สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ
Group Blog
 
All Blogs
 
ครั้งหนึ่ง...ในชีวิต(1)

คิดมาตลอดว่า สักครั้งในชีวิต สักครั้งในชีวิตนี้ อยากเป็นหนึ่งในคนไทยที่ไปยืนรอรับเสด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา

ถ้ามีโอกาสได้เห็นพระพักต์ แม้สักเสี้ยวเดียว แม้จะไกลสักแค่ไหนก็ถือว่าเป็นบุญอย่างที่สุดแล้ว

แล้ววันนั้นก็มาถึง....



"เสาร์นี้ไปกันนะ"เพื่อนสาวขาประจำ ทักมาทางเอ็ม

"ไปไหนอ่ะ"ฉันถามกลับ

"ไปสนามหลวงไง ไปรับเสด็จกัน"

"ไปดิ" ฉันตอบโดยไม่ต้องคิดเลย เรื่องเหนื่อย เรื่องเบียดเสียด เรื่องหิว คิดว่าทนได้หมด

ขอสักครั้งในชีวิต

ช่วงนี้ไม่น่าห่วงเรื่องฝนตก หน้าฝนทำท่าว่าจะหมดไปแล้วจากกรุงเทพ มีแต่ข่าวฝนตกประปายบ้างแถบภาคใต้...

ฝนตกไม่น่าเป็นห่วง แต่แถวบ้านดันเจอน้ำท่วม

ปีนี้น้ำเยอะน้ำเหนือไหล่บ่าล้นตลิ่ง ท่วมอยุธยา นครสวรรค์ สุพรรณบุรี แล้วก็มาถึงนนทบุรีจนได้

บางกรวยบ้านฉันก็หนีไม่พ้น


เช้าวันหนึ่งน้ำก็ไหลทะลักมา

ปกติเวลาน้ำขึ้นสูงๆ ในซอยหน้าบ้านจะมีน้ำขึ้นมาจากท่อ ขึ้นมาตอนกี่โมงไม่รู้รู้แต่ตื่นมาจะเห็นน้ำผุดๆ แต่ไม่เยอะนะ

น้ำใสผุดขึ้นมาจากท่อระบายน้ำหน้าบ้าน พอทำให้ถนนแฉะๆ ก็แค่นั้น แต่เช้าวันนั้นอ่ะดิ (12พ.ย.)

"พี่ๆ น้ำท่วม เอารถออกไม่ได้แล้ว"เด็กที่บ้าน เดินมาบอกในครัวตอนที่กำลังทานข้าว

"จริงดิ"ฉันตอบรับไปแค่นั้น แต่ในใจไม่เชื่อมากกว่า

กินข้าวเสร็จก็เดินไปดู....เฮ้ยน้ำท่วมเต็มซอยลามขึ้นมาถึงที่จอดรถรถในบ้านเรียบร้อย...เห็นแค่นั้นบอกได้คำเดียวว่า งง

สองปีก่อนเจอน้ำท่วมซอยแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่เร็วอย่างนี้ และมีฝนตกมาซ้ำเติม นี่ฝนไม่ตกสักแหมะ เป็นน้ำจากไหนไม่รู้ล้นขึ้นมาจากท่อภายในชั่วโมงเดียวถึงหัวเข่า

รองเท้าบูทประจำบ้านก็เอาไม่อยู่

อึ้งกิมกี่ นี่ถ้าไม่ได้เป็นเวร และไม่ได้มีนัดสำคัญตอนค่ำวันนี้ ข้าพเจ้าคงขอลา นั่งทำงานที่บ้านดีกว่า

ไม่มีเวลาให้คิดมากนัก ยังดีที่จอดรถอีกคันไว้ในซอยใกล้ๆ บ้านซึ่งถนนแถบนั้นสูงกว่าในซอยบ้านจึงไม่ท่วม ว่าแล้วก็เปลี่ยนขาสั้นลุยน้ำไปขึ้นรถอีกคัน

แวะเปลี่ยนกางเกงที่บ้านใหม่ ในซอยถัดไป หนนี้น้ำไม่ได้ท่วมหนักเฉพาะซอยบ้าน แต่ซอยถัดไปและถัดไปก็ท่วมด้วย กว่าจะขับรถฝ่าน้ำท่วมไปถึงบ้านใหม่ได้ก็เอาใจตุ่มๆ ต่อมๆ เพราะน้ำลึกใช่เล่น กลัวเครื่องจะดับแทบแย่

บ้านใหม่ของฉันน้ำไม่เข้าก็จริง แต่ถนนในซอยท่วมหมด มองไปทางไหนมีแต่น้ำ...เซ็งจริงๆ

ตะปัดตุเป่ ตุเล็งๆ ออกจากซอยในหมู่บ้านโผล่มาถึงถนนใหญ่ได้ อุแม่เจ้า...

แห้งแก๋งราวกับอยู่คนละโลก...ได้ยินข่าววิทยุ และอ่านจากข่าวเอสเอ็มเอสรายงานว่า บ้านเรือนริมน้ำเจอน้ำเหนือไหลบ่าท่วมหนัก

แถบสามเสน บางกระบือ...น้ำท่วมรถติดเป็นแพ

เข้าอีหรอบนี้รู้ตัวเลยว่าอีกหลายวันกว่าน้ำจะลด จะเรียกว่าโชคดีได้ไหมไม่รู้ที่ฝนไม่ตกลงมาซ้ำเติม

ไหนๆ ก็ท่วมแล้ว ฝนตกลงมาก็คงไม่เท่าไรหรอกมั้ง (ฉันคิดจะได้มาเจือน้ำที่ท่วมขังให้ใสขึ้นมั่ง)


วันเสาร์ (15พ.ย.)เป็นวันที่เรานัดกัน

"เจอกันสักทุ่มหนึ่งไปรับเสด็จรอบสี่ทุ่มนะ"เพื่อนฉันจัดแจงนัดหมายเวลาคร่าวๆ

"ที่ไหนอ่ะ"

"พาต้าปิ่นเกล้ามะ แล้วนั่งรถเมล์ฟรีไปกัน"เพื่อนคนเดิมตอบ

"ตั้งฮั่วเส็งละกัน แล้วนั่งแท็กซี่ไปลงแถวพาต้าแล้วเดินไป"ฉันบอก (อิอิ...หน้าบ้าน)

"อืมก็ได้ๆ งั้นเจอกันทุ่มนึงที่ตั้งฮั่วเส็ง"

เรานัดกันไว้คร่าวๆ

และถึงวันเสาร์น้ำก็ไม่ลดตามคาด

มีเวลาเหลือทั้งวันกว่าจะถึงเวลานัด ที่บ้านเปิดทีวีดูพระราชพิธีกันแต่เช้า และเปิดทั้งวันไปถึงบ่าย จนถึงเวลาที่เราจะออกไปวางดอกไม้จันทน์ที่วัดแถวบ้านโน่นล่ะ

วันนี้เสียน้ำตาเยอะมาก

ไม่ใช่อะไร ก็ดูถ่ายทอดสดสลับกับเทปรายการเก่าๆ เกี่ยวกับ "พระโสทรเชษฐภคินี"




Create Date : 17 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2551 18:58:40 น. 1 comments
Counter : 371 Pageviews.
Share

 
เราคงไม่มีโอกาส คงได้แต่ติืดตามข่าวพระองค์ท่าน เท่านั้น


โดย: ostojska วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:00:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cherydnk
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add cherydnk's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.