Group Blog
 
All Blogs
 
การศึกษาที่แม่คิดว่า..."ผิดทาง"...

ครั้งหนึ่ง....ด้วยวัยเพียง 4 ขวบหนูกลับมาจากโรงเรียน ด้วยสีหน้าไม่ค่อยยิ้มแย้มแจ่มใส่ แม่สังเกตอยู่พักใหญ่ อาการของหนูคือ ไม่อยากไปโรงเรียน แม่ตะล่อมถาม จนได้ความจากปากลูกว่า.....

ฮานิส : หนูไม่อยากไปโรงเรียนค่ะ
แม่ : ทำไมล่ะคะลูก ทำไมลูกไม่อยากไปโรงเรียน
ฮานิส : หนูจำไม่ได้
แม่ : ????? หนูจำอะไรไม่ได้คะ
ฮานิส : หนูจำที่ครูให้ท่องไม่ได้
แม่ : ครูให้ท่องอะไรคะ
ฮานิส : ไอ้นั่นอ่ะแม่...J-A-N-U-A-R-Y อะไรนั่นน่ะ
แม่ : ???? ครูให้หนูท่องเหรอลูก (เริ่มรู้แล้วว่าลูกหมายถึง ศัพท์ เดือนทั้ง 12 และรวมถึง วันทั้ง 7 ด้วย)
ฮานิส : ค่ะ เพื่อนๆ จำได้ แต่หนูจำไม่ได้

หลังจากเหตุการนั้น...แม่ก็เลยเริ่มมาทบทวน เรื่องการศึกษาของหนู ว่าถูกต้องแล้วหรือ ที่เด็กต้องนั่งท่องจำคำศัพท์ ทั้งๆ ที่แกยังไม่ตระหนักรู้เลยด้วยซ้ำว่า เดือน กับวัน และ ปี ต่างกันอย่างไร สัมพันธ์กับชีวิตแกอย่างไรบ้าง มันจะมีประโยชน์อะไร ที่ต้องยัดเยียด สิ่งเหล่านี้ เข้าไว้ในหัวเด็ก ที่ยิ่งอายุน้อยเท่าไร ผู้ใหญ่ก็ยิ่งภูมิใจมากเท่านั้น.....

แม่เริ่มมาใช้สติ คิดอย่างจริงจัง ว่าการศึกษาที่แท้จริง คืออะไร และควรต้องเป็นอย่างไร

แม่หาข้อมูลทุกอย่าง ทุกทาง ศึกษาเรื่องแนวทางการศึกษา แต่ละรูปแบบ อย่างจริงจังมากขึ้น พร้อมๆ กับที่รับรู้ปัญหาของลูกจาก รร. อนุบาล ที่ลูกเรียนอยู่ในเวลานั้น

....แล้วแม่ก็มาเจอ แนวการศึกษาแบบวอลดอร์ฟ.....

มันคืออะไรนะ...แล้วมันต่างจากการศึกษาทั่วๆ ไปอย่างไร ????




โรงเรียน แสนสนุกไตรทักษะ..เป็นแหล่งความรู้แหล่งแรกของแม่ เกี่ยวกับการศึกษาวอลดอร์ฟ นอกเหนือจากที่แม่ค้นพบโดยบังเอิญ จากการ search search แล้วก็ search จาก engine ต่างๆ ในโลกอินเตอร์เนต

ที่ไตรทักษะนี้ นอกจากให้ความรู้แบบตรงไปตรงมาแล้ว ยังมีตัวอย่างให้แม่เห็น ว่าเด็กที่ได้รับการศึกษาหรือการดูแลจากรร.ที่มีรูปแบบที่แตกต่างนี้ เค้าเป็นกันอย่างไร....ในวันงานเทศกาลเก็บเกี่ยวของโรงเรียน หรือสำหรับที่โรงเรียนอื่นๆ อาจเรียกมันว่า งานวันปิดภาคเรียน แต่ที่นี่ บรรยากาศของงานดูแตกต่าง ดูสบายๆ และเป็นกันเอง...ไม่ต้องใช้สตางค์ ไม่ต้องหรูหรา ไม่ต้องอาศัยปัจจัยอะไรที่มากกว่าการร่วมมือร่วมใจ ในการจัดงาน

แม่มีภาพวันงานเก็บเกี่ยวของปีนี้มาบางส่วนมาให้ดู เราจะได้เห็นบรรยากาศไปพร้อมๆ กัน

ภาพบรรยากาศในงาน


ซุ้มอาหาร ใกล้เข้ามาอีกหน่อย


แม่พาฮานิส และคุณยายไปร่วมงานตามคำเชิญชวนของ ป้าอุษา ครูผู้ใหญ่ของรร.นี้ แล้วฮานิสก็เพลิดเพลินมาก โดยเฉพาะเมื่อฟังครู และพี่ๆ บรรเลงดนตรีด้วยเครื่องดนตรีสากล และ ดนตรีไทย หนูจองที่นั่ง แถวหน้าสุด และชะเง้อมองผู้เล่นแบบคอตั้งบ่า (เอาไว้ค้นรูปเจอแม่จะเอามาให้หนูดู) และเป็นธรรมเนียมของงานเลี้ยงของ รร. แห่งนี้ที่ผู้ปกครอง ครู และนักเรียน จะช่วยกันคนละไม้คนละมือ ในการจัดสถานที่ และเตรียมอาหาร แขกทุกคนที่มาร่วมงานจะได้รับการต้อนรับอย่างญาติมิตร ด้วยอาหารที่หยิบทานได้เท่าที่ต้องการ โดยไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายใดๆ รอยยิ้มที่เป็นมิตร และมีให้กันอย่างเหลือเฟือ คำทักทายที่แสนอบอุ่น....

ภาพอาหารที่บรรดาผู้ปกครองและนักเรียนร่วมใจกันนำมาแบ่งปัน จากแต่ละครอบครัว


สิ่งที่แม่สังเกตเห็นจากในงานคือ .... เด็กชายวัยประถมปลายกลุ่มใหญ่ ถือจานอาหารและเดินกันมาอย่างเรียบร้อย เพื่อมาหาที่นั่งรับประทาน อย่างสุภาพ ไม่กระเจิดกระจัดกระจาย เหมือนเด็กผู้ชายวัยเดียวกันที่แม่เคยเห็น สภาพของงานดูไม่วุ่นวาย เด็กๆ รู้เวลาและหน้าที่ของตัวเอง โดยที่ไม่ต้องใช้คำสั่งหรือคำดุ แต่ประการใด

สถานที่ล้างจาน ช่วยกันคนละไม้คนละมือ


ในงานเลี้ยงทุกคนใช้จานและแก้วน้ำที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้ และทุกคนต้องช่วยล้างจานและแก้วน้ำของตัวเอง ในขณะที่คุณยายของหนูรอต่อแถวเพื่อล้างจาน คุณยายสังเกตเห็นเด็กชายคนหนึ่ง มีแผลบาดเจ็บที่แขนข้างซ้าย พันผ้าและร้อยเข้าเฝือกผ้าอยู่ คุณยายจึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

คุณยาย : หนูแขนหนูไปโดนอะไรมาลูก
เด็กชาย : ผมเล่นประทัดครับ แล้วมันโดนแขน
คุณยาย : ตายแล้ว !!!!!!! ทีหลังอย่าไปเล่นนะลูก เนี่ย ดีนะที่.....บลา...บลา....บลา..... (ยาวเลยค่ะ ตามประสาคนแก่)

จนพอคุณยายรู้สึกตัวว่าบ่นยาวมากแล้ว ก็หยุด แล้วมองหน้าเด็กชาย ที่ยังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เมื่อคุณยาย สวดจบ

เด็กชาย : ยกมือสองข้างประนมไหว้คุณยาย พร้อมกล่าวคำว่า "ขอบคุณครับ" ก่อนจะหันหลังเดินจากไป
คุณยาย : อึ้ง!!!!!!!!!

ภาพนี้ เด็กชาย 3 คน ช่วยกันยกโต๊ะเก็บเข้าที่เมื่องานเสร็จ (ภาพงานเก็บเกี่ยวปีปัจจุบัน)


โรงเรียนนี้ หรือถ้าจะพูดให้ถูก การศึกษาแนวนี้ มันสร้างความแตกต่างให้ชีวิต จริงๆ หรือ นี่คือผลของเหตุ ทางการศึกษา แน่ๆ หรือ มันเริ่มทำให้แม่ยิ่งอยากรู้ อยากเห็นมากขึ้นไปอีก....









Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2551 13:28:23 น. 5 comments
Counter : 940 Pageviews.
Share

 
น่าสนใจค่ะ คุณแม่ช่างสังเกตก็เป็นประโยชน์กับลูกนะคะ


โดย: Chulapinan วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:15:13 น.  

 
สวัสดีจ้า แวะมาทักทายค่า


โดย: kateking(แม่คิงคอง) IP: 124.121.127.43 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:23:56 น.  

 
จริง ๆ แล้วดีมาก ๆ กับการศึกษาแนวนี้ ด้านจิตใจ สมาธิ ความรอบคอบต้องมีมากแน่ ๆ

แต่มันเหมือนขาดอะไรไปอย่างนึง ไว้เล่าให้ฟังอีกนะ เคยเห็นเค้า post โรงเรียน ของคุณหนูดีเป็นแนวเดียวกันหรือเปล่าคะ



โดย: MONROVIA วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:59:09 น.  

 
คุณแม่ช่างสังเกตุจริงๆค่ะ
เราจะจำเอาไปใช้บ้าง..อีกไม่นานลูกก็จะเข้าโรงเรียนเหมือนกัน


โดย: nikanda วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:11:52 น.  

 
ง่า....อยากได้ข้อมูลโรงเรียนครับ บ้านอยู่นนท์บุรีครับ แต่ลูกเพิ่ง15เดือน
//camelyoys.multiply.com/
camel_yoys@hotmail.com


โดย: camel IP: 124.121.63.90 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:14:45:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ของลูกสาว
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add แม่ของลูกสาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.