สืบเนื่องจากปกสาปพระเพ็ง ของ กิ่งฉัตร
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ....แต่พอพีเพิ่งได้นิยายเรื่องใหม่ของ คุณกิ่งฉัตรมา แล้วก็พบว่าคุ้นๆ เจ้าสิงห์น้อยบนหน้าปกจังเลย ว่าแล้วก็งัดรูปไปเที่ยวลาวเมื่อไม่กี่วันก่อนขึ้นมาดู อ๊า! มันเป็น ตัวเดียวกันจริงๆ ด้วยค่ะ สงสัยคนทำปกไปเที่ยวลาวมาแน่ๆ เลย สิงห์น้อยตัวนี้ตั้งอยู่ที่วัดพะแก้ว(ในภาษาลาวพระแก้วไม่มี ร ค่ะ)
สิงห์ตัวนี้เดิมทีน่าจะมีคู่ แต่ว่าที่พิพิธภัณฑ์มีตัวเดียวเองค่ะ จุดที่สะดุดตาคือ มันน่ารัก และมีหินธรรมชาติสีชมพูก้อนเท่ากำปั้น อยู่ตรงกลางอก และตามข้อเท้าทั้งสี่มีร่องรอยว่าเคยมีหินสีพวกนี้ ประดับแต่ถูกแคะออกไปน่ะค่ะ (แอบเสียดาย)
ส่วนเจ้าแก้วว่าจะเขียนไดอารี่ไปเที่ยวลาวสักกะหน่อย แต่กลับมา ก็ป่วยเอาๆ เริ่มด้วยท้องเสียติดเชื้อทางเดินอาหาร(สงสัยกินส้มตำ ปลาร้ามากไป แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ) ตาก็เจ็บเพิ่งเจาะไขมันที่ขึ้น ขวางเส้นออกไปค่ะ (ถูกเพื่อนถ่ายรูปตอนเป็นโจรสลัดตาเดียว ไว้ด้วยอ่ะ..อับอาย)
แต่ที่หนักสุดคือ น้ำท่วมหู...มีน้ำน่ำในช่องหู(สงสัยต้องงดอ่าน นิยายน้ำเน่า)สรุปแล้วตอนนี้มีสภาพศพเน่าดีๆ นี่เอง ตอนนี้ก็ยังไม่หายดีค่ะ เพิ่งไปสูบน้ำที่หูออก ตอนแรกคิดว่า ต้องนอนโรงพยาบาลเสียอีก เพราะมีไข้สูงด้วย แต่หมอไล่ กลับบ้านง่ะ บอกว่าไปนอนพักที่บ้าน 4-5 วันก็หาย นอน รพ.ทำไมเสียตังค์...
เลยกลับมานอนพะงาบๆ ที่บ้านแทน คาดว่าตัวเองจะหายป่วยในไม่ช้าตามคำทำนายของ นายแพทย์ผู้รักษา(ไม่ใช่หมอดูนะคะ)
Create Date : 14 สิงหาคม 2551 |
|
18 comments |
Last Update : 14 สิงหาคม 2551 20:49:30 น. |
Counter : 993 Pageviews. |
|
|
|
อ้อ ไม่ทำให้หูเน่าเพิ่มหรอก อิอิ
สิงห์ที่พิพิธภัณฑ์เหรอ ไม่ยักจำได้ ไปตั้ง 2 รอบแล้ว
เจ๊มันอัลไซเมอร์