น่าจะเลือก ข. นะ อืม...

เอ... หรือว่าย้ายบ้านหนีเลยเนี่ย 5555

ปล.แวะมาทักทายตอนบ่ายๆจ้า

มันคงเป็นมารยาทที่พี่เลี้ยงเด็กคงไม่เคยทราบ และควรจะสอนเขา สอนทั้งเด็กไปด้วยเลย จะให้เขาทราบเองก็คงยากค่ะ

จ. ชวนพี่เลี้ยงเด็กเล่น plants vs zombies เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจะได้ไม่รบกวนเรา และเขาเองก็จะได้มีไรทำ และเป็นการปลูกฝังเด็กให้คุ้นเคยกับ zombies ตั้งแต่เล็กๆ แถม end credit มี mv ให้ดู เด็กน่าจะชอบ

ฉ. ย้ายไปกินข้าวข้างบ้าน(บ้านเด็ก) แทน
ช. ย้ายไปกินข้าวบ้านเพื่อน (ไม่ดีมั้งเปลืองเพื่อน แต่เราก็ใช้บ่อยนะ)
ม. เปิดคาราโอเกะร้อง เขาจะได้หนวกหูแล้วรีบจากไป (ก็เข้าใจว่าเวลาฉันร้องเพลงคนชอบเดินหนี)
ว. รักเด็กค่ะ ชวนเด็กกินข้าวด้วย ชวนพี่เลี้ยงกินด้วย (ช่วยไม่ได้อ่ะ ฉันเป็นคนดี)
ส. "เสือกมาอะไรตอนนี้วะ คนกินข้าวอยู่เห็นป่าว" บอกเขาไปตรงๆ เขาคงเข้าใจ

ฉันก็ไม่เคยทำหรอกนะ เพราะไม่ค่อยมีหน้าไหนโผล่มาเวลากินข้าว หรือเพราะไม่เคยสนใจโลกก็ไม่รู้
ที่จะทำจริงๆคือ "ทำใจ" ก็นะ โลกเราอะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เรื่องใหญ่กว่านี้ก็เกิดขึ้นได้ เพราะงั้นก็ ฝึกทำใจ ถือซะว่าเป็นการฝึกจิตใจของตนเองให้เข้มแข็งเอาไว้ รับปัญหาที่ใหญ่หลวงกว่านี้ หรือถ้าปัญหาเล็กกว่านี้เราจะได้ยิ่งรู้สึกว่ามันจิ๊บจ้อย เพราะเราเคยเจอปัญหาใหญ่กว่านี้มาแล้ว
(มั้ง!~)

ก็นะ อะไรๆก็อยู่ที่ใจอ่ะนะเพื่อน เหมือนตอนเด็กๆไง วิ่งหกล้มเป็นแผลถลอกปอกเปิก เจ็บร้องไห้จ้า แม่เดินมาเป่าปู้ดๆ บอกไม่เจ็บนะลูก ไม่เจ็บ เสือกหายซะงั้น

ชั้นก็ทำใจทั้งนั้นแหละ แล้วก็มาบ่นๆๆให้คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อ่านอ่ะจ่ะ แกเองก็ทำใจ ทนๆอ่านนิดนึงละกัน

เฟอจิวมาทำอะไรเนี่ย กลับบ้านไป

ชีวิตคนเรา บางทีก็ต้องมียืดหยุ่นกันบ้างค่ะ คนที่เค้าเข้ามาอาจไม่รู้ว่านี่คือธรรมเนียมปฏิบัติของบ้านเรา ไม่คิดว่านี่คือสำคัญ เพียงแค่อยากเข้ามาทักทายพาเด็กน้อยมาเล่นด้วย

เราเองก็ต้องหันไปมองอีกฝ่ายด้วยความเข้าใจโลก ว่าไม่มีอะไรที่เหมือนกันและเป็นไปในแบบที่เราอยากให้เป็นได้ทั้งหมด

เด็กน้อยก็อยู่ในวัยที่ยังไร้เดียงสา ใครพาไปไหนก็ไป ให้นอนก็นอน ให้เล่นกับใครก็เล่น
เราเพียงแค่เดินตามสิ่งที่มันกำลังเป็นอยู่ค่ะ อย่าคิดมาก เดี๋ยวจะไม่มีความสุข นะคะ

แวะเข้ามาค่ะ ย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่บล็อกแรก