Bloggang.com : สหายนก - 6-13 ตุลาคม เย็บที่นอนสุขภาพ

Bloggang.com : weblog for you and your gang

In Remembrance of The Special Muffy

Group Blog

All blogs

6-13 ตุลาคม เย็บที่นอนสุขภาพ

6-13 ตุลาคม 2553

ไปหาพ่อพร้อมงานฝีมือผืนใหญ่
ซึ่งก็คือที่นอนสุขภาพ(ก้อนขนมปัง)
กันแผลกดทับ

นั่งคิดนอนคิดเรื่องทำอย่างไร

จะป้องกันไม่ให้เกิดแผลกดทับกับพ่อนก
จะซื้อแผ่นที่นอนลมรังผึ้ง
ก็ไม่ใช่คำตอบที่ใช่สำหรับพ่อและสำหรับตัวเราเอง
กังวลเรื่องเหงื่อ ความร้อน ความชื้น
ถึงจะเปิดแอร์ก็ตาม
แต่แผ่นหลังของพ่อเหงื่อซ่ก

นั่งคิดนอนคิดจนได้คำตอบกับตัวเองว่า
ทำเองเหอะ....
มีไอเดียนิดๆ ในหัวอยู่แล้ว
คือก๊อปปี้แนวคิดจากเบาะนั่งที่เย็บให้พ่อแม่เดือนที่แล้ว

ถ้าจะลองขยายความกว้าง-ยาว
ก็น่าสนไม่น้อย ถึงตัวเองจะหอบแฮ่ก! ก็ตาม

เพื่อพ่อ สู้ สู้

หนนี้กลับไปเยี่ยมพ่อเร็วกว่าเดิม
เพราะมีหลานสาวอีกสองคนที่บินไปล่วงหน้าก่อน(ช่วงปิดเทอม)
อาศัยทรัพยากรแรงงานเด็กนี่แหละในการช่วยยัดใยสังเคราะห์
ทุกก้อนต้องแน่นเปรี๊ยะ...........
ถึงตัวเองจะเย็บปิดยากแสนยากไม่เป็นไร.....ไม่ถอย...

และก็

ไม่เสร็จ....ทันตามที่ตั้งใจไว้

และก็

ไม่เป็นไร เดือนต่อไปตามเย็บให้เสร็จ
เพราะมีทั้งหมด มี 364ก้อน

เล่าถึงอาการพ่อบ้าง
พ่อจำหลานไม่ได้

รู้แต่ว่ามีเด็กสาวสูงโย่งสองคนเดินไปมา

รับรู้ว่านี่คือหลาน แต่ไม่รู้ใครเป็นใคร
หรือเป็นลูกของใคร
พอบอกว่าเป็นลูกใคร
ไม่ถึงห้านาทีพ่อก็ลืมอีกแล้ว

พอถึงตาตัวเอง
พ่อเกือบๆ จำไม่ได้

แต่ในที่สุดก็จำจนได้เพราะความคุ้นเคย

พ่อทำให้ลูกๆ ได้ยิ้มได้หัวเราะเป็นรางวัลก้อนใหญ่สำหรับลูกๆ

แต่บางทีพ่อก็งอแง

พ่อผอมลง

สังเกตว่าพ่อนอนน้อย

ดึกดื่นแค่ไหน
พ่อตื่นมาทีไรก็เจอฉันเย็บและเย็บ
พ่อมองมาและยิ้ม

คุยว่า
"ขี้ย้าขยันน่อ"
โอย ...ฉันปลื้มสุดๆ Smiley

พ่อรู้อ่ะ...
ขอบตาฉันรื้น...อยากร้องไห้

รักพ่อจัง.... Smiley

มันเขี้ยว
เลยลุกขึ้นไปกอดพ่อ กะหอมพ่อฟอดใหญ่
" อ ย่ า....." พ่อโวยลั่น
ฉันนี่โป้งพ่อเลยล่ะ ...ชิชะ

นี่แหละพ่อ เดาอารมณ์ยาก

ต่อ ต่อ
ซึ่งฉันคาดไม่ถึงว่าพ่อจะเข้าใจ
ฉันถามพ่อว่า ผ้าที่กำลังเย็บอยู่นี้ของใคร
พ่อบอก ของพ่อ ....
กิ้ว กิ้ว Smiley

ยิ้มทั้งพ่อทั้งลูกเลย

นี่เป็นเบาะนอนของพ่อที่เย็บให้

ตั้งแต่เดือนตุลาคม
พี่ทั้งสองคนที่คอยดูแลพ่อ
ปรึกษาว่าอยากให้พ่ออยู่บ้าน
และพี่ทั้งสองจะพยามเรียนรู้วิธิกายให้พ่อ
ไปเฝ้าสังเกตุการณ์วิธีนวด วิธีฝึก

พ่อจะได้ไม่เหนื่อยในการเดินทางแต่ละครั้ง

ถ้าบ้านอยู่เชียงใหม่ก็พอทำเนา
แต่นี่เราต้องเตรียมตัวแต่เช้า
เพื่อกายภาพพ่อบ่ายโมง
ไป-กลับ
ทั้งพ่อทั้งพี่เหนื่อยเพลีย
และมีแม่อายุ 80 กว่าๆ อยู่ที่บ้านคนเดียว
ซึ่งเคยหกล้มสะโพกหักรักษาตัวที่โรงพยาบาลมาแล้ว

เราพยามทำให้ใกล้เคียงกับเจ้าหน้าที่ให้มากที่สุด
หาหนังยางมาร้อยหนาๆ สำหรับโยงแขนพ่อขึ้นๆ ลงๆ
จ้างคนให้ทำลูกล้อสเก็ตมือ
หาลูกเทนนิสให้พ่อฝึกจับ ฝึกกำ
ดูพ่อมีความสุข ไม่เหนื่อย

แต่ก็ยังพาพ่อไปตามที่หมอนัด
โชคดีที่พ่อหม่ำเก่ง

หม่ำไม่มีเหลือ

โจ๊กข้าวกล้องบดเอง เติมผัก เติมปลา

Create Date : 28 มีนาคม 2554

Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:34:14 น.

0 comments

Counter : 1826 Pageviews.

สหายนก

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

มัฟฟี่เป็นลูกสุนัขตัวย่อมๆ มีขนยาวสลวยนุ่ม
มีอายุขัย 8 ขวบปีก่อนที่จะจากโลกไป
ด้วยโรคไต โรคหัวใจและตับ

มัฟฟี่รักแม่ แม่เป็นดวงใจของมัฟฟี่
และแม่ก็รักมัฟฟี่ มัฟฟี่เป็นดวงใจของแม่

Friends' blogs

[Add สหายนก's blog to your web]

Links

BlogGang.com