คุณชาย...

เราค้นพบอะไรบางอย่าง..อะไรบางอย่างที่น่าตกใจ และสะเทือนความรู้สึกเรามาก....

บางครั้ง...คนเราอาจจะเลือกที่จะเก็บความทรงจำและความรู้สึกในบางช่วงขณะของชีวิตไว้
เก็บใส่กล่องเล็กๆ และซ่อนมันไว้ใต้ตู้..และไม่ได้ิคิดถึงมันอีก...
อยู่มาวันหนึ่ง...เปิดไปเจอ...ค่อยๆหยิบสิ่งของแต่ละชิ้นในกล่องมาดู...ทีละชิ้น ทีละชิ้น และได้ค้นพบว่าเราทำอะไรหล่นหายไปบ้างตามกาลเวลา...

มีเรื่องราวของพี่คนหนึ่ง...
ที่เราเลือกที่จะเก็บเรื่องราวของเค้าไว้ลึก...จนสุดใจ...
จนความรู้สึกของเรามันบอกกับเราว่า...เรากับพี่เขาเคยคุยกันในระยะเวลาสั้นๆ....ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย.....
จนในวันนี้...ที่เรากลับไปอ่านอีเมลล์เก่าๆ....อ่านบล็อคเก่าๆ..ที่เราเคยเขียนถึงพี่เค้า..
ความทรงจำค่อยๆกลับมาทีละนิด...ทีละนิด...
มันทำให้เราได้รู้ว่า เรามีความทรงจำที่ดีกับพี่เค้ามากมายขนาดไหน...
มีเรื่องราวที่ดีดีเกิดขึ้นมากมายเท่าไหร่...
และไม่ว่าเราจะทำร้ายพี่เขายังไง...เราจะร้ายขนาดไหน..
พี่เขาก็ยังคงเป็นพี่ชายที่แสนดี ที่คอยห่วงใยและดูแลเราห่างๆอยู่เสมอๆ...

มันเป็นการค้นพบที่ทำให้เรารู้สึกยิ้มได้...
เพราะพี่เขาทำให้เรากลับมาเชื่อได้ว่า..ความหวานยังมีอยู่ในโลกกลมๆใบนี้....

แต่มันก็ทำให้เราตกใจ...ว่าคนเราสามารถเก็บบางช่วงเวลาของชีวิตไว้ได้ลึกขนาดนี้..
จนบางครั้งทำให้เราลืมไปได้เลยเหรอ??

จนถึงวันนี้...
พี่เขามีคนที่เขารัก...และคนที่เขารักแล้วล่ะค่ะ
เรารู้สึกยินดี...เพราะพี่ทั้งสองเหมาะสมกันจริงๆ
ขอให้ดูแลและเอาใจใส่กันและกันตลอดไปนะคะ
อย่าลืมว่า.."โลกหมุนด้วยความรัก"

และ..เรายังคงเชื่อว่า...โลกใบนี้ยังมีความรักดีดีอยู่เสมอ..อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นรึเปล่า..เท่านั้นเอง...

ขอ COPy ข้อความที่เคยเขียนถึง เมื่อนา่นมาแล้ว...อ่านแล้วรู้สึกยิ้มได้น่ะ ^.^

---------------------------------------------------------------------------------------------------


- - ดีใจกับข่าวที่ได้ยิน ^^ - -

ดีใจกับข่าวคราวทีได้ยิน...
กับชีวิตที่เริ่มจะเป็นสีชมพูอีกครั้งของลุง...
หลังจากที่เห็นหัวข้อ status ใน facebook ของลุง..เริ่มเปลี่ยนไป..
มันมีอะไรที่หวานๆ...อะไรที่ทำให้คนที่ลุงพูดถึงคงแอบยิ้มได้..

"ผู้ชายขี้อาย... ^.^ แค่เข้าใจผมหน่อยครับ ไม่กล้าเดินไปหา ไปคุย แต่ไม่ได้ไม่ใส่ใจนะครับ"

"ขนมอร่อยไหมครับ กระซิบบอกกันด้วยนะ คนที่รับไปหน่ะ ^,^ ชอบไม่ชอบยังไงจะได้รู้"

"ใบสมัครเนี่ย อย่าโยนทิ้งนะครับ ผลพิจารณาอนุมัติเมื่อไร บอกผมด้วยนะ ^^"


เครดิต:: ลุงข้างบ้าน..@facebook

คนแก่ (กว่าเรา 1 ปี) ก็แอบหวานเหมือนกันนะเนี๊ย...อิอิ
ดีใจจริงๆนะ..ที่ลุงเจอกับใครที่อยากจะหวานๆด้วย...
ขอให้ใครคนนั้น..ดูแลลุงดีๆด้วย...คนแก่ขี้โรคเอ้ย...

แล้วจะมาเขียน blog ทำไม..เรื่องของชาวบ้านเค้า...แห่ะๆ..
ก็ดีใจ..ที่เห็นคนเค้าหวานๆกัน...โลกมันก็เป็นสีชมพูขึ้นมาอีกนิ้ดดดดด...

แล้วก็..อยากจะขอบคุณ..ผู้ชายคนนี้..
ที่ครั้งหนึ่งเคย (เผลอ) ตัว (อยากจะ) มาดูแลเรา..
แต่...

ผู้ชายใจดีๆ..อัธยาศัยดี...รู้จักคนเค้าไปทั่ว...คงจะไม่เหมาะกับผู้หญิงเงียบๆ..ไม่ค่อยเข้าสังคม..ไม่ค่อยกับคนแปลกหน้า..
ผู้ชายที่ช่างคุย...สนใจ...ใส่ใจ (รายละเอียด..)...คงจะไม่เหมาะกับผู้หญิงขี้รำคาญ...ไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆ..ชอบนอนอ่านหนังสือเงียบๆ..
ผู้ชายที่เจ้าระเบียบ..(นิดๆ..)ทำงาน (ทั้งงานบ้าน...งานออฟฟิส) เก่ง....คงจะไม่เหมาะกับผู้หญิงจอมซก..(ฉายาที่ลุงตั้งให้..)...ทำงานบ้านก็ไม่เป็น..อะไรก็ไม่เป็น..

แล้วที่สำคัญ...ไม่อยากเป็นป้าน่ะ...(5555+)

แต่ยังไงก็ขอบคุณ...สำหรับช่วงเวลาสั้นๆ...ที่ผ่านเข้ามานะคะ..
คอยเป็นเพื่อนคุย...คอยส่ง sms มาหา...
เข้ามาทำให้อยากฟังเพลงรักอีกครั้ง...
ขอบคุณที่ใส่ใจ (รายละเอียด).....

ทิ้งท้ายไว้ด้วยเพลงนี้...เพลงแรก...ที่ลุงเคยส่งมาให้..
เพลงแรก..ที่ทำให้อยากกลับมาฟังเพลงรักอีกครั้ง...



สิ่งเล็กน้อย...เหล่านั้น..ถ้ามองให้ลึกถึงข้างใน..
จะพบว่ารายละเอียดนั้น..ทำให้โลกน่าอยู่มากขึ้นเท่าไร...


-----------------------------------------------------------------------------------------------------

ขอบคุณที่ทำให้คืนนี้เรายิ้มได้อีกครั้ง เมื่อได้คิดถึงเรื่องเก่าๆ