ฝีมือเจ้าสองหน่อ
แฮ่ม.. จะย้ายรูปที่ค้างอยู่ในเครื่องเข้าเม็มโมรี่สติ๊ก ปรากฏว่าไปเจอรูปเมื่อสองปีที่แล้ว (ไม่นานเล้ยยย) สมัยที่เจ้าตัวเ็ล็กยังอยู่ชั้นป.หก และเจ้าพี่อยู่ม.ห้า เลยต้องเก็บมาอัพไว้เป็นไดอารี่ซะหน่อย
มานั่งดูรูปเก่าๆนี่เห็นพัฒนาการทางร่างกายของลูกแล้ว เออ..มันก็เปลี่ยนไปเหมือนกันนิ โตขึ้นเห็นๆ พอโตแล้วหน้าตาจะกลายไปบ้าง ตะก่อนหน้าตายังออกแววเด็กอยู่แต่ตอนนี้ดูเป็นหนุ่มน้อยๆมากขึ้น
ไม่ว่าร.ร.ระดับประถมหรือมัธยมจะมีวิชาว่าด้วยงานผ้า งานไม้ ประดิษฐ์โน่นนี่ตามไอเดียแต่ละคน เทียบเท่ากับวิชาคหกรรมของเราได้มั้ง ส่วนมากร.ร.ก็จะกำหนดไว้ตายตัวในแต่ละปีแล้วว่าจะให้เด็กทำอะไร เช่น ปั้นจานดินเผา ทำกระเป๋าผ้าสะพายหลังใบเล็กๆ เย็บผ้ากันเปื้อน ซึ่งวิธีการทำก็ง่ายแสนง่ายเอามือเกาตรูดซะข้างไม่ทันหายคันก็เสร็จละสำหรับผู้ใหญ่ๆอย่างเรา เพราะเค้าจะมีผ้า แพทเทิร์น มาให้เสร็จสรรพ รวมถึงรอยประไข่ปลาสำหรับเย็บตามด้วย ไม่ว่าีฝีมือจะห่วยแตกยังไงสุดท้ายก็จะได้ของออกมาเป็นรูปร่างจนได้
มาดูผลงานกันเลยดีกว่า.. ชิ้นนี้คือผ้ากันเปื้อน ซึ่งทางร.ร.จะส่งแบบมาให้เลือกลายผ้า ลงชื่อเสร็จสรรพก็รอรับของที่ร.ร.ในชม.เรียนวิชานั้นน่ะแหละ ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะทางร.ร.คิดไว้แล้วเสร็จสรรพ แม่มันควักจ่ายรวมๆไปกับตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าถ้ามีซองเก็บเงินจากทางร.ร.มาก็มีหน้าที่ต้องเอาเงินใส่ซองให้ครบจำนวนส่งกลับไปเท่านั้น .. ผ้าลายชิ้นนี้เจ้าตัวคนทำเค้าเืลือกเอง ที่ทางร.ร.ให้ทำผ้ากันเปื้อนเพราะเด็กทุกคนต้องใช้อยู่แล้วในเวรที่เจ้าตัวทำหน้าที่แจกจ่ายอาหารกลางวันให้เืพื่อนในห้อง
ด้านหลังมีป้ายชื่อให้เขียนเวลาเย็บเสร็จ .. รอยประๆ นั่นคือให้ตัดและเย็บตามคำอธิบายในกระดาษที่ส่งมาพร้อมผ้า
ใครจะนำกลับมารีดที่บ้านก็ตามใจ คนจุกจิกเรื่องมากในบางเรื่องอย่างเจ้าตัวเล็กก็ต้องลงมือรีดเอง
มุ่งมั่นรีดให้เรียบ จริงๆมันก็ไม่ได้ยับเยิบอะไรนักหรอก แต่ขี้ใหม่หมาหอมไง้..
เอ้า.. หล่อได้ละ..
ชิ้นนี้เป็นงานปั้นจ้ะ ทางร.ร.จะเชิญผู้เชี่ยวชาญในการปั้นดินเผามาสอนเด็ก วิทยากรเหล่านี้จะเป็นอาสาสมัคร นำดินมาให้เด็กเสร็จสรรพ พอปั้นเสร็จก็ให้เขียนชื่อหลังชิ้นงานแล้วเอาไปวางเรียงให้คนที่มาช่วยสอนเอากลับไปเผาให้ที่โรงงานเค้า
วันที่ทำการปั้นนี่เป็นกิจกรรมร่วมระหว่างแม่ลูกค่ะ ป้าโซเลยต้องไปนั่งเจ๋อกะเค้าด้วย ไอ้ดังโกะสามก้อนเล็กๆน่ะฝีมือแม่มัน ปั้นเก่งเอาการนิ .. ภูมิใจไทยทำ วะฮะฮ่าาา..
ชิ้นนี้เป็นหนมปังหน้าหมี(เรอะ?) มีครีมตรงรอบปากอยู่หน่อย ทำเสร็จเอากลับมาชื่นชมหมุนไปหมุนมาดูมันอยู่นั่นแล้ว อวดคนทั้งบ้านเสร็จก็เขมือบเอง
ดูน่ากินมั้ยล่ะคร้าบบบ..
ดูฝีมือพี่ชายบ้าง ฟุตบอลที่เตะไม่ได้ ทำจากผ้าขนๆ
ไอ้จุกดำที่เย็บอย่างยับเยินนี่แหละ เป็นจุดที่ยัดไส้
เก็บภาพเก่าๆมาได้เท่านี้ มาอัพบล็อกไปพลางๆก่อน เจอกันใหม่บล็อกหน้าจ้า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน สวัสดีค่ะ..
Create Date : 08 กรกฎาคม 2555 |
|
23 comments |
Last Update : 9 กรกฎาคม 2555 11:42:44 น. |
Counter : 6840 Pageviews. |
|
|
|