เป็นมนุษย์กบกับเขามั่ง

เป็นมนุษย์กบกับเขามั่ง

เห็นรูปและเฟซบุ๊กของรุ่นพี่ท่านหนึ่งที่เพิ่งแอดเป็นเพื่อนแล้วทำให้ย้อนรำลึกถึงอดีต คนวัยไม้ใกล้ฝั่งก็เป็นอย่างนี้ละครับจ้องจะเล่าแต่ความหลัง เรื่องนี้ต้องย้อนไปประมาณปี 2526 ปีนั้นได้เข้าเรียนในโรงเรียน ของนักวางแผนของหน่วยป้องกันมาตุภูมิทางบกที่สังกัดอยู่ ได้รู้จักพี่ท่านนี้ที่มาจากหน่วยปกป้องน่านน้ำ พี่ท่านเป็นหัวหน้าหน่วยทำลายใต้น้ำที่เรียกเป็นภาษาฝรั่งว่า Underwater Demolition Team ซึ่งต้องมีความเชียวชาญในการดำน้ำและยังต้องมีความรอบรู้ในการรบ การใช้และการเก็บกู้ทำลายวัตถุระเบิดทั้งบนดิน และในน้ำด้วย หลังจากเรียนรู้เรื่องการบังคับบัญชาและการวางแผนในโรงเรียนได้ระยะหนึ่งแล้ว ก็มีการไปดูงานในหน่วยฝ่ายกลาโหมและฝ่ายพลเรือน รวมถึงการฝึกนอกสถานที่ ครั้งหนึ่งทางโรงเรียนจัดให้ไปดูงานทางภาคตะวันออก ซึ่งหน่วยของพี่ท่านนี้ก็อยู่ในเส้นทางการดูงานด้วย พี่ท่านชวนผมและเพื่อนๆอีกสองสามคนว่า อยากลองดำนำแบบมนุษย์กบกันมั้ย การดำน้ำแบบนี้ต้องใช้เครื่องประกอบ ที่เรียกกันว่า Scuba driving นั่นแหละครับ ผมเองแม้จะผ่านหลักสูตรกองมองโด จากต่างบ้านต่างเมืองมาบ้างแล้ว แต่ยังอยากรู้ อยากลอง ตามประสาคนวัยฉกรรจ์ ก็ตอบตกลงกับพี่เขาไป

พอพวกเราเข้าที่พักในโรงแรมแล้ว ก็เริ่มเข้าเรียนชั้นประถมกันเลย นั่นคือฝึกดำน้ำแบบไม่มีเครื่องในสระน้ำของโรงแรม ฝึกการใช้ท่อหายใจ (Snorkel) จากนั้นเลื่อนเป็นชั้นมัธยม เรียนรู้อุปกรณ์การดำน้ำทั้งหมดที่ต้องใช้ ก็ชุดมนุษย์กบนั่นแหละครับ แล้วฝึกการใส่ หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมต้องฝึกด้วยล่ะ ฝึกซิครับแต่เป็นการฝึกแต่งตัวใต้น้ำนะครับ คือเอาอุปกรณ์ทั้งหมดโยนลงไปก้นสระ แล้วให้เราดำลงไปแล้วใส่ให้เรียบร้อยและสามารถใช้เครื่องหายใจได้ พอฝึกแต่งตัวแล้ว ก็ได้เลื่อนชั้นไปเรียนในระดับมหาลัยกันเลย การฝึกตอนนี้ต้องทำเป็นคู่กับเพื่อน (Buddy) การดำน้ำของเหล่าเสนาถ้าทำได้ต้องไปเป็นคู่เพื่อให้สามารถช่วยเหลือกันได้ในยามจำเป็น เช่น กรณีที่อากาศในถังของเราหมด เราจะต้องทำงานได้ด้วยการแบ่งอากาศหายใจจากถังของคู่หู นั่นคือต้องผลัดกันหายใจกับเพื่อน ขั้นตอนนี้ต้องไม่รังเกียจที่จะใช้ท่อหายใจส่วนที่อมอยู่ในปากของคู่บัดดี้ละครับ สถานศึกษาทั้งสามระดับคือสระน้ำในโรงแรมที่พัก ใช้เวลาในการเรียนการฝึกอยู่ไม่กี่วันเพื่อให้เกิดความมั่นใจในการดำ

หลังจากนั้นก็เข้าสู่โลกของความจริง พี่ท่านพาพวกเราไปดำในทะเลกันละ โดยให้ดำอยู่ในเขตน้ำตื้น และไปเป็นคู่บัดดี้ ถึงตอนนี้ออกซิเจนในถังมันช่างหมดเร็วเหลือเกิน ไม่ใช่บรรจุมาน้อยหรอกครับ แต่เป็นเพราะว่าเมื่อเราลงไปดำในทะเลแล้ว ความตื่นเต้น ความกลัว(แน่นอนครับ คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล ความลึกเอย สัตว์ร้ายเอย อะไรต่อมิอะไรเอย) ทำให้เราหายใจแรง (ความกลัวเหมือนความโกรธทำให้หายใจเข้าออกแรง) ใช้ออกซิเจนมาก เราได้ดำในทะเลอยู่แค่วันสองวันเท่านั้นก็ต้องเดินทางดูงานที่อื่นต่อไป เป็นอันว่าจบหลักสูตร

พี่ท่านได้ให้ประกาศนียบัตรกับพวกเรา และผมยังเก็บและใช้จนทุกวันนี้แต่จะใช้เฉพาะตอนออกกำลังกายเท่านั้นครับ ประกาศนียบัตรนี้คือ เสื้อยืดคอกลมสีเหลืองเข้มมีสัญลักษณ์นักทำลายใต้น้ำอยู่กลางอกเสื้อ ทุกวันนี้ผมยังอยากไปดำน้ำแบบนี้อีกสักครั้ง ซึ่งคงต้องพึ่งบริการจากโรงเรียนสอนดำน้ำของเอกชนที่มีอยู่ทั่วไปในหลายจังหวัดชายทะเล แต่ด้วยวัยแล้วเห็นท่าว่าจะให้เป็นแค่ความอยากเท่านั้น และนี่เป็นครั้งเดียวในชีวิตที่ผมได้เป็นมนุษย์กบกับเขา


นี่ครับประกาศนียบัตร เก็บมานี่ก็31 ปีแล้ว ยังใช้ได้อยู่เลย


นี่เป็นเสื้อที่เจ้าพระยากลาโหมตอนนั้นแจกพวกเราเหล่านักเรียน นี่ก็ยังใส่ได้ 31 ปีแล้วเช่นกัน

Create Date : 08 กรกฎาคม 2557 Last Update : 8 กรกฎาคม 2557 17:33:55 น. Counter : 2436 Pageviews.		0 comments
Share Tweet