ที่เดิม มีความทรงจำดีๆ

บางครั้งการเดินเข้าไปดูสิ่งที่เคยผ่านมาในอดีต มันก็ทำให้เรายิ้มได้ และนึกถึงความทรงจำในวันเก่า ๆ นะคะ

ความทรงจำเก่าๆ มักทำให้เรามองเห็นสิ่งข้างหน้า

ความทรงจำที่ดี ก็มีค่าแก่การจำนะค่ะ

สำหรับเรายังอยากจะกลับไปเป็นเด็กเลย

มันรู้สึกว่ามีแต่ความทรงจำที่สนุกสนาน "แอบแก่นะเนี่ย"

เห็นด้วย ทุกอย่างมีจุดสิ้นสุด มีอายุขัยทั้งสิ้น
ไม่ได้คุยกันนาน สบายดีไหมคะ?

หวัดดีวันเสาร์ ที่ไม่เศร้านะคร๊า

สบายดีไหม??? รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

ถ้าหนูต้องออกจากที่ทำงานตอนนี้ ยิ่งโหวงใหญ่
ไม่รู้จะไปทำอะไร ในอายุเท่านี้

เคยเฉียด ๆ ไปที่เดิมเหมือนกัน แต่มองเข้าไปไม่เห็น
เพราะเป็นบ้านกำแพงสูง

อดีต มีอะไรดี ๆ ให้นึกถึงเสมอนะคะ

^^

สวัสดีค่ะพี่ค้างคาว......

เพลงนี้รัตน์ชอบมาก ๆ ค่ะ

แล้วก็ร้องจนติดปากอยู่ทุกวันนี้เลยค่ะ เพราะทุกครั้งเวลาที่กลับไปยืน ไปเยือนที่ที่เคยไปรัตน์จะร้องเพลงนี้ทุกครั้งเลยค่ะ.... ไม่ว่ามันจะไปด้วยความรู้สึกดีหรือไม่ดี
..................................

ก่อนอื่นรัตน์ต้องขอโทษพี่ค้างคาวอย่างแรงค่ะ ที่หายไปนาน ไม่มีเวลาได้แวะมาทักทายเลยค่ะ... ยุ่งจนไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ชีวิตไม่เคยต้องทำงานเยอะต่อเนื่องขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ

หวังว่าพี่ค้างคาวคงจะเข้าใจและไม่โกรธกันนะคะ (แน่นอนอยู่แล้นเน๊อะ)

และขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่พี่แวะไปทักทายและชื่นชมยินดี กับคู่บ่าว-สาว

วันนี้ รัตน์หาเวลามาเล่าเรื่องราววันแต่งงานให้ฟังต่อค่ะ แต่ถ้ามันยาวจนไม่อยากอ่าน ก็ดูรูปไปขำ ๆ ก็ได้นะคะ... อิอิ


รักษาสุขภาพด้วยนะคะ.... ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงค่ะ

ไว้รัตน์จะมาเล่าโครงการใหม่เปลี่ยนชีวิตให้ฟังนะคะ... อิอิ

.............................................

เรื่องเขียนเรื่องส่งสำนักพิมพ์ มีคนเคยแนะนำหลายคนเลยค่ะ... แต่รัตน์ไม่กล้าค่ะ... แบบว่าเขียนไม่เป็น.... เขียนไปใครจะอ่าน... ไม่รู้สิคะพี่บอกม่ถูกน่ะค่ะ...

เรื่องนี้อาจารย์กะเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนก็เคยยุค่ะ... แต่นุไม่ขึ้นสักที... รัตน์ว่าเรื่องที่รัตน์เขียนมันยังไม่น่าสนใจ และดีพอที่จะให้คนอื่นมาอ่านน่ะค่ะ....

.... รัตน์แต่งไม่เป็นน่ะค่ะพี่ ไม่รู้จะใช้คำอะไรที่มันสวยหรูน่าอ่าน รัตน์นึกไม่ออกค่ะ....

... เรื่องที่รัตน์เขียน ๆ นี่ ก็เรื่องที่เกิดกับตัว รึที่เจอ ที่พบมาเองน่ะค่ะ... รัตน์ก็คิด ๆ ของรัตน์ไปอะไรแบบนี้น่ะค่ะ...

งงไม๊คะ 555555555555555....

แต่ยังไงต้องขอบคุณพี่ค้างคาวมาก ๆ เลยค่ะ สำหรับกำลังใจ... นี่ถ้าเกิดรัตน์ใจรักเป็นนักเขียนจริง ๆ แต่แรก รัตน์คงเขียน ๆ ๆ มากกว่านี้ และขยันส่งเรื่องไปน่ะค่ะ... แต่นี่เกิดมาไม่เคยเลยนะคะ... แบบว่าไม่กล้าค่ะ... อาย...

ได้มีโอกาสผ่านไปที่บริษัทเก่า ที่เคยทำงาน เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว
.
อายุ ...............เป็นเพียงตัวเลข
..
...
ที่มากขึ้นเรื่อยๆ จนน่าตกใจ