Bloggang.com : : มดจัง87 - พรหมลิขิตรักข้ามจอ บทที่4

ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะอยู่ที่ใด สักวันคนที่เกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน ก็ต้องมีวันได้เจอกันไ ม่วันใดก็วันหนึ่ง ดั่งเช่น วันนั้น ที่ฉัน และเธอ หากันจนเจอ...........

Group Blog

All Blogs

พรหมลิขิตรักข้ามจอ บทที่4

บทที่ 4
หนุ่มหล่อ.ตี๋..ที่มาใหม่

ฉันยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี ไม่มีวันลืม ไอ้การที่เราหลอกตัวเองไปวันๆว่ารักนั้นจะต้องยั้งยืน บูชาความรักมากกว่าสิ่งอื่นใด รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง จนสุดท้าย คุนต้องกลับมาเป็นคนเจ็บ แบบที่ว่าไม่กล้าจะรักใครอีกเลย ปิดกั้นตัวเอง จากความรัก จากคนที่เคยอ่อนหวาน น่ารัก กลับกลายเป็นคนพูดจาไม่รักษาความรู้สึกคนอื่น เอาแต่ใจตัวเองเป็นหลัก และพยายามที่จะเอาชนะ ความรัก พยายามที่จะมีผู้ชายหลายๆคนไว้ในกำมือ แต่หาจะจริงใจกับพวกเค้าไม่ แค่อยากหัยรู้ว่า เค้าเป็นแค่ลูกไก่ในกำมือ จนในบางครั้ง ก้อเกือบทำให้คนดีๆ ต้องเสียใจจนแทบพยุงตัวเองไว้ไม่อยู่ .... ฉันจำได้ว่าหลังจากผิดหวังจากความรักแล้ว ฉันไม่เคยคบเคยแบบจริงจังเลยสักคน ไม่เคยแม้แต่จะครบใครทีละคน ต้องมีการแย่งชิง ต้องมีการหึงหวง ต้องมีการ เอาชนะ มันถึงจะเร้าใจ..... ฉันจำได้ดี ว่าฉันเคยทำหัยคนที่เป็นเพื่อนรักกันมานาน เกือบ จะต้องฆ่ากันตายไปข้าง เพราะผู้หญิง ที่ไม่รู้จักพอ อย่างฉัน! แต่ฉันก้อไม่เคยคิดที่จะหยุด ยังเดินต่อไปแบบนี้ เพราะที่ฉันจะได้ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องรักใคร
และฉันจะไม่เลือกใคร .....
”วันนี้ทำมัยแกเงียบผิด ปกติ วะ?” พอพี่อิ๊ดกลับมาจากที่ทำงานแกจึงรีบออนกบ
” ไอ้ที่เงียบเนี่ยไม่ไช่อะไร เป่าคาถา มาหาเสน่ห์อยู่เว้ย อิอิ”
”ชิหาย มึง ไอ้ที่มี ยังสับรางไม่พองัย กุอยากจะหัวเราะหัย วันไหนเม่งชนกันขึ้นมา อีห่า” ฉันหัวเราะอย่างไม่คิดชีวิต มีเท่าไหร่หัวเราะหัยหมด พี่แกตลก ยังงี้ละ ตรงไปตรงมา แกจะชอบพูดคำว่า
(รับได้ก้อรับ รับไม่ได้ก้อไม่ต้องรับ คนที่ทนได้ ก้อคือคนที่จริงใจกับเรา) ฉันก้อเลยติด เก็บมาพูดบ่อยๆ
”ดีเจไหวมั้ยครับ แหม๋ เวลาหัวเราะนี่เรตติ้งตกไปเยอะเลยน่ะครับ 55+” กำ! ลืมไปว่ากดไมค์ค้างไว้ คนอื่นเลยได้ยินเสียงฉันหัวเราะสะไม่ห่วง ว่าจะเสียพิคเจอร์ !!!
”อ่อ คือมันก้อคงไม่มีอะไรจะหัยเสียแล้วละค่ะ มันหมดไปตั้งแต่ตอนฉันอายุ12 ละ 555+”
ฉันกวนกลับไป โดยที่ยังไม่ทันได้สังเกตุไอดี และส่องยูสเซอร์คนนั้นเลย ว่าแล้ว ก้อเลื่อนเม้าส์ไปกดตรงไอดีเค้า น่าต่างกล้องเค้า ขึ้นหราบนจอคอม ฉัน ตายห่า!! เมร่ง โค ต ระ หล่อ ชิหาย ....โหหห ขาว ตี๋ น่าตาออกเกาหลีๆ สูง ใส่สูท ทับเชิตสีขาว ข้างใน ปลดกระดุม สอง สามเม็ด โชว์ น่าอกนิดๆ โหยยยย หล่อวะ เชี้ยยยย!! ^^…

”ส่องมากระวังท้องน่ะค๊ราฟฟฟฟ” กำ! โรคเจ้าชู้ฉันกำเริบ ตะลึงไปชั่วครู่ .....
”อ่อ ค่ะ ก้ออยากจะท้องเหมือนกัน ถ้าพ่อมันน่ากินยังงี้ คิคิ” มีเท่าไหร่หยอดหัยหมด
”เออ ขอโทษน่ะค่ะ หล่อ ชิหายยยยย “ กีสสสสส อยากพูดอะไร ก้อจะพูดตรงๆงี้ละ เอกลักษณ์ฉันเอง น่า ด้าน น่า หนา น่า ทน น่า สวย อันหลังต่อขึ้นมาเองละ อิอิ.......
”เออ ห้องนี้นี่ ถ้าจีบโอนเนอร์จะโดนเตะไม่คับ 5555+”
”ไอ้โดนเตะไม่โดนแน่ค่ะ แต่จะได้เมียโดยไม่รู้ตัวหรือป่าว อันนี้ไม่แน่ เหอๆ”
”แล้ว ก้าเปิดไพทเวทปะละ ไม่ลองไม่รู้น้า”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงไอเอ็มฉันดังสนั่น......กีสสสสส ตาหล่อ ซิบมาทันทีทันใดที่เปิดไพทเวทซี่
Badmanarm:เทสๆๆ
Badmanarm:ก้าจิงแหะ อิอิ
NONG_GREEN:อะแน่นอน ตัวเองชื่ออะไรคับ
Badmanarm:ชื่ออะไรไม่สำคันหรอก เพราะต่อจากนี้ตัวเองก้อต้องเรียกเค้าที่รักอยู่ดี หุหุ
NONG_GREEN:มั่นใจจังเลยน้า คนเรา ไม่กัวผิดหวังหรา
Badmanarm:ถ้ากัว ก้อคงไม่ก้า ใช่มะ แต่นี่ก้าแล้ว ก้อคงไม่กัว
หลังจากนั้นพี่อาร์ม ก้อพยายามสานสัมพันธ์กับฉันเรื่อยมา เค้าบอกว่าเค้าเลิกเล่นแคมฟร็อคมาสองเดือนและพอเจอฉัน เค้าก้อไม่อยากที่จะเลิกเล่น แต่อยากจะมาหัยได้เจอน่าทุกวันก้อพอ
ตลกจัง คนเรา พี่อาร์มทำงานเป็นอาร์ต ที่บริษัทโฆษณายักษ์ใหญ่ ของประเทศเรา อยู่แถวอันดับน่าๆเลยก้อว่าได้ จัดว่าเก่งและ เป็นคนที่รู้ไปสะทุกเรื่อง แต่กะนั้น ก้อไม่ได้ทำหัยฉันรู้สึกพิเศษกับเค้าได้มากกว่าที่รู้สึกกับคนอื่น.....

Create Date : 19 กันยายน 2551

Last Update : 19 กันยายน 2551 15:58:11 น.

0 comments

Counter : 254 Pageviews.