จะพยายามไม่ขึ้นๆลงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตให้มากนัก

บางครั้งก็ทุกร์เพราะความคิดตัวเองนี้แหละค่ะ แบบว่าไปแคร์อะไรบางอย่างมากเกินไปก็เรานี้แหละที่มานั่งทุกร์

กรรมคือกระทำ ไม่ว่ากระทำดีหรือกระทำชั่ว เป็นสิ่งที่สุขและทุกข์ แต่ความจริงแล้วในโลกเราไม่มีคำว่าสุขอยู่จริง แต่เพราะสุขคือสภาพทุกข์ที่ทนได้หรือทุกข์น้อยก็เท่านั้นเอง อย่าไปเชื่อว่าหมดกรรมแล้วจะหมดทุกข์ เพราะทุกข์เป็นหนึ่งในอริยสัจจ์ ทุกข์จะดับต่อเมื่อหาสาเหตุของทุกข์เจอและหาทางดับทุกข์

สรรพสิ่งทั้งหลาย ที่มันเกิด ที่มันเห็น ที่มันเป็น ที่มันเข้าใจอยู่นี่ มันเป็นเพราะมันต้องเป็น มันเกิดเพราะมันต้องเกิด ของมันอยู่อย่างนั้น
กรรมทั้งหลายไม่ว่าดีหรือร้าย มันล้วนอยู่ที่ใจ ใจเราต่างหากที่มาวัดว่ามันดี หรือมันร้าย กะตัวเรา ถ้าใจเรามาวัดว่ามันดีกับตัวเราเราก็ว่ามันเป็นบุญ เป็นกรรมดี ถ้าใจเรามาวัดว่ามันร้ายมันชั่วกับตัวเรา เราก็ว่ามันเป็นบาป เป็น..กรรม..ไม่ดี ......ถ้าเรารู้จัก...ปล่อยวาง...ในสิ่งทั้งหลายที่มันเป็น มันเกิด กับเรา ไม่ไปทุกข์ ไม่ไปร้อน ไม่ไปสุข ไม่ไปเย็น กับมัน ไม่ไปนั่งเอาใจของเรามาคอยชั่งคอยวัด มาตัดสินว่ามันดีหรือไม่ดี มันสุขหรือมันทุกข์กะตัวเรา.......... มันก็ไม่ต้องมานั่งเป็นทุกข์ มาเป็นกังวลว่าอันนี้มันเป็นบุญ อันนี้มันเป็นเวร อันนี้มันเป็น....กรรม ถ้าทำได้อย่างนั้นแล้ว ถือได้อย่างนั้นแล้ว บุญก็ไม่มี กรรมก็ไม่มี ..............เมื่อไม่เกิดตัวบุญ ไม่เกิดตัวกรรม แล้ว ใจก็ไม่ต้องมาคอยกังวล มาคอยเป็นทุกข์ว่า...บุญเรายังมีอยู่ไหม กรรมที่ทำไว้มันหมดหรือยัง แล้วยังต้องใช้กรรมไปอีกนานเท่าไหร่
.......... เพราะมันมีสิ่งนี้มันถึงมีสิ่งนั้น เพราะมันเป็นอย่างนั้นมันจึงเป็นอย่างนี้..... มันห้าม มันหยุด กันเสียมิได้.........หมั่นทำแต่ความดี ทำที่มันเป็นสุขใจ สบายใจ ไม่ทำสิ่งที่มันทำให้จิต ให้ใจขุ่นมัว แล้วละวาง ปล่อยวาง เท่านี้ก็พอ

ขอบคุณทุกท่านค่ะที่กรุณาแวะเข้ามาทักทาย

คุณ asita : เป็นกำลังใจให้ค่ะ ยามที่เราข้ามผ่านมันไปได้ เราจะนึกย้อนกลับมาว่า มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไรนี่น่า

คุณ sp_pioneer, คุณ เมื่อกระรอกหายไป : ขอบพระคุณค่ะที่มาให้คำอธิบายเพิ่มเติม

อ่านแล้วโดนไปด้วยค่ะ ตอนนี้กะลังทำใจให้ปลงเหมือนกัน จริงๆที่เราผิดหวัง โกรธ เสียใจก็เพราะเราปล่อยอารมณ์ตัวเองให้สิ่งอื่นมากระทบจริงๆน่ะแหละ อืม คิดได้อย่างนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นแฮะ เพราะเริ่มรู้สึกว่าเราน่าจะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากกว่านี้

ขอบคุณกำลังใจที่นำไปฝากกันค่ะ ขอส่งกำลังใจนั้นให้คุณฟ้าอาภาเช่นกัน (ชื่อเพราะจังค่ะ)

ผมยังมีกรรม แต่พยายามจะมีสติคิดอย่างที่คุณเขียนให้อ่าน

การดำเนินชีวิตบนปลายลิ้นผู้อื่นคือคำสรรเสริญ ด่าว่า นินทาและโลกธรรมต่างๆเป็นวิถีของปุถุชน ทีสำคัญเราต้องมั่นใจว่าการคิด ทำของเราต้องตั้งมั่นในศีล ต่างหาก ใครที่ไหนที่เป็นปุถุชนจะมารู้ใจของเรา รู้การกระทำของเราไปหมดได้ มีรแต่เราเท่านั้น เขาที่ว่าเราเขามีหนทางและชีวิตที่ประเสริฐแล้วหรือ อย่างเดียวคือรับฟัง และไตรตรองว่าควรนำมาแก้ไขตนหรือไม่ ไม่ต้องโต้ตอบและใจไม่เศร้าหมองให้ทำอุเบกขาไว้

ตอนนี้กำลังทุกข์ทางใจ หนีไม่ได้ เหมือนเวรกรรมอะไรไม่รู้ที่ทำให้ต้องเจอแต่เรื่องร้ายซ้ำๆ

ตอนนี้กำลังทุกข์ทางใจ หนีไม่ได้ เหมือนเวรกรรมอะไรไม่รู้ที่ทำให้ต้องเจอแต่เรื่องร้ายซ้ำๆ