Bloggang.com : สหายนก - 10-16 สิงหาคม 2553 มีถุงมือวิเศษเย็บเองมาฝาก

Bloggang.com : weblog for you and your gang

In Remembrance of The Special Muffy

Group Blog

All blogs

10-16 สิงหาคม 2553 มีถุงมือวิเศษเย็บเองมาฝาก

10-16 สิงหาคม

มีถุงมือวิเศษเย็บเองมาฝาก

ก่อนมาเยี่ยมพ่อครั้งนี้ ได้ใช้เวลาที่มีจำกัด
(หกโมงเช้า-แปดโมงครั่ง / สี่โมงครึ่ง-จนกว่าท้องฟ้ามืด)
ตื่นเช้าตรู่ประมาณตีห้ากว่า
ล้างแปรงฟันทำธุระส่วนตัวเสร็จ
พอให้มีแสงสว่าง ก็จัดแจงตั้งหน้าตั้งตาเย็บถุงมือให้พ่อ
สงสารพ่อที่มักใช้มือขวาเขย่าเหล็กกั้นขอบเตียง
และมักเอามือเคาะเหล็กกั้นมั่ง รถเข็นมั่ง

จะทำยังไงไม่ให้มือพ่อเจ็บ??

ห้ามพ่อเป็นวิธีที่ง่าย
แต่ยาก..เพราะพ่อยังหลงๆ อยู่

ต้องบอกว่าจริงๆ ตั้งใจเลิกทำงานฝีมือเย็บผ้าด้วยมือ
หลังจากสายตาเสื่อมเพราะไปสม็อคกระเป๋าแดง ที่เป็นตารางถี่ยิบ
จนต้องอาศัยแว่นสายตายาว

ในการอ่านหนังสือ
และสายตา ก็มีการเปลี่ยนแปลงเร็วมาก
(บ่งบอกความสูงวัย)

แต่ครั้งนี้เพื่อพ่อ
ก็หันมาจับเข็มเย็บเองอีกครั้ง
ใส่ความตั้งใจเข้าไปอย่างเต็มที่

ดูวิธีทำได้ที่ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pitchamae&month=08-2010&date=25&group=4&gblog=11

จนได้มาเป็นถุงมือหน้าตาแบบนี้ให้พ่อ

ขี้เหร่ไปน่อย ..... น่อป้อน่อ.....

และก็จะมีถุงมือชิ้นอื่นๆ ตามมาอีก
ดูวิธีทำที่

วันที่ 10 (tue)
กลับมาหนนี้ไม่ตรงกับวันที่ต้องพาพ่อไปกายภาพ
แม้วันถัดไปจะเป็นวันพุธที่ 11 แต่ที่แผนกกายภาพปิดครึ่งวัน
ต่อเนื่องวันแม่

และเช้าวันจันทร์ก็ต้องกลับกรุงเทพแล้ว

เมื่อซื้อข้าวของ ผ้าอ้อมต่างๆ เสร็จ
แวะซื้อมะม่วงให้พ่อแม่ระหว่างทางเชียงใหม่ลำพูน
โดยวิ่งเส้นทางสายใน
มาถึงบ้าน
ย่องไปยืนหน้าต่างด้านหลัง
ห้ามใครบอกว่าจะกลับบ้าน เพราะอยากจะดูปฏิกริยาของพ่อ
พ่อเห็น พ่อยิ้มนิดๆ Smiley

และพยักเพยิดหน้าให้เข้ามา

พ่อไม่แปลกใจ
เพราะตลอดเวลา

พ่อจะรู้สึกว่าฉันอยู่กับพ่อที่บ้านตลอดไม่ไปไหน
อยู่ห้องครัวมั่ง อยู่หลองข้าวมั่ง ปลูกผักดายหญ้าที่หน้าบ้านมั่ง

วันนี้เป็นวันวิเศษมาก
พ่อหัวเราะ!!!!! Smiley

ชนิดท้องคัดท้องแข็ง

ทำไมถึงวิเศษ สำหรับลูกๆ.........
เพราะตั้งแต่พ่อไม่สะบาย พ่อไม่เคยหัวเราะ
พ่อทำได้แค่ยิ้มๆ นิดๆ (ปากไม่ค่อยเบี้ยวแล้ว)
พ่อไม่ได้ขำฉันหรอก
พ่อขำพี่สาวคนที่ทุ่มดูแลพ่อ

มีพี่สาวถัดจากฉัน ตัวฉันและหลานสาวอ้วนสามคนนี้เท่านั้น
ที่ทรีตพ่อเหมือนพ่อเป็นเด็ก
พี่สาวเขานั่งล้างชามและทำปากจู๋ล้อพ่อ Smiley

พ่อเห็น พ่อเริ่มยิ้มและหัวเราะ(ไม่มีเสียง)อย่างเต็มที่
พร้อมทำปากจู๋ตาม Smiley

พวกเราเห็นก็ดีอกดีใจ
ทั้งที่ความตั้งใจแต่แรกของฉันคือเตรียมออกไปปลูกผัก

ฉันงดกิจกรรม เพราะอยากเห็นพ่อยิ้ม เห็นพ่อหัวเราะ
อ้อ! เพาะถั่วงอกได้อย่างเดียว ทานขนมเส้น(จีน)น้ำเงี้ยว

วิธีทำถั่วงอก

ดูได้จาก
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pitchamae&group=10

วันที่สอง (11 สค)
ขอแทรกเรื่องความตั้งใจที่พกมา แต่ล้มเหลวแถมกลับกรุงเทพ
ด้วยสภาพ

อุ-บ-า-ท-ว์

-ลงสวนได้แค่วันเดียว เนื่องจากตัวริ้นกัด
-งานฝีมือถุงมือชิ้นต่อไป เตรียมอุปกรณ์ไปพร้อม
ปรากฏว่าสภาพไม่อำนวย
-แพ้ริ้นขนาดหนัก เจ็บใจที่ว่าไม่เห็นตัวริ้น
กว่าจะรู้จักหน้าค่าตาของมัน
ก็สังเวยเลือด

ที่แข้ง ขา แขน เนื้อตัว

เฉพาะแข้งขาข้างเดียว 50 กว่าตุ่มแผล
คิดดูว่าขามีสองข้าง จะน่าเกลียดขนาดไหน
กรี๊ดดด ...เขียนกรี๊ดไปงั้นแหละ Smiley

กรี๊ดไม่เป็นกะเขาหรอก
(มันกัดไม่กี่จุด แต่แพ้เลยเกาจนลามไปทั่ว)
* ขออภัย งดภาพประกอบ ทีนี้ล่ะขาลายของแท้
ปกติยุงกัดแพ้ 15 วันแผลหาย
แต่นี่ แง๊

แง๊ มันอะไรกัน แผลตุ่มยังประจานอยู่เลย *

แถมต้องคอยเตรียมระวังภัยน้ำท่วม
ขนข้าวของไปชั้นสอง(ที่ไม่มีใครขึ้นไปนอน)
อีกส่วนก็เตรียมไว้หลังรถกระบะ

ของส่วนใหญ่
เป็นของใช้ที่จำเป็นของพ่อและของแม่อีกนิดหน่อย
มีกังวลว่าน้ำจะท่วมห้องของพ่อ ซึ่งคับแคบอยู่แล้ว
ฝนตกพื้นแฉะ และยุงเพียบ
เถอะน่า!! ....ได้เห็นความเปลี่ยนแปลง
ไปในทางที่ดีขึ้นของพ่อ ก็คุ้มแล้วล่ะ

วันที่สาม (12 สค)
วันแม่

กราบเท้าแม่ และเริ่มสอยผ้า ทำได้หน่อยเดียวต้องหยุดทำ เพราะไม่สะดวกหลายๆอย่าง
เก็บไปทำต่อที่กรุงเทพ
หันไปทำกายภาพแบบง่ายๆ ให้พ่อ

วันที่ 16 ถึงเวลาปิ๊กไปกรุงเทพ ทำงานต่อละ
ขอสุมาพ่อ ที่ต้องออกบ้านแต่เช้าแปดโมงกว่า
ไปส่งขี้ย้าขึ้นเครื่องสิบโมง
และต้องเตร่ในวัดสวนดอก
รอจนถึงบ่ายโมงเพื่อไปกายภาพ
(จองตั๋วล่วงหน้าก่อนจะรู้ตารางกายภาพของพ่อ)

ยิ่งเกายิ่งมัน ยิ่งคันยิ่งเกา
ยาแก้แพ้ที่ติดตัวไปด้วย ก็ยั้งไม่อยู่

*27 สค พ่อยกขาซ้ายขึ้นเอง
*29 สค พ่อทำให้ขี้ย้ายิ้ม+ฮึ่ม!!!!
*29 สคตอนดึก รายงานข่าวจากคุณดารีบอกว่า พ่อหัวเราะ เสียงดังด้วยล่ะคราวนี้

ฮักป้อน่อ

Create Date : 28 มีนาคม 2554

Last Update : 28 มีนาคม 2554 20:27:25 น.

0 comments

Counter : 395 Pageviews.

สหายนก

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

มัฟฟี่เป็นลูกสุนัขตัวย่อมๆ มีขนยาวสลวยนุ่ม
มีอายุขัย 8 ขวบปีก่อนที่จะจากโลกไป
ด้วยโรคไต โรคหัวใจและตับ

มัฟฟี่รักแม่ แม่เป็นดวงใจของมัฟฟี่
และแม่ก็รักมัฟฟี่ มัฟฟี่เป็นดวงใจของแม่

Friends' blogs

[Add สหายนก's blog to your web]

Links

BlogGang.com