Group Blog
 
All Blogs
 
วันที่ 28 พฤษภาคม 2545

เมื่อคืนถูกงดน้ำและอาหารตั้งแต่เที่ยงคืน
ซึ่งภายหลังการผ่าตัด กว่าจะได้ดื่มน้ำและทานอาหารได้อีกก็เกือบอาทิตย์

ตื่นมา…หลังจากปฏิบัติภารกิจส่วนตัว
ประมาณ 6 โมงเช้า คุณพยาบาลก็ให้เตรียมตัว
เจ้าหน้าที่ นำเตียงที่เข็นได้มารับ
ก่อนออกเดินทาง… พูดเหมือนจะไปเที่ยวเลย นะคะ
คุณพยาบาลให้ทานยาลดความเครียดและให้มีอาการเคลิ้ม ๆ
จำได้ว่าคุณพยาบาลถามว่ามีฟันปลอมไหม
ได้บอกคุณพยาบาลว่า ฟันปลอมไม่มีค่ะ มีแต่ฟันหลอ…อิ…อิ…อิ…
ก็ยังคงทะเล้น ไม่ได้มีอาการสลด หดหู่ แต่ประการใด ๆ ทั้งสิ้น

เมื่อถึงตึกผ่าตัด ก็รอ ค่ะ… รอ…รอ… แล้วก็รอ….ค่ะ
เมื่อได้เวลา ก็ถูกเข็นเข้าไปยังห้องผ่าตัด
ถ้าจำไม่ผิด…
รู้สึกแสงไฟสว่างมาก อากาศในห้องก็เย็น

คุณพยาบาล และคุณหมอ ต่างก็สวมเสื้อกราวด์สีเขียว
จะมีเสื้อกราวด์สีเทาก็คือคุณพยาบาลและคุณหมอวางยา
คุณพยาบาลท่านหนึ่งเป็นภรรยาของคุณเจ้านายท่านหนึ่งที่ ที่ทำงานของนู๋เองค่ะด้วยค่ะ

คุณหมอวางยามาฉีดยาให้ และพูดอะไร…จำไม่ได้แล้วค่ะ
จากนั้น….ก็หลับไป….เหมือนนอนหลับค่ะ
ทราบภายหลังว่า เริ่มผ่าตัดตั้งแต่ประมาณ 10 โมงจนถึงประมาณบ่าย 2
ก่อนผ่าตัดนั้น ปรากฏว่ามีเรื่องฉุกละหุกคือ หาฟิลม์ไม่พบ
ตามหากันอยู่พักใหญ่ จนในที่สุดพบอยู่ที่ห้องคุณหมอผู้ทำการผ่าตัดนั่นเอง

เมื่อฟื้นขึ้นมา…รู้สึกอึดอัดมากค่ะ
ดิ้น น่าดูเลย…
ทั้งตัวมีสาย ระโยง ระยางไปหมด อึดอัด หายใจไม่ค่อยออก
ทั้งนี้เนื่องจากเครื่องช่วยหายใจนั่นเอง
ช่วยหายใจแต่ทำไมอึดอัดอย่างนั้นก็ไม่ทราบ

รอบตัวมีคุณหมอและคุณพยาบาลล้อมเต็มไปหมด
มองก็ไม่ชัดเพราะไม่ได้ใส่แว่น พูดก็พูดไม่ได้
จำได้ว่า ขอปากกาและกระดาษจากคุณพยาบาล
เขียนถามว่าเมื่อไรจึงจะสามารถถอดสายที่สอดเข้าไปในปาก
และเอาเครื่องช่วยหายใจออกได้
รู้สึกคุณหมอจะบอกว่าสัก วันหรือ 2 วัน….
โห….ทรมาน น่าดูเลยค่ะ

หลังจากนั้นไม่นาน
ก็มีคุณพี่จากที่ทำงาน เข้ามาเยี่ยมในห้อง ICU
ICU ย่อมาจาก Intensive Care Unit
เป็นห้องที่ คร่ำเคร่ง, รุนแรง, หมกมุ่น
ในการ 1. วิตก, กังวล, ระมัดระวัง, เอาใจใส่, เรื่องที่เอาใจใส่, ประณีต
2. ตระหนี่ถี่ถ้วน
3. ความดูแล, ความอารักขา, ระวังรักษา
จริง ๆ….
ซึ่งโดยปรกติแล้ว ห้อง ICU จะไม่ค่อยอนุญาตให้ใครเข้าไปเยี่ยมมากนัก
แต่คุณพี่บอกว่า…ไม่สนใจ…จะเข้ามาเยี่ยมซะอย่าง
นู๋เองค่ะ ก็ได้พยักพเยิด อ้อ ๆ แอ้ ๆ และยิ้ม เท่านั้น
เพราะพูดก็พูดไม่ได้ ขยับตัวก็ลำบากมาก
น่าสงสารตัวเองจริง ๆ…
นอนก็นอนไม่หลับ มีความรู้สึกเจ็บที่หลังมาก

ในตอนดึก…มีผู้ป่วยเข้ามานอนที่เตียงข้าง ๆ
คุณอาม่า…คงจะเจ็บมาก ตะโกนและโวยวาย เสียงดังมากตลอดเวลา
แถมมีอยู่ช่วงหนึ่ง มองมาที่นู๋เองค่ะ
และทึกทักเอาว่า นู๋เองค่ะ เป็นดาราภาพยนต์ยอดนิยม
แม้คุณพยาบาลจะบอกว่าไม่ใช่
แต่คุณอาม่า ก็ยังตะโกนเรียกอยู่ไม่ขาดปาก
เนื่องจากนู๋เองค่ะ ไม่ได้ใส่แว่น กรอปกับมีเครื่องช่วยหายใจและสายที่ปาก
จึงไม่สามารถโต้ตอบ และทักทายอะไรกับคุณอาม่า ได้

สรุปว่าคืนนั้นทั้งคืน…ดารายอดนิยมไม่ได้หลับเลยค่ะ
ทรมานจากอาการเจ็บ ทรมานจากการหายใจไม่ค่อยออก
และแถมเป็นปลื้มจากเสียงตะโกนเรียกหาจากแฟนภาพยนต์อีก…
น่าสงสาร นู๋เองค่ะ ไหมคะ



Create Date : 28 พฤษภาคม 2548
Last Update : 28 พฤษภาคม 2548 6:43:33 น. 3 comments
Counter : 442 Pageviews.
Share

 
เหอๆ เมื่อดารายอดนิยมเข้าโรงพยาบาลนะนี่

แล้วตอนนี้เป็นไงบ้าง หวังว่าคงสุขภาพดีนะคับ


โดย: ลองตอบ วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:38:20 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ตอนนี้สบายดีแล้วใช่มั้ยคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะ



โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:15:50:41 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ขอบคุณในความปรารถนาดี นะคะ

ต่อมาภายหลังนี้ เป็นเบาหวาน เพิ่มมาค่ะ
เนื่องเพราะ ก้อนนิ่ว อาจไปอุดตันท่อน้ำดี
ซึ่งผลิตสารอินซุลิน อะไรบางอย่าง เจ้าค่ะ
ทุกวันนี้จึงต้องไปพบคุณหมอเป็นระยะ ๆ ค่ะ

สำหรับเรื่องตับ คุณหมอนัดให้ไปทำ Ultrasound ใน อีก 2 เดือนหน้า ค่ะ

ขอบคุณ นะคะ


โดย: นู๋เองค่ะ IP: 203.170.237.226 วันที่: 29 พฤษภาคม 2548 เวลา:14:57:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นู๋เองค่ะ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]

Friends' blogs
[Add นู๋เองค่ะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.