สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ
Group Blog
 
All Blogs
 
เส้นรอบวงของความสุข

เส้นรอบวงของความสุข


การเริ่มต้นยากเสมอ ไม่สำคัญหรอกว่าสิ่งนั้นจะดีแค่ไหน แม้แต่เรื่องง่าย ๆ อย่างการเริ่มต้นวิ่งออกกำลังกายยามเช้า

สำหรับบางคนแค่ตื่นเช้าขึ้นวันละชั่วโมงก็ยากแสนยากทั้งที่ไม่มีใครมองไม่เห็นประโยชน์ของการออกกำลังกาย

ความคิดเรื่องการแบ่งเวลาว่างเพื่อออกกำลังกายของฉันเองก็มีมาก่อนหน้านี้ไม่ต่ำกว่า 2 ปี

คิด คิด และคิด นักวิ่งสมัครเล่นหลายคนแนะนำว่าการวิ่งเป็นการออกกำลังกายที่ง่ายที่สุด แต่ฉันพบว่าหลายครั้งของการเริ่มต้นล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะทำแล้วไม่สนุก

วิ่ง ๆ ๆ วิ่งไปทำไมก็ไม่รู้ ถ้าตีแบตฯ เล่นบาสฯ ขี่จักรยานหรือทำอะไรที่เป็นกิจกรรมร่วมกับคนอื่นน่าสนุกกว่าตั้งเยอะ เริ่มแล้วเลิก เริ่มแล้วเลิกจึงเกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมา

น่าแปลกที่ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา เมื่อลืมคิดถึงความสนุกฉันกลับเริ่มต้นออกกำลังกายด้วยการวิ่งอย่างสนุกสนาน

จากวันแรกสู่วันที่สอง และวันถัดไป ผ่านไปเดือนแล้วเดือนเล่า

การวิ่งกลับสนุกขึ้นเรื่อย ๆ แม้บางเช้าแดดจะแรงกว่าเช้าอื่น ๆ
จนรู้สึกเป็นห่วง (สวย) เพราะกลัวดำ แต่เมื่อคุณเริ่มต้นวิ่งมาระยะหนึ่ง
คุณจะรู้สึกสนุกจนไม่อยากหยุด

ในระหว่างที่วิ่งเหมือนมีพลังอะไรบางอย่างผลักดันให้คุณวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ

พลังบางอย่างที่ว่าในทางวิทยาศาสตร์เรียกว่า อะดิเนอลีน หรือสารแห่งความสุข

3 รอบเล็กของสวนรถไฟใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง แม้ไม่ใช่ขีดความสามารถขั้นสูงสุดที่ร่างกายทำได้ แต่เป็นเส้นรอบวงที่ฉันกำหนดขึ้นเองว่าเพียงพอแล้วสำหรับกิจกรรมเติมความสนุกในทุกเช้า

อีกครึ่งชั่วโมงที่เหลือคือการยืดเส้นยืดสาย

นั่งมองสีเขียวของต้นไม้ใบหญ้า หยิบหนังสือเล่มโปรดมาอ่าน
มองดูผู้คนทำกิจกรรมยามเช้า

มองกระรอกวิ่งเล่นกระโดดจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปอีกต้นหนึ่ง
หรือนั่งจิบชาอุ่น ๆ

บางวันถ้านอนน้อย ในระหว่างวันขณะทำงานอาจรู้สึกล้าบ้าง
แต่ความล้าที่ว่ากลับไม่ได้ทำให้รู้สึกกะปกกะเปรี้ย

ต่างกันลิบลับกับความรู้สึกก่อนเริ่มต้นวิ่ง

และทุกเช้าในช่วงหลายเดือนมานี้ ฉันกลับพบว่าวิธีสร้างความสุขทำได้ง่ายนิดเดียวเป็นความสุขที่ใช้เงินน้อยมาก ถ้าคิดแค่ค่าจอดรถทุกเช้าที่สวนรถไฟก็แค่วันละ 10 บาท

การวิ่งทำให้ฉันมองเห็นโลกของความสุขกว้างขึ้น

สังคมในยุคปัจจุบันที่คนเราตีราคาความสุขเป็นตัวเงิน แม้เงินทองมากมายของใครบางคนจะไม่มีสามารถซื้อหาความสุขบางอย่างได้

แต่ถ้าเป็นความสะดวกสบาย ความมั่นคงปลอดภัยในชีวิต เงินยังเป็นสิ่งจำเป็น

คนเราจึงมักวิ่งหาความสำเร็จในอาชีพการงานจากตำแหน่งที่สูงขึ้น
เงินเดือนที่มากขึ้น

เมื่อทำงานมานาน เมื่ออายุมากขึ้น เรามักเข้มงวดกับตนเองมากขึ้นจนทำให้เกิดความเครียด เพราะคิดว่าเวลาแห่งการแสวงหาความสุขจากความสำเร็จเหลือน้อยลงทุกที

ยิ่งวางเป้าหมายไว้สูงก็ยิ่งเครียด

ลึก ๆ แล้วเราต่างมุ่งหวังที่จะไปให้ถึงเป้าหมาย ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่
แม้หลายครั้งของความทุ่มเท ไม่ได้มีเงินทอง

ไม่ได้มีตำแหน่งที่ใหญ่โตเป็นแรงผลักดัน แต่เมื่อคุณวิ่งไปเรื่อย ๆ
ในระหว่างทางต้องมีสักครั้งที่เราถามตนเองว่าสิ่งที่ลงแรงไปได้อะไรกลับมาบ้าง

บางคนแค่มีคำตอบให้ตนเองว่ามีโอกาส"ทำ" ในสิ่งที่รักก็พอแล้ว
เมื่อเราวิ่งผ่านหลักไมล์ชีวิตที่ไกลออกไป วันแล้ววันเล่า
บางครั้งกับคำถามเดิม คำตอบที่เคยพึงพอใจกลับไม่เหมือนเดิม

เส้นรอบวงของความสุขในชีวิตของคนเรามักใหญ่โตขึ้นหรือเล็กลง

เช้าวันหนึ่งในระหว่างวิ่งที่สวนรถไฟ ฉันตั้งคำถามกับตนเองเล่น ๆ
ว่าถึงเวลาแล้วหรือยังที่จะต้องกำหนดเส้นรอบ วงใหม่ ๆ บ้าง

ถ้าความสำเร็จเป็นเส้นชัยที่เราจะเห็นก็ต่อเมื่อไปถึงแล้วเท่านั้น
ใช่หรือไม่ว่ายังมีเส้นชัยที่มองไม่เห็นอีกมายกำลังรอเราอยู่
แต่คุณจะไม่มีโอกาสรู้ว่ามันมีอยู่จริงหรือไม่จนกว่าขึ้นคุณจะเริ่มต้นวิ่ง


จากชั้น5ประชาชาติ


Create Date : 24 มีนาคม 2553
Last Update : 24 มีนาคม 2553 17:02:03 น. 4 comments
Counter : 445 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยมจ้า


โดย: zaiseefa วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:18:27:14 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: TREE AND LOVE วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:19:05:51 น.  

 


โดย: thanitsita วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:19:54:35 น.  

 


โดย: Chulapinan วันที่: 25 มีนาคม 2553 เวลา:17:19:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cherydnk
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add cherydnk's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.