|
|
- My life as a coach
- We are not in the coffee business serving people. We are in the people business serving coffee
- Fail faster, succeed sooner.
- Leaders don’t create ‘followers’. They create ‘leaders
- We need men who can dream of things that never were
- Move out of your comfort zone. You can only grow if you are willing to feel awkward and uncomfortabl
- Be a first rate version of yourself, not a second rate version of someone else
- Example is not the main thing in influencing others, it is the only thing
- ourage is what it takes to stand up and speak; courage is also what it takes to sit down and listen
- the will must be stronger than the skill
- Once you find laughter, no matter how painful your situation might be, you can survive it
- Share our similarities, celebrate our differences
- Competition is not only the basis of protection to the consumer, but is the incentive to progress
- e who you are and say what you feel, because those who mind don’t matter and those who matter don’t
- Things turn out the best for the people who make the best of the way things turn out
- Nothing is too small to know, and nothing is too big to attempt
- Nothing is too small to know, and nothing is too big to attempt (Cont)
- Do not go where the path may lead; go instead where there is no path and leave a trail
- Nothing great in the world has ever been accomplished without passion
- Strong managers who make tough decisions to cut jobs provide the only true job security.
- It is not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent that survives. It is
- I really believe that there is nothing that can be gained without effort
- Freedom is the opportunity to make decisions
- There is no “i” in team but there is in win
- It isn’t that they can’t see the solution. It’s that they can’t see the problem
- It’s alright to be Goliath, but always act like David
- “I don’t know the key to success, but the key to failure is trying to please everybody” - Bill Cosby
|
| |
|
|
|
|
It isn’t that they can’t see the solution. It’s that they can’t see the problem
“It isn’t that they can’t see the solution. It’s that they can’t see the problem” – G. K. Chesterton
ปัญหากับทางออกดูจะเป็นของคู่กัน แต่บางครั้งการวนหาทางออกเท่าไหร่ก็ไม่เจอ น่าจะเป็นเพราะยังอ่านโจทย์ไม่แตกก็ได้ครับ
เมื่อหลายปีก่อน มีคนบอกว่าตลาดมือถือจะถึงจุดอิ่มตัวแล้ว อีกทั้งคู่แข่งในตลาดล้วนมีฝีมือระดับพระกาฬทั้งนั้น จึงลงความเห็นว่าเราคงจะสู้เขาไม่ได้ ทางที่ดีที่สุดคือพยายามรักษาฐานลูกค้าเดิมไว้ให้มั่น เอาแค่ไม่เสียลูกค้าไปก็น่าจะพอพยุงตัวต่อไปได้
ผมฟังการวิเคราะห์นั้นและพยายามมองว่าปัญหาที่แท้จริงมันอยู่ตรงไหนกัน แน่ ระหว่างตลาดอิ่มตัว กับความสามารถในการแข่งขันของเรา พูดแบบไม่เข้าข้างตัวเอง ผมไม่คิดว่าเรามีปัญหาด้านการแข่งขันนะครับ ถ้าอย่างนั้นปัญหาก็อยู่ที่การกลัวว่าตลาดจะหยุดโตมากกว่า
ผมเลยตั้งคำถามกลับว่าตลาดถึงจุดอิ่มตัวแล้วจริงหรือ ลูกค้ามือถือทั้งตลาดมีเท่าไหร่เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั้งหมด และส่วนมากอยู่ที่ไหน ในต่างจังหวัดมีมั้ย จากคำถามพื้น ๆ เหล่านี้ นำไปสู่ความเข้าใจว่าตลาดยังมีโอกาสโตขึ้นได้อีก โดยเฉพาะในต่างจังหวัดและพื้นที่ห่างไกลที่สายโทรศัพท์พื้นฐานยังเข้าไปไม่ ถึง
เพราะฉะนั้น ทางออกก็คือ ช่วยกระตุ้นตลาดให้เติบโตขึ้นไป ลงทุนมากขึ้นในการขยายเน็ตเวิร์ค ออกบริการมากขึ้นเพื่อให้ตอบสนองความต้องการของลูกค้าต่างจังหวัด ซึ่งผลที่ได้นอกจากตลาดจะโตขึ้น ลูกค้าก็มีโอกาสได้รับบริการมากขึ้นด้วย
ผมว่าการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด คือต้องหัดเกาให้ถูกที่คัน ตั้งคำถามให้ถูกจุดว่าปัญหาที่แท้จริงคืออะไร และจากตรงนั้น เราน่าจะมองหาทางออกได้ไม่ยากครับ
ปัญหาบางปัญหาที่เราว่าใหญ่ อาจจะแก้ไขได้ด้วยวิธีง่าย ๆ นิดเดียว เพียงแค่เราเข้าใจแก่นของปัญหาที่แท้จริงก่อนเท่านั้น อย่าไปคิดว่าต้องหาทางออกที่สวยหรูอลังการ บางครั้งมองอะไรชั้นเดียวบ้างก็ได้
เมื่อสองเดือนก่อนมีพนักงานส่งเรื่องมาให้ผม เล่าถึงเหตุการณ์ที่ชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผลลัพธ์ของการเอาแต่ โฟกัสที่ปัญหากับการโฟกัสที่ทางออกได้น่าสนใจมาก เลยอยากเอามาแชร์ให้อ่านกันครับ (หลายคนคงเคยอ่านมาแล้ว ต้องขออภัยด้วยครับ)
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนาซ่าเริ่มปล่อยจรวดเพื่อสำรวจอวกาศ พวกเขาพบว่านักบินอวกาศไม่สามารถใช้ปากกาได้ที่แรงโน้มถ่วงของโลกเท่ากับ 0 (น้ำหมึกไม่ไหล)
เพื่อแก้ปัญหานี้ เขาใช้เวลาราว 10 ปี และใช้เงินไป 12 ล้านดอลลาร์ เพื่อสร้างปากกาที่สามารถใช้งานได้ที่แรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์
แต่ด้วยปัญหาแบบเดียวกัน ทางรัสเซียหาทางออกง่าย ๆ ด้วยการใช้ดินสอแทนปากกา
ที่ผมชอบเรื่องนี้มากก็เพราะมันช่วยเตือนใจให้มองหาปัญหาที่แท้จริงก่อน ที่จะเริ่มมองหาทางออก ในกรณีของนาซ่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ปากกา แต่อยู่ที่จะทำอย่างไรให้นักบินอวกาศสามารถเขียนหนังสือได้ต่างหาก เพราะฉะนั้น โจทย์คือจะทำอย่างไรให้สามารถเขียนหนังสือได้บนแรงโน้มถ่วงที่เท่ากับศูนย์
ถ้าเมื่อไหร่ที่มีปัญหา ผมอยากให้คิดถึงเรื่องนี้กันนะครับ คนทำงานทุกคน ไม่มีใครไม่มีปัญหา ทางเดียวที่จะทำให้เราผ่านปัญหาเหล่านี้ไปได้ ก็คือมองมันอย่างเข้าใจ อย่าเสียเวลากับการปริวิตกมากเกินไป เอาเวลานั้นมาหาทางออกดีกว่า
ปัญหาบางอย่างเหมือนเส้นผมบังภูเขา แต่หากเรากดดันตัวเองมากเกินไปหรือเอาเวลาส่วนใหญ่ไปจมอยู่กับปัญหา เราอาจมองข้ามทางออกที่อยู่แค่ปลายจมูกก็ได้
อาจจะเริ่มง่าย ๆ จากการตั้งคำถามก่อนก็ได้ครับว่า ปัญหาที่คุณพยายามแก้อยู่นั้นคืออะไรกันแน่.
ที่มา : คอลัมน์ Quote of the day โดย ซิคเว่ เบรคเก้ นสพ. กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2550
Credit : //www.thaispeculator.com
| Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551 |
| Last Update : 18 พฤศจิกายน 2551 0:10:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 340 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [