มาตอบคำถาม หุหุ ว่าจำไม่ได้ค่ะ
เขียนถึงเพื่อนครั้งสุดท้ายมันก็หลายปี อิอิ
แต่เมื่อครั้งล่าสุด นี่คือเขียนหาตากับยาย แบบว่าเค้าเล่นเน็ตไม่เป็น โทรคุยก็ฟังไม่รู้เรื่อง(แบบคนแก่หูเริ่มตึง) เลยต้องใช้วิธีเขียนจดหมาย โชคดีสายตายังดี อ่านออกด้วย ก๊ากกกก

ตั้งแต่มีอีแมวก็ไม่ค่อยได้เขียน จม เท่าไหร่คะ
ครั้งสุดท้ายก็คงเขียนให้คุณเนาว์ แฟ็คโตรี่ชีสเค็กนะคะ

โดยส่วนตัว....

ผมเป็นคนไม่ชอบเขียนจดหมายอ่ะครับพี่ค้างคาว อิอิ

ถ้าไม่ใช่จดหมายเกี่ยวกับเรื่องงานแล้ว...

ผมไม่ได้เขียนหาเพื่อนมาน่าจะเกินยี่สิบปีแล้วครับแหะๆ

ล่าสุดก็เขียนหาเพื่อนที่ เอล ซัลวาดอร์
เพราะเพื่อนไม่มีโทรศัพท์
ส่วนเรื่องอีเมล์ล ไม่ต้องพูดถึง หุๆๆ

จะมีแต่เขียนส่งการ์ดอวยพรมากกว่าค่ะ

เดี๋ยวนี้ใช้กดปุ่มคีย์ จนชิน

พอจะมาเขียนอะไรยาวๆ เมื่อยมือมากๆ แล้วตัวหนังสือก็ห่วยลงเยอะมากเลยค่ะ





แวะมาทักทายจ๊ะ

เกมส์น้องหมีไปถึงไหนแล้วเนี่ย

เมื่อ2-3 เดือนก่อนค่ะ
ชอบเขียนจม. ยาวๆ แต่หาคนอ่านไม่ค่อยได้

อะโห เป็นจดหมายนี่คง...หลายปีดีดักแล้วอ่าค่ะ...

จดหมายครั้งสุดท้ายนี่ เขียนไปส่งชิงโชคล่ะ คิคิ

ไม่ได้เขียนหาใครมานานแล้วเหมือนกันค่ะ
5 ปีได้ค่ะ
อยากเขียนแต่ไม่มีใครมาอ่านค่ะ

ไม่ค่อยได้เขียนจดหมายส่งทางไปรษณีย์ แต่จะเขียนเวลาส่งการ์ดไปให้เพื่อนคะ เวลาไปเที่ยวต่างแดนนิยมซื้อการ์ดประเทศที่ไปส่งกลับมาให้ตัวเอง

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ

จำไม่ได้เหมือนกันอะครับ

ผมไม่ค่อยจะเขียนอะครับ

เมล์ผม ก็ไม่อยากจะพิมพ์เล้ยย คิคิ

มือหมี เอ๊ย ผิดๆๆ
^^
เพิ่งเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว
ส่วนโปสการ์ดเพิ่งเขียนเมื่อวานนี้
อีเมลเพิ่งส่งตะกี้นี้
และโทรศัพท์ก็เพิ่งคุยเมื่อเช้านี้
ทำไมเราถึงได้ติดต่อสื่อสารซะทุกวิถีทางขนาดนี้

เจ้าแม่การสื่อสารของคนรอบตัวค่ะ
^^

คลาสิก น่ารักที่สุด การเขียนจดหมาย ล่าสุดส่ง
โปสการ์ดค่ะ ....ขอให้มีความสุขนะคะ

ส่งการ์ดไปเมืองนอกยังทำอยู่ค่ะ แบบมันเป็นเรื่องจับต้องได้อ่ะค่ะ

เคยแต่เขียนจดหมายหาพ่อแม่ค๊า ตอนนั้นอยู่ญี่ป่น แล้วรู้สึกว่าอยากเขียนถึงก้อเลยเขียนไปอ่ะค๊า
เพราะว่าค่าโทรสับมันแพง
อีกอย่างพ่อแม่เล่นคอมไม่เป็นอ่ะค๊า ถ้าเป็นกะจะส่งMassageทางเมลล์สักหน่อย

เที่ยงแล้วอย่าลืมทานข้าวนะค๊า

ครั้งสุดท้ายก็...เขียนถึงคุณยายที่แม่สอดน่ะครับ ครั้งสุดท้ายผมไม่ได้ติดแสตมป์ไปด้วย เหอะๆๆๆ

หลังๆนี้พอมีมือถือแล้วสะดวกจังเลยนะครับ อยากคุยกันเมื่อไหร่ก็คุยได้
แต่ผมว่าบางทีสะดวกเกินไปนะ...ผมว่าการแกะจดหมายอ่านมีเสน่ห์เยอะกว่ากดปุ่มตอบรับเยอะครับ

ป.ล. ขอบคุณที่เยี่ยมบล็อกครับ ^^

ส่วนมากเวลาไปต่างประเทศ หรือต่างจังหวัด จะส่งเป็นโปสการ์ดมากกว่าค่ะ...ชอบส่งเพราะเพื่อนจะได้เห็นสถานที่ทเราไปเที่ยวด้วย แล้วก็ไม่ลืมที่จะเขียนบันทึกลงโปสการ์ดส่งให้ตัวเองที่บ้านด้วยค่ะ....

เมื่อปลายปีที่แล้วค่ะ ส่งส.ค.ส ให้คนที่รักทุกคน มีความสุขกับการเลือกการ์ดให้กับแต่ละคน แล้วบรรจงเขียนข้อความแล้วส่งให้

แต่ถ้าส่งอีเมล์ เพิ่งเมื่อกี้นี้เอง วันหนึ่งตั้ง 10 กว่าฉบับแน่ะค่ะ แต่ไม่บอกหรอกนะ .....ว่าเขียนถึงใคร อิ อิ

จำไม่ได้ค่ะ รู้แต่ว่านานมากแล้ว แต่ส่งการ์ด ส.ค.ส. นี่ส่งทุกปีนะคะ

เขียนจดหมายนี่ นั่งนึกอยู่นาน อ้อ ลืมจดหมายสมัครงานไปได้ไง

หู..นานนะ (เลยรู้เลยว่าแก่แล้ว อิอิ) จำได้ว่าเขียนจดหมายทางไกลไปหาเพื่อนรักที่แคนาดาค่ะ เพื่อนไปเรียนต่อ ... เอาเป็นว่าตอนนี้เพื่อนกลับมาแล้วและเพิ่งแต่งงานไปเมื่อเกือบๆ 2 ปีที่แล้ว อิอิ นานมั๊ยเอ่ย...

ถ้าจำไม่ผิด เป็นสมัยคุณย่าเรียนมหาลัย เขียนจมหาเพื่อนที่อยู่เมกา แบบว่ากลัวเพื่อนเหงา นั่นมันก็เป็นเวลา 10 กว่าปีมาแล้น

โปสการ์ดค่ะ เวลาไปเที่ยว แม้แต่วันเดียวบางทีก็เขียน

ครั้งสุดท้ายเมื่อ10นาทีที่แล้วค่ะ

แต่จะได้ฟกษ์ขยันออกไปส่งเมื่อไหร่เนี่ยะจิ

ครอบครัวของแฟนเป็นคนแก่รุ่นเก่า
ใช้อินเทอร์เนตไม่เป็น ครอบครัวเค้าก็เขียนจดหมายมาคุยกับแฟนบ่อยๆค่ะ เห็นแล้วก็น่ารักดีค่ะ

สำหรับตัวเองเวลาใครเขียนจดหมายมาหาจะรู้สึกตื่นเต้นค่ะ เพราะว่าส่วนใหญ่จะส่งอีเมล์หากัน แต่จะมีส่งโปสการ์ดหาบ้างเป็นบางครั้ง
เพิ่งส่งให้เพื่อนๆเมื่อไม่นานมานี่เองค่ะ
https://www.bloggang.com/data/nenechan/picture/1127553028.gif

จะบอกยังไงดีว่าคุณคิดเหมือนผมเปี๊ยบเลย ถ้าไม่เชื่อลองไปดูที่บล็อกของผมก่อนหน้านี้ดูก็ได้... ยิ่งใช้คำว่ามันคลาสสิคเนี่ยยี่งเหมือนเลยครับ....

ก่อนหน้านี้ผมคิดอยากจะหาเพื่อนทางจดหมายที่แค่คุยผ่านจดหมายอย่างเดียว... ถึงขนาดเอามาเสนอในบล็อกเลยทีเดียว

แต่ตอนนั้นไม่มีคนที่จะทำแบบผม โครงการเลยต้องเลิกไป เพราะไม่รู้จะเขียนถึงใคร... ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะลอกอีกสักครั้งเหมือนกัน...

ปล.ผมขอAddmailไว้นะครับเผื่อว่าจะได้คุยกันบ้าง

จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ
รู้อย่างเดียวว่านานมาก

ปกติไม่ค่อยได้เขียนจดหมายหรือส่ง mail หาใครอยู่แล้วด้วยค่ะ
ถนัดคุยมากกว่า

จำได้ว่าไม่เคยเขียนจดหมายหาเพื่อนเลยค่ะ...แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นส่งพัสดุเนี่ย...บ่อยมากๆเลยค่ะ...

ขอบคุณ..พี่ค้างคาวค่ะ...ที่แวะไปอวยพรวันเกิดค่ะ...

ถ้าเป็นจดหมายคุยกัน ฉันเพื่อนสนิทมิตรสหาย ก็นานแล้วครับ นานจนจำไม่ได้...เลย

พอดี บล็อกนี้ ของคุณค้างคาว มันพ้องกับบล็อกที่ผมเลยเขียนไว้อะครับ
รับจดหมาย สักฉบับ มั้ยครับ

จึงขอฝากบล็อกไว้ในอ้อมใจด้วยนะครับ

นั่นซิคะ จำไม่ได้แล้วจริงๆ ว่าจดหมายฉบับสุดท้ายที่เขียนถึงเพื่อนนั้นเมื่อไหร่

อืมม นั้นนะซิ ความทรงจำ เก่าๆ เขียนจดหมายครั้งสุดท้าย ตอนเรียนจบใหม่ๆ แฟนไปอเมริกา ก็เริ่มหัดเขียน แล้วมีอีกหรือเปล่าน้าาา
สงสัยจะมะมี ไม่รวมโปสการ์ด ใช่ปะ อิอิอิ
พอแฟนเราไปเป็นแฟนคนอื่น การเขียนจดหมาย ก็เลยสิ้นสุด นิยายเรื่องนี้ จบด้วยฟามส้าววว พระเอกมะสมหวัง เอิ๊กๆๆ

นั่นสิเนอะ ครั้งสุดท้ายที่ได้รับจดหมายจริงๆนี่มันเมื่อไหร่หว่า จำไม่ได้แล้วค่ะ
คุณค้างคาวสบายดีมั้ยคะ

ที่บ้านไม่มีตูไปรษณี อ่ะ ทำไงดี

ไม่มีใครคบอ่ะไม่เคยได้รับจดหมายใครเลย

อวัยวะหมี!!!!

ฟังแล้วกลัวจังเลยครับ

อย่างไรก็ตาม ขออนุญาตแอดบล็อกนะครับ

จำไม่ได้ ราตรีสว้สดิ์ค่ะ

15 ปีแล้วมั้ง ชอบส่งรูปให้กันเวลาส่งจม.ครับ ส่งจนไม่มีรูปเหลือเลย

sawaddee ka

จำได้ค่ะ เป็นโปสการด์ได้ไหมค่ะคุณแบท ครั้งสุดท้าย 4 กรกฏาคม 2548 ค่ะ ปีนี้ล่ะ หวัดดีตอนเช้าค่ะ

เขียนจดหมายครั้งสุดท้าย เมื่อเกือบ10ปีที่แล้วอ่ะ
เพราะไปเรียนที่ กทม แล้วสมัยนั้นยังไม่มีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ เราไม่ค่อยชอบรอคอยจดหมายอ่ะ มันทรมาน

นั่นสิครับ คิดถึงทุกสิ่งที่เป็น Original แบบดั้งเดิมมั่กๆ

แต่สถานการณ์ค่อนข้างจะบังคับ เพื่อความรวดเร็ว
ทุกวันนี้ขนาดแค่จะจดบันทึกใส่กระดาษ ยังมะได้จดเรย

อะไรๆ ก็คอมพิวเตอร์ๆๆๆๆๆๆ