ขอตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ

อยากไปมานานละ.. ไม่ได้ไปซักที..
เที่ยวในบล๊อกละกัน..

บรรยากาศอบอุ่น ชอบบรรยากาศเก่า ๆ ค่ะ

สวัสดีคะ

บ้านศิลปิน น่าไปเยี่ยมมากๆคะ แต่ทางไปไม่คุ้นเลย อาจจะหลง แต่จะพยายามไปให้ได้คะ

มีความสุขมากๆนะคะ

แวะมาชม ครับ

ฟังชื่อบ้านก้อมีความสุขแล้วค่ะ
ชอบดอกไม้สีขาวนั่นจังค่ะ

ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ

จะตามไปชมบ้างครับ ชอบแนวๆ นี้

บรรยากาศอบอุ่นแถมดูเป็นกันเองแบบไทยแท้ สถานที่เที่ยวแบบได้ความรู้ดิบๆแบบนี้หายากนักในกรุงเทพฟ้าอมร ที่สำคัญเอกลักษณ์ของคนไทยไม่มีใครเหมือนคือคุณค่าของศิลปะของเราสวยงามจริงๆ...ฉันรักเมืองไทย

เคยเห็นในรายการทีวีแล้วครั้งนึงค่ะสำหรับที่นี่
เจดีย์ดูเก่ามากเลยนะคะ ไม่รู้ว่ามีมาตั้งแต่ยุคไหนนะ
ดอกไม้ที่เห็นคือดอกปีบฝรั่งค่ะ

บรรยากาศดีมากๆเลยค่ะพี่ไบรท์

ท่องเที่ยว | ท่องเที่ยวไทย | การท่องเที่ยว | ข้อมูลท่องเที่ยว | สถานที่ท่องเที่ยว | แหล่งท่องเที่ยว | ท่องเที่ยวทั่วไทย | เว็บท่องเที่ยว | ค้นหาข้อมูลท่องเที่ยว | travel

ดิฉันเรียนหนังสือที่วัดทองศาลางาม จำเป็นต้องเดินผ่านบ้านไม้พวกนี้เป็นประจำ ขอบอกว่าเมื่อ 30 ปีผ่านไป (ตอนนี้อายุ 43) บ้านเรือนที่นี่ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนร้านค้าตรงเชิงสะพานเคยขายอะไรในอดีต ปัจจุบันก็ขายแบบเดิมค่ะ คอนเฟิร์มว่าของดั้งเดิมขนานแท้

บ้านเก่าผมอยู่ย่านนั้นเลย(ตอนเด็ก ๆ)
จะต้องอาศัยเดิน หรือไม่ก็ปั่นจักรยานเท่านั้น มอไซด์ต้องใช้ความสามารถพิเศษที่จะข้ามสะพานปูนระหว่างวัดกำแพงออกมา ซ.จรัญ3

มีร้านขายขนม/ของเล่นร้านประจำ ๆ อยู่หลายๆ ร้าน ในพื้นที่มีโรงเรียนอนุบาล-ประถม เอกชนอยู่ 2 แห่ง ไม่รู้ปัจจุบันยังมีไหม ย้ายออกมา 20 ปีแล้วจากบริเวณนั้น

โดยเฉพาะบ้านเรือนไม้ริมน้ำเก่า ๆ นั้น เห็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ วิ่งเล่นผ่านบ่อยๆ คนรุ่นนั้นก็คงหมดอายุขัยไปหมดแล้ว เหลือก็คนรุ่นใหม่ที่น่าจะยังไม่ขายต่อบ้านในพื้นที่ และในริมคลองยังมีบ้านสวย ๆ อีกเยอะ ตอนเรียนจบใหม่ ๆ ก็ยังเคยไปนั่งที่โป๊ะท่าเรือวัดคูหาสวรรค์บ่อย ๆ พื้นที่แถวนั้น ยังไม่ถือว่าเจริญเกินไป และก็ไม่ใช่ว่าโทรมหรือล้าหลัง แต่ด้วยความที่รถยนต์เข้าไม่ถึง แหล่งทุนเลยไม่สามารถเข้ามาทำอะไรได้มาก

ยินดีรู้จักพี่กี้ด้วย ผมก็จบวัดทองมาเหมือนกัน เรียน ป.1 เพียว ๆ ไม่มีอนุบาล ตอนปี 2528 จบ ป.6 ก็หลังสร้างสะพานข้ามแยกท่าพระไม่นาน (2534) ถ้านับ ๆ ไปแล้วพี่ก็เข้าเรียนก่อนผมสิบกว่าปีเลย
ตะกี๊ยังไป Capture ภาพจาก google ที่บ้านเก่าที่ค่อนไปทางวัดยาง ก่อนถึงต้นหูกวางใหญ่ ๆ 43/33

ทำให้หวนนึกถึงวันที่หัดปั่นจักรยานเล่นแถววัดกำแพง ปีนกำแพงวัดทอง วิ่งเล่นในวัดยาง ปั่นจักรยานออกไปพณิชยธนฯ แล้วก็ยาวออกไปตามสวนจนถึงวัดจันทร์ประดิษฐฯ แล้วก็เพิ่มระยะทางไปจนถึงพุทธมณฑล

จนถนนตัดใหม่ (ราชพฤกษ์) มาพร้อมกับความเจริญ ชาวสวนขายพื้นที่ไปเยอะ ฯลฯ พื้นที่ชุมชนเข้ามาแทนที่อีกมากมาย ...

ประวัติ วัด
"วัดคูหาสวรรค์วรวิหาร นี้ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร สังกัดมหานิกาย เลขที่วัด ๒๓๓ ซอยเพชรเกษม ๒๘ แขวงคูหาสวรรค์ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร ตั้งอยู่ริมคลองบางกอกใหญ่ เป็นวัดโบราณสร้างตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยายังเป็นราชธานีอยู่ แต่ใครจะเป็นผู้สร้างนั้นไม่ปรากฏหลักฐาน เดิมเรียกชื่อว่า “วัดศาลาสี่หน้า” ดังปรากฏตามแผนที่วัดสมัยกรุงศรีอยุธยา

ต่อมาพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ ๑ ทรงสถาปนาให้เป็นพระอารามหลวง ชั้นตรี ชนิด วรวิหาร แต่ตามหลักฐานรับรองสภาพวัดของ กองพุทธศาสนสถาน สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ปรากฏว่าตั้งวัด เมื่อพ.ศ. ๒๓๒๐ และรับวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. ๒๓๒๐"

ที่มา //www.watkhuhasawan.org/index.php?option=com_content&view=article&id=50&Itemid=58