My Time & My Life
Group Blog
 
All Blogs
 
เมื่อฉันเป็นคนเดิม

ตีสามกว่าๆนี้..เพิ่งเป็นเวลาหลังจากฉันตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือจบ...หลังจากที่เมื่อบ่ายฉันห้อรถกลับจากออฟฟิตมาก่อนเวลางาน เพื่อดูงานที่ไบเทค แต่เปล่า ฉัน เลี้ยวรถบึ่งตรงกลับบ้านพร้อมแฟ้มอีกหอบใหญ่ ด้วยอาการที่จะสลบ พรุ่งนี้ ค่อยไปดูงานละกัน

ถึงบ่าย จากคำสัญญาที่ฉันได้ให้ใครบางคนไว้ว่า ฉันจะนอนพัก..แต่มิ้นก็ดื้อตามประสามิ้นละ คงรู้นะว่ามิ้นรักงานและเห็นงานมาก่อนสิ่งอื่นใด แม้จะตัวเองจะป้อแป้เต็มทนแล้วก็ตาม...แฟ้มสิบกว่าแฟ้มถูกหอบเข้าบ้าน..พร้อมกับมือถือเครื่องเดียวที่ถือติดมือมาด้วย..ที่เหลือ ยังคงค้างเติ่งอยู่ในรถ..แต่รุ้ไหม..หลังคำสัญญา..มิ้นก้ เดินดิ่งไปตรงแฟ้มแล้วเอามากาง แถลง เลย...อ่านมาตรงนี้อย่าตำหนิมิ้นนะ ที่ไม่รักษาคำพูด ที่สัญญาว่าจะหลับก่อนค่อยตื่นมาดูแฟ้มเหล่านี้...

แฟ้มถูกหยิบเฉพาะส่วนที่สำคัญ มาแต่ก้มากพอ เลยละ..มิ้นเริ่มกางๆมันแล้วชี้แจงต่อพี่สาวผู้ใจดีของมิ้น ว่าเอกสารในแฟ้มมันผิด ตามที่มิ้นคิดจริงหรือไม่อย่างไร..แล้วมันก็ผิด และผิดท่าอย่างมิ้นคิดจริงๆนั่นเอง..

มิ้นต่อสายถึงเจ้านายเดี๋ยวนั้น พร้อมขอเบอร์ถึงคนที่เอาเอกสารไปปุ้ยี่ปุ้ยำ แบบนี้ ไม่นานนักเจ้านายก้ ต่อกลับมาบอกเบอร์..เจ้าสำนักงานบัญชีงี่เง่า.หรือบริษัทเรางี่เง่าเองที่จ้างมันนะ...

โชคดี ที่เจ้าตัว ที่รับสายไม่รู้จักมิ้น มิ้นถามหาเขาเขาก้บบอกพูดสายอยู่ ทั้งที่ปกติให้คนต่อไปหายากมาก..เราเคยเจอกันครั้งเดียว ตอนมิ้นรับมอบเอกสารมาและก็ส่งเงินค่าจ้างให้เธอตอนเลิกจ้าง...เธอจำมิ้นไม่ได้...นอกจากจะบอกเธอว่า...มิ้นคนที่จ่ายเงินให้คุณไง..ไม่ใช่สำนักงานบัญชีที่ใหม่...เรื่องมันยืดยาว..มิ้นยังเป็นมิ้น...

สายฟ้าด้วยความโกรธของมิ้นฟาดลงที่เธอ..สำหรับมิ้นไม่มีอะไรเป็ฯไปไม่ได้ ไม่มีอะไรไม่ได้เดี๋ยวนั้น...มันเกิดขึ้นอีกแล้ว...เอกสารทั้งหมด...หากจันทร์นี้ไม่ได้คำชี้แจง..มิ้นจะแจ้งความ...จนกว่าจะได้รับการแก้ไข...หลายๆส่วนมิ้นก็ร้ายเกินไป...รอบคอบเกินไป กับเล่ห์เหลี่ยมคนพวกนี้...ที่ผ่านๆมา บริษัท ทำจุดนี้ให้ ด้อย เป้นหมู ให้คนอื่นงาบเล่นมานักต่อนัก..แต่ไม่ใช่ยุคที่มิ้นจะเข้ามาจัดการ มิ้นเลยโทรไปหาเจ้านาย ห้ามทุกคนรับต่อรอง..เรื่องนี้เด็ดขาด..เพราะมิ้นจะจัดการให้ถึงที่สุด

ยามโมโห ฉันก็เหมือนพระเพลิงดีๆนี่เอง...ฟาดหัวฟาดหางเอาคนมากมายต้องยอมสิโรราบ รู้ไหม..ฉันเบื่อจะเป็นเช่นนี้...แต่มันก็คือตัวฉัน ฉันไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ยามฉันโกรธ และใครคิดจะต่อกรด้วย ยามมิ้นโกรธ เจอแต่โดนทำลายราบคาบไปเท่านั้น...

หลังจากความโกรธหายไปบ้างด้วยการกินข้าวหมกไก่ และก็ทานยา ก็นอนหลับปุ๋ยอยู่ ที่ข้างล่างบ้านนั่นเอง...หลับไปจนไม่รู้เมื่อไหร่ ตื่นมาอีกทีตีหนึ่ง.เดินไปล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานออก...แล้วก้ ไต่ขึ้นเตียง หยิบพิมมาลาขึ้นมาอ่าน....จนอ่านจบนี่ละ..ถึง เดินลงมาเปิดคอม...

ฉันได้แต่นึกๆๆๆๆ ทำไมฉันถึงร้ายขนาดนี้...ทำไม..ฉันถึง ออกคำสั่งพิฆาตใครยามฉันโกรธได้มากมาย..ถ้าทำให้เขาเป็นผุยผงไปได้ คงเป็นไปแล้ว

ฉันอ่านหนังสือจบนั่งย้อนคิด....สิ่งที่แม่พูดไว้...คนอย่างลูกตกไปในสิ่งที่ดีจะดีใจหาย..ตกไปในที่ร้ายขาดคุณธรรมจะน่ากลัวยิ่งนัก เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกกลัวตัวเองขึ้นจับใจ...พลังในใจ เป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้...แต่เกิดขึ้นกับฉัน มันมีมากพอจะให้คนอื่นเกรงและคล้อยตามหรือปฏิบัติตอบ...ทำไมฉันเป็นนางร้ายเช่นนี้...อยากเป็นนางเอกนุ่มนิ่มๆ แต่ไม่เคยทำได้สักที...

ได้แต่ตื่นมาบ่นๆ...แต่หนูมิ้นก้จะไปนอนอีกสักตื่น..พรุ่งนี้เราไปดูงานด้วยกัน...มิ้นก็คงต้องทำงานโอเวอร์โหลดเช่นนี้ไปเรื่อยจนกว่าจะหาเด็กที่ถูกใจมิ้นได้..อย่าตำหนิมิ้นเลยนะ..ที่ไม่รักษาคำพูด ที่ว่าจะนอนก่อนค่อยดูแฟ้ม...แต่มิ้นก็นอนนานพอที่จะไป ดูงานด้วยกัน..พรุ่งนี้ยังต้องเปลี่ยนน้ำให้น้องปลา อีกสองตู้..รอคนช่วยแบกน้ำใส่ตู้ปลา...อิอิ..

รักมีหลายแบบ...คงไม่ผิดใช่ไหม..หากรักแค่พี่ชาย...มิ้นคงไม่อาจเปิดรับใครมายื่นอยู่ในหัวใจได้อีก...แต่ก็สุขใจนะที่มีพี่อยู่ข้างๆ ค่อยดูแลกันห่างๆเสมอๆ..ไกลใกล้ไม่ใช่สิ่งสำคัญ..แต่สิ่งที่สำคัญคือความสม่ำเสมอและเอาใจใส่ในความรู้สึก มิ้นรับรุ้ได้และมีความสุข เพียงพอที่จะยืนอยู่และต่อสู้ได้อีกครั้ง



Create Date : 10 กรกฎาคม 2548
Last Update : 10 กรกฎาคม 2548 4:07:34 น. 3 comments
Counter : 1277 Pageviews.
Share

 
สวัสดีคะ แวะมาทักทาย


โดย: Angel Tanya วันที่: 10 กรกฎาคม 2548 เวลา:8:26:55 น.  

 
ขี้โกงจังเลย (^!^)


โดย: กระดิ่ง IP: 58.10.186.150 วันที่: 10 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:31:05 น.  

 
โกงพี่วันละนิด จิตมิ้นแจ่มใส พี่ยอมป่ะ


โดย: noomint วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:20:39:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

noomint
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ฉันไม่ได้ยินดีในความตาย
แต่พร้อมที่จะจากไปอยู่เสมอ

เวลาในการมีชีวิตฉันเหลือน้อย
จะใช้สอยอย่างมีคุณค่าทุกนาที
Friends' blogs
[Add noomint's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.