|
จดหมายจาก น้าสมยศ ๖๐
ถึงหลาน
น้ารู้เรื่องของหนู จากที่แม่ของหนู เอาจดหมาย มาอ่านในที่ประชุมหมู่บ้านเราเลย ทำแบบในหนังโฆษณาที่เข้าส่งลูกชายไปเรียนเกษตร นั่นไง แต่ไม่ค่อยจะซาบซึ้งเหมือนในหนังTV นั่นเลยนะตอนที่อ่านถึงว่าหนู ใจง่ายตามไปนอนที่บ้านพี่มากเขาตั้งแต่วันแรกที่เข้ากรุง ย่าแก ถึงกับเป็นลมน้า ต้องพาแกไปนอนพัก แล้วกระซิบแกว่า เดี๋ยวนี้ผู้หญิงกรุงเทพ เขาเป็นแบบนี้กันเป็นธรรมดาแล้ว เวลาไปบ้านแฟนนี่เขาจะขึ้นไปห้องนอน ปิดประตูอยู่ด้วยกันได้ทั้งวันเลย แต่ที่เอ็งเขียนตอแหลมาทั้งหมด ก็ได้ผลนะ ท้ายที่สุดทั้งหมู่บ้านทุกคนก็ให้อภัยที่ แกเสียแต่แค่ คะแนน สอบ ไม่เสียตัวเสียคนก็ดีแล้ว สำหรับน้า น้าขอแนะให้เอ็ง ทำตัวให้เหมือนคนกรุงเทพเขานะ หาแฟนวิศวะ สักคนนะ เอาแบบ แม่เจนจิรา น่ะ แต่อย่าเอาหมอเสริม ก็แล้วกัน เอาใว้ให้เขาติว วิชาต่างๆให้แล้วไม่ต้องเล่ารายละเอียดเรื่องก่อนและหลังติว มาอีกเด็ดขาด
น้าสมยศ ๖๐
ปล. ถ้าที่เอ็งเรียน ไม่มีวิศวะ ก็ไปประกาศหาที่ //www.eit.or.th/webboard เข้าไปที่ห้อง มุมสบาย นะน้าก็มาเขียนที่นี่บ่อยๆ เลยเอาเรื่องของเอ็งมาลงไว้ด้วย น้าว่าเอ็งมีแววจะเป็นนักเขียนได้ว่ะ เผื่อไงอาจจะมีหนุ่มวิศวะ ขี้อายมาติดใจ สำนวนของหลานเราก็ได้นะ
แสดงความคิดเห็นโดย น้าสมยศ , 23/2/2544 1:16:34.
Create Date : 04 มิถุนายน 2549 | | |
Last Update : 4 มิถุนายน 2549 10:05:31 น. |
Counter : 478 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
จดหมายจากลูกสาว
กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพอย่างสูง
คุณพ่อคะ คุณแม่คะ เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีหรือเปล่าคะ ผ่านมาเกือบครึ่งปีแล้ว ที่นู๋ไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่ ตั้งแต่นู๋ตั้งใจเข้ามาเรียนที่กรุงเทพนี่ นู๋อยู่ที่นี่ สบายดีค่ะ พี่มากเค้ารักนู๋ และดูและนู๋เป็นอย่างดี สงสัยหรือคะว่า พี่มากคือใคร จำได้มั้ยคะ วันที่นู๋จากคุณพ่อคุณแม่มาจากสถานีจะเข้ากรุงเทพนั่นแหละค่ะ บังเอิญวันนั้น ตอนรถเข้ากรุงเทพ เกิดอุบัติเหตุ รถบัสที่นู๋นั่งมาชนค่ะใกล้ๆปั้มน้ำมันแห่งหนึ่งในกรุงเทพ หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังนู๋เต็มไปหมดเลยค่ะ รวมทั้งขโมยทรัยพ์สินที่คุณพ่อคุณแม่ให้นู๋มาไปซะเกลี้ยงเลย พี่มากเค้าเป็นเด็กปั๊มที่นั่นค่ะ พอเค้าเห็นอุบัติเหตุ เค้าก็เข้าไปช่วยเหลือผู้คนแถวนั้น ช่วยปฐมพยาบาล เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อ พี่เค้าเป็นคนดีมาก พอทราบว่า นู๋จะเข้ากรุงเทพมาเพื่อเรียนต่อ เค้าก็ชมนู๋ค่ะ ว่าเป็นเด็กดี รักความก้าวหน้าในตัวเอง แล้วก็บอกว่า เค้าไม่มีโอกาสที่จะได้เรียน เพราะฉนั้นให้นู๋พยายามให้มาก เราพูดคุยกันซักครู่ใหญ่ รู้สึกถูกคอกันมากเลยค่ะ คุณแม่ขา นี่แหละมั้งคะ ที่เรียกว่า รักแรกพบ พอเค้ารู้ว่า นู๋ยังไม่มีที่พัก ไม่มีญาติในกรุงเทพ และยังไม่รู้จะไปพักที่ไหน แถมร่างกายก็บาดเจ็บจากอุบัติเหตุ จึงชวนให้นู๋ไปอยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมันนั้น ด้วยความที่ไร้ญาติขาดมิตรในกรุงเทพ และขวัญหนีดีฝ่อไปกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ทำให้นู๋รับปากพี่เค้าไปโดยไม่รู้ตัว แต่ว่า คุณพ่อคะ พี่มากเค้าเป็นคนดีมากค่ะ เค้าไม่เคยแตะต้องตัวนู๋เลย เราอยู่ด้วยกันประมาณ 2 เดือน พี่มากเค้าก็ขอนู๋แต่งงานค่ะ คุณแม่คะ ขอโทษค่ะที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า แต่ด้วยความใกล้ชิดแบบนั้น ทำให้นู๋ไม่สามารถยั้งใจไว้ได้ จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป โดยที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ แต่ว่า คุณพ่อคะ อภัยให้เรานะคะ นึกว่าเห็นแก่เด็กตาดำๆ ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่เท่าไร ค่ะ คุณแม่คะ นู่กำลังมีหลานให้คุณแม่ค่ะ คาดว่า การเรียนเทอมแรกนี้ คงต้องพักไว้ก่อนแล้วล่ะค่ะ หรือไม่ก็ ต้องเลิกเรียนไปเลย เพราะว่า นู๋คงต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ไปกว่านี้ พอลูกคลอดแล้ว ก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไม่เรียนไม่ได้ เงินทองก็หมดไปทุกวันๆ แต่นู๋ก้อยังสุขใจดีค่ะ ไม่ต้องห่วง แต่ว่าคุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธนู๋นะคะ มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ แต่นู๋คิดว่า คุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย เมื่อคลอดลูกแล้ว นู๋จะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านนะคะ ที่นู๋เขียน จดหมายมาหาคุณพ่อคุณแม่วันนี้ มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ ข่าวดีก้อคือ ที่นู๋เล่ามาทั้งหมดนั่น นู๋โกหก ค่ะ !! ส่วนข่าวร้ายก้อคือ นู๋สอบได้ F 3 วิขา D 2 วิชา และ C- อีก 1 วิชา ในเทอมแรกนี่อ่ะค่ะ เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่นู๋เล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้น อย่าโกรธนู๋นะคะ
ด้วยรักและเคารพอย่างสูง นู๋ดา ที่รักของคุณพ่อคุณแม่
ป.ล. เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจ เอาเงินเข้าให้นู๋ด้วยนะคะ. จะได้ไม่ต้องไปขอยืมคนอื่นเค้านะค่ะ
ตั้งประเด็นโดย เล็ก ce , 22/2/2544 7:37:16.
Create Date : 04 มิถุนายน 2549 | | |
Last Update : 4 มิถุนายน 2549 9:56:45 น. |
Counter : 980 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|