Group Blog
 
All Blogs
 
จดหมายจากลูกสาว

กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพอย่างสูง

คุณพ่อคะ คุณแม่คะ เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีหรือเปล่าคะ
ผ่านมาเกือบครึ่งปีแล้ว ที่นู๋ไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่
ตั้งแต่นู๋ตั้งใจเข้ามาเรียนที่กรุงเทพนี่ นู๋อยู่ที่นี่ สบายดีค่ะ
พี่มากเค้ารักนู๋ และดูและนู๋เป็นอย่างดี สงสัยหรือคะว่า พี่มากคือใคร
จำได้มั้ยคะ วันที่นู๋จากคุณพ่อคุณแม่มาจากสถานีจะเข้ากรุงเทพนั่นแหละค่ะ
บังเอิญวันนั้น ตอนรถเข้ากรุงเทพ เกิดอุบัติเหตุ รถบัสที่นู๋นั่งมาชนค่ะใกล้ๆปั้มน้ำมันแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังนู๋เต็มไปหมดเลยค่ะ
รวมทั้งขโมยทรัยพ์สินที่คุณพ่อคุณแม่ให้นู๋มาไปซะเกลี้ยงเลย พี่มากเค้าเป็นเด็กปั๊มที่นั่นค่ะ
พอเค้าเห็นอุบัติเหตุ เค้าก็เข้าไปช่วยเหลือผู้คนแถวนั้น ช่วยปฐมพยาบาล เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อ
พี่เค้าเป็นคนดีมาก พอทราบว่า นู๋จะเข้ากรุงเทพมาเพื่อเรียนต่อ
เค้าก็ชมนู๋ค่ะ ว่าเป็นเด็กดี รักความก้าวหน้าในตัวเอง
แล้วก็บอกว่า เค้าไม่มีโอกาสที่จะได้เรียน เพราะฉนั้นให้นู๋พยายามให้มาก
เราพูดคุยกันซักครู่ใหญ่ รู้สึกถูกคอกันมากเลยค่ะ คุณแม่ขา นี่แหละมั้งคะ ที่เรียกว่า รักแรกพบ
พอเค้ารู้ว่า นู๋ยังไม่มีที่พัก ไม่มีญาติในกรุงเทพ และยังไม่รู้จะไปพักที่ไหน
แถมร่างกายก็บาดเจ็บจากอุบัติเหตุ จึงชวนให้นู๋ไปอยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมันนั้น
ด้วยความที่ไร้ญาติขาดมิตรในกรุงเทพ และขวัญหนีดีฝ่อไปกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น
ทำให้นู๋รับปากพี่เค้าไปโดยไม่รู้ตัว แต่ว่า คุณพ่อคะ พี่มากเค้าเป็นคนดีมากค่ะ
เค้าไม่เคยแตะต้องตัวนู๋เลย เราอยู่ด้วยกันประมาณ 2 เดือน พี่มากเค้าก็ขอนู๋แต่งงานค่ะ
คุณแม่คะ ขอโทษค่ะที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า แต่ด้วยความใกล้ชิดแบบนั้น
ทำให้นู๋ไม่สามารถยั้งใจไว้ได้ จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป
โดยที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ แต่ว่า คุณพ่อคะ อภัยให้เรานะคะ
นึกว่าเห็นแก่เด็กตาดำๆ ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่เท่าไร ค่ะ
คุณแม่คะ นู่กำลังมีหลานให้คุณแม่ค่ะ คาดว่า การเรียนเทอมแรกนี้ คงต้องพักไว้ก่อนแล้วล่ะค่ะ
หรือไม่ก็ ต้องเลิกเรียนไปเลย
เพราะว่า นู๋คงต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ไปกว่านี้
พอลูกคลอดแล้ว ก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไม่เรียนไม่ได้ เงินทองก็หมดไปทุกวันๆ แต่นู๋ก้อยังสุขใจดีค่ะ
ไม่ต้องห่วง แต่ว่าคุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธนู๋นะคะ มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ
แต่นู๋คิดว่า คุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย เมื่อคลอดลูกแล้ว
นู๋จะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านนะคะ
ที่นู๋เขียน จดหมายมาหาคุณพ่อคุณแม่วันนี้ มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ
ข่าวดีก้อคือ ที่นู๋เล่ามาทั้งหมดนั่น นู๋โกหก ค่ะ !!
ส่วนข่าวร้ายก้อคือ นู๋สอบได้ F 3 วิขา D 2 วิชา และ C- อีก 1 วิชา
ในเทอมแรกนี่อ่ะค่ะ เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่นู๋เล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก
ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้น อย่าโกรธนู๋นะคะ

ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
นู๋ดา ที่รักของคุณพ่อคุณแม่

ป.ล. เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจ เอาเงินเข้าให้นู๋ด้วยนะคะ. จะได้ไม่ต้องไปขอยืมคนอื่นเค้านะค่ะ

ตั้งประเด็นโดย เล็ก ce , 22/2/2544 7:37:16.




Create Date : 04 มิถุนายน 2549
Last Update : 4 มิถุนายน 2549 9:56:45 น. 9 comments
Counter : 979 Pageviews.

 
ขำๆ จำได้ว่า มีจดหมายตอบจากแม่ด้วยนี่นา มีมาให้อ่านไหมครับ


โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 4 มิถุนายน 2549 เวลา:10:16:13 น.  

 
ลูกคนนี้เข้าใจหาทางเลี่ยงโดนด่า ใช้ได้ ใช้ได้


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 4 มิถุนายน 2549 เวลา:13:14:57 น.  

 
ชอบนะไม่รู้จักหรอก แต่ชอบสไตล์ อยากรู้จักจัง โนพลอมแพลม เมล์มาSUT2517@THAIMAIL.COMหวังว่าคงได้เห็นนู๋นะ


โดย: สนใจ IP: 58.147.76.55 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:14:27 น.  

 
เด็กวิศวะโยธาในอนาคตอย่างผม
เริ่มหลงรักหนูดาซะแล้ว
bell_navigator@hotmail.com


โดย: ปวส.2 ช่างก่อสร้าง IP: 117.47.234.250 วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:20:17:29 น.  

 
จดหมายพ่อตอบกลับมา

สวัสดีจ้ะ ลูกรักของพ่อ

ที่ลูกเล่ามาทั้งหมดตั้งแต่แรกนั่นน่ะ
ทำเอาพ่อใจไม่ดีไปเลยเชียว
พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียวก็โกรธจัดจนไม่ได้อ่านต่อ
เพราะว่าบันดาลโทสะ
ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่
แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเพราะเค้ารักลูกมาก
คิดว่าลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง
แต่พ่อก็โมโหซะจนลืมตัวทะเลาะกับแม่อย่างแรง
ลูกก็รู้ว่าแม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่
พ่อผิดเองที่ไม่รู้จักคิด
รู้จักยั้งความโกรธ
เราทะเลาะกันแรงมาก
จนแม่เค้า......
ล้มลงหัวใจวาย
ยาที่เคยมีอยู่ในบ้านก็หาไม่เจอ
พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาลก็สายไปซะแล้ว
พ่อกำลังเศร้ามากคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
มันเกิดจากพ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน
แม่แก็เลยมีอันเป็นไป
อ้อ พ่อมีข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับลูก
ข่าวดีคือแม่แกยังอยู่สบายดีไม่มีอะไร พ่อล้อเล่น

ข่าวร้ายคือแม่เค้าเสียไพ่
เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก
แต่มันก็ยังดีกว่าที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ

ปล.
หวังว่าลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ
ไม่ใช่ตกใจตะลีตะเหลือกไปฆ่าตัวตายซะก่อน
รักลูกมากจ้ะ



โดย: อิ อิ อิ IP: 58.9.187.198 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:52:58 น.  

 
//www.yimwhan.com/board/show.php?user=surajitboy&topic=31&Cate=3


โดย: อิ อิ อิ IP: 58.9.187.198 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:53:53 น.  

 
เรื่องขำๆ จดหมายจากแม่ถึงลูก

ถึงลูกรัก …
แม่จะเขียนจดหมายนี้ช้าๆ นะ เพราะแม่รู้ว่าแกน่ะ อ่านหนังสือไม่ค่อยเร็วตอนนี้

พวกเราไม่ได้อยู่ที่บ้านเดิมแล้วนะลูก พ่อแกเขาอ่านหนังสือพิมพ์เจอเค้าบอกว่า

อุบัติเหตุส่วนใหญ่จะเกิดในบ้านตัวเอง 45 เปอร์เซนต์ ดังนั้นพวกเราจึงย้ายบ้าน

มาเช่าเขาอยู่ไง รอบคอบดีมั๊ยล่ะ

เออ..แต่แม่ส่งที่อยู่ใหม่ให้แกไม่ได้หรอกนะ เพราะไอ้คนเช่าคนก่อนมันเอาป้าย

เลขที่บ้านไปด้วย สงสัยมันคงจะเอาไปติดบ้านหลังใหม่พวกมัน อ้อ.. บ้านนี้มี

เครื่องซักผ้าด้วยนะ แต่เครื่องแบบนี้มันเสียอยู่อย่างเดียว สงสัยถังมันรั่วน่ะลูก

ใส่น้ำทีไรมันไหลออกทางท่อข้างหลังทุกทีก็ใส่น้ำเท่าไหร่ก็ไม่เต็มแม่เลยหันมา

ใช้กาละมังเหมือนเดิม

ที่นี่อากาศดีนะลูก ฝนตกแค่อาทิตย์ละสองครั้งเอง ครั้งละสามวันกับครั้งละสี่วัน

อ้อ ….เสื้อแจ็กเก็ตที่แกอยากให้แม่ส่งไปให้น่ะ กระดุมมันเป็นเหล็กนะลูก หนัก

มากเวลาส่งไปก็จะเสียตังค์เยอะ ดีที่ป้าแกเขาฉลาด เขาก็เลยเลาะกระดุมออก

หมด ถ้าแกอยากใส่ก็เย็บกระดุมเอาเองนะ แม่เอากระดุมใส่ถุงแนบมาพร้อมกับ

แจ็กเก็ตแล้ว

เออ…..น้องสาวแกเพิ่งคลอดลูกนะเช้านี้ แม่ยังไม่รู้ว่าเป็นชาย หรือ หญิง ดังนั้น

แม่เลยบอกไม่ได้ว่าแกจะได้เป็นป้าหรือเป็นลุง

ป.ล. แม่กะจะส่งเงินให้แกอยู่พอดี แต่แม่ดันปิดซองจดหมายแล้วน่ะสิ
รัก……จากแม่

จดหมายตอบจากลูก

แม่คับ ... ผมอ่านจดหมายแม่จบภายในเวลาที่แม่เขียนเลยคับ แม่กะเวลาเขียน

ได้เยี่ยมจริง ผมรู้สึกรักแม่อีกมากคับ

เรื่องบ้านเลขที่ แม่ไม่ต้องห่วงนะคับ ผมคิดให้แม่ใหม่แล้ว เป็น 741 นะคับพอดี

วันนั้นผมดูหนัง แล้วเห็นบ้านเลขที่พระเอกเป็น 741 อ่ะคับ พระเอกหล่อดีเผื่อ

ใช้แล้ว ผมจะหล่อเหมือนพระเอกนะคับ จดหมายฉบับนี้ผมก้อเลยจ่าหน้าซอง

เป็น741 เลยนะคับ หวังว่าแม่คงจะชอบ

ถ้าน้องสาวคลอดลูกหญิง ก้อดีซินะคับ ผมจะได้เป็นป้านะ ผมไม่อยากเป็นลุง

หรอกคับ เห็นไอ้พวกเพื่อนผมเป็นลุงกันหมดทุกคนเลย ผมไม่อยากเหมือนมัน

เลยคับ เนื่องจากแม่ลืมส่งเงินมาให้ผม เพราะฉนั้นถือว่าแม่ติดผมโดยไม่รู้ตัว ไม่เป็นไร

คับครั้งหน้า แม่ส่งเป็น 2 เท่านะคับ …

ผมจะรอจดหมายจากแม่ด้วยใจจดจ่อคับ

ปล. จะเป็นการดี หากแม่ส่งจดหมายโดยไม่ปิดซองคับ ป้องกันการลืมคับ
รัก.....จากลูก

//guru.google.co.th/guru/thread?tid=00ae944004d848f4


โดย: อิ อิ อิ IP: 58.9.187.198 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:55:56 น.  

 
จดหมายถึงลูกจาก บารัค โอบามา

บารัค โอบามา เขียนจดหมายถึงลูกสาวทั้งสองในสัปดาห์ที่ผ่านมา (จัดพิมพ์เมื่อ 14 มกราคม 2552 โดย Parade Magazine) คุณพ่อบารัค เกริ่นนำว่าเวลาที่ทั้งครอบครัวใช้ร่วมกันในระหว่างการรณรงค์หาเสียงสองปีที่ผ่านมา ไม่อาจทดแทนเวลาที่จากกันในช่วงเวลาเดียวกัน เลยอยากบอกเล่าถึงสาเหตุที่เขาตัดสินใจลงชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ทำให้ทั้งครอบครัวต้องเข้าสู่เส้นทางเดินนี้

บารัคว่าไว้เมื่อเขายังหนุ่ม ก็คิดถึงแต่ตัวเอง ทำยังไงที่จะปูทางชีวิตในโลกเพื่อประสบความสำเร็จและได้ในสิ่งที่หวัง แต่เมื่อมีลูกสาวทั้งสองที่มาพร้อมกับความสนใจอยากรู้ ความซุกซนและเรื่องก่อกวน และรอยยิ้มที่ไม่เคยที่จะไม่เติมเต็มความสุขในหัวใจของพ่อ เรื่องที่พ่อเคยคิดว่าสำคัญก็ไม่ใช่อีกต่อไป พ่อเริ่มค้นพบว่าความสุขที่สุดของพ่อก็คือเมื่อพ่อเห็นความสุขของลูกๆ และเรื่องต่างๆในชีวิตพ่อก็ไม่สำคัญอีกต่อไป นอกจากจะสามารถวางใจได้ว่าลูกๆมีโอกาสทุกครั้งที่จะมีความสุขและโอกาสในการเติมเต็มชีวิตของลูกๆ นั่นก็คือคำตอบที่ว่า ทำไมพ่อถึงลงชิงชัยตำแหน่งประธานาธิบดีเพื่อสิ่งที่พ่อหวังให้ลูกและกับเด็กทุกคนในประเทศนี้

พ่ออยากจะให้เด็กทุกคนมีโอกาสไปโรงเรียนที่สมกับศักยภาพของแต่ละคน โรงเรียนที่ท้าทายเด็ก บันดาลใจเด็ก และซึมซับความรู้สึกพิศวงต่อโลกรอบตัวเด็ก พ่ออยากให้เด็กๆมีโอกาสในการเรียนต่อมหาวิทยาลัย ถึงแม้พ่อแม่ผู้ปกครองจะไม่ใช่เป็นคนมีฐานะ พ่ออยากให้เด็กเหล่านั้นมีงานดีๆทำ งานที่สร้างผลตอบแทนที่ดี งานที่มีสวัสดิการอย่างประกันสุขภาพ งานที่ยังให้เขามีโอกาสใช้เวลากับลูกได้ และสามารถให้เขาเกษียณอย่างภูมิใจ


โดย: อิ อิ อิ IP: 58.9.187.198 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:58:33 น.  

 
Dear Malia and Sasha,

I know that you’ve both had a lot of fun these last two years on the campaign trail, going to picnics and parades and state fairs, eating all sorts of junk food your mother and I probably shouldn’t have let you have. But I also know that it hasn’t always been easy for you and Mom, and that as excited as you both are about that new puppy, it doesn’t make up for all the time we’ve been apart. I know how much I’ve missed these past two years, and today I want to tell you a little more about why I decided to take our family on this journey.

When I was a young man, I thought life was all about me—about how I’d make my way in the world, become successful, and get the things I want. But then the two of you came into my world with all your curiosity and mischief and those smiles that never fail to fill my heart and light up my day. And suddenly, all my big plans for myself didn’t seem so important anymore. I soon found that the greatest joy in my life was the joy I saw in yours. And I realized that my own life wouldn’t count for much unless I was able to ensure that you had every opportunity for happiness and fulfillment in yours. In the end, girls, that’s why I ran for President: because of what I want for you and for every child in this nation.

I want all our children to go to schools worthy of their potential—schools that challenge them, inspire them, and instill in them a sense of wonder about the world around them. I want them to have the chance to go to college—even if their parents aren’t rich. And I want them to get good jobs: jobs that pay well and give them benefits like health care, jobs that let them spend time with their own kids and retire with dignity.

I want us to push the boundaries of discovery so that you’ll live to see new technologies and inventions that improve our lives and make our planet cleaner and safer. And I want us to push our own human boundaries to reach beyond the divides of race and region, gender and religion that keep us from seeing the best in each other.

Sometimes we have to send our young men and women into war and other dangerous situations to protect our country—but when we do, I want to make sure that it is only for a very good reason, that we try our best to settle our differences with others peacefully, and that we do everything possible to keep our servicemen and women safe. And I want every child to understand that the blessings these brave Americans fight for are not free—that with the great privilege of being a citizen of this nation comes great responsibility.

That was the lesson your grandmother tried to teach me when I was your age, reading me the opening lines of the Declaration of Independence and telling me about the men and women who marched for equality because they believed those words put to paper two centuries ago should mean something.

She helped me understand that America is great not because it is perfect but because it can always be made better—and that the unfinished work of perfecting our union falls to each of us. It’s a charge we pass on to our children, coming closer with each new generation to what we know America should be.

I hope both of you will take up that work, righting the wrongs that you see and working to give others the chances you’ve had. Not just because you have an obligation to give something back to this country that has given our family so much—although you do have that obligation. But because you have an obligation to yourself. Because it is only when you hitch your wagon to something larger than yourself that you will realize your true potential.

Love, Dad

//thaibaht.wordpress.com/2009/01/18/%E0%B8%88%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81-%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%84-%E0%B9%82%E0%B8%AD/


โดย: อิ อิ อิ IP: 58.9.187.198 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:59:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นู๋เองค่ะ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




Friends' blogs
[Add นู๋เองค่ะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.