สู้ ๆ สู้ได้ --ฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึงนะ--
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
7 พฤษภาคม 2552

เชียงราย - ประสบการณ์ครั้งแรก - ออกค่ายอาสา

- เชียงราย - ไปกะมูลนิธิกระจกเงา
23-26 ต.ค 51 จิงๆ จะไม่ใช่ทริปนี้แล้วแหละ แต่ที่มีทริปนี้ได้เพราะไปเบี้ยวพวกพี่เก่งพี่หรับมา ตอนแรกว่าจะไปล่องแก่งกันแต่ว่าเริ่มมีการลังเลประกอบกะว่าคิดถึงฟ่าย เพื่อนร่วมทริปไปชุมพรกันก้อเลยโทรไปหาว่ามีโปรแกรมรึป่าว ฟ่ายบอกว่าฟ่ายไม่ว่างจะไปออกค่ายอาสา จะไปเป็นครูบ้านนอกแอ๊ดก้อเลยเปลี่ยนใจกะทันหัน กะจะไปชวนเค้ามากะเรา ดันใจง่ายไปกะเค้าซะงั้น อิอิ
เดินทางคืนวันที่ 22 นั่งรถนานมากอ่ะ นานกว่าลงใต้อีกอ่ะ ตอนกลางคืนมีแวะทานข้าวเหมือนกัน ก้อไม่ได้ทานข้าวกันหรอก เอาตั๋วไปแลกน้ำกัน ครั้งนี้ขนของเยอะแยะไปหมด เอาขนมไปแยกน้อง ๆ อ่ะจ๊ะ แล้วพอไปถึงก้อเจอคณะครูมือ2กันเยอะพอสมควร จากนั้นทีมครูมือ1 ก้อได้พาครูมือ2 ไปสักการะพ่อขุนเม็งรายกัน แล้วก้อมุ่งน่าไปที่มูลนิธิทำการลงทะเบียนกัน แล้วก้อแนะนำตัว เล่นเกมละลายพฤติกรรมกันก่อน แบ่งกลุ่มแอ๊ดกะฟ่าย ตุกติกนิดหน่อยแล้วก้อได้อยู่กลุ่มเดียวกัน 55 เจอเพื่อนใหม่มากมาย หลายอาชีพเลยแหละ ทั้งคุณครู พนักงานบริษัท ล่ามญี่ปุ่น นักวิทยาศาสตร์ แต่หน้าตาไม่ให้เลย โดยเฉพาะครูเก้ง 55 ไม่ให้เลยจิง ๆ นักศึกษาก้อมีนะ พวกเราทำกิจกรรมร่วมกัน สนุกดี มีความสุข เด็กๆก้อน่ารัก ตอนกลางคืนก้อนอนพื้นห้องเรียนนี่แหละ แต่ทางโรงเรียนก้อมีเบาะโรงยิมให้นะ มีอยู่ 10 อันแบ่งกัน บางคนก้อมีถุงนอนไม่ต้องนอนเบาะ แอ๊ดไปนอนกะพี่แอ๋ม แล้วก้อต้อม ฟ่ายกะพี่นกมีถุงนอนก้อนอนอยู่ด้วยกัน พี่หมวย พี่โอะนอนด้วยกัน กิจกรรมของกลุ่มเราทั้งมีอยู่ 4 กลุ่ม แบ่งกลุ่มเสร็จก้อแบ่งหน้าที่การทำอาหาร แอ๊ดอยู่กลุ่มที่ 4 แต่ที่พูดถึงนี้ไม่ใช่ว่าจะอยู่กลุ่ม 4 กันหมดนะ ก้ออยู่ด้วยกันทุกกลุ่มเลย วันแรกเราก้อยังเกร็งๆ กันอยู่ ไม่ค่อยเล่นสักเท่าไร พอวันต่อมาก้อเริ่มสนิทกันขึ้น เล่นกันเยอะขึ้น ที่นี่มีทากด้วย ตอนแรกกะว่าจะนอนเต็นท์เพราะพื้นแข็ง แต่พอเค้าว่าสนามหญ้ามีทากแอ๊ดไม่เอาด้วยเลย กลัวอ่ะ ตอนไปห้องน้ำก้อไม่เดินไปอ่ะ มีห้องน้ำอยู่ห้องนึงอยู่ใกล้ ๆ ก้อห้องพักครูมือ2 แอ๊ดก้ออาศัยห้องน้ำห้องนี้แหละทุกวัน แต่เป็นเพราะเรานะ พี่ชัยเลยไม่โดนทากดูดเลือดไม่นึกถึงความดีเค้าบ้าง แหะๆ แล้วต้อมก้อเหมือนกันบอกว่าไม่กลัว ๆ แต่วิ่งแทรกเราจนรองเท้าขาดเฉยเลยอ่ะ มีอยู่วันนึงที่เด็ก ๆ จะต้องพาครูไปบ้าน มีอยู่ 2 หมู่บ้านด้วยกัน
น่าอายมากอ่ะ พวกเราเข้าไปนั่งในโบสถ์มีผู้ใหญ่บ้าน แล้วก้อมีสมาชิกจากหมู่บ้านอื่นมาร่วมพิธีในวันนี้ด้วย หลังจากเสร็จพิธีเราถึงจะได้กินข้าวใหม่กัน นั่งกันได้พักนึง ก้อเริ่มหลับกัน แอ๊ดนะอายมากเลย หลับไปพอลืมตาขึ้นมา ผู้บ้านมองหน้าอยู่อ่ะ อายไหมล่ะ สักพักหลับอีกแล้วอ่ะ จนสุดท้ายไม่ไหวอ่ะก้อเลยลุกออกไปข้างนอก กะว่าจะไปนอนสักหน่อย ปรากฏว่าพอออกมาเค้าก้อชวนกันกลับพอดี อดกินข้าวใหม่ด้วย แต่เพื่อนที่ไปด้วยกันได้กินเฉยเลยเพราะตอนที่เราออกมา เสร็จพิธีพอดี อดกินข้าวใหม่ยังไม่พอเค้ายังไม่ต้องเดินกลับอีกต่างหาก แต่เพื่อนที่เดินข้างหลัง พิธีเค้าเสร็จพอดีเด็กๆ เลยออกมาตาม พวกข้างหลังก้อเลยได้กินข้าวใหม่ แถมพอกินเสร็จผู้ใหญ่บ้านขับรถตามส่งอีกต่างหากอ่ะ ตอนบ่ายเราก้อทำกิจกรรม เล่นเกมกันต่อ พอเย็นก้อมีคาราโอเกะแถมด้วย ตอนกลางคืน ๆ นี้เราต้องทำกิจกรรมกะเด็ก ๆ ด้วย มีการแสดงด้วยแล้วก้อประกวด กว่าจะเสร็จก้อดึกพอสมควร พวกเราครูมือ2 ก้อเลยเอาเก้าอี้มานั่งเล่นกัน คุยกันถึงประมาณเที่ยงคืนได้อ่ะ ก้อเข้านอน เช้าตื่นมาทานข้าว พูดถึงข้าวแล้วก้อต้องขอบคุณแม่พี่หมวยด้วยเป็นธุระให้ทุกมื้อ อาหารอร่อยทุกมื้อเลย อิ่มท้องกันทุกคน เช้านี้แล้วที่เราจะต้องกล่าวคำอำลา แต่มิตรภาพของพวกเราจะไม่จางหายไปแน่ ๆ


Create Date : 07 พฤษภาคม 2552
Last Update : 7 พฤษภาคม 2552 11:32:48 น. 0 comments
Counter : 420 Pageviews.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

นางฟ้าตัวกลม
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หวัดดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวนิดนึงแล้วกันนะค่ะ โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบอ่านหนังสือ อ่านได้ทุกประเภท แต่ส่วนใหญ่ จะเป็นนิยาย การ์ตูน ซะมากกว่า, รักการเดินทาง, ชอบถ่ายรูป และ เข้ากับคนง่าย เคยมีความคิดที่จะเขียนหนังสือเล่าถึง ประสบการณ์การเดินทางที่ผ่านมาในแต่ละครั้ง, ความประทับใจในแต่ละทริป ซึ่งมันก้อต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่าง ความคิดนั้นเลยเป็นเพียงแค่ฝัน ^ - ^ และเมื่อไม่นานมานี้ ได้รู้จักพี่คนนึง & ได้อ่าน blog ของเค้า เลยรู้สึกว่า -- อืม-- ใช่ มันไม่ใช่เรื่องยากอีกแล้ว เพียงแต่เราต้องเรียนรู้ที่จะใช้มัน ทีนี้ -- ความคิดจะไม่ใช่ความฝันเท่านั้น เพราะเราเริ่มที่จะทอให้ฝันนั้นเป็นจริงแล้ว
[Add นางฟ้าตัวกลม's blog to your web]