อ้วนๆๆ
ช่างนี้ได้พักหายใจจากการทำงานซะหน่อย รู้สึกค่อยยังโล่งหน่อย แต่พักนี้เวลาไปเจอคนที่ไม่ได้เจอกันนานๆทีไร มักจะทักเสมอว่า" อ้วนขึ้นรึเปล่า "" หน้ากลมขึ้นนิ "" อยู่นี่กินอิ่มทุกมื้อละสิ "ก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนวันนี้มาหยุดมองตัวเองในกระจกดีๆ " เฮ้ย ทำไม ตู อ้วนได้ขนาดนี้เนี่ยะ พุงก็ออก ท้องงี้ย่น ปลิ้นเลย น่าเกลียดมาก แบบนี้สาวที่ไหนจะมามองเนี่ยะ "ว่าแล้วก็ตัดสินใจชวนตัวเอง ไปออกกำลังกายที่ เกาะลำพู ( ใครที่อ่านบล็อคผมประจำ ผมเคยรีวิวเกาะลำพูให้ดูไปทีนึงแล้ว )ใจจริงจะวิ่งให้ได้ซัก 30 นาที แต่เอาจริงๆ ไม่ไหวครับ คงเพราะร่างกายห่างเหินกับการออกกำลังกายมานาน วิ่งรอบแรก ใจเต้นเหมือนใจจะขาดให้ได้ ความรู้สึกเหมือนตอน อกหัก ( แหวะๆๆ )ก็เลยเปลี่ยนมาใช้เครื่องเล่นที่มีแทน ผมไม่รู้เรียกว่าอะไร มันเป็นเครื่องแบบให้เราเกาะราว แล้วเหวี่ยงขาไปมา เหมือนเดินในอากาศ ใช้แล้วรู้สึกดีมากเลย ปรากฎว่าใช้อยู่ 15 นาที ได้ พอลงมาเดินอีกรอบ ขางี้ไม่มีแรง แต่ก็กลั้นใจวิ่งเหยาะๆ กลับไปที่รถ ก็ไม่รู้สึกอะไร คิดเข้าข้างตัวเองว่าร่างกายคงปรับสภาพได้กลับมาถึงห้อง ปวดขา ระบมไปหมด แต่ก็รู้สึกดี เหมือนร่างกายได้เคลื่อนไหว ให้มีชีวิตชีวามากขึ้นพูดแล้วถ้าพรุ่งนี้ว่าง ก็จะไปอีก ^^หลังจากวิ่งเสร็จ ขากลับแวะโลตัสไปหาซื้อข้าวมากินที่ห้อง ไปเจอสาวแบงค์กรุงเทพที่น่ารักๆที่เคยเหล่อยู่ แต่เธอมากับแฟน เดินโอบหัวโอบไหล่เลย เชอะๆ สักวันจะต้องมีบ้าง แฮ่ๆๆรูปมุมสูง ของ อำเภอ ดอนสักครับ บริเวณปากแม่น้ำ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [