราซะด้วยอ่ะสิ

หวอเหิ่นเชี่ยงเนี่ยนหนี (I thinking of you very much) เหอๆ ภาษาจีนก็ไม่รู้ออกเสียงออกมาถูกหรือไม่ เพราะไม่ได้แตะตำรานานแล้ว แต่คำนี้เราไม่ได้จากตำรานะ เราได้จากเพลง แล้วก็หนังที่เราเคยเปิดเจอในบางเรื่อง คำไหนที่ชอบ เราจะจำแม่น 555+ ส่วนอังกฤษเราเขียนมั่วๆ ก็อ่ะนะ ทำใจเหอะ ถ้าหากมันผิด

หวัดดีจ้าหนึ่ง
ปีนี้เราเล่นสงกรานต์แค่วันเดียวเองอ่ะ
รู้สึกเบื่อๆ ยังไงไม่รู้สิ
วันที่ 14 ก็เป็นวันรวมญาติเหมือนกัน หุหุ
วันที่ 15 ก็ไปทำบุญที่วัดเหมือนทุกปี อิอิ

มาฟังเพลงค่ะ

สวัสดีตอนบ่ายของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ขอเพียงได้คิดถึง เธอ
ได้ซาบซึ้งได้ห่วงใย
ความห่วงหาไม่เคยจางหาย
เพราะหัวใจเราไม่ไกลจากกัน



** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **

มาส่งกำลังใจให้ในผลการสอบนะจ้า

หนึ่งจ๋าเราก็ได้ไปสอบตรง มนุษย์ วรรณกรรมเด็ก มศว ด้วยล่ะจ้า จำได้ว่าสอบที่ รร.ปทุมคงคาอ่ะ ไปสอบกับเพื่อนเราอีกคน จำได้ว่าตอนนั้นทำได้แต่ตรงจับคู่ชื่อหนังสือกับผู้แต่ง วาดภาพประกอบกลอน แต่งนิทาน แล้วก็คัดลายมือเพลงสรรเสริญพระบารมี แต่ตรงที่ให้แปลบทความกระดาษปาปิรัสน่ะ เราแปลแบบงงๆ มากเลย อันไหนไม่รู้ก็ทับศัพท์ไปเลย

จริงๆ เราติดรับตรงจ้ะแต่สละสิทธิ์ ช่วงนั้นคิดมากอย่างแรง กว่าจะตัดสินใจได้ ในที่สุดก็เลยจะลองสอบแอดมิชชั่นดู เราบอกป๊ากับแม่ไว้แล้วว่าจะเลือกมนุษย์ วรรณกรรมเด็กด้วย

คะแนนเราเกินอักษร(เลือกสอบคณิต 2) มา 100 ก็เลยว่าจะลงไปเป็นอันดับ 1 ติดไม่ติดอีกเรื่อง ตอนนี้เริ่มอยากเข้าศิลปากร เห็นว่าจะเปิดเอกเกาหลีด้วย น่าเรียนมากเลย คะแนนเราเกินจากต่ำสุดมาประมาณ 900 จ้า ส่วนมนุษย์ วรรณกรรมเด็ก +1800 เหลืออีกอันดับนึงยังไม่แน่ใจว่าจะลงอะไรเหมือนกัน แต่ที่คิดๆ ไว้ก็วารสาร มธ. อยากเรียนเกี่ยวกับสื้อสิ่งพิมพ์น่ะ

ดีใจจังเลยที่ได้คุยกับหนึ่ง ได้คำแนะนำที่ดีหลายๆ เรื่องเลย ที่หนึ่งแนะนำให้เราเข้าเว็บเด็กดีด้วย ไปโพสต์แล้วจ้ะ พี่เค้าตอบเร็วมากๆ เลย

ขาหมูเยอรมัน จานโปรดค่ะ อ่านถึงแล้วน้ำยายไหยย

อ่านหนังสือ 4 เล่มที่ซื้อมาหมดยังค๊าจะได้ยืม
อ่ะล้อเล่นค่ะ

เรืองความปลอดภัยของพีน้อง3 จังหวัดชายแดน
เมื่อไหร่จะจบสิ้นซะทีนะ

ดูซิ๊ เดือดร้อนไปทั่วเลย แทนที่จะได้นั่งรถไฟดูวิวสบายๆ
กลับต้องลงระหว่างทาง ค่ารถก็ไม่ได้คืนอีก

แล้วก็ขอบคุณค่ะที่แวะทักทาย

พี่สอนวิชา ภาษาอังกฤษจ้า จบเอกนี้มะน่ะ

สอนอยู่ที่ ปัตตานี เกือบสองปีก็ลาออกมาอังกิดอะแหละ เฮ้อ อยู่ไม่ได้ ครูโดนยิงอะนะ

สวัสดีจ้ะนู๋หนึ่ง
นอนรึยังเอ่ย? วิแวะมาทักทายเดี๋ยวต้องออกไปทำการบ้านก่อนจ้ะ ไว้พรุ่งนี้วิจะมาอ่านน๊า..ฝันดีนะจ๊ะ

ปล.ถ้าวิเปิดบล๊อกสอนวิชาฟินน์วิเกรงว่าภาษาเค้าจะวิบัติเอาน่ะจ้ะ

กร๊าก เราก็ว่าจะบอกหนึ่งเหมือนกันแหละว่า คะแนนของใหม่อ่ะดีมากๆ เลยแหละ เราเห็นแล้วแอบอึ้งว่าแล้วใหม่จะเครียดทำไม 555+ ขนาดอักษรจุฬา ยังเกินเลย ส่วนเราขาดเต็มที่ 555+ แล้วอักษรศิลปากรอ่ะ เราเกินมา 10 คะแนน แต่ใหม่เกินมา 900 ต่างราวฟ้ากับเหวแฮะ 555+

ตอนนี้เราโทรไปหาเพื่อนๆ มันก็ยังกลุ้มพอๆ กับเราแหละ บอกว่าบางวันอยากเรียนนั่น บางวันอยากเรียนนี่ เพื่อนเราบางคนบอกว่า 4-5 วันอยากเรียนไป 20 คณะ ฟังแล้วแอบอึ้งว่าคิดหนักกว่าฉันอีกนะเนี่ย แล้วสุดท้ายเราก็มานั่งคุยกันว่า เวลาที่เสียไปอ่ะ มัวแต่นั่งคิดวนไปวนมาอย่างนี้แหละ

เราก็อ่านเม้นท์ของหนึ่งกับใหม่แล้วขำเหมือนกันแหละ อิอิ ดีจังเลย เราจะได้เป็นสามทหารสาวเสือ(สวย) อิอิ

หิวเลย อยากกินขาหมูเยอรมันจัง เมนูน่ากินทั้งนั้นเลย

ดึกสิจ้า อิอิ ลี่คนนี้ยังอยู่หน้าจอคอม คอมมันอืดและค้าง ระหว่างรอก็นั่งอ่านการผจญภัยของหัวใจเพชรไปด้วย ที่จริงเราอ่านของป้าหนอนแล้วเฉยๆ อ่ะ ก็อ่านไปได้เรื่อยๆ ก็แล้วแต่แต่ละคนอ่ะเนอะ

แมงมุมเพื่อนรักเราดูเป็นดีวีดีจ้า ก็ห้างที่เราไปประจำมันมีร้านเจ้าประจำที่แม่ซื้อบ่อย แผ่นละร้อยเองอ่ะ คงของเถื่อนแหละ เหตุเพราะหนังเพิ่งเข้าไม่นาน ก็มีแผ่นแล้ว 555+ เคยเปิดดูซับไทย ฮาแตกอ่ะ อย่างกู้ดไนท์ ก็แปลว่า คืนที่มีแต่สิ่งดีๆ ตอนแรกอ่านแล้วเกิดอาการงงเลยว่ามันหมายความว่าไรฟระ ที่ไหนได้น้องกับเราคิดขึ้นมาได้พร้อมกัน ก็นั่งฮากัน

เราดูหนังจีน หนังฝรั่ง เป็นเหมือนกันหมด คือฟังได้เป็นคำๆ ทำให้ไม่สามารถเชื่อมโยงเรื่องราวได้เลยอ่ะ แต่ชอบหนังจีนมากกว่า เพราะส่วนใหญ่จะมีตัวอักษรให้ดูตาม แต่ก็มักจะดูไม่ค่อยทัน 555+ แปลได้เป็นช่วงๆ

จีนมีหลายจีนนะจ้า จีนกวางตุ้ง (อันนี้ภาษาแรกของเรา และกลายเป็นเราจำมันไม่ได้ แย่จังเลย) จีนกลาง (ก็เรียนแล้ว 2 ปี งูๆ ปลาๆ) จีนแต้จิ๋ว (อันนี้พ่อไว้พูดกับย่า) ไหนจะฮกเกี้ยนอีกนะ ไหหลำ โอ๊ย สารพัดจีนอ่ะ จนชักงงเหมือนกัน ฮาบางทีเราพูดจีนกลางก็เอาจีนกวางตุ้งมาปนด้วยแหละ เคยพูดจีนกวางตุ้งก็เอาไทยไปปนเหมือนกัน 555+ เราอ่ะช่วงที่ไปที่นั่น แอบเก็บกด เพราะต้องอยู่กับย่า (แยกกับแม่และน้อง ซึ่งอยู่กับพ่อ อยู่บ้านเดียวกันไม่หมดนะ เป็นคอนโดอ่ะ เลยต้องแยกกัน แล้วอยู่คนละฝั่งอ่ะ ต้องนั่งรถข้ามมาผ่านอุโมงค์) พูดแต่ภาษาทางโน้น แต่ไม่ค่อยพัฒนา เพราะได้แต่ของกิน 555+ เก็บกดมากๆ ก็เข้าห้องน้ำนานๆ แล้วยืนพูดเป็นไทยกับตัวเอง โดยมองกระจกไปด้วย (กลัวลืมภาษาไทย ฮา) แต่อาก็บ่นๆ ว่าเราอ่ะชอบนอนละเมอ ละเมออะไรก็ไม่รู้ เราก็คิดว่าคงออกมาเป็นภาษาไทย ฮา เราเคยไปร้านขายกางเกงกับอาอ่ะ เจอคนขายถามว่าเราเป็นลูกอาเหรอ ที่จริงเราหน้าเหมือนอาแหละมั้ง อิอิ แถมดันได้ยีนขาใหญ่มาอีก ขาเลยใหญ่กันทั้งบ้าน เรียกได้ว่าขาหมู ต่อให้ช่วงบนไม่อ้วน ยังไงช่วงล่างก็อ้วนแหละ

ฮา ตอนอ่านเม้นท์ที่หนึ่งเพิ่งตอบไป เราก็รู้นะว่าต้องมีต่อช่องต่อไป ก็นั่งรออ่านไปเรื่อยๆ

ที่ฮ่องกงก็ดีนะ เวลาจะไปดิสนีย์แลนด์อ่ะ นั่งรถไฟใต้ดินไปถึงอ่ะ ต่อประมาณ 3 ขบวน เพราะรถไฟใต้ดินมันเดินรอบประเทศเลยมั้งนะ เราอ่ะไปได้แต่นอกประตูดิสนีย์แลนด์ เพราะอาบอกว่าเครื่องเล่นยังมาไม่ครบในตอนนั้น (แต่ที่จริงเราว่าอาคิดว่ามันแพงนั่นเอง 555+) ก็เลยเดินดูทะเลสาบ วิวธรรมชาติที่อยู่รอบๆ ดิสนีย์แลนด์แทน มันสงบ ร่มรื่น สวยงามมากๆ เลยแหละ อากาศบริสุทธิ์มากๆ เลย

เห็นหนึ่งเอ่ยถึงหนังสือเกี่ยวกับเกาะคาปรี นึกถึงนิยายของพี่ไอซ์แฮะ เราชอบเรื่องนั้นของพี่ไอซ์อ่ะ สนุกดี

เราอ่ะฝันอยากเขียนนิยาย มีพล็อตเต็มหัว แต่เอาตัวไม่รอด เพราะบรรยายไม่ถูกนี่เอง ว่าสิ่งที่อยู่ในหัว จะบรรยายยังไง ทุกวันนี้มีไฟล์ในคอมเขียนว่า มาย โนเวล แต่ก็เขียนได้เรื่องละ 2-3 หน้า อย่างมากสุดก็ 6 หน้า ฮา เราคิดแบบเรื่องยาวทั้งนั้นเลย แต่ว่าเวลาเขียนมักเขียนไม่ค่อยได้ ก็จะพยายามต่อไป บางทีก็คิดแบบให้เชื่อมโยงกันทุกเรื่องแบบของการะบุหนิงอ่ะ ชอบนะ ตัวละครรู้จักกัน เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าอะไรประมาณนี้อ่ะ

แล้วหนึ่งจะสังเกตเห็นกรุ๊ปบล็อกห้องแห่งความลับของเรา ที่จริงในนั้นมีพล็อตเต็มไปหมด 555+ นึกออกก็มาพิมพ์ๆ ไว้ พิมพ์พล็อตง่ายกว่าเขียนเป็นเรื่องอีก ฮา เขียนเป็นเรื่องต้องสมจริงทั้งบรรยายและสนทนา ยากชะมัดเลยแฮะ ให้โม้เรื่องชีวิตของเรามันยังโม้ได้ง่ายกว่าอีก (ฮา แล้วจะมีใครอยากมาอ่านชีวิตฉันไหมเนี่ย ยกเว้นคนในบล็อก)

ตอนเด็กๆ ที่ไม่ถูกครอบงำด้วยเน็ตอ่ะ เราชอบจดบันทึกนะ มีบันทึกประจำวัน เขียนว่ากินไร ทำไร ดูละครอะไร คิดอะไรในตอนนั้น เวลานี้กลับไปอ่าน ก็ยังงงว่า ฉันเคยเจออย่างนี้ด้วยเหรอ มันลืมนั่นเอง ฮา แล้วบางทีก็หาพวกความรู้เกี่ยวกับสุขภาพจากขวัญเรือน มานั่งลอกในสมุดส่วนตัวของตัวเอง เรียกว่าตอนเด็กที่ยังไม่ได้อ่านนิยาย บ้าการเขียนมากๆ แม้จะไม่ได้แต่งเอง ก็บ้านั่งลอกความรู้ลงไปอ่ะ เขียนก็เขียนแต่เรื่องของเราเอง แบบเด็กๆ อ่ะ อิอิ

ก็จริงนะที่หนึ่งว่าสังคมเพื่อนเราสูงกว่า เพราะเราก็เรียนในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแหละนะ (สอบเข้าไม่ได้ เกือบติดอ่ะ แต่สุดท้ายก็หาคนฝากได้ แต่เราก็ภูมิใจที่เข้ามาเรียนแล้ว สามารถทำเกรดงามๆ ได้ ได้อยู่ห้องควีน ที่จริงเพื่อนเราส่วนใหญ่ก็เด็กฝากเข้ามา เพราะรับเด็กน้อยไง เลยมีแต่ฝากกับจับฉลาก ฮา แต่ก็สู้จนมาอยู่ห้องบนๆ ได้) เพื่อนเราหลายคนก็อย่างว่าแหละ สังคมสูงไง ต้องเอาจุฬาทั้งหมดให้ได้ ไม่ว่าจะเรียนอะไรก็ตาม ไหนจะหมออีก ไม่ได้ก็จะซิ่ว ถึงจะคะแนนถึงคณะอื่นก็ตาม

ว่าแล้วเราอยากเขียนนิยายได้จังเลยแฮะ เคยคิดว่าไหนๆ ติดไทย-ญี่ปุ่น แอบสบายก่อนเพื่อน (แต่เครียดหนักในตอนหลัง) จะเอาช่วงว่างๆ ปิดเทอม 4 เดือนนี้ เขียนให้จบสักเรื่อง แต่สุดท้ายแป่วๆๆๆๆๆ ทำไม่ได้คับ มัวแต่คิดเรื่องเดิมๆ แม้แต่ฝึกภาษายังไม่ได้ทำเลยอ่ะ ใช้เวลาเปลืองเปล่าจริงๆ เลยเรานี่

รู้ไหม ถ้าเอาเรื่องที่พวกเราโม้กันตั้งแต่รู้จักมา มาพิมพ์รวมเล่ม คงได้เป็นเล่มหนาๆ แล้วแหละ (แต่คงไม่มีคนอ่าน) ดูสิ เราเข้าบล็อกโม้กันยาวเลย จนคนอื่นที่ไม่ได้คุยกันอย่างพวกเรา อาจจะงงว่า มีอะไรคุยกันนักหนาเนี่ย เม้นท์ทียาวเหยียด แถมหลายเม้นท์ด้วย ฮา

แต่เราจะเล่าให้ฟังว่าเราประทับใจกับการขึ้นรถเมล์ของฮ่องกงนะ เขาเข้าแถวทุกครั้ง มีรางให้ยืนต่อคิว ตามสายรถเมล์ที่จะขึ้น ตรงป้ายรถเมล์จะมีบอกรายละเอียดว่าไปไหนบ้าง มาประมาณกี่โมง และที่นั่นอ่ะมีบัตรที่เรียกว่า ปะตะโท่ง (ที่จริงชื่ออังกฤษคือแปลว่าปลาหมึก แต่ถ้าฮ่องกงล่ะก็ เราแปลคำแรกได้ว่าเลข 8 อ่ะ) บัตรนี้นะใช้ขึ้นรถเมล์ รถไฟใต้ดิน เข้าเซเว่น ซื้อของซุเปอร์มาร์เก็ต และทุกๆ ที่ ที่มีเครื่องนี้ได้หมดอ่ะ แค่เราเติมตังค์เท่านั้นอ่ะ สะดวกโคตรๆ อ่ะ ไม่ต้องแยกใช้นะ เพราะใช้ปนกันได้ทั้งหมด

อาเราก็ทำงานอยู่ที่บริษัทรถเมล์ของที่นั่น เวลาอาขึ้นรถเมล์จะไม่ต้องเสียตังค์ แค่ยื่นบัตรให้คนขับดู เคยเห็นไหมที่เขาจะหยอดตังค์ตรงคนขับอ่ะ โดยไม่มีกระเป๋ารถเมล์อ่ะ แถมรถที่นั่นยังขับนุ่มมากๆ ด้วยแหละหนึ่ง นั่งสบาย มี 2 ชั้น เราอ่ะชอบนั่งชั้น 2 หน้าสุด 555+ เคยก้มหน้าไปมองคนขับด้วยแหละ ฮา เกือบหลบไม่ทันอ่ะ เพราะคนขับเขาจะมีกระจกส่องขึ้นมามองข้างบนว่ามีคนจะลงตกค้างไหม เราว่านั่งหน้าสุดตรงนั้น มันให้ความรู้สึกเหมือนเราเป็นคนขับเองอ่ะ มันโล่งๆ สบายอ่ะ มองวิวได้สบายเลย อยู่ตรงหน้าเรา แล้วก็สูงด้วย

ชักเบื่อตัวเองที่ยังคิดวนเวียนไปมา เบื่ออ่ะ เราอ่ะคงเอาความคิดไปเขียนนิยายได้แน่ๆ เลยอ่ะ มันวนซะจนจำได้เลยแหละว่าตัวเองคิดอะไรมาบ้าง

ไปแล้วดีกว่า ก่อนคอมจะค้างอีกครั้ง เพราะใช้นานเกินไป เปิดตั้งแต่ตอนบ่ายโมงอ่ะ ได้พักช่วงเย็นประมาณ 2 ชั่วโมง จากนั้นก็เปิดยาวอ่ะ 555+

เราก็ใช้ด็อกเตอร์ สปายแวร์เนี่ยแหละ เดี๋ยวเราต้องหาโฟโตชอปมาโหลดใหม่ก่อน แต่จะบอกนะว่าเราอ่านคู่มือทำโฟโตชอปไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนกัน แต่ทำเองแล้วสนุกดี 555+ อย่างทำเว็บกับดรีมเว็บเวอร์ก็สนุกนะ อาจารย์สอนไม่รู้เรื่อง หาหนังสือมาเปิดแล้วทำเอง สุดท้ายอาจารย์ก็ชม อิอิ เราเน้นโทนสีชมพูด้วยแหละ ว่างๆ จะเอาให้ชม (คงชมได้เป็นภาพ เราอาจจะปริ้นสกรีนมาแปะไว้)

ไปก่อนล่ะ แต่ยังไม่เข้านอน เพราะยังไม่ง่วง อาจจะลุยอ่านเพชรให้จบก่อนดีกว่า

หนึ่งน้อย ตอนนี่เราก็ลังเลระหว่างอักษร ศิลปากรกับวารสาร มธ. แหละว่าจะเอาอันไหนไว้ก่อน แต่ใจเรา 60% ไปทางอักษร ศิลปากรจ้ะ อยากเรียนมากกว่า เคยอ่านเรื่องน้ำใสใจจริงของ ว.วินิจฉัยกุล เค้าก็ใช้ฉากที่ทับแก้ว ตอนที่ ม.ศิลปากรมีวิทยาเขตใหม่ๆ ชอบมากๆ เลย แล้วพอดีพี่ญาติเราก็เรียนจบอักษร ศิลปากร ได้คุยกันพี่เค้าก็ให้คำแนะนำดีๆ หลายเรื่องเลยล่ะ ทั้งเรื่องลงเรียน เลือกเอก ชีวิตความเป็นอยู่อะไรพวกนี้จ้ะ พอฟังแล้วเรายิ่งรู้สึกว่าน่าเรียนไปใหญ่เลย เข้าทำนองเชื่อคนง่ายเปล่าเนี่ย???

ตัวจริงเราน่ะพูดไม่เก่งหรอก แต่สงสัยต่อไปเราจะพูดเก่งขึ้นแน่เลย เพราะหนึ่งน้อยกับลี่จังชวนเราคุยน่ะ ^^

หนึ่งชมว่าเราเก่งด้วย แอบดีใจ ตอนสอบเราก็มั่วๆ จ้า อาศัยว่าชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชนด้วย

สมัย ม.ปลาย (พูดเหมือนผ่านมานาน) เราได้เป็นประธานชุมนุมด้วยนะ ชื่อว่าชุมนุมบันไดนักเขียนน่ะ มีแบบทำต้นฉบับออกเป็นวานสารโรงเรียน สนุกดี ตอนแรกๆ ก็ทำแจกจ้า แต่ไปๆ มาๆ ก็ต้องทำขายเพราะงบที่โรงเรียนให้มามันไม่พอ ขายไม่แพงนะเล่มละ 5 บาท เดินขายด้วย ฝากร้านสวัสดิการของโรงเรียนขายด้วย เคยมีไปออกร้านด้วยนะ ขายกับขนมแบบว่าถ้าขายหนังสืออย่างเดียว ไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ ^^" ต้องเอาขนมมาล่อ ปรากฏว่าขนมหมดก่อน หุหุ

เราเคยเขียนนิทานด้วยด้วยนะ แบบทำเป็นหนังสือเล่มเล็ก มีพี่คนนึงวาดภาพประกอบ มีทั้งหมด 5 ตอนจบ เรากับเพื่อนในชุมนุมอีก 3 คน สลับกันเขียนคนละตอนก็สนุกดีจ้ะ

ชุมนุมเราถ้าใครได้เป็นประธานก็จะได้ทำหน้าที่ บก. ด้วยนะ มันดีตรงนี้ล่ะ เพราะเราจะได้อ่านก่อนเพื่อนไง แล้วก็มีแบบตามทวงต้นฉบับด้วยนะ น้องๆ ในชุมนุมมันชอบเรียกเราว่าเจ๊โหด

แล้วที่เราอยากเรียนวารสารก็เพราะสาเหตุนี้ล่ะมั้งหนึ่ง อยากเรียนออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ เขียนข่าว ทำหนังสือ แล้วที่ฝันอยากเรียน เนื่องมาจากเราชอบดูฟุตบอลน่ะ อ่านสตาร์ ซอคเกอร์ทุกวันเลย ฝันอยากเป็นนักข่าวกีฬาด้วยไง ไม่อยากเป็นสายงานอื่นนะ เพราะถ้าเป็นข่าวกีฬานี่ เผื่อมีบอลโลก เราจะได้ไปเกาะติดกะเค้าโดยเอาเรื่องรายงานข่าวมาบังหน้า ที่จริงจะไปกรี๊ดนักเตะอาร์เซนอล ^^"

ภาษาเกาหลีนี่ มศว เปิดเป็นที่แรกจ้ะหนึ่งน้อย พี่เราก็บอกอยู่นะว่าภาษาไทยที่เกาหลีตอนนี้ก็ดังมากๆ ด้วย มีคนสนใจเยอะ สายงานตรงนี้ก็จะเริ่มมีบทบาทมากขึ้น ทั้งทัวร์ ล่าม นักแปล ครูสอนภาษา อะไรประมาณเนี้ย แต่ถ้าได้เรียนจริงๆ เราอยากเรียนภาษาไทยด้วยจ้า อยากเรียนให้ดีที่สุด

ครูแนะแนวเราเคยบอกว่าเราเป็นคนใจเย็นนะ น่าจะเป็นครูที่ดีได้ แต่เราว่าเราไม่ใจเย็นพอนะ บางครั้งก็ร้อนเอามากๆ ด้วย ประเดี๋ยวได้ตบเด็กหัวหลุด ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์อ่ะ

เรายังไม่ได้สมัครเลยล่ะหนึ่ง แต่การที่ได้คุยกับหนึ่งน้อยและลี่จัง อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามั่นใจมากขึ้น ดีจังได้คุยกับคนที่ชอบอะไรเหมือนๆ กัน
รอลุ้นผลโควต้า มก. กับหนึ่งจ้า เอาใจช่วยให้ได้อย่างที่หวังนะจ๊ะ

ปล. cinnamon bear ตอนแปลเราก็ไหลไปเลย หมีซินเนมอล ขนาดตรงกระดาษปาปิรัสอ่ะ reed มันแปลว่าต้นกก เรายังต้นรีดๆ เลย

เอารูปมาฝากด้วย วาดเองจ้า ปีกับแม่ชอบล้อว่าการ์ตูนหัวโต ^^"

แอบฮา เขียนตอบเม้นท์ยาวกว่าเขียนบล็อกอีกนะเนี่ย

มะมีทุเรียนก็มะเป็นไรขอสาดน้ำย้อนหลังก็ไดด้อิอิอิ555

สวัสดีค่ะน้องหนึ่ง
ช่วงปีใหม่ไทยเกิดเรื่องเยอะแยะเลยเน๊อะ
ทั้งในประเทศและต่างประเทศ

สงกรานต์พี่ไม่ได้ออกจากบ้านมาหลายปีแล้วค่ะ
เป็นโรคกลัวน้ำเหอๆๆ

เอาใจช่วยคณะและมหา'ลัยที่หวังไว้นะคะ

ปีใหม่ไทยเย็นกายเย็นใจตลอดทั้งปีค่ะ^^...

กลับมาแว้วววววววววว กระบี่คนเยอะมากๆ ฝนตกสลับแดดเผาอีก งือ... แต่ยังดีได้ฉากสวีทสำหรับพระเอกนางเอกในเรื่องต่อไป ฮ่าๆ

ว่าแต่รายการอาหารข้างต้นนั้นทำเอาเจ๊น้ำลายสอ งืมๆๆๆ

แวะมาทักทายคร้าบ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่ blog นะคะ

มาส่งความคิดถึงค่ะนู๋หนึ่ง

ความสวยดึงดูดงูไม่เอาด้วยนะคะ ยิ่งเฒ่าหัวงูยิ่งไม่เอา ฮ่าๆๆ

แวะมาสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค๊า

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

หวัดดีปีใหม่ไทยค้า

มาอีกเม้นท์ดีกว่า ป่านนี้หนึ่งก็ยังไม่มาสักที ฮา เราอ่ะเม้นท์ไปแล้วหลายกล่องนะจ้า 555+ อย่าลืมตามอ่านจากข้างบนด้วยล่ะเจ๊หนึ่ง อิอิ เรียกเจ๊ได้ เพราะหนึ่งอายุมากกว่าเรา (จะแสลงใจไหมเอ่ย)

ตอนนี้กำลังภาวนาให้เพื่อนซี้เราสองคนเลือกที่เดียวกับเรา จะได้เรียนด้วยกัน อยู่ด้วยกันอีก 4 ปี จะได้อยู่ให้เบื่อกันไปเลย รวมทั้งหมด 9 ปีเลย คงจะเจ๋งน่าดูเลยแหละ เพื่อนหนึ่งในสองนี้ คนนึงแม่เป็นกังวลว่าลูกจะเอาที่ไหนกันแน่ เหมือนที่เรากลุ้มอยู่ ส่วนตัวลูกไม่ได้กลุ้มคับ ดันกลุ้มว่าถ้าเรียนที่นี่เขาให้ใส่กระโปรงแบบสอบไปก่อน แบบจีบรอบอาจจะอนุญาตทีหลัง เราก็เลยบ่นๆ ไปว่า แกช่วยกลุ้มใจให้มันตรงประเด็นเพื่อนๆ หน่อยได้ไหม กลุ้มไม่เป็นเรื่องเลย แต่ทางบ้านเพื่อนเราเขาใจอยากให้เรียนที่นี่แหละ ถ้าไม่เอาจะเสียดายแทนด้วยซ้ำไป

ไงเจ้าหนึ่ง สงกรานต์ไม่ได้เล่นน้ำเหรอ เหอะๆๆๆๆๆ ของพี่ได้กลับบ้าน แม่เอารถออกเล่นสงกรานต์พี่ก้อเลยไปกะเค้า เล่นจนเย็น (แต่ไม่ถึงกะดึกนะ) หกโมงกว่าก้อกลับบ้าน(ด้วยสภาพแย่มักมาก)อากาศเริ่มหนาวลงๆ แล้วมันยังดันสาดน้ำเย็นกานอีก หนาวเว้ย พอกลับมาถึงบ้าน ถึงได้สำนึกว่าพี่คงไม่เหมาะจะเล่นไรเหมือนเด็กน้อยอีกละ เกือบไข้ขึ้น กอ้เลยกินยาดักไข้ไว้ แต่สรุปแล้วสำหรับสงกรานต์ก้อดีไปอย่างได้พักผ่อน 5555+

นี่แหล่ะข้อดีของสงกรานต์

มาร่วมวงเขียนด้วยกันมะ เผื่อฝันที่หวังไว้จะจริงสักที ฮา เริ่มคนเดียวมันเริ่มไม่ได้สักที เริ่ม 3 หัวอาจจะมีอะไรดีๆ รอเราอยู่ก็ได้

เราคิดว่าเราคงเป็นคนตัวโตสุดนะ หนึ่งก็เคยเห็นเรานี่นา ตัวใหญ่ ขาใหญ่ อ้วนด้วย

อืม ว่าแต่ว่าจะเขียนเกี่ยวกับอะไรดีหว่า หรือว่าเรื่องราวบ๊องๆ ของพวกเรา หรือว่าความบ้าอ่านของพวกเราดีอ่ะ

เอาล่ะ เราตัดสินใจแล้ว จะเลือกคณะอ่ะ แล้วคณะคงคล้ายหนึ่งและใหม่อย่างมาก 555+ เลือกให้ไม่ติด ฟังชื่อแล้วคงคิดว่าลี่บ้าไปแล้ว กร๊าก อันดับแรกเลยนะจะเลือกอักษร จุฬา ขาดไป 600 อันดับสองเลือกอักษร ศิลปากร เกินมา 10 อันดับสามเลือกมนุษย์จีน ขาด 200-300 อันดับสี่เลือกวารสาร เกินมา 300

กะจะเลือกสัตวะอย่างที่บอกไว้ แต่ไม่เอาดีกว่า กลัวเพื่อนๆ จะช็อกซะก่อน ว่าคนไม่ชอบสัตว์จะเลือกทำเป๊าะอะไร

มีแต่คนอื่นเขาเลือกให้เกินเยอะๆ หนึ่งเห็นของเราแล้วอาจจะบอกว่า ฉันทนคบยัยนี่ได้ไงเนี่ย แปลกดีแท้ 555+ เพราะไม่อยากคิดมากนั่นเอง ไหนๆ มีโอกาสเลือกก็อยากเลือกดูแบบที่ไม่สนใจคะแนนสักเท่าไร ดูสิว่าจะมีสิทธิ์ซะแค่ไหน

เรารู้ว่าคะแนนของเราน้อยกว่าหนึ่งและใหม่ เพราะอังกฤษของเราแย่มากๆ เลยอ่ะจะบอกให้ มันก็เลยเป็นเยี่ยงนี้ มีแต่เลขที่คะแนนออกมาดีให้ชื่นใจ

เดี๋ยววันที่ 20 จะไปรับหนังสือรุ่น กะจะตั้งวงคุยกับเพื่อนสนิทซะหน่อยว่าจะเอาไงดีฟระเนี่ย คิดมาสุดท้ายก็เฮ่อ แกจะทนอยู่กับฉันอีก 4 ปีไหม อะไรประมาณนี้ บางทีเรามีเพื่อนอยู่ด้วยก็แอบอุ่นหัวใจเหมือนกัน ถึงรู้ว่าบังคับให้เพื่อนอยู่กับเราตลอดเวลาไม่ได้ แต่เพื่อนเราทั้งสองคนก็ใจเอียงมาทางเดียวกับเราแฮะ นั้นเราก็ขอแอบหวังหน่อยว่าถึงเวลานั้น เพื่อนเราจะไม่ซิ่งหนีเราไปซะก่อน แอบหวั่นใจตรงเนี้ยแหละ ยังแอบบ่นว่าที่ๆ เราได้ทำไมไม่ตัดสิทธิ์ไปฟระ จะได้ไม่ต้องคิดไรมาก เอาก็เอาไปเลย ไม่เอาก็ไม่เอา หรือว่าลงทะเบียนเรียนตั้งวันที่ 30 พ.ค. แน่ะ อีกนานอ่ะหนึ่ง

เรายังกลุ้มอยู่นะ เราว่าปิดเทอมนี้เป็นปิดเทอมที่ทุกข์ที่สุดเท่าที่เราเป็นมาเลยอ่ะ ทุกครั้งที่ปิดเทอมเราจะมีความสุขสุดๆ เลยอ่ะ ปิดเทอมนี้เป็นปิดเทอมที่นานและทุกข์ใจจริงๆ แฮะ เลยทำตัวเหมือนคนหัวเมาราน้ำ 555+ แบบว่านอนดึกโคตรๆ แล้วก็ตื่นสายสุดโต่ง เพราะไม่อยากผ่านเวลาตอนเช้าไปอย่างช้าๆ ตื่นมาก็กินข้าวเที่ยงเลย แล้วก็อาบน้ำตอนบ่ายกว่าๆ สามโมงครึ่งก็นั่งดูแรงเงา จากนั้นก็เปิดคอม พอเย็นๆ ก็ให้น้องใช้ หาอะไรทำเรื่อยเปื่อย จากนั้นตอนประมาณดึกมากๆ ก็จะมาใช้ต่อ จนถึงดึกสุดๆๆๆๆๆๆ 555+ ประชดชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อได้ดีแท้ๆ เลย โดยไม่ต้องเมาจริงๆ

ขนาดเมื่อคืนเข้านอนตี 3 ครึ่ง อิฉันยังนอนไม่หลับเลยอ่ะ แบบว่านอนตีพุงอีกครึ่งชั่วโมง เหอๆ

เพื่อนเราที่จะซิ่วหมออ่ะ เกิดเมษา ปี 33 จ้า ยังเด็กอยู่อ่ะ วันนี้ประกาศทันตะ จุฬา รับตรงใช่ไหม เขาประกาศตัวจริง 50 คน สำรอง 350 คน เราอ่ะแอบงงไปเลย แล้วเขาก็บอกทีหลังว่าคนที่ได้จริงๆ ส่วนใหญ่ติดหมอแล้ว แต่พอเราไล่ดูชื่อนะ ตรงสำรอง 350 คนอ่ะ เจอคนที่เรารู้จักอ่ะประมาณ 5 คนได้ เพื่อนที่จะเอาหมอแล้วซิ่วคนนี้ให้เราช่วยดูให้ เพราะไม่อยากดูเอง ก็บอกว่าคนที่ได้สำรองที่รู้จักเนี่ย ได้หมอหมดแล้วด้วยนะเนี่ย โห ไรฟระเนี่ย บางคนติดแล้วติดอีก ส่วนบางคนสอบยังไงก็ไม่ติด

เดี๋ยวแวบไปดูเว็บเกษตรดีกว่า เผื่อประกาศผลแล้ว แงวๆ ยังไม่รู้ชื่อจริงหนึ่ง จะไปรู้ได้ไงว่าติดเปล่าเนี่ย 555+

พี่เคยออกไปเล่นน้ำแค่ปีสองปีเองอะ หลังๆนี่เฉยๆแล้ว อยู่บ้านทำนู่นทำนี่ดีกว่า

ปล. เห็นน้องลี่เม้นท์แล้ว ช็อค!!

//www.meti.go.jp/english/information/downloadfiles/PressRelease/080404TNI.pdf

แง่วๆๆ เราเสิร์ทหาเกี่ยวกับสถาบันไทย-ญี่ปุ่นอ่ะ เจออันนี้เข้า อ่านออกบ้าง ไม่ออกบ้าง หนึ่งรู้อังกฤษมากกว่าเรา ช่วยแปลหน่อยสิ เหอๆ เราพยายามนั่งแกะคำอยู่ แต่เราดูจากวันที่แล้ว สงสัยเป็นวันที่อธิการบดีไปเซ็นสัญญากับมหาลัยทางญี่ปุ่น

เราแย่อังกฤษก็งี้แหละ เดี๋ยวต้องลองสู้กับมันสักตั้งก่อน

มันน่าจะเกี่ยวว่าเขาร่วมมือกันอะไรประมาณนี้ใช่ไหม ฮา เขาเนี่ย เรายังไม่รู้เลยว่าคืออะไร เพราะแปลคำชื่อองค์กรไม่ออกนี่เอง 555+

กร๊าก เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรไปโม้กับเพื่อนดีกว่า ว่ามีคนไม่อยากใส่จีบรอบตัว ฮา สวนทางกับเพื่อนเราจริงๆ เลย อยากใส่จีบรอบตัวมากๆ กลัวว่าเรียนที่นี่ แล้วเขาไม่ยอมให้ใส่ เพราะเขาออกระเบียบการมาแล้ว

ฮา พี่โบว์ช็อกกับเม้นท์ของพวกเรา 555+ ก็ไม่รู้เนอะว่าพวกเรามีอะไรคุยกันมากมาย คุยลับๆ ก็ไม่ได้นะ ออกจะโจ่งแจ้งให้ประชาชีผ่านมาเห็นอ่ะเนอะ

เราคลิกเลือกคณะเรียบร้อยแล้ว แต่หลังจากเจอข้อมูลดีๆ เกี่ยวกับสถาบัน ก็ขอให้การเลือกคณะเลือกไม่ติดด้วยเถอะ 555+ เราอ่ะเบื่อนะมีแต่คนถามว่าเรียนอะไร คือว่าเขาก็ไม่ได้เรียนแทนเราซะหน่อยอ่ะ

ฮา น่าสนนะ แอบเปิดสักห้อง เป็นห้องลับ ไว้ต่อนิยายกัน 3 หัวดีกว่าหัวเดียว แต่หนึ่งคงเห็นว่าบล็อกเราอ่ะ มันมีกรุ๊ปเยอะเกินแล้วอ่ะ เดี๋ยวเล็งบล็อกใหม่หรือว่าบล็อกหนึ่งเนี่ยแหละ เป็นเป้าหมายของเรา 555+ ถ้าใช้บล็อกหนึ่ง ก็ให้หนึ่งเริ่มคนแรก แล้วเรากับใหม่ ก็ต่อเรื่องกันตรงคอมเม้นท์ได้ 555+ ออกมาจะเละขนาดไหนก็ไม่รู้เนอะ

ใหม่เหรอ เราเคยคุยทางเอ็ม 2 ครั้งจ้า เจอน้อยครั้งพอกับหนึ่งแหละ แบบว่าคุยผ่านบล็อกสบายกว่าเยอะเลย รู้ไหมคุยเอ็มอ่ะ เราชอบเซพบทสนทนาไว้นะ จริงๆ ทุกครั้งเลยแหละ ป่านนี้เรายังจำเมล์ใหม่ไม่ได้อ่ะ แบบว่ามันไม่เด่นให้เราจำ 555+

เราเข้าเว็บเกษตรแล้วนะ เราไม่รู้ว่าเขาประกาศยังอ่ะ เพราะหาๆ ไปก็งงเอง ว่าเขาประกาศอะไรหว่า เดาได้แล้วจ้าว่าหนึ่งน่าจะชื่ออะไร

กำลังลุ้นให้หนึ่งติดให้ได้เลย หวังสุดใจว่าวันที่ 20 จะเม้าท์กับเพื่อนสนิทให้หายเครียดไปเลย (เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องโทรนัดหมายเวลากันก่อน) เย่ๆๆ จะได้ออกจากบ้านแล้ว ไม่ได้ออกจากบ้านมาร่วมอาทิตย์ เดี๋ยวแวะไปเก็บสะสมเล่มจิ๋วลายร้อยเล่ห์ฯ

ฮา เราว่านะ ถ้าเจ้าของบล็อกแกงค์เห็นการเม้นท์ของพวกเราแล้วล่ะก็ คงจะช็อกไปเลย

ใหม่ด้วยแหละ อาจจะช็อกว่า แค่ไม่ได้เข้ามาคุยแปบเดียว เรากับหนึ่งล้ำหน้าคุยไปไกลแล้ว 555+

คุยอย่างนี้ดีเนอะ ไม่เสียตังค์ด้วย แถมคนอื่นยังเข้ามาอ่านที่พวกเราโม้ได้อีก แต่จะมีใครอยากอ่านกันเชียว ตาลายไปก่อนมากกว่าเนอะหนึ่ง

ไม่แน่พรุ่งนี้มา ใหม่อาจจะอึ้งว่า ทำไมมมมมมมมม พวกเราช่างโม้ได้ยาวเหยียดขนาดนี้นะ

เราอ่ะเจอเพื่อนซี้หาว่า เป็นหัวหน้าวง บิ๊กแอสอ่ะ เหตุเพราะก้นเราใหญ่แหละ 555+ แถมโดนว่าตูดบานด้วยแหละ ช่างเหอะ มันเรื่องของพันธุกรรม อาเรายังใหญ่กว่าเราเลย แถมฝั่งแม่ก็ใหญ่ ใหญ่เจอใหญ่ปานกลาง ก็ออกมาค่อนข้างใหญ่ไง 555+ เพื่อนก็บอกว่าเราไม่อ้วนข้างบน แต่ใหญ่ข้างล่างจริงๆ

แต่อยากจะบอกนะว่าอ้วนอย่างนี้อ่ะ เพื่อนบอกว่าเราเหมาะกับการแข่งวิ่งขึ้นรถเมล์ ยัยลี่คนนี้อ่ะ

ต่ออีกบล็อกดีกว่า

ก็เวลารถเมล์สายที่เราจะกลับอ่ะ มันจะเข้าจอดที่หน้าโรงเรียน เราเห็นเราก็เตรียมตัวเล็ง จากนั้นเหรอ 555+ เราไปถึงรถเมล์เป็นคนแรกๆ อ่ะ แบบว่าไม่ว่ากระเป๋าที่เราจะถือมันจะใหญ่และมี 2 ใบก็ตาม เพื่อนที่กลับด้วยแอบอึ้งอ่ะ เพราะบางทีมันช้า ก็เลยวิ่งขึ้นมาบนรถเมล์ไม่ทัน เราก็เลยเหมือนทิ้งเพื่อนไป

บางทีก็จำยอมทิ้งเพื่อน เพื่อได้กลับบ้านได้โดยไว 555+ แบบว่าเพื่อนเราแต่ละคนค่อยๆ เดินหารถเมล์ มันไม่ทันกิน

เคยมีครั้งอ่ะ เหลือที่นั่งเดียว เราวิ่งจู๊ด สุดท้ายได้ขึ้นคนแรกเลยอ่ะ แล้วก็ได้นั่งด้วย 555+ สุดยอดไหมล่ะ เห็นร่างใหญ่ๆ ถ้ามีรถเมล์ที่มีที่นั่งว่างเพียงน้อยนิดที่เราจะต้องนั่งกลับ เราจะไฮสปีดโคตรๆๆๆๆๆ

อีกอย่างนะ เราเป็นคนซิทอัพไวมากๆ อ่ะ แบบว่าไม่เคยซ้อม ไม่เคยฝึกนะ แต่เวลาอาจารย์ให้ทำเพื่อกรอกลงไปว่าได้เท่าไรอ่ะ 30 วินาที เราจะได้มากกว่า 21 ครั้งทุกทีที่ทำเลยแหละ มากสุดรู้สึกจะได้ 26 ครั้งนะ ถ้า 1 นาทีก็ได้ 39 ครั้ง (เกินเกณฑ์ของผู้หญิงแล้ว ยิ่งทำนานเข้า ก็ยิ่งช้าอ่ะ เพราะเหนื่อย)

แล้วตอนเราทำม.ปลายอ่ะ ผมเรายาวแล้วไง เวลาเราเด้งขึ้นเด้งลงอ่ะ ผมจะฟาดเบาะดังมากๆ อ่ะ แล้วตอนขึ้นมาจะฟาดหน้าเพื่อนซี้เราที่จับขาเราอ่ะ แต่เรามีวิธีที่จะไม่ให้เสียสมาธิก็คือ เวลาทำให้หลับตาอ่ะ หูจะได้ยินแต่เสียงไง มันเลยไม่ขำเท่าเห็นจริงๆ ว่าเป็นไง แต่ตอนเราทำ เราก็ได้ยินเสียงหัวเราะ และนินทาเราอย่างมากมาย รวมทั้งอาจารย์ก็หัวเราะด้วย 555+ แล้วหลังจากนั้น เพื่อนๆ ก็จะเข้ามาขำเราเรื่องนี้กัน โฮะๆ เรามีอะไรแปลกๆ อีกเยอะ

เช่นเพื่อนห่วงเรามากเวลาเราเป็นหวัด เพื่อนชอบแกล้งจั๊กจี้เรา เพื่อดูเวลาเราตอบโต้ (ส่วนใหญ่จะตบกลับอย่างแรง) เพื่อนจะชอบเอาสัตว์มาแกล้งเรา เพราะรู้ว่าเรากลัว

เรายังไม่ง่วงแฮะหนึ่ง

กร๊าก เพิ่งสังเกตรูปไอคอนของหนึ่ง นอนตากพัดลม อิอิ เหมาะกับอากาศช่วงนี้เลยแฮะ

เอ๊ะ พวกเราจะเป็นคนปั่นให้บล็อกตัวเองมีเม้นท์มากในแต่ละบล็อกย่อยเปล่าเนี่ย เพราะแค่เราคุยกันก็มีจำนวนเม้นท์มากกว่าคนอื่นเข้ามาเม้นท์อีกอ่ะ

บล็อกแกงค์ไม่มีประกวดแข่งเม้นท์เยอะและยาวที่สุดบ้างเหรออ่ะ พวกเราคงได้แชมป์กันแน่นอนอ่ะ

สงสารคอมว่าจะต้องทำงานหนัก ว่าแล้วปิดคอมดีกว่า มันคงถึงเวลาที่เราจะต้องนอนตีพุงมองความมืด แล้วค่อยๆ หลับไป (เบื่อเวลาเข้านอนที่สุดอ่ะ)

แต่ก็ฝันหวานไว้ พรุ่งนี้ตื่นมาตอนเที่ยง ที่ไม่เช้าแล้ว มาหม่ำทุเรียน (แม่ซื้อมาวันนี้ แต่มันยังไม่เละพอใจเรา เราเลยเก็บไว้หม่ำพรุ่งนี้)

ทุเรียนจ๋า ลี่จะใกล้ไปหาแล้วนะ รอฉันก่อนนะ อย่าเพิ่งไปไหน จุ๊บๆๆๆ

ลืมบอกไป ตอนเราปริ้นใบเลือกคณะอ่ะ มันขึ้นมาว่าหมึกจะหมด พอปริ้นออกมา ตัวอักษรเป็นสีเทาเลย ดีจังที่หมึกยังไม่หมด แต่บางทีหมดก็คงจะดี จะได้ไม่ต้องสมัคร (เอ๊ะ เอาไงกันแน่ฟระ)

ฝันดีนะจ้า เราอยากกินทุเรียนใจจะขาดแล้ววววววววววว ลำไยด้วยแหละ เราชอบกินผลไม้ที่ทำให้อ้วนแล้วก็ร้อนใน

วันนี้พามาริต้ามาเที่ยวหาจ้ะ
มีความสุขในทุกๆวันนะค้ะ^^

แวะมาทักทายจ้า

แวะมาทักทายตอนเย็นๆ ค่ะ

เย่ๆๆๆ เราได้หม่ำทุเรียนสมใจอยาก เละถูกใจเราด้วย 555+

ใหม่หายไปไหนนะเนี่ย สงสัยอึ้งที่พวกเราคุยยาวเกินไป

พอเราบอกเพื่อนว่าเราเลือกอะไรบ้าง เพื่อนบอกว่าแกบ้าเปล่าฟระ เราก็บอกว่า เออน่ะ อยากลองเสี่ยงดู เพื่อความสนุกในชีวิต ว่าแต่หนึ่งไปเห็นเครื่องแบบของสถาบันเราได้ไงอ่ะ

หนึ่งออกแนวแม่ศรีเรือนแฮะ ส่วนเราทำเป็นแต่มาม่า 555+ แล้วก็เจียวไข่ อยากกินข้าวยำจังเลย ชอบอ่ะ อร่อยดี ตอนไปงานหนังสือจะกินอ่ะ อยากจะด่าคนขาย มันไม่สนใจหันมองเราเลยอ่ะ ทำเหมือนเราไร้ตัวตน ไม่ถามว่าจะกินอะไรคะ จนเราทนไม่ไหว เดินไปสั่งอย่างอื่นที่ร้านอื่นแทนเลย ทั้งๆ ที่เขาทำน่ากิน ลูกค้าเดินมาหาแต่ไม่สนใจ ทั้งๆ ที่มีคนทำตั้งหลายคน ไม่มีใครสนใจเราเลย แต่เราว่าข้าวซอยที่งานหนังสือก็อร่อยดีนะ เราชอบไปกินอ่ะ

คุยเรื่องของกินแล้วยาวแฮะ 555+

เรื่องรีดผ้า เราไม่ชอบรีดอ่ะ แอบฝันว่าถ้ามีผู้ชายดีๆ ทำกับข้าวอร่อย ทำงานบ้านทุกอย่างล่ะก็ เราหลงรักตายเลยอ่ะ 555+

ยังลุ้นกับหนึ่งอยู่ว่าจะได้ไหม

วันนี้คุยได้น้อยนะ เพราะเดี๋ยวน้องเราจะใช้คอมแล้ว เราหวังว่าวันนี้เราจะห้ามใจตัวเองอยู่ ไม่ใช้ถึงตี 3 เพราะพรุ่งนี้นัดเพื่อนๆ รับหนังสือรุ่นตอน 10 โมงเช้า นั่นเท่ากับว่าเราต้องตื่นประมาณ 8 โมง กิน อาบน้ำ แปรงฟัน เสร็จก่อนเวลา 9.15 แล้วออกจากบ้านเวลาประมาณนั้น ไหนจะนัดให้เพื่อนขึ้นรถเมล์คันเดียวกับเราอีก (ฮา เรานั่งจากต้นสาย ผ่านบ้านเพื่อนไง ต้องโทรนัดว่าขึ้นรถคันนี้นะ) หวังในใจว่าจะได้ตั้งวงคุยกันสักที

แต่เราเริ่มมั่นใจที่จะเอาไทย-ญี่ปุ่น อย่างจริงจังแล้วแหละ แม่บอกว่า ป้าเราจะขายบ้าน บอกว่าจะซื้อโน้ตบุ๊คให้เราด้วย เย่ๆๆๆ ถึงเราจะคุยกับป้าไม่ถูกคอเท่าไร แต่ก็ดีใจที่จะได้ 555+ เดือนหน้าจะได้คอมเครื่องใหม่แล้ว หวังว่าได้แรมสูงๆ ความเร็วแบบเร็วสุดๆ 555+

ถึงเวลาให้น้องใช้แล้วอ่ะ ไปก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยใหม่

หวัดดีค๊าน้องหนึ่ง คิดถึงๆๆ

สบายดีมั้ยคะ

พี่แบมอัพบล๊อกแล้วคะ ดองบล๊อกไว้นาน

ช่วงนี้พี่แบมยุ่งก็เลยไม่ค่อยได้เข้าเน็ตค่ะ

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง

ดีจ้าหนึ่ง แอบอึ้งอย่างที่ลี่ว่าทำไมคุยเก่งกันอย่างนี้น้า อ่านไปขำไป นี่แค่วันเดียวเองนะเนี่ย ถ้าไม่ได้เข้าหลายวันเราคงเซฟเก้บไว้อ่านอ่ะจ้ะ จะได้รู้ว่าคุยกันไปถึงไหนแล้ว ตามไม่ทัน...

เราสมัครยื่นเลือกคณะแล้วล่ะหนึ่ง ตกลงว่าอันดับสองเป็นอักษร ศิลปากรจ้า เพราะเปรียบเทียบความชอบดูแล้ว ชอบมากกว่าจริงๆ

เว็บ สกอ. เริ่มเดี้ยงแล้วอ่ะ แบบต้องรีเฟรชหลายๆ รอบถึงจะสมัครได้ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเราใจเย็นกว่านี้แล้วรอไปสมัครวันท้ายๆ อ่ะ เว็บล่มอย่างแน่นอน

ตลกก็แต่เพื่อนเราอ่ะ เมื่อวานโทรมาเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานเป็นวันธงชัย (ดูในปฏิทินจีน) ฤกษ์ดี ประมาณว่าเป็นวันดี จะทำอะไรให้รีบทำ ก็เลยพากันสมัครเมื่อวาน บางคนก็สมัครวันนี้ ฤกษ์ดีวันที่ 19 เมษายน เวลา 9.00 น. อะไรประมาณเนี้ย พรุ่งนี้ก็กะว่าจะไปโอนตังค์แล้วล่ะหนึ่ง เดี๋ยวทิ้งไว้เราคงลืมแน่ๆ เลย

แงๆ หนึ่งน้อยกะลี่จังไม่ชอบหมาน้อยตัวนั้นเหรอมันออกจะน่ารักอ่ะ เราเคยคิดจะเปลี่ยนหลายรอบแล้ว แต่มันตัดใจไม่ไหวอ่ะ เวลามองมันแหงนหน้าขึ้นมาเนี่ย เห็นแล้วสงสารอ่ะ ก็เลยทิ้งให้เฝ้าบล็อกตลอด แต่น้องหมาเค้าทำหน้าที่มานานแล้วเดี๋ยวเปลี่ยนให้ไปพักบ้าง ตอนนี้ที่บล็อกเราน้องหมาไปพักผ่อนเรียบร้อยแล้วจ้า

เราก็เคยเป็นเหมือนกันนะ เรื่องดูหนังแล้วไม่อยากอ่านหนังสือ แต่บางเรื่องอ่านหนังสือสนุกกว่าดูหนังจริงๆ นะ หนังสือของ ว.วินิจฉัยกุลอ่ะ ของขวัญวันวานนี่เป็นเล่มแรกที่เราอ่านในนามปากกานี้เลย แล้วก็เป็นเรื่องที่ชอบที่สุดตั้งแต่อ่านมาเลยนะ เหมือนกับว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นในการอ่านนิยายของเราจ้า ภาคต่อเรื่องนี้เราก็อ่านแล้วนะ สนุกดีจ้าแต่เราชอบเรื่องแรกมากกว่า ตัวละครทุกตัวมีความสำคัญกับเรื่องหมดเลย เราชอบแพรมนนะ ตัวละครตัวนี้ดูมีมิติดีมากเลย ส่วนเรื่องที่ชอบๆ อีกก็ เรือนไม้สีเบจ น้ำใสใจจริง และอีกหลายเรื่อง หนึ่งอ่านแล้วอย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะ

ศิลปากร ทับแก้ว เรายังไม่เคยไปเลยเหมือนกัน แต่พี่ญาติเราบอกว่าสวยมากเลย เราเคยไปดอนหวายกะอาม่าจ้ะ แบบว่าของกินเยอะมาก ละลานตา เลือกไม่ถูกเลย อยากกินไปหมด แล้วก็มีขนมไทยๆ ที่เราไม่เคยเห็นก็เพิ่งได้มาเห็นตอนไปดอนหวายนี่ล่ะ อยากไปอีกจัง เห็นของกินลอยมาเต็มไปหมด

เราก็ว่าวารสารนี่เป็นคณะที่น่าสนใจมากๆ เลยล่ะ แต่ตอนนี้ที่เราสมัครไปเริ่มเซ็งตัวเองอีกละ ความลังเลมาเยือน แบบว่าพอตัดสินใจได้ก็กลัวนั่น กลัวนี่ จะสมัครใหม่ดีไหม จะเลือกแบบนี้จริงๆ เหรอ เรื่องวาดรูปเราก็วาดได้เท่าที่เห็นแหละหนึ่ง เราชอบวาดรูปมากเลยนะ แต่ไม่ระบายสีเลยอ่ะ ตอนระบายนี่ชอบคิดว่าเมื่อไหร่จะเสร็จซะที ใจร้อน แต่การระบายสีนี่เราว่าฝึกสมาธิมากๆ เลยนะ

ชุมนุมของหนึ่งอ่ะ APPLESEED เท่จัง ของเราชื่อเหมือนชุมนุมก็คือ บันไดนักเขียน นั่นเอง ตอนแรกช่วยกันตั้งชื่อ มีทุกแบบเลยนะ จนมาตกลงกันได้ที่ชื่อนี้ล่ะ ก็ดีนะ ตรงๆ ดี เราก็โรเนียวฟรีเหมือนกันจ้ะหนึ่ง เพราะคุรครูที่ปรึกษาชุมนุมเราเป็นคุณครูฝ่ายวิชาการอ่ะ แอบมีก๋วยเตี๋ยวด้วย ก็โรเนียวครั้งละประมาณสามร้อยเหมือนกันจ้า ตอนทำต้นฉบับอ่ะ ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีอะไรเลย ติดแปะๆ ช่วยกัน แต่ก็สนุกดี ชอบสุดก็ตอนช่วยกันเย็บเล่ม ชุมนุมเราจะดูเหมือนโรงงานนรกเลย ต้องปิดพัดลมด้วยกลัวกระดาษปลิว ถึงจะร้อนแต่งานที่ได้ทำร่วมกันนี่ มันก็ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น

วารสารชุมนุมเราออกเป็นรายเดือนจ้า แต่บางครั้งก็มีเป็นรายสองเดือน สามเดือนมั่ง เราอยู่ชุมนุมนี้มาตั้งแต่ ม.3 เลยรู้สึกผูกพันกับชุมนุมมากๆ เลย ตอนนี้ก็ออกมา 18 เล่มแล้วจ้ะ ในระยะเวลา 4 ปี เรามีทุกฉบับเลยล่ะ

เรายังไม่เคยเขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเลยจ้ะ ยังไม่เคยเขียนเรื่องสั้นเลยนะ เคยคิดว่าจะเขียนแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง ส่วนมากเราเขียนกลอนมากกว่า แต่ตอนนี้เขียนไม่ออกเลย สงสัยห่างหายจากวงกวีไปนาน แต่ยังชอบอ่านกลอนเหมือนเดิม

สนใจมากๆ เลยล่ะหนึ่งน้อย เรื่องแลกหนังสืออ่ะ ยินดีมากๆ เลยจ้า เรื่องร่วมกันเขียนนิยายอ่ะ สามหัวดีกว่าหัวเดียว แต่เรากลัวทำเละอ่ะ อยากเขียนด้วยกันจัง ต้องเป็นความทรงจำที่ดีแน่ๆ เลย

โต๊ะหนังสือเรารกมาน๊าน นาน จนสอบแอดมิชชั่นเสร็จก็ไม่มีทีท่าว่าจะเก็บกวาดเหมือนกัน จนแม่เราทนไม่ไหว ลงมือเอง เพราะมันรกมากจริงๆ พวกหนังสือเราก็ให้ลูกพี่ลูกน้องต่อเลย เค้ากำลังจะขึ้น ม. 6 พอดี

วรรรกรรมเยาวชนนี่ เราชอบอ่านของ สนพ.ผีเสื้อจ้ะหนึ่ง แนะนำเกือบทุกเรื่องของโรอัลด์ ดาห์ล เราชอบคนนี้มากเลย อย่างแม่มด โรงงานช็อคโกแลต เด็กยอดเก่ง มาทิลดา เคาตุ่ณ-คุณจิ้งจอก ชุดนาร์เนียของ C.S. LEWIS สนุกดีจ้ะรุ้มาว่าเค้าเป็นเพื่อกับ เจ.อาร์.อาร์.โทลคีน ที่เขียนลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ ด้วยอ่ะ เรื่องอื่นก็ชอบพวกโต๊ะโตะจัง เด็กหญิงน็อนจัง ชอบ สนพ.นี้อ่ะ หนังสือสวยดี เคยส่ง จม. ไปขอที่คั่นหนังสือด้วยนะ ได้มาเยอะมากๆ ประทับใจจัง

จะล่องลอยไปในฟากฟ้า ของวาวแพร เราไม่เคยอ่านเลยจ้ะหนึ่ง เคยอ่านแต่เรื่องเพลงดวงดาว ของวาวแพรเหมือนกัน อ่านนานมากแล้ว

ถ้าไม่ใช่ สนพ. ผีเสื้อก็แพรวเยาวชนจ้ะ เราชอบชุดน้องเล็กของจูดี บลูมมากๆ เลย มีทุกเล่มเลย ฟัดจี้นี่ร้ายแบบเกลียดไม่ลงอ่ะ อ่านหมดแล้วยกเว้นฟัดจี้ยกกำลังสอง บรัดเล่ย์เราก็มีนะแต่ยังไม่ได้อ่านเลย แล้วเจ้าหญิงน้อย ในสวนศรี ลอร์ดน้อย ฟอนเติลรอยอ่านยัง แนะนำๆ จ้าสนุกมากๆ อ่านแล้วมีกำลังใจ ซึ้งดี เรื่องชุดเด็กห้าคนกับภูตจอมเนรมิต ของ อี.เนสบิต สนุกเหมือนกัน

ตอนนี้เราชอบวินน์ ดิ๊กซี่มากๆ เลยจ้า ดูหนังแล้วชอบอย่างแรง ไปงานคราวนี้ก็ได้มาไว้ในครอบครอง แต่ยังไม่ได้อ่านอีกเช่นกัน หนังสือกองเต็มเพิ่งอ่านไปก็เรื่อง วันดีๆ ของดวงตะวันนี่ล่ะ

หนังสือของแจ๊กเกอลีน เราชอบแสบกำลังสอง กับ บ้านนี้ยังมีรัก หลังๆ ออกมาเยอะเหลือเกินตามอ่านไม่ทัน เพื่อนเราแนะนำล็อตตี้ รายงานนี้ฝีมือหนูเอง บอกว่าสนุกมากๆ เลย เรื่องเด็กโบดแลร์ก็ยังอ่านไม่จบเช่นกัน

ไม่เคยเม้นท์ยาวอย่างนี้มาก่อนเลย สงสัยติดเชื้อมาจากหนึ่งน้อยกะลี่จัง

หวัดดีค่า พอดี ไปเจอในที่ไหนสักแห่ง (จำม่ะได้อ่า) เหงบอกว่า รอ โควต้ามนุษย์จีน เกษตรอ่าค่ะ อยากรุว่าติดป่าวอ่า ถ้าติดก้อแอดมาคุยกันนะคะ เมลล์ ปลานะ pla_dum@hotmail.com นะ จ๊ะ เปงเพื่อนกันนะคะ

อ่านรายการอาหารแล้วน้ำลายไหล ^^ อยากไปหม่ำมั่งจัง

ง่า...เรื่องยิงรถไฟ งืดด โกดดดดด ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนไปทั่วเลย T^T เมื่อไหร่ ปัญหารุนแรงจะยุติสักที กาซิก

เราคุยกันทางเอ็มเยอะแล้วเนอะ คราวนี้เราเลยคุยกับใหม่ยาว ส่วนกับหนึ่ง ขี้เกียจแล้วอ่ะ 555+

เอาไว้มาตกลงกันดีกว่าว่าจะให้ห้องลับนี้เริ่มปฏิบัติการได้เมื่อไร ชื่อห้องลับนี้จะชื่ออะไรดีอ่ะ แล้วว่าที่นางเอกของเรื่องก็ควรจะเริ่มเรื่องก่อนนะจ้า อิอิ

ดีใจที่แม่ไม่ว่าเราเล่นดึก ทั้งๆ ที่ค่าไฟเพิ่งมาว่าแพงขึ้น แล้วที่สำคัญนะ คอมเปิดมาตั้งแต่บ่ายสาม ก็ราว 12 ชั่วโมง แต่ก่อนไม่ได้เลยนะ เปิดนานเท่านี้โดนแม่ด่าอ่ะ แม่คงรู้ว่าเรามีเวลานอนพอ ก็ตื่นเที่ยงครึ่งอ่ะ นอนพอไหมล่ะ อิอิ

แต่พรุ่งนี้เราคงตาเป็นหมีแพนด้า แต่ไม่ซีเรียสอ่ะ เหตุเพราะเคยนอน 2 ชั่วโมง ก็ยังอยู่ได้ทั้งวันโดยไม่งีบไปซะก่อน 555+

มาดีใจกับหนึ่งด้วยจ้า พอดีเมื่อวานเข้าเว็บเด็กดีก็เป็นว่า ม.เกษตรประกาศผลแล้วอ่ะ ยินดีด้วยนะ สาวน้อย ณ เมืองผลไม้และเพชรพลอย ชื่อบอกจังหวัดเลยนะเนี่ยหนึ่งน้อย

ดีใจจังที่หนึ่งยินยอมเป็นนางเอกนิยายเรื่องแรกของพวกเราสามคนชื่อ ชื่อหนึ่งเพราะดี เอาเลยๆ หนึ่งเขียนเลยจ้า

กำลังคิดอยู่ว่าโครงการนี้ของแกงค์เราจะเป็นยังไงน้า เราสัญญากะหนึ่งกะลี่จังด้วย จะพยายามไม่ทำให้ให้ล่มจ้า

รักหนึ่ง รักลี่

ดีฮับ..ไม่ได้หายไปไหนน้า
ตอนนี้อยู่ชะอำจ่ะ เค้าแวะซื้อของฝากกันแต่ดิวไม่
มานั่งตากแอร์เย็นๆชิวๆที่ร้านเน็ตดีกั่ว กิกิ
คิดถึงหนูหนึ่งจ้า
ดีใจด้วยนะจ้ะ เรื่องถูกหวย อิอิ
เห็นมะ? เพื่อนดิวเก่งอยู่แล้วววว

เล่นสงกรานต์เหมือนกันค่ะ เล่นวันที่ 12 กะน้องๆที่บ้าน

แล้วก็เล่นแค่น้านเอง ยังไงก็ สวัสดีปีใหม่ไทย ย้อนหลังนะค่ะ

แวะมาแสดงความยินดีที่นี่อีกที น้องใครเนี่ย เก่งจริงๆ เลยเนอะ

ปล. เพลงที่เปิดอยู่เพลงอะไรอะ เพราะดีนะ

มาแต๊งกิ้วน้องหนึ่งจ้า สำหรับกำลังใจ เฮ้อ

อยากให้พี่เป็นคนสุดท้ายที่ถูกลอก

ดีจ้าน้องหนึ่งที่รัก
พึ่งจะได้ข้อความข้างบนเต็มๆก็วันนี้เองค่ะ
หลังจากแอบติดไว่ซะหลายวัน

แต่ที่ถูกปาก..เอ๊ย..ถูกใจมากที่สุดเห็นจะเป็นเมนูอาหารน่ะค่ะ..(จะเห็นได้ว่าวิไม่เห็นแก่กินมากเลยเน๊าะ..55++)ได้ยินแค่ชื่อก็จิตนาการไปไกลแล้ว

ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวยๆที่เอาไปฝากนะจ๊ะ
สุขสันต์วันศุกร์ค่ะ

ยินดีกับ freshy ด้วยนะจ๊ะ
หนายเหนื่อยแล้วน้า...ที่พยายามมา

เรื่องวรรณกรรมเรามีไปโม้กับใหม่ที่บล็อกใหม่ด้วยเน้อ ตามไปอ่านได้นะ

เสนอ "สามหัวก้นขวิด" จ้า 555+

หนึ่งไปนอนที่เดอะมอลล์ดีกว่าจ้า ไม่ไกลจากเกษตรนัก 555+ เดอะมอลล์ปิด 4 ทุ่ม ก็แอบเข้าไปนอนที่ร้านนายอินทร์ไง แล้วก็แอบอ่านนิยายในร้านฟรี 555+

หนึ่งอ่ะใจร้ายไม่ยอมให้เรายำหนึ่งประเดิมแฮะ ทั้งๆ ที่เรากับใหม่อ่ะอยากโคตรๆๆๆๆ 555+ แบบว่าชื่อหนึ่งช่างเพราะเหลือเกิน

จะบอกให้นะเรามีฟันคุดอ่ะ แต่ไม่เคยไปผ่า เพราะกลัวอ่ะ ป่านนี้ก็ผ่านมา 5 ปีแล้ว มันก็โผล่ขึ้นอ่ะ ตอนโผล่ก็เจ็บนะ แต่ตอนนี้ก็อยู่กับมันอย่างมีความสุขดี อิอิ แบบกลัวอ่ะ ได้ข่าวว่าผ่าสด จัดฟันเรายังไม่ยอมจัดเลย ทั้งที่ฟันเราเหยินสองซี่หน้า เราก็ช่างมันฟระ ไม่อยากทรมาน (ที่สำคัญฟันเราคงเกิน 32 ซี่ เพราะมีฟันคุดอีก 2 ซี่)

ศิษย์พี่รองมีความเห็นยังไงเกี่ยวกับชื่อที่น้องสามตั้ง ก็เชิญแสดงความเห็นได้นะ อิอิ

วันนี้เราออกอาการง่วงนอนอ่ะ เพราะนอนตี 4 ตื่น 8 โมงอ่ะ มันเลยเบลอๆ แล้วก็ง่วง รวมทั้งเกิดอาการเวียนหัว คงเพราะไม่ชิน เนื่องจากปกตินอนดึกตื่นสาย อันนี้นอนดึกตื่นเช้า เลยเกิดอาการแปลกๆ

มาประแป้งน้องสาวคนสวยค่ะ

ไม่ช้าไปเนอะ

:)


ปล. เป็นบล๊อกที่ คห. คุยกันได้ยาว และเป็นเรื่องเป็นราวมากๆ เลยอ่ะค่ะ

หนึ่งจ๋า บ้านเราอ่ะตื่นสายได้มากสุดไม่เกินแปดโมงเช้าอ่ะสาเหตุก็บ้านเราค้าขายจ้า เราก็เลยต้องช่วยขายของ ยิ่งป๊ากะแม่เราตื่นตีสามตีสี่ทุกวันเลย แต่ถ้าเราไปเรียนแล้วคงคิดถึงที่บ้านน่าดูเลย

เรื่องที่หนึ่งเม้นท์เหมือนคุยกะลี่อ่ะ เราไม่คิดมากหรอกจ้ะ ชอบเสียอีกแบบว่าเราชวนกันคุยทั้งสามคนเลยไง สนุกดีออก

น้องรองอ่ะ พี่ใหญ่กะน้องสามอยากให้น้องรองเป็นนางเอกจริงๆ นะ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังไม่สาย พี่ใหญ่รอด้ายยย

เมื่อคืนนอนหลับไม่ฝันสักแอะเลยอ่ะ พล็อตเพิ๊ดอะไรลืมหมด นอนแล้วมีความสุขจัง สงสัยพอเวลาเขียนจริงๆ เราต้องแอบอู้แน่ๆ เลย

เรื่องออนเอ็มอ่ะหนึ่ง เอาเป็นวันไหนดีที่แบบเราสามคนจะได้มาคุยกัน อยากคุยกะหนึ่งกะลี่จังตัวเป็นๆ พร้อมๆ กัน จะเป็นยังไงบ้างน้า เราว่าหนึ่งกะลี่เป็นคนคุยสนุกมากๆ เลยอ่ะ
ตอนนี้เราแอดหนึ่งน้อยไว้เรียบร้อยแล้วจ้าชื่อเมล minny น่ารักเชียว

บอกตรงๆ อ่ะหนึ่งเราปรับตัวอักษรตรงกล่องคอมเม้นท์ไม่เป็นอ่ะ บล็อกเราเลยเป็นอย่างที่เห็น ลูกเล่นอะไรไม่มีกะเค้า ถ้าไม่เป็นการรบกวนหนึ่งช่วนเราหน่อยน้า

ดีใจกะหนึ่งน้อยอีกที น้องรองเรามีที่เรียนแย้ว เหลือพี่ใหญ่ ตอนนี้ไปโอนกะตังค์เรียบร้อยแล้วจ้า อย่าลังเลอีกดิ หนักแน่นหน่อย สรุปว่าเลือกอันดับสองเป็นที่ศิลปากรจ้าน้องรอง

ในเมื่อออกแนวหนังจีนอย่างนี้ จะมีการดื่มน้ำร่วมสาบานกันเปล่าจ๊ะ ถ้ามีขอเปลี่ยนจากน้ำเลือดเป็นน้ำแดง น้ำเขียว น้ำแข็งใสใส่เครื่องดีกว่านะ ขอร้อง ยังมะอยากกรีดเลือดอ่ะ

เรื่องทำวารสารอ่ะ ของเราเย็บเล่มเองเหมือนกันจ้า มีแผนกเรียง แผนกพับ(ครึ่ง) แผนกเย็บ แต่ละเล่มนี่ใช้แรงงานคนล้วนๆ เลย แล้วแบบชั่วโมงชุมนุมอ่ะ เป็นชั่วโมงสุดท้ายของวันพฤหัส ชุมนุมเรากลับบ้านกลับช่องช้ากว่าชาวบ้านเขาทุกทีเลย

เด็กหญิงอีดะเคยอ่านแล้วจ้ะในห้องสมุด รร. ชอบเรื่องนี้เหมือนกันแต่หาไม่ได้ จำได้ว่ามีเก้าอี้เดินได้ด้วย อ่านแล้วสงสารคนญี่ปุ่นเนอะ ที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับเรื่องกัมมันตภาพรังสี จากการทิ้งระเบิดของอเมริกา

แมรี่ ป๊อบปิ๊นส์เป็นของผีเสื้อเหมือนกันจ้าหนึ่ง มีสองเล่มนี่

วินน์ ดิ๊กซี่เป็นเรื่องความผูกพันระหว่างเด็กหญิงคนหนึ่งกับสุนัขจรจัดที่ชื่อวินน์ ดิ๊กซี่ ตั้งตามชื่อร้านขายของชำในเรื่องจ้า สนพ.เพ็ทแอนด์โฮมอ่ะ คนเขียนคือ เคท ดิคามิลโล่นั่นเอง

หนังสือของวินทร์ที่เราอยากแนะนำก็ประชาธิปไตยบนเส้นขนานจ้ะ เป็นหนังสือเรื่องแรกที่เค้าเขียนเลยนะ แบบอ่านแล้วต้องอึ้งอ่ะ งานเขียนไม่ธรรมดาจริงๆ นี่ขนาดว่าเราไม่ค่อยชอบการเมืองเท่าไหร่ อ่านแล้วยังชอบเลย จบสถาปัตย์แต่เขียนหนังสือได้น่าอ่านมากๆ เลย

รักน้องรองและน้องสามมากๆ เลย

เราว่าใครได้เข้ามาบล็อกของพวกเราคงได้ก๊งแตกแน่ๆ เลยว่า ทำไมช่างมีเรื่องคุยได้ยาวขนาดนี้ คุยไม่เบื่อหรือไงเนี่ย

แม่เราบอกว่าจะจับเราส่งโรงพยาบาลแล้วอ่ะ เพราะเรานอนไม่หลับบ่อยเกินไป ไม่ว่าที่เรายังไม่นอนไง แต่ถึงขั้นเตือนว่าทำอย่างนี้บ่อยไม่ดีนะ ต่อไปเรียนแล้วถ้าเป็นอย่างนี้อีก ร่างกายแย่ (แต่ปกติเราไปโรงเรียนตื่นตี 5 นอนบนรถเมล์ทุกวันอ่ะ แล้วก็นอนหลังเที่ยงคืนทุกวันด้วย) เราจะพยายามนอนให้เร็ว ตื่นให้เช้า (เพื่อวันถัดไปจะได้นอนหลับเร็ว แล้วก็ต้องตื่นเช้าในวันถัดจากถัดไปอีก)

พี่รองก็ใจอ่อนเถอะนะ สองเสียงดังกว่าเสียงเดียว 555+

รู้เปล่าอ่ะเพื่อนเราบอกว่าเราอ่ะได้ค่านายหน้าเท่าไรเหรอ ถึงได้โฆษณาชวนเชื่ออยู่ได้อ่ะ แบบว่าเราอ่ะพยายามชวนมันเรียนที่เดียวกับเราทุกวันเลย รู้เปล่าแถลงการณ์ที่เราให้หนึ่งเอามาลองแปลให้เราอ่ะ พี่แอดมินเขาเอาขึ้นหน้าเว็บแล้วอ่ะ 555+ ผลงานเราเกิดแล้ว แอบเสียดาย พี่เขาน่าจะลงว่าใครเป็นคนหาเจอ 555+ (อันนี้เรียกว่าออกนอกหน้าเกินไป) แต่เอาเถอะวันนี้เราเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังแหละ ว่ากระทรวงของทางโน้นเลยนะเฟร่ย ไม่สนเหรอแก ก็เพื่อนเราเลือกอันดับ 1 ไออาร์เกษตร (ขาด 300) อันดับ 2 ไอซีที มหิดล อินเตอร์ (อันนี้มีเพื่อนเราห้องคิงได้ทุนด้วย ตอนสอบตรง) เราถามมันว่า แกจะเรียนไหวเหรอ อินเตอร์นะ อังกฤษเรายิ่งเก่งจะตายอยู่ อันดับ 3 ประมง เกษตร (เราถามว่า ถ้าแกติด แกจะเรียนจริงเหรอ แล้วมันก็จะร้องโวยวายว่าอย่าพูดให้มันเครียด 555+) อันดับ 4 จิตวิทยา เกษตร (เราก็ถามมันอีกว่า แกอยากเป็นนักจิตวิทยาจริงเหรอ เพื่อนเราก็ตอบว่า อย่าพูดอย่างนี้ได้ไหม ฉันก็เลือกให้มันครบๆ แล้วก็น่าจะติดแหละ)

ส่วนเราอ่ะเลือกคณะเหมือนกับใหม่ตั้ง 3 คณะอ่ะ อันดับ 1 และ 2 เหมือนกันเลย อันดับ 4 ของเราคืออันดับ 3 ของใหม่ แล้วอันดับ 3 ของเราเหมือนที่หนึ่งได้โควตามา 555+ แต่ทุกอันที่เราเหมือนใหม่ คะแนนเราน้อยกว่าใหม่หมดเลย กร๊ากๆๆ

พี่รองโปรดใจอ่อนเถอะ ศิษย์น้องสามขอคารวะด้วยทุเรียน 5 ลูก (เอาข้างในหรือข้างนอกดี 555+) แล้วโปรดเปิดเรื่องเกี่ยวกับทุเรียนและของกินจะดีมากๆ เลยนะศิษย์พี่รอง เพราะทั้งศิษย์น้องเอง และศิษย์พี่ทั้งสอง ก็ต่างก็ชอบของกินเหมือนกัน เรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่ของพวกข้า ถ้าเริ่มด้วยเรื่องกิน ข้าคิดว่าคงจะไปได้ด้วยดีจริงๆ

วันนี้คงได้นอนเร็วอ่ะ เพราะตื่นเช้านั่นเอง

เราอ่านนายเกือบร้ายฯ จบแล้วนะ วันนี้ซื้อคือคนนี้ฯ ของพี่ชามีมาอ่าน อ่านได้ 1 บทแล้วแหละ สนุกดีเหมือนกัน (ออกแนวน้ำเน่า แต่ก็ชอบอ่านอ่ะ เกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่นด้วย)

เราเพิ่งสังเกตว่าครสด. ที่ออกในงานหนังสือคราวนี้ มีเรื่องเกี่ยวกับญี่ปุ่นถึง 2 เรื่อง คือ คือคนนี้ฯ กับหัวใจผลัดใบ มาจ๊ะเอ๋กันพอดีอ่ะเนอะ

แล้วถ้าว่างน้องสามก็อยากให้พี่รองเริ่มสักทีจริงๆ นะ อย่าลืมนะพี่รองต้องเป็นนางเอกด้วยนะ

หรือว่าจะชื่อกรุ๊บบล็อกว่า "สามสาวทหารเสือ"

ฮา อยากจะบอกว่าไอน้องสาม พี่รอง พี่ใหญ่เนี่ย พิมพ์ๆ ไปมันจั๊กจี้ยังไงก็ไม่รู้อ่ะ แหะๆ

หรือว่าจะชื่อ "สำนักศิษย์สามพี่น้อง"

แล้วไปอ่านที่บล็อกใหม่ด้วยล่ะ ข้าน้อยพิมพ์สลับไปมา ก็ชักจะงงแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวสังเกตว่าเวลาที่โพส ไล่เลี่ยกันมากๆ เลยนะ

ข้าน้อยขอลา แล้วเจอกันอีกครั้ง ในวันถัดไป

ลืมไปอีกอย่าง

รักหนึ่ง ลักใหม่ จ้า

555+ ล้อเลียนหนึ่ง ที่เขียนไว้ในบล็อกของใหม่

โอย ชอบจังไอ้รูปเด็กแผ่หน้าพัดลมเนี่ย เก๋มากๆๆๆ

แวะมาฟังเพลง เพราะดีอะ

กร๊าก หายไปทั้งพี่ใหญ่และพี่รอง ตอนนี้เราเริ่มแต่งได้ 3 ย่อหน้า อ่านไหมจ้า เอามาลงให้อ่านดีกว่า หนึ่งต้องรู้สึกว่าแปลกๆ แน่เลย 555+

****************************************

บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ภายในสวนนี้ ไฟทุกดวงปิดมืดสนิท มีเพียงห้องเดียวเท่านั้นที่ยังเปิดไฟสว่างไสวอยู่ ท่ามกลางความมืดมิดของค่ำคืน เด็กสาววัยสิบแปด กำลังนั่งเล่นคอมพิวเตอร์ โดยเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตอยู่ เธอไม่ได้สนใจสิ่งใดเลย นอกจากคอมพิวเตอร์ตรงหน้า พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหน้าจอ ในตอนกลางวันหากใครได้เห็นภาพนี้จะชอบบอกว่าเธอบ้าไปแล้วหรือเปล่า อยู่ดีๆ ก็หัวเราะหรือยิ้มกับคอม แต่ ณ ช่วงเวลานี้ที่ทุกคนในบ้านหลับกันหมดแล้ว ยังมีเพียงเธอผู้เดียวที่ยังไม่ยอมนอน เพราะติดใจกับการคุยผ่านโลกไซเบอร์

เพชรไพลินหันไปมองนาฬิกา พบว่าตอนนี้เวลาตีสองกว่าแล้ว ใจหนึ่งก็อยากจะนั่งคุยกับเพื่อนไซเบอร์ที่คุยเท่าไรก็ไม่รู้จักเบื่อ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าแม่และน้องจะออกมาเห็น เพราะเมื่อวันก่อนขณะที่เธอกำลังเฝ้าหน้าจอคอมถึงเวลาตีสาม เพื่อคุยกับยูริจังของเธอ น้องชายเธอมาเข้าห้องน้ำในยามดึกได้ออกมาเห็น แล้วเช้าวันนี้ก็เอามาฟ้องแม่อีกแล้ว เธอจึงถูกจำกัดเวลาให้เล่นถึงแค่ 5 ทุ่มในคืนพรุ่งนี้ วันนี้เธอเลยคิดจะปล่อยผีให้เต็มที่ แต่ก็กลัวแม่จะออกมาเห็นอยู่ดี

เธอได้คุยเอ็มเอสเอ็นกับยูริจัง แล้วบอกว่าเธอสอบติดโควตาเกษตร คณะมนุษยศาสตร์ เอกภาษาจีน พอเธอคุยไปแล้ว เธอจึงได้รู้ว่าสถานที่เรียนของเธอนี้อยู่ใกล้บ้านของยูริจังไปไม่ไกล เธอแอบยิ้มหวังในใจว่า เมื่อเธอได้เข้าเรียนที่นั่น เธอจะได้นัดพบกับยูริจังอีกสักครั้ง

*****************************************

ฮา เราตั้งชื่อไฟล์ว่า หนึ่งน้อยกลอยใจ

ไปก่อนล่ะ คอมทำท่าจะรีใหม่

แวบมาทำงานหน้าคอม (แอบต่อเน็ตอีกแป๊บ) เลยมาเห็นข้อความที่หนึ่งทิ้งไว้ ยังไงก้อยินดีด้วยจ้า (ติดได้ไงเนี่ย) ที่ได้มาเป็นรุ่นน้องพี่ พี่ ku63 ยินดีต้อนรับจ้า (พอหนึ่งมาพี่ก้อจาจบแระ หุ หุ หุ หมดเทอมซัมเมอรพี่ก้อจาจบแระ หนีหนึ่งนั่นแหล่ะ)

ยังไงก้อขอให้โชคดีนะ สัมภาษณ์ก้อให้ผ่านฉลุยพี่เอาใจช่วยจ้า

หนึ่งน้อยกำลังเตรียมตัวไปสอบสัมภาษณ์อยู่อ่ะดิ สู้ๆ น้า เรากับลี่จังเป็นกำลังใจให้จ้า แล้วอย่าลืมมาเล่าให้ฟังล่ะ เพชรไพลิน (ชื่อนางเอกนิยายของพวกเราไง ^^)

ตอนนี้น้องสามคงว่างอ่ะ เริ่มคันไม้คันมือเขียนมาให้อ่านกันแล้ว รอน้องรองมาต่ออยู่นะ ส่วนพี่ใหญ่แก่แว้ววว ให้พี่อยู่เฉยๆ เถอะ หุหุ น้องสามบรรยายละเอียดได้ใจดีจริงๆ เลย

พี่ใหญ่อ่านที่น้องสามเขียนแล้วเกิดอยากวาดรุปขึ้นมา เลยเอาผลงานมาฝากจ้ะ เดี๋ยวจะหาว่าเราแอบอู้ (อันนี้ไม่ปฏิเสธ) การ์ตูนหัวโต๊โต แบบว่าอยากให้หนึ่งน้อยกะลี่จังยิ้มได้อย่างสดใสเหมือนการ์ตูนตัวนี้ไง

วันนี้รู้สึกตัวเองก่งก๊ง ถ้าเขียนแล้วอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ก็แสดงว่าไม่รู้เรื่องอ่ะ อยากให้น้องรองและน้องสามรู้อย่างเดียวว่าพี่ใหญ่คิดถึงเสมอจ้ะ คิดถึงสุดหัวจุยเลยยย (สำนวนเพื่อนเออ่ะจ้ะ)

หนึ่งจ๋า เห็นไหมล่ะ พอติดแล้ว ก็ต้องมาคิดมากอีก 555+ แบบเราเด๊ะเลย หาคนปรึกษาไปทั่วเลยแหละ แต่ตอนนี้เราก็ให้ใจไปกับสถาบันที่เราได้มากกว่าครึ่งแล้วอ่ะนะ

แล้วเมื่อกี้เพิ่งเข้าไปดูในเว็บ มีคนบอกว่าสถาบันจะมีคอมใหม่ล่าสุดจากญี่ปุ่นใช้ด้วยแหละ ฮา ออกจะทันสมัย แถมโตโยต้ายังบริจาคอุปกรณ์การเรียนเกี่ยวกับยานยนต์ แล้วเมื่อสองวันก่อนเขามีกิจกรรมสนุกกับหุ่นยนต์ มีคนสอนผลิตหุ่นยนต์ แต่เราไม่ได้สมัครอ่ะ แต่พอดูรูปแล้วก็น่าสนใจเหมือนกันแฮะ

เราว่ามนุษย์ เอกจีนก็ดีนะจ้า เราสนิทกับพี่คนนึง เขาเรียนอักษร จุฬา เอกจีน อ่ะ เราคุยกับพี่เขาได้ดีนะ ตอนนี้พี่เขาไปซัมเมอร์เรียนภาษาจีนที่หนานจิงมั้ง มีสอบวัดระดับอะไรประมาณนี้อ่ะ จีนเหรอ แค่รู้พื้นฐานการอ่านออกเสียงได้ แค่นี้ก็สบายบื๋อแล้ว แบบว่าหลังจากนี้อยู่ที่ตัวเรา คือการท่องจำตัวอักษร เราอ่ะชอบดูหนังจีน แล้วอ่านตัวอักษรข้างล่างตาม อ่านไม่เคยทันหรอก แต่เวลาเห็นตัวที่เรารู้จักก็จะดีใจ แล้วก็ดูรู้เรื่องนิดหน่อย 555+ เพราะรวมเป็นประโยคไม่ได้นี่เอง เราฝันนะว่าถ้าหนึ่งเรียนที่นี่อ่ะ พอหนึ่งเรียนจบเทอม เราจะขอเอกสารเกี่ยวกับภาษาจีนของหนึ่งไปถ่ายเอกสาร แล้วเอาไปศึกษาเองบ้าง (555+ เราคิดแต่ละอย่างออกจะอ่ะนะ) ว่าแต่ถ้าได้เรียนจะเรียนที่บางเขน หรือว่ากำแพงแสนอ่ะ เราภาวนาให้เป็นบางเขนนะ

เราเห็นด้วยกับพี่เปี๊ยกนะที่ว่า เรียนภาษาคือการท่องจำ ถ้าจำไม่ได้ว่าศัพท์นี้แปลว่าอะไร จะพูดได้ยังไงอ่ะเนอะ แต่เราแปลกใจอยู่อย่าง รู้มาว่าพี่เปี๊ยกจบภาษาญี่ปุ่นมา แต่ไม่เคยเห็นพี่เปี๊ยกหลุดภาษานี้ให้เห็นในบล็อกเลย เห็นแต่หลุดภาษาอังกฤษออกมาบ่อย แล้วบางคำเราก็ยังไม่รู้ความหมายเลย กร๊ากๆ

ว่าไปแล้วถ้าหนึ่งเอาที่นี่ หนึ่งจะไม่ใหม่สำหรับมหาลัย แต่หนึ่งจะเป็นรุ่นแรกๆ ของเอกภาษาจีน พี่กี้ก็บอกว่าพี่กี้เป็นรุ่นที่ 6 ของโรงเรียนสวนกุหลาบนนท์อ่ะ แบบว่าตอนนั้นยังเป็นเหมือนเล้าไก่ แล้วพี่กี้ยังบอกอีกว่าภาคภูมิใจที่สุดท้ายแล้วโรงเรียนก็ดัง มีชื่อเสียง ดังใน 30 อันดับแรกของประเทศ แล้วบอกว่าโรงเรียนเพิ่งครบ 29 ปีเอง ซึ่งถือว่าน้อยมาก แต่ก็ประสบความสำเร็จได้ดีอ่ะ อย่างม.แม่ฟ้าหลวง ก็เพิ่งเปิดมาได้ 8 ปีนะ คนยังรู้จักไปทั่วเลย ถ้าไม่ติดว่ามันอยู่ไกลอ่ะ เราก็อยากเรียนนะ บรรยากาศน่าเรียนอ่ะ อากาศเย็นสบาย อยู่ที่สูง

ภาษาที่กำลังเป็นที่นิยมในตอนนี้คือเกาหลี แต่ตลาดยังไม่เปิดกว้างเท่าจีนและญี่ปุ่น โดยภาษาที่คนใช้กันมากที่สุดน่าจะเป็นจีน เหตุเพราะคนจีนมีจำนวนประชากรเยอะมากๆๆๆ ส่วนญี่ปุ่นก็มีบริษัทในประเทศไทยถึง 70 เปอร์เซ็นต์ เราเจอในพันทิปบ่อยนะ ที่มีคนถามว่าจะเรียนระหว่างจีนกับญี่ปุ่น สองภาษานี้เรียนอะไรดี หรือบางคนก็เป็นอย่างเรา ถามว่าจะเรียนภาษาจีนก่อน แล้วเรียนญี่ปุ่นทีหลังได้ไหม โดยไม่ทิ้งภาษาจีนด้วย หรือบางคนก็ถามว่าเรียนทั้งสองภาษาเลยได้ไหม จริงๆ เราอยากบอกว่าการเรียนภาษาอ่ะ มันขึ้นอยู่กับคนนะ แบบว่าต่อให้บางทีบอกว่ายาก ก็ยังบอกว่าสบาย อันนั้นคนบอกว่าง่ายกัน อาจจะยากสำหรับเขา แต่เราว่าภาษาจีนนี้สบายนะหนึ่ง เราชอบมากกว่าภาษาอังกฤษอีก จริงๆ นะ เพราะมีทั้งวรรณยุกต์ แถมไวยากรณ์ยังคล้ายภาษาไทยอ่ะ มันเลยไม่ยากเกินไปนัก เหมือนเรียนภาษาที่คุ้นเคยกว่าอังกฤษอ่ะ

เราก็เลยยังเชียร์ให้หนึ่งเรียนภาษาจีนต่อไป เพราะว่าเราหวังเอกสารนั่นเอง 555+ (งกเนอะ) แต่จริงๆ แล้วอ่ะภาษานี้เราว่าก็เหมาะกับหนึ่งนะ แบบว่าหนึ่งก็มีเชื้อสายจีนด้วยใช่ไหมล่ะ เรียนอะไรที่เป็นตัวเราจะดีกว่าอ่ะ (ฮา ถ้าถามเรา เราจะตอบว่า จีนง่ายกว่าอังกฤษมากๆ เลยแหละ)

แล้วพวกเราก็จะตั้งสำนักสามหัวก้นขวิดกันได้อย่างจริงจังไง 555+

กร๊าก ถ้าให้พี่ใหญ่มีหมาคู่ใจ สงสัยเราจะเจอกับพี่ใหญ่บ่อยๆ ไม่ได้แล้วแหละ เราได้วิ่งหนีสุดใจแน่ๆ เลย 555+

ว่าแต่ถ้าจะเปิดห้องลับกัน เราจะย้ายไปสนทนาข้างในกัน หรือว่าจะสนทนาให้คนนอกเห็นแล้วอึ้งตามเคย (แต่เราชอบกรณีหลังแฮะ 555+ ทำเหมือนบล็อกเราดี มีคุณภาพ คนเข้าเยอะ ที่จริงเราคุยกันไปเกินครึ่งนั่นเอง)

ไป่เหอฮัว (ดอกลิลลี่) ขอคารวะศิษย์พี่ด้วยใจจริง

ไม่แน่ใจว่าคืนนี้จะโผล่มาไหม ถ้าเห็นเราก็แปลว่าเราโผล่ 555+ แบบว่าแล้วแต่น้องสาวเราอ่ะว่าจะใช้ถึงเมื่อไร

อืม เมื่อเช้าเพื่อนเราบุกมาหาเราที่บ้านอ่ะ เราไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ กำลังนอนฝันหวาน เมื่อคืนก็นอนตี 4 มั้ง แม่ก็ยื่นโทรศัพท์ให้อ่ะ แล้วเพื่อนเราก็บอกว่าอีก 3 นาทีจะถึง กร๊าก อิฉันยังอยู่ในชุดนอนกระโปรง ยกทรงก็ไม่ได้ใส่ ผมก็ไม่ได้หวี ฟันก็ไม่ได้แปรง ตอนแรกเพื่อนจะให้ลงไปรับ แต่เราก็บอกให้ขึ้นมาเลยดีกว่า เดี๋ยวก็เจอเราเอง ฮา เพื่อนเราเอาหนังสือติวสอบคืนเรา ส่วนเราก็เอาหนังสือรุ่นให้เพื่อนไป ถามเพื่อนว่าเลือกคณะยัง เพื่อนบอกว่าไว้เลือกพรุ่งนี้ แล้วเราถามว่าจะเลือกวิทย์การแพทย์ มน. (ที่จบมาทำงานในสถาบันนิติวิทยาศาสตร์) ไหม เพื่อนเราก็บอกว่าคงไม่ได้เลือกแล้วแหละ เพราะไม่มีใครในบ้านเห็นด้วย แล้วบอกว่าพี่บอกให้เลือกจุฬา คณะอะไรก็ได้ จบมาจะมีเส้นสายให้ทำงานในกาชาด (ตอนนี้เพื่อนเราทำงานพิเศษวันละ 150 บาท ที่กาชาดจ.นนท์ ซึ่งพี่สาวก็ทำงานในนั้นแหละ) เฮ่อ เราก็ดีใจนะที่ครอบครัวเรา ไม่มีใครบังคับอะไรเรา มีแต่ให้เราคิดเอง ถ้าคิดว่าดี คิดว่าชอบ ก็เรียนไป วันนี้เราเลยตื่นตั้งแต่ 10 โมงครึ่งเองอ่ะ เพื่อนบอกว่าไปนอนต่อเหอะ 555+ เราก็บอกว่า นอนไม่หลับแล้วแหละ

ทุกวันนี้เวลาก่อนนอนเราสวดมนต์ เราไหว้พระ ขอให้ป้าเลิกบังคับเรา (คือเราก็ไม่ค่อยได้เจอป้าหรอก เวลาป้าโทรมาก็จะยื่นให้แม่เลย) แล้วก็ขอให้เรามีเพื่อนเราที่ติดไปเรียนด้วย แล้วขอให้เรามั่นใจที่จะเลือกอันนี้ รวมทั้งขอให้ที่เลือกคณะไปนั้นขอให้เลือกไม่ติด 555+

คำว่ากาดอกจัน 500 ดอก คุ้นๆ เนอะพี่รอง 555+ เขียนเรื่องเพชรไพลินประเดิมอ่ะดีแล้ว จริงๆ นะ ไม่เชื่อก็ลองถามพี่ใหญ่ดูสิ อิอิ

กร๊าก จนป่านนี้น้องสามยังจำเมล์พี่ใหญ่ไม่ได้เลยอ่ะ มันจำชื่อไม่ได้จริงๆ แฮะ

แล้วเจอกันถ้าชาติต้องการให้เราพบกัน