• blog ของมัฟฟี่
• แม่ของลูก ลูกของแม่
• ด้วยแรงแห่งรักล้วนๆ
• แอบติดเรทภาคหนึ่ง
• มาบอกเล่าเก้าสิบทั้งหลายทั้งปวง
• หนูสงสัย
• MUFFY พาเที่ยว
• เล่าเรื่อง..สหายนก
• สหายนกรับมือวัยทองวัยจุ้นกับเมื่อโลกหมุน
• จึงเป็น...สหายนก
• เปิดห้องลับ
• ครอกครัวมะหมา
• อ่านสหายนก...เล่าเรื่อง
• ไร้สาระแบบสหายนก
• หุ้น...เสียกบาล
• คลังภาพ
• ห้องมัฟฟ์
• ตะแล่ดแต๊ดแต๋
• ลูกสาวพ่อขุน
• จินตนาการ
• เจ็บ
• ดูแลรักษาพ่อ...ที่บ้าน
• พ่อ กับเส้นเลือดฝอยในสมองแตก
• กองทัพกำลังใจและนินทาสาวโสด
• HAPPY ROOM
• ทุกข์หนอ...ทนหนอ

9-16 มีค. 2554 หนึ่งวัน...สามฤดู 9-12 มีค. 2554 ไปหาพ่ออีก แต่กว่าจะจัดการธุระที่เชียงใหม่เสร็จก็บ่ายแก่ๆ แล้ว และก็ไปหาพ่อนกเช้าวันที่ 10 พ่อนกยิ้มมมมหวาน (ด้วยฟันซี่เดียว ..ที่มีอยู่) ....ขี้ย้ามาแล้ว พี่ๆ บอกว่าเวลาเครื่องบิน บินผ่านหลังคาบ้าน พ่อจะบอกว่า "ขี้ย้ามาหาป้อแล้ว"(ไม่บ่อยที่เครื่องบินจะบินผ่านเส้นทางนี้ คงแล้วแต่ทิศทางลมในแต่ละช่วงเวลา) ขี้ย้ามาแล้ว...แค่นั้น... พ่อก็ดูทีวีต่อ... ฉันหอมแก้มพ่อฟอดๆ (ตอนที่พ่อยังแข็งแรงอยู่..เคยซะเมื่อไหร่) พ่อก็โวยว่า "ป้อแหล๋วแล่ว ป้อแหล๋วแล่ว (แหลกแล้ว)" เรื่องกอดพ่อ หอมพ่อ ไม่เคยเกิดขึ้น มีแต่พี่สาวคนที่4เท่านั้น ที่กอดพ่อแม่ หอมพ่อแม่ไม่เคอะเขิน ส่วนฉันนานที ได้แค่กอด หลังจากพ่อไม่สะบาย เป็นเด็ก มีพี่สาวคนเดิม มีฉัน และหลานอ้วน ที่ทั้งกอดและหอมแก้ม เวลากลับเข้ามาในห้องพ่อ ก็จะหอมแก้มพ่อฟอดนึง เป็นกิจวัตรประจำชั่วโมง ไปแล้ว (พี่สาวอีกคน กอดอย่างเดียวแต่หอมไม่เป็น) มาครั้งนี้ วันแรกๆ ร้อนจัด พอบ่ายเริ่มมีฝน แต่แค่เปาะแปะ เปาะแปะ อากาศเย็นสะบาย ไม่ถึงกับหนาว พอคืนวันพฤหัส แวะไปซื้อโรลฮอกไกโดไปฝากพ่อนกและแม่นก และประมาณเที่ยงวันศุกร์ (11 มีค. มีข่าวด่วนแผ่นดินไหวและสึนามิญี่ปุ่น) เห็นภาพแล้ว.. ทั้งที่รู้ว่าเป็นของจริงแต่มันเหมือนยิ่งกว่าฉากหนังฮอลลีวูด เหมือนคราว 9/11 ที่ภาพแต่ละภาพรู้สึกเศร้า เย็นวันนั้นจากแพลนเดิมที่ไปทานอาหารญี่ปุ่น .. ก็ไป - - - - - แต่ลูกค้าบางตา ซุปเปอร์มาร์เก็ตที่มีลูกค้าต่างชาติเดิน ก็หง๋อย ความตั้งใจเดิม ที่จะซื้อ roll ฮอกไกโด 10 แพคและแบ่งให้ทางบ้านครึ่งหนึ่ง ทำได้ก็เพียงหยิบมาแค่ 5 แพค กลับมาที่พ่อนก หนนี้พ่อนกทานข้าวน้อยลง ไม่รู้เป็นเพราะกายภาพมากไปหรือเปล่า ความตั้งใจของหลานอ้วนล้นไปหน่อย แต่แขน ขาพ่อจากที่ลีบเล็ก เริ่มมีกล้ามเนื้อขา มีแรงต้าน สงสารพ่อ ที่ยังคงต้องนั่งรถเข็น และนอนบนเตียง พ่อก็ยังอัมพาตซึกซ้าย นานๆ ทีพ่อจะเคลื่อนไหวมือหรือขาซ้าย แต่ในใจบอกตัวเองว่า...ห้ามบอกว่าสงสารเด็ดขาด เราทุกคนต้องเข้มแข็ง พ่อนกผ่านช่วงวิกฤติมาปีเต็มๆแล้ว หนึ่งวันก่อนกลับกทม. คุยเล่นกับพ่อ รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง พ่อยิ้ม พ่อร้องเพลงคลอตามทีวี ...สดุดี มหาราขา... บางทีก็แหย่พ่อ A : ป้อ เจ้าเป็นไผ ป้อ : เฮา ก็เป็นเฮานั่นแหละ รักพ่อนกจัง   Create Date : 28 มีนาคม 2554     Last Update : 28 มีนาคม 2554 21:05:45 น. Counter : 448 Pageviews.   Share Tweet 9-16 กพ. 54 อากาศเย็นไม่เลิก 9-16 กพ. รู้สึกว่าวันเวลาผ่านไปรวดเร็วจัง สมัยเด็กๆ เวลาผ่านไปช๊า ช้า ตาก็คอยจ้องดูนาฬิกาเหนือกระดานดำในห้องเรียน หาวแล้วหาวอีกรอว่าเมื่อไหร่จะมีเสียงระฆังหรือเสียงออด ดังขึ้นท้ายชั่วโมง ไปลำพูนหนนี้ อากาศยังหนาวยะเยือกพอๆกับเดือนมกราที่แล้ว ที่มาคู่กับอากาศหนาวคือ เครื่องทำน้ำอุ่น อันนี้ไม่มีปัญหา แต่ปัญหาอยู่ทีคนอาบ!!! ตอนอาบไม่เป็นไร มีปัญหาตอนอาบน้ำเสร็จ มันหนาวเหน็บซะจนอยากยืนอาบน้ำทั้งคืน และที่ทรมานสุดขั้วคือ ที่นั่งชักโครก... เย็นเจี๊ยบ นั่งแต่ละทีสะดุ้งโหยง ตอนที่พิมพ์เล่าเรื่องก็ธรรมดา ไม่ค่อยรู้สึกเพราะเลยช่วงนั้นแล้ว แต่ถ้ายังอยู่ที่นั่น โอ๊ะ แม่จ้าว มาหาพ่อแม่หนนี้ พ่อมีน้ำมีเนื้อมากขึ้น หน้าตาสดชื่น อันนี้ยกความดีความชอบให้ยัยอ้วน หลานสาว ที่ดูแลตายิ่งกว่าคนที่เป็นลูก ดูแลเบ็ดเสร็จ ชนิดที่ตาติดหลานสาว พอหายไปชั่วโมงนึง ตาชะเง้อไปที่ถนน ดูแลอย่างไร ประเภทจัดการเสร็จสรรพ เรียกว่าลูกๆ ต้องซูฮก ปกติหลานสาวคนนี้เป็นคนใจร้อน ไม่ยอมใคร ดื้อก็เท่านั้น และเป็นคนร้อน ร้อน ร้อน พอลงจากเครื่องพร้อมกันเมื่อเดือนมกรา เธอก็ดิ่งไปหาตาบีบนวดมือ แขน ขา แรกๆ พ่อก็โอเค แต่เนื่องจากขาดช่วงมานาน โดนเข้าคอร์สหนัก ก็เลยเกิดอาการปวดเมื่อย เลยงอแง พอพ้นสามวัน จากสามวันเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน หลานก็ดูแลตาทั้งวันทั้งคืน น้าๆ ก็เลยได้พักผ่อนเต็มที่ เมื่อก่อนพ่อชอบงอแงกับลูกบ้าง ดื้อบ้าง พอเจอหลาน คร๊าบ คร๊าบ ลับฝีปากจัด จนอยู่หมัด แต่พ่อก็มีคำพูดเด็ดๆ ให้ลูกและหลานหัวเราะขำอยู่ทุกวัน ทุกข์ สุข มีอยู่ในนี้หมด แต่ละคนต่างมีสไตล์ความคิดเป็นของตัวเอง บางคนอ่อน บางคนแรง บางคนเซนท์ซีทิฟ แข็งนอกอ่อนใน แข็งในอ่อนนอก ส่วนฉันเองตอนกลางคืนก็เย็บผ้าให้แม่ เช้าสายๆ-บ่ายเย็นๆ ทำสวนรดน้ำพรวนดินปลูกผัก ขากลับ ขณะนั่งเครื่องเกินครึ่งของระยะทาง มีเรื่องตื่นเต้น+ระทึก+ความกลัวเล็กๆ ก็เลยก็นึกถึงเรื่องตลกๆ กลบความกลัว เสียงกับตันบอกว่าทัศนะวิสัยปลายทางไม่ดี ฝนตกหนักจำเป็นต้องบินเหนือท้องฟ้ากรุงเทพมหานครสักพัก อืมมมม์ มองนอกหน้าต่าง ก้มดูพื้นดินไม่เห็นมีฝน พื้นดินแห้ง เอ!!!! ประมาณห้านาที สายฟ้าแลบในระดับสายตา ไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่(เพราะเคยบินวนอ่าวไทยมาแล้วโดยกัปตันไม่แจ้งอะไรเลย) แต่จะกลัวที่ว่ากัปตันประกาศว่าพร้อมจะนำเครื่องลงจอดแล้ว ก็บินฝ่าฝูงเมฆ ไม่ชอบก็ตรงนี้แหละ ที่เครื่องมันสั่น ไม่ใช่หนนี้หนเดียวหรอกที่เจอสภาพฝนตก แต่ไม่เคยเจอที่กัปตันแจ้ง หรือว่าไม่แจ้งดีกว่าแจ้ง???? เฮ้อ ปวดหมอง ฝนหนอฝน ดันตกวันที่ 16 กพ วันที่เราบินกลับ เเละตกเดือนกพ นี่นะ เยี่ยมเป็นบ้า แหม แหม แหม ทีเครื่องตกหลุมอากาศไปเวกัสไม่เห็นกลัวเลย   Create Date : 28 มีนาคม 2554     Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:57:34 น. Counter : 235 Pageviews.   Share Tweet 12-19 มค 2554 สวัสดีปีใหม่พร้อมลมหนาวยะเยือก 12 มค 2554 คืนก่อนเดินทางมีฝนตกปรอยๆ ทั้งที่ลำพูนและที่กรุงเทพ ตื่นมาเห็นถนนหนทางเปียกฝน ที่สนามบิน ฟ้าปิดหมอกหนา ถึงเชียงใหม่ อากาศเย็นสะบายๆ ไม่ถึงกับหนาวสั่น นัดหลานสาวไปดูแลพ่อ นั่งคนละเที่ยวบิน คนละสายการบิน ถึงบ้านหลานสาวตรงไปบีบนวดมือและแขนที่เอ็นยึดจนคลาย พ่อจำชื่อหลานไม่ได้ แต่คลับคล้ายว่าได้เคยปรนนิบัติ พ่อไม่อิดออด ให้ความร่วมมืออย่างดี แถมชมตลอด เวลาผ่านไปเร็วจัง พอบ่ายสามบ่ายสี่อากาศเริ่มเย็น และมีลมหนาวนิดๆ แต่ยิ่งฟ้ามืด อากาศยิ่งหนาวจับใจ หนาวสุดมั๊ง(คิดเอง) เสื้อผ้าสองสามชั้นที่สวมยังเอาไม่อยู่ อยากก่อกองไฟผิงไฟ แต่สภาพ(ขี้เกียจ)ไม่อำนวย อยากนอนนนนน (ไม่ได้นอน นอนไม่หลับ ) ขำพ่อ ช่วงกลางวันยังเอ่ยปากชมหลานสาวตลอดเวลา แต่พอดึกๆ กล้ามเนื้อคงล้า เพราะแขนและมือไม่ได้ กายภาพต่อเนื่อง เริ่มอาการอิดออด ต่อรองนู่นนี่ อาบน้ำเสร็จแทบไม่อยากก้าวละจากสายน้ำ ยิ่งชักโครกห้องน้ำ ทรมานสุดๆ หนาววววว!!ยะเยือก ตอนกลางคืนก็ผลัดเปลี่ยนกันนั่งเฝ้าพ่อ พ่อยังคงเหมือนเดิม เหมือนเดิมคือสลับกลางวันกลางคืน ลองหลายวิธีที่จะปรับเปลี่ยน ซึ่งได้ผลแค่วันแรก หลังจากนั้นเหมือนเดิม จริงๆ แล้วปีนี้ได้ไปสวัสดีปีใหม่และขอพรพ่อแม่ตั้งแต่วันที่ 1 มค. พ่อให้พร สมปรารถนาแต่ไปได้แป๊ปเดียวต้องรีบกลับ ไว้รออีกสิบวัน มาหนนี้หน้าตาพ่อแช่มชื่นขึ้น พ่อจะบอกให้ลูกๆพาพ่อไปนั่งตากแดด พ่อมีอาการหลงๆ ลืมๆ เหมือนเดิม และจะปลุกลูกๆ ให้ตื่นนอนหุงข้าวปลาอาหาร(ในเวลาตี1-5) และให้ลูกๆ ปลุกพ่อให้ตื่น(งง..แมะ.)ด้วย ลมหนาวทำอะไรพ่อไม่ได้เพราะพ่อบอกว่า...ไม่หนาว ถามว่าทานข้าวรึยัง...ยัง(ทั้งที่พึ่งทานเสร็จ) หิวรึยัง....ยัง(แต่อ้าปากรอเหมือนพ่อนก) พ่อทานเก่งขึ้น หลากหลายขึ้น หน้าหนาวนี้ พ่อทานสตอเบอรี่หน้าตาเฉย ไม่เปรี้ยวไม่อะไรเลย เคี้ยวตุ้ยๆ ผลไม้ของพ่อขณะนี้คือกล้วย และสตอเบอรี่ ส่วนองุ่นไม่อยากให้ทานเพราะน้ำตาลเยอะ ผลไม้อื่น เนื้อแข็ง ..ฟันพ่อเหลือนับซี่ได้ (แต่ลูกๆ ก็ชอบซะจริงจริ๊ง หลอกล่อพ่อให้ยิ้ม) สตอเบอรี่เช่นกันน่าจะอุดมไปด้วยยาฆ่าแมลง พ่อคงอึดอัดที่ได้ทานขนมไม่ได้ดั่งใจ(ชอบขนมมากกกก) แต่ถูกลูกๆสกัดไว้ เพราะกลัวความดัน ไหนไขมัน น้ำตาลอีก แต่ท้ายสุดฉันใจอ่อนซะงั้น หนึ่งวันก่อนเดินทางกลับกรุงเทพ ก็เลยไปซื้อขนมปังไส้สังขยาของชอบมาให้พ่อ อากาศปีนี้หนาวจริงๆ หนาวติดต่อกันหลายวัน กลับมาเห็นว่ายังหนาวอยู่ ทั้งที่ปีที่แล้วและไม่ว่าปีไหนๆ อากาศจะร้อนระอุ   Create Date : 28 มีนาคม 2554     Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:54:00 น. Counter : 262 Pageviews.   Share Tweet ธันวา...กับน้ำพริกมะกอกที่พ่อเคยเก็บให้ลูกๆ ได้กิน วันพ่อปีนี้ สายๆโทรหาพ่อ ขอพรจากพ่อ(โทรทุกชั่วโมง พ่อไม่ว่าง ทานข้าว) พ่อเฉ๊ย! อยู่ในโหมดโลกส่วนตัวสูงอีกแล้ว แต่พอเย็นๆ ก็โทรเช็คพ่อตามปกติ เสียงพ่อคุยเเจ้วๆ บ่นว่าวันนี้ไม่ได้ยินเสียงขี้ย้าเลย ...ว่าเข้าไปนั่น ก็เลยลองขอพร พี่บอกว่าพ่อทำท่าคิด แล้วพยักหน้า ก็เลยบอกว่าขอเป็นภาษาบาลี พ่อก็ให้พรเป็นภาษาบาลีจนจบ จบจริงๆ คือไม่พูดไม่คุยต่อ ตื๊อขอคุยต่อ พ่อบอกว่า พอแล้ว...!!!! พอแล้วบ่ะ พ่อหนอพ่อ วันเกิดที่ผ่านมา โทรขอพรพ่อและแม่เหมือนทุกครั้ง แต่สำหรับพ่อ ปีนี้ พ่อทำท่าคิด ตั้งท่าจะให้พร และแล้ว......... "ปั้นปอนบ่าป๊อปดีกว่าบ่ะ" ให้พรน้องป๊อปดีกว่า นี่แหละพ่อ --------------- ธันวาเดือนนี้ กับน้ำพริกมะกอก ทำไมมาลงที่น้ำพริกมะกอก เพราะเดือนนี้ไม่ได้ไปป้อนข้าวให้พ่อเป็นจริงเป็นจัง ถึงจะไปช่วงปลายปี แต่เป็นลักษณะชะแว๊บซะมากกว่า เมื่อวานไปตลาดบองมาเช่ ซื้อพริกหนุ่ม 7 ถุง(ถุงละ 10 บาท/3-4 เม็ด) ราคาถูกกว่าในห้างๆตกเม็ดละ 7-10 บาท และก็ซื้อสาระพัดผักมาถุงเบ้อเร่อ- ทานคนเดียว มีเมนูในใจว่าจะต้องทำน้ำพริกอะไรสักอย่าง ถ้าไม่น้ำพริกน้ำปู๋ ก็เป็นน้ำพริกมะกอก กับผักนึ่ง โชคดีหน้าหนาว หลักๆคือได้กระหล่ำดอกของไทยปลูก มะเขือ กระเจี๊ยบเขียวจากนั้น เข้าร้านดอยคำ ผักทั้งนั้นโดยเฉพาะกระหล่ำปลี บรอคโคลี่ ผักอีกหลายอย่างเอามานึ่งรวมกัน(ทานคนเดียวอีกแล้ว -ผักหวานมาก) แบกถุงผักและของอื่นๆ ไม่ไหว เรียกแท็กซี่ ดิ่งตรงกลับบ้าน จัดการล้างผัก และผลไม้ แช่เกลือ ล้างพริกเข้าเตาอบเล็กๆ สี่ถาด แล้วเอามาตำใส่มะกอกเเช่ฟรีสจากปีที่แล้ว อร่อย อร่อย มะกอกป่า มะกอกที่พ่อตื่นแต่เช้า ก่อนเข้าสวน พ่อจะแวะเก็บต้นมะกอกที่รสชาติดี ขึ้นชื่อมะกอกใช่ว่าจะให้รสชาตเหมือนกัน บางต้นอร่อย ฝาดเปรี้ยวกลมกล่อม บางต้นจืดสนิท พ่อจะมีต้นประจำที่พ่อจะไปเก็บ กลับถึงบ้าน ลูกๆ ก็จะล้างเก็บเข้าช่องฟรีซไว้ให้ลูก 6 คน ปีนี้ไม่มีมะกอกพ่อ มะกอกที่ไหนจะสู้ มะกอกที่พ่อไปเก็บมาให้ลูกๆ ทุกคนได้กิน มีคนบอกว่ามะกอกต้นนี้ ถูกโค่นเรียบร้อยแล้ว กึ๊ดเติงหาป้อ อยากป้อนข้าวป้อ อยากกอดป้อ อยากแกล้งป้อ   Create Date : 28 มีนาคม 2554     Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:41:14 น. Counter : 480 Pageviews.   Share Tweet 10-17 พฤศจิกายน สัมผัสไอหนาวพร้อมปลอกหมอนอุ่นๆ 10-17 พฤษจิกายน 2553 มาหาพ่อนก พร้อมปลอกหมอนนุ่มๆ มาฝาก หนนี้สัมผัสอากาศหนาวยะเยือกกว่าทุกปี พ่อนกดูมีน้ำมีเนื้อขึ้นตั้งเยอะ.... งานหนักสำหรับพี่สาวทั้งสอง ที่ต้องประคองลุกนั่ง อุ้มเข้าห้องน้ำอาบน้ำ แต่พ่อก็ยังร้องเหมือนเดิม พยายามทุกวิธีให้พ่อร้องน้อยลงหรือไม่ให้ร้องเลย ซึ่งเป็นไปได้ยาก... พ่อนอนดึกเลยเที่ยงคืน คุณหมอสิทธิพรบอกว่าอาจสับสนเวลากลางวันกลางคืน บางทีลากไปจนตีสามตีสี่ ตาพ่อดูอิดโรย ทุกคืนเวลาพ่อร้อง พวกเราต้องพยายามพลิกพ่อให้นอนตะแคงข้าง ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง และเปลี่ยนผ้าอ้อมบ้าง การขับถ่ายไม่มีปัญหา พ่อทานโจ๊กชามโตสองมื้อคือเช้าและเย็น โจ๊กพ่อก็คือโจ๊กปลา โจ๊กผัก และช่วงกลางวันก็จะมีนู่นนิด ส่วนใหญ่ก็เป็นขนมไส้ถั่วให้พ่อได้ทาน พ่อไม่ได้ไปกายภาพ ตั้งแต่เดือนตุลาคมเป็นต้นมา แต่พ่อยังไปหาคุณหมอภาณุเมศเป็นประจำทุกๆเดือน พี่ๆ ก็พยามที่จะนวด ฝึกกล้ามเนื้อนิ้ว มือ แขน ขา ทำสเก็ตมือ และกายภาพแข้งขาตามแบบฉบับที่ ผู้หญิงสองคนสามารถทำได้ นำหนังยางร้อยต่อเป็นเส้นยาวๆ หนาๆ ผูกกับผ้าขาวม้า โยงกับคาน(จะบอกว่าโยนหนังยาง"ขึ้นคาน" ก็เกรงใจคุณพี่ๆจะค้อน) ปรากฏว่าพ่อชอบใจ ผลก็คือ พ่อเริ่มมีการขยับแขนขาฝั่งซ้ายได้นิดๆ ส่วนตัวจริงๆ อยากเห็นพ่อหายขาด แต่ความจริงณ. ปัจจุบันนี้คือ พ่อยังลุกนั่งลุกนอนด้วยตัวพ่อเองไม่ได้ พ่อยังมีอาการหลงๆ แค่นี้เราก็พอใจมากแล้ว (เคยอธิบายให้พี่ๆ ว่าเราพอใจแล้วล่ะ ถ้ามากกว่านี้ พ่อยังไม่เต็มร้อย กลัวพ่อจะหกล้ม จะยิ่งแย่ไปกันใหญ่ พ่อชอบดูทีวี เหมือนยามพ่อยังปกติ พ่อรู้จักหลายๆ คนที่คุ้นหน้าคุ้นตาบนจอได้ดี ช่วงหลายเดือนก่อน พ่อหงุดหงิดที่พิธีกรและดาราไม่ยอม ออกจากจอสี่เหลี่ยม มาเล่นมาคุยกับพ่อ พ่อยังคงจินตนาการสูง พ่อชอบสีสันจัดจ้าน พ่อยังมีอารมณ์ขันเหลือเฟือ บางทีพ่อปากจัด(แบบตลกๆ ไม่ใช่แบบหยาบคาย) บางทีพ่อพูดเพราะ เอาใจลูก ที่สำคัญคือพ่อพูดให้กำลังใจลูก และยังอบรมสั่งสอนลูก (พ่อไม่ได้เด็กตลอดเวลา บางขณะพ่อก็ปกติ เพียงแกไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้) ฉันยังคงเย็บเบาะนอนพ่อไม่เสร็จ พ่อบอกอยากนอนเล่นบนเบาะที่ทำให้ ที่ไม่เสร็จเพราะต้องเย็บมากถึง 364 ก้อน ทุกก้อนต้องยัดใยโพลีแน่นเปรี๊ยะ ความยากอยู่ที่ความแน่น เรียกว่าได้เลือดได้เนื้อกันทีเดียว โชคดีที่ว่าตัวเบาะนี้ประกอบด้วยจักร ที่ถอยออกมาเพื่อการนี้เฉพาะ แต่ยัดไส้และเย็บปิดด้วยมือ เมื่อมีเบาะนอนแล้ว ก็ไม่ลืมเย็บปลอกหมอนให้พ่อและแม่ด้วย บังเอิญที่ว่าเนื้อผ้านิ่มมาก เลยได้ order จากพี่ๆช่วยเย็บเผื่อด้วย เมื่อเย็บให้พ่อแล้ว(เบาะ) ต้องเย็บให้แม่ด้วยค่ะ แต่ยังไม่ได้ยัดใยโพลีเลยค่ะ เลยดูแฟบๆ ไปหน่อย หวังว่าถ้ายัดและเย็บเสร็จแล้ว จะออกมาดูดีแม่จะได้นอนหลับปุ๋ยสะบายๆ   Create Date : 28 มีนาคม 2554     Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:37:56 น. Counter : 738 Pageviews.   Share Tweet 1  2  3   สหายนก Location : [Profile ทั้งหมด] ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] มัฟฟี่เป็นลูกสุนัขตัวย่อมๆ มีขนยาวสลวยนุ่ม มีอายุขัย 8 ขวบปีก่อนที่จะจากโลกไป ด้วยโรคไต โรคหัวใจและตับ มัฟฟี่รักแม่ แม่เป็นดวงใจของมัฟฟี่ และแม่ก็รักมัฟฟี่ มัฟฟี่เป็นดวงใจของแม่ Friends' blogs สหายนก อิจิโงะจัง paninee โอน่าจอมซ่าส์ แค่ฟ้ามีดาว ^^ N_BEE810 พลอยสีรุ้ง icebridy rayasuree2526 ป้ามด เนยสีฟ้า ตะวันสีชมพู ฟรอนเทียร์683 smartupid Candydolls Paradijs inhouse doby pitcha_mae Pattylala Webmaster - BlogGang [Add สหายนก's blog to your web] Links หลังไมค์สหายนก http://www.pantip.com/socialnetwork/admin.php?id=180696 BlogGang.com    Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.