Group Blog
 
All Blogs
 
เรื่องของ "พี่นนท์"



วันนี้แม่อิ่มใจแทนคุณแม่ท่านหนึ่ง ที่เป็นคุณแม่ของเพื่อนคนหนึ่งในห้องของหนู

"พี่นนท์" (นามสมมุติ) เป็นเด็กพิเศษที่เรียนห้องเดียวกับหนู พี่นนท์ย้ายมาเรียนที่นี่เมื่อต้นปี หรือจะพูดให้ง่ายก็คือมาเรียนพร้อมกับหนูเลย พี่นนท์เป็นเด็กพิเศษ กลุ่มอาการดาวน์ซินโดรม (อันนี้แม่คิดเอาเองจากสิ่งที่สังเกตเห็นในตัวพี่นนท์) เรื่องรายละเอียดความพิเศษของพี่นนท์ แม่ไม่ค่อยรู้มากนัก เพราะแม่ก็ไม่เคยถามไถ่กับคุณแม่พี่นนท์ อย่างตรงไปตรงมา

ครั้งแรกที่หนูเจอและรู้ว่าพี่นนท์เรียนห้องเดียวกับหนู หนูกลัวพี่นนท์อย่างมาก กลัวจนบ่นกับแม่ว่าไม่อยากไปรร. ครั้งนั้นพี่นนท์ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร ยังไม่สามารถฟังคำสั่งและทำตามสิ่งที่ครูบอกได้ ในตอนนั้นแม่บอกหนูเพียงว่าพี่นนท์ เป็นคนพิเศษ ที่เราทุกคนมีหน้าที่ต้องดูแล รวมถึงตัวหนูด้วย หนูรับปากกับแม่อย่างเสียไม่ได้....

แต่แล้ววันเวลาผ่านไป....

หนูปรับตัวเข้ากับพี่นนท์ได้ดีมาก หรือถ้าจะพูดให้ถูกอาจต้องพูดว่า ทั้งหนูและพี่นนท์ปรับตัวเข้าหากันได้ดีมาก น่าจะถูกต้องมากกว่า จนทุกวันนี้ หนูมักกลับมาบอกแม่ว่า หนูเล่นกับพี่นนท์.....หนูดูแลพี่นนท์....บางทีก็รายงานว่า วันนี้พี่นนท์ดื้อนิดหน่อยนะแม่....วันนี้พี่นนท์ไม่ดื้อเลยแม่ เป็นเด็กดี....และสุดท้ายก็จบตรงที่ว่า....แต่หนูก็รักพี่นนท์นะ....

พี่นนท์ เปลี่ยนไปจากที่แม่เคยรู้จักเมื่อวันแรก พี่นนท์ รู้เรื่องมากขึ้น พี่นนท์ยกมือไหว้แม่ทุกครั้งที่เราเจอกัน พี่นนท์ชวนแม่คุยบ่อยๆ เมื่อเราเจอกัน จนกระทั่งเมื่อวานแม่ได้คุยกับคุณแม่พี่นนท์ แม่ได้เล่าให้คุณแม่พี่นนท์ฟังว่า พี่นนท์เก่งขึ้นมาก คุยรู้เรื่องขึ้นมาก แล้วก็ยกมือไหว้แม่บ่อยครั้งที่เราเจอกัน คุณแม่พี่นนท์ยิ้มแก้มปริ พร้อมกับเล่าให้แม่ฟังอย่างภาคภูมิใจ ว่าพี่นนท์อาการดีขึ้นมาก และเล่าว่าครั้งหนึ่ง คุณแม่พี่นนท์ยุ่งอยู่กับหน้าที่ของความเป็นคุณแม่ลูกสอง (พี่นนท์กับน้องชาย) และน้องชายพี่นนท์กำลังซนรื้อข้าวของ คุณแม่พี่นนท์ฟิวส์ขาด ใช้เสียงดังดุลูกชายคนเล็ก.... พี่นนท์ซึ่งได้ยิน ก็เดินมาหาคุณแม่ ยกมือขึ้นห้ามด้วยน้ำเสียงนุ่มหูว่า...แม่หยุด หยุดก่อน พร้อมกับเอามือน้อยๆ ลูบแขนคุณแม่เบาๆ แล้วบอกแม่ว่า อย่าเสียงดัง แล้วพี่นนท์ก็เดินไปหาน้องชาย(ที่กำลังซุกซน รื้อข้าวของ) แล้วบอกน้องว่า ไม่ทำแบบนี้นะครับ เดี๋ยวคุณแม่ดุเอา....ถึงตรงนี้แม่รู้สึกปลื้มใจแทนและแม่ว่าแม่เข้าใจความรู้สึกภายใต้ดวงตาที่เปล่งประกายของคุณแม่พี่นนท์ได้ดี.....

คุณแม่พี่นนท์ยกความดีทั้งหลายทั้งปวงให้กับครูเอ๊ะ ครูประจำชั้นของหนู (ครูเอ๊ะ อีกแล้ว...ถ้าใครตามอ่าน blog ของแม่คงจะได้ยินชื่อนี้ บ่อยจนอยากรู้จักตัวจริง) แล้วคุณแม่พี่นนท์ก็เล่าต่อให้ฟังถึงความตั้งใจและความพยายามของครูเอ๊ะ ในการที่จะทำให้พี่นนท์เรียนรู้และเข้าใจการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่น ซึ่งได้ผลดีมากอย่างไม่น่าเชื่อ....

แล้ววันนี้ข่าวดีอีกอย่างของคุณแม่พี่นนท์ ก็คือ พี่นนท์ได้เลื่อนชั้นขึ้น ป.1 เหมือนลูกสาวของแม่ (ทั้งๆ ที่แม่พี่นนท์เตรียมใจไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่ายอมรับได้หากพี่นนท์ยังไม่พร้อมขึ้น ป.1) พร้อมกันนี้ ครูเอ๊ะได้บอกกับแม่พี่นนท์อีกว่า ไม่ต้องห่วงเรื่องการปรับตัวของพี่นนท์ เพราะพี่นนท์มีกลุ่มเพื่อนที่คอยดูแลพี่นนท์ขึ้นป.1 ไปด้วยกัน และพี่นนท์สามารถทำได้ทุกอย่างที่เพื่อนทำได้ เพียงแต่ช้ากว่าเท่านั้นเอง....ถึงตรงนี้แม่รู้สึกดีใจแทนคุณแม่พี่นนท์ ที่ได้ยืนมองและยิ้มรับกับภาพความสุข ความสำเร็จเล็กๆของลูกชายคนโต และที่สำคัญ แม่ก็รู้สึกดีใจด้วยเช่นกันเพราะแม่เชื่อว่าลูกสาวแม่ก็คงเป็นส่วนหนึ่ง (แม้จะเป็นส่วนเล็กๆ) ที่ทำให้พี่นนท์มีความสุข และมีรอยยิ้มได้.....


Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 21:49:33 น. 8 comments
Counter : 408 Pageviews.

 
น่าดีใจจังค่ะ ในฐานะที่เป็นแม่ได้ยินเรื่องการพัฒนาการของเด็กๆ แล้วจะรู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเรานะคะ น้องน่ารักจังเลย


โดย: tiara IP: 125.27.166.223 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:15:03 น.  

 
พี่นนท์โชคดีจังเลยค่ะ ที่มีคุณแม่ที่ดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี รวมถึงคุณครูที่เข้าใจในความเป็นเด็กพิเศษของแก

แม่เหม่มก็สอนน้องฮานิสนิสได้ดีมากๆเลยนะคะ ปลื้มแทนพี่นนท่ที่มีเพื่อนดีๆแบบหนูฮานิส


โดย: หมูเหมียว วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:07:29 น.  

 
ใช่เลยค่ะพี่หมอหนึ่ง แม่น้องนนท์ทุ่มเทให้น้องนนท์อย่างมาก แหม่มเองก็รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่จากใจผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ค่ะ


โดย: แม่ของลูกสาว วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:0:04:18 น.  

 
บอร์ดสะอาดเย็นตาจังเลยครับ
แถมมีเรื่องให้อ่านเยอะแยะ

แวะสวัสดีเพื่อนบ้านที่ไม่รู้จักครับ


โดย: z2k วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:0:17:29 น.  

 
ความสุขของคนเป็นแม่ก็อยู่ที่ลูกนี่เองนะคะ (พูดซะอย่างกะเคยเป็นกะเค้าเลยนะเนี่ย 55555)

ปล. ช่วงนี้คุณแหม่มขยันอัพบล็อคจังนะคะ..ดีจังเลยค่ะ มีเรื่องดีๆ ให้อ่านบ่อยๆ

อ้อ..ขอบคุณที่ชมเรื่องขนมปังนะคะ..ถ้าอยู่เมืองไทยก็ดี ทำแล้วจะเอาไปแจกเพื่อนๆ ให้หมด ไม่ต้องง้อคุณชายที่บ้านให้ช่วยกำจัดเลยอ่ะ


โดย: กะตุ้งนิ้ง วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:0:21:36 น.  

 
555 ช่วงนี้ว่างน่ะค่ะ คิดเรื่องอะไรไว้ก็ได้ใส่เต็มที่ แต่วันว่างๆ กำลังจะหมดลงในอีก 1 วันข้างหน้านี้แล้ว ..... แง กว่าจะได้ up blog อีกทีคงอีกพักนึงเลยค่ะ


โดย: แม่ของลูกสาว วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:0:25:50 น.  

 
หวัดดีจ้า ก็ไม่ใช่ไรหรอก ธาร่าทำท่าจะไม่สบายอีกแล้ว สังหรณ์ใจว่าโรคเดิมๆ หูติดเชื้อน่ะแหละ ผ่าหูมาสามรอบแล้ว ต้องพาไปหาหมอเช็คหูซะแล้ว

เรื่องน้องนนท์นี่ดีมากๆนะ เป็นเราเป็นแม่น้องนนท์คงจะปลื้มน้องนนท์มากๆที่เลี้ยงให้เป็นเด็กดีได้ขนาดนี้ เราว่าข้อดีของเด็กดาวน์นะ เค้าคิดร้ายกับใครไม่เป็น แล้วข่าวดีสำหรับเด็กดาวน์ก็คือ เดี๋ยวนี้การสอนพัฒนาขึ้นเยอะ เด็กดาวน์สามารถพัฒนาได้ดีกว่าแต่ก่อนเยอะมาก เราเคยเห็นกลุ่มเด็กดาวน์ที่เมกาคุยกัน ถ้าไม่ได้มองหน้าจะไม่นึกว่าเป็นดาวน์กันเลย เค้าสามารถคุยวิเคราะห์อะไรต่อมิอะไรได้อย่างเหมือนเราๆ เคยเห็นข่าวlocalที่เมืองเรา จะมีกิจกรรมเด็กดาวน์ซินโดรมนะ มีเล่นกีฬาแข่งกัน ดูแล้วน่ารักมากๆ หลายคนก็เล่นได้เก่งเลยด้วยซ้ำ

ยืนยันเหมือนเดิม เราว่าแหม่มเขียนเก่งเข้าขั้นนักเขียนเลยนะ


โดย: kanu_memphis วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:11:06:20 น.  

 
ให้ใจไปเต็ม 10 เลยสำหรับบทความของแม่แหม่ม..แอบคิดว่าถ้ามีผู้ปกครองที่เข้าใจการเรียนการสอนแนวนี้เยอะๆ ก็จะดีกับเด็กๆมากเชียวแหละ


โดย: us and ik mom IP: 203.113.0.206 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:15:22:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ของลูกสาว
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add แม่ของลูกสาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.