Bloggang.com : : มดจัง87 - พรหมลิขิตรักข้ามจอ บทที่ 5

ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะอยู่ที่ใด สักวันคนที่เกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน ก็ต้องมีวันได้เจอกันไ ม่วันใดก็วันหนึ่ง ดั่งเช่น วันนั้น ที่ฉัน และเธอ หากันจนเจอ...........

Group Blog

All Blogs

พรหมลิขิตรักข้ามจอ บทที่ 5

บทที่ 5
สานสัมพันธ์ อีตา คาสโนว่า

” สวัสดีครับน้องกรีน กลับมาจากที่ทำงานแล้วหรอ?”
” อ่อ ค่ะ วันนี้งานน้อยอะค่ะ ก้อเลยรีบกลับมาบ้าน นู๋ไม่อยากนั่งรอเวลาเลิกงานอะค่ะ ไหนๆก้อไม่มีรัยทำอยู่ละ กลับบ้านดีกว่า” พี่หนึ่งรีบทักฉันที่น่าห้องพอเห็นว่าฉันเข้ามาออนหลังเลิกงาน
”วันนี้ทำไมตัวเองน่ารักจัง เพิ่งอาบนํ้าหรอ ผู้หญิงเวลาผมเปียกนํ้านี่โคตน่ามอง น่ารักดี”
รอยยิ้มของเค้าดูเซ็กซี่นิดๆ ซึ่งฉันก้อพอจะเดาได้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ยิ่งฉันเพิ่งจะอาบนํ้ามาหมาดๆ ยิ่งทำหัยเค้าจ้องเอา ๆ
”ทำไมพี่หนึ่งมองเค้ายังงั้นละ อายเป็นน่ะเว้ย”
” เอารู้แล้วหรอ ว่าอายคืออะไร นึกว่าไม่รู้ อิอิ” วันนี้เค้าอยู่ในชุดนักศึกษา นานาชาติ เชิตแขนยาวสีขาว พูกเน็คไท้ สีดำ เทห์ระเบิด ยิ่งทำหัยระดับความน่ารักที่มีอยู่แล้วของเค้าพุ่งขึ้นไปถึงยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ ถ้าหากเค้ารู้ว่าฉันเป็นพวกแพ้พนุ่มๆในเครื่องแบบ เค้าจะยังยิ้มอยู่ยังงี้อีกมั้ยเนี่ย

”ทำงานมาหนักๆแบบนี้พี่ว่าเราไปพักผ่อนไม่ดีกว่าหรอค่ะ”
”ไม่ละค่ะ ถ้าพักผ่อนก้อไม่ได้เห็นน่าพี่หนึ่งสิค่ะ” เอาเซ่ แกหยอดได้ ฉันก้อหยอดได้เหมือนกัน สู้กันหน่อยเป็นรัย....
”อย่าหวานมากสิค่ะ เด่วพี่คิดจิงๆน้า”
”คิดอะไรอะค่ะ อิอิ”
”คิดที่จะพยายาม ไม่ตกหลุมรักเธอ....” น่านนนนน แหม เอาแล้วมั้ยละ แต่แหม หัยท่ามาจะไม่เข้าท่าก้อไม่ไช่เราละ
เวลาเค้าพูด เค้าจะชอบทำท่าทางประกอบไปด้วย โอย...จะน่ารักไปถึงไหนค่ะพี่
แล้วเค้าก้อชะโงกน่าเข้ามาชิดก้องสะฉันแทบตั้งตัวไม่ทัน
”ระวังไฟช็อตน่ะค่ะ เอาน่ามาใกล้ๆเด่วก้อจูบสะหรอก”
”อ๋อ ไม่ทันแล้วครับ พี่จูบไปแล้วมะกี้” ฉันยิ้มแหยๆ เหมือนกับเด็กถูกเอาเปรียบแล้วบ่นงึมงำจนเค้าขำ
”โหหห เอาเปรียบ ไม่ได้น่ะค่ะ งั้นเค้าจูบเตงบ้างจะได้เท่ากัน เอาน่ามาเร็วๆ” เค้าหัวเราะพร้อมกับยื่นน่ามาใกล้ๆกล้องพร้อมกับที่ฉันยื่นน่าไปที่กล้องของตัวเองเหมือนกัน........
”งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวไปทำงานแปบน่ะครับ คุยกับตัวเองเพลินเลย พ่อเรียกตั้งนานละ”จบประโยคพร้อมกับทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้มที่เคยพิชิตใจสาวๆมาแล้วหลายต่อหลายคนหัยเรา อย่าหวังว่าจะได้ผลกับฉัน เชอะ!
”แหม จะหวานกันไปถึงไหนย่ะ อีห่า....” พี่อิ๊ดส่งเสียงเห่าหอนตามประสา คนชอบประชดประชัน อย่างขำขัน แล้วดูเหมือนการประชดประชันของแกจะได้ผลสะทุกครั้ง เล่นเอาคนถูกประชดเลือดขึ้นน่า...
”ไหน เอาน่าแก่ๆของแกมาดูดิ ประชดดียังงี้น่าเอาไปเลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน” ในขณะที่กำลังเลื่อนเม้าส์ไป คลิกที่กล้องของพี่อิ๊ด พลันสายตาก้อหันไปสังเกตุไอดีติดกับไอดีของ พี่อิ๊ด Uhave1HeArT เอ๊ะ! พี่คนที่เราแอดสีหัยมะวานก่อนนี่ใช่มะ พร้อมกับคลิกที่กล้องของเค้าด้วย.... แล้วชาตินี้จะมีโอกาศได้เห็นน่ามั้ยเนี่ย กี่ครั้งๆๆ ก้อไม่เคยจะได้เห็นน่า วันนี้พี่เค้า ใส่ชุดนักศึกษาจากสถาบันแห่งหนึ่ง เสื้อเชิตสีขาวแขนยาว ปลดกระดุม สองสามเม็ด กางเกงขายาวสีดำกรอบเท้า เฮ้อ! ก้อบอกแล้วงัย ว่าเราแพ้ผู้ชายในเครื่องแบบ วันนี้พี่เค้าตั้งกล้องไว้ระดับขอ ทำหัยไม่สามารถเห็นใบน่าของเค้าได้เลย แต่ช่างเถอะ ทำไมเราต้องไปใส่ใจอะไร กับคนๆเดียวแปลกจิง........
ช่วงดึกๆในห้องคนเริ่มเยอะ จนใครเป็นใครก้อไม่รู้เยอะแยะมากมาย แต่ที่เอะใจก้อคือ พวกสาวๆนี่สิ ส่วนมากจะเข้ามาตาม พี่หนุ่งกันสะทั้งนั้น ไอ้ฉันก้อนั่งวางเชิง ใช้ความนิ่งสยบ แต่ในใจโมโหสุดๆๆ หึงเว้ยยยย แต่ไม่ไช่เพราะ ความเสน่ห์บ้าบออะไรหรอก แต่เพียงเพราะว่าต้องการจะเอาชนะ ฉันต้องเป็นที่หนึ่ง ฉันต้องสำคัญที่สุด! คอยดู ชิ
เอ๊ะ! นั้นพี่ Uhave1HeArT นี่น่า ที่พิมน่าห้อง เป็นครั้งแรกที่ฉันสังเกตุว่าเค้าคุยกับคนในห้องเกือบจะทุกคน แต่งั๊ย เราไม่รู้จัก งงจริงง !! ฉันเลื่อนเม้าส์ไปคลิกที่กล้องเค้า คลิก! โหหห อยู่กันหลายคนเลยแหะ มีผู้หญิงด้วย แล้วตกลง คนพี่เค้าคนไหนวะ? มึน ...แต่ช่างเถอะ ผู้หญิงคนนั้นก้อคงเป็นแฟนเค้าอะละ เห็นนั่งออนไอดีนี้ตั้งนาน จนดึก อันที่จริงฉันก้อส่องพี่เค้ามาตลอดตั้งแต่ดึก จนเช้า แต่ก้อไม่รู้สักทีว่าคนไหน มีโอกาศได้ทักทายผู้หญิงคนนั้นบ้าฃ ตามประสาโอนเนอร์ที่ดี......หลังจากนั้นก้อไม่คิดจะใส่ใจกับเค้าอีกเลยเพราะเห็นว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงไอเอ็มดังสนั่นอีกละ
ONE_LOVE: ตัวเองเด่วเค้าไปทัวร์แปบน่ะ
NONG_GREEN: ไปทัวร์หรือไปหาเด็กกันแน่
ONE_LOVE: ไม่มีเด็กแล้ว มีแต่คนแก่ อิอิ
NONG_GREEN: หัยมันจริง ชิ
ONE_LOVE: ตัวเองหึงเค้าหรอ อย่าน่ะ มันไม่ดี เค้าชอบตัวเองเพราะตัวเองนิ่งนี่ละ
NONG_GREEN: ใครไปหึงแก เชอะ หึงใครไม่เป็นเว้ยย
ฉันกัดฟันพูดไปงั้นละ ชิ ไม่มีเด็ก โกหกน่าตาย คิดว่าฉันโง่หรอ แล้วฉันจะมานั่งเป็นเดือนเป็นร้อนทำไมเนี่ย บ้าจริง! would you cry, if you so me crying¨ เสียงโทรศัพท์ดังพอดี สายตรงจากไทยสะด้วย ใครกัน....?
”ฮัลโหล กรีนค่ะ”
“ทราบแล้วค่ะ แล้วคิดว่าคุยกับคัยอยู่อะค่ะ” เสียงคุ้นน่ะ คุ้นมากมาย ไปหัยเบอร์คัยไว้บ้างวะกุ อ๋อ
“ลงทุนน่ะค่ะ พี่อาร์ม สายตรงเลยหราค่ะ เสียดายแย่” ปกติไม่เคยมีคัยลงทุนโทรข้ามประเทศมาหาฉันอยู่ละ จัดได้ว่าพี่อาร์มชนะใจฉันไปได้ 5%
“ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ ก้อว่าจะโทรมาเล่นสัก คราวละสิบนาทีคงไม่ถึงกับจน เหอๆ”