ตอบบล็อกที่แล้ว...
ตอบสาวไกด์...
เราไปบูธบลูสเกลวันแรกๆ (จำไม่ได้) กับวันสุดท้าย ไม่แน่ใจว่าตอนที่ไปนั้นหนังสือหมดแล้วหรือว่าเราหาไม่เจอเอง


ส่วนงานของอมรินทร์ ปกติจะมีช่วงกรกฎา ได้ข่าวยังไงแล้วจะรีบมาบอก

ตอบคุณYuBing + สาวไกด์...
สารภาพตามตรงว่าคุณปรีดาเองก็ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าตัวนี้มันเป็นตัวละครตัวไหน (ลืมถามคนวาด) แต่เข้าใจว่าเขาคงไม่ได้ตั้งใจให้เป็นตัวใดตัวหนึ่งหรอก แค่เป็นปกหนังสือเฉยๆ คุณปรีดาเห็นภาพเจ้าหนูนิทานแล้ว มันมีรายละเอียดมากกว่านี้ง่ะ

ว่าแต่คุณนายYuBingมองไงถึงเห็นว่าเป็นท่านเจ้าคุณมูลบทฯน่ะ

สงสัยจังว่า...

ทำไมคุณปรีดาจึงรู้ว่าเทวดาระบายกับมนุษย์ยังไงบ้าง

เหมือนประสบเหตุมาด้วยตัวเองเลยนะคะ อิอิ

แต่ ไอ้ที่โทรไปง้อ

แล้วไม่มีสัญญาณ เนี่ยย

หรือว่าเค้าปิดเครื่อง ไปแล้วหละครับ !!!!
~

เทวดาจอมชั่วร้าย ฮ่าๆๆ

หุหุ เข้าใจเขียนจังค่ะ
ชอบจัง เข้าใจเล่าเรื่องดี



แวะมาหาหลังปิดบ้านไปนาน
((ยังไม่ลืมคุณปรีดานะคะ))

สวัสดีคุณปรีดา

น่า..เทวดาไม่ได้ใจร้ายไปทุกองค์หรอกน้อ

เดี๋ยวรอเทวดาดีๆ มาก็คงช่วยแก้ไขเองแหละ เนาะๆ



ว่าแต่ที่คุณปรีดาไปทิ้งคอมเม้นท์ไว้ว่าคิดเหมือนคุณปรีดาเนี่ย

ตรงไหนเหยอ? อยากรู้อยากเห็น

ใครจะเดินกับใคร.. ก็เดินไป
ใครจะคุยกับกิ๊ก.. ก็ตามใจ
ใครจะโทรง้อสาวที่ไหน.. ปล่อยตามใจเขา

คาดว่าเทวดาตนนั้นคือคุณปรีดานี่เอง

ถ้าหากเทวดาไม่ใจร้าย คนก็จะไม่รู้จักการผิดหวัง

และความผิดหวังแต่ละครั้งก็ก่อเป็นภูมิต้านทานของความรัก

มนุษย์คนไหนที่ถูกเทวดาแกล้งบ่อยๆ
มนุษย์คนนั้นก็เข้มแข็งขึ้นทุกวันๆ

ใคร่ว่าเทวดาใจร้ายเน๊อะ.....ไม่สักหน่อย

เทวดาชี้ทางสว่างให้ต่างหาก อิอิ