|
|
อารมณ์ของผู้ใหญ่
ก่อนจะถึงวันที่หนู ผลัดฟัน คือเปลี่ยนชุดฟันจากฟันน้ำนม เป็นฟันแท้ เป็นช่วงเวลาที่ต้องถือว่าหนูยังไม่ "ตื่น" อย่างเต็มที่ ในช่วงเวลานี้ หรือพูดง่ายๆคือ ช่วง 0-7 ปี เป็นเวลาที่ลูกแม่จะยังไม่แยกตัวออกจากสิ่งต่างๆรอบๆตัวลูก พฤติกรรมของหนู หนูจะเลียนแบบท่าทางของสิ่งต่างๆ รอบตัว หนูจะเป็นแมวได้ เมื่อหนูเล่นกับแมวหรือประทับใจในตัวแมวหลังจากที่เล่นกับแมวเสร็จ แล้วหนูก็อยากจะเป็นนก หลังจากที่หนูคุยกับเจ้านกที่มาเกาะกิ่งไม้ที่หน้าบ้านเรา.....
แม่เสียเวลากับช่วงนี้ของเจ้าไปหลายปีกับความ "ไม่รู้" บางสิ่งบางอย่างแม่ละเลยไป แม่ไม่รู้ว่าวัยนี้ การเรียนรู้ของหนู มาจากสิ่งต่างๆรอบตัวและหนูก็กำลังเลียนแบบสิ่งต่างๆ รอบตัว รวมทั้งเลียนพฤติกรรมทุกอย่างของผู้ใหญ่ แม้กระทั่ง "อารมณ์" ด้วยความไม่รู้ บ่อยครั้งที่แม่ปล่อยให้อารมณ์หงุดหงิด และรวมถึงคำพูดโมโห แสดงอารมณ์ของแม่ ซึมซับอยู่ในตัวลูกอย่างไม่ตั้งใจ....
แต่นับแต่วันที่แม่เริ่มเข้าใจ และเปลี่ยนคำพูดจากการดุว่าเวลาหนูทำผิด เป็นการพูดกับหนูดีๆ บวกกับการกอด หนูก็.....
แม่ : ฮานิสขา...เราไม่ทำแบบนี้นะคะ เราจะทำแบบนี้....
ฮานิส : มองหน้าแม่ แล้วถามว่า แม่ไม่ดุหนูเหรอคะ ??
แม่ : ไม่ดุค่ะ เราคุยกันดีๆ หนูก็เข้าใจใช่มั้ยคะ แม่ก็ไม่ต้องดุ
ฮานิส : ใช่ค่ะ หนูจะเป็นเด็กดีของแม่ (ยิ้มหวาน)
ฮานิส : (หุบยิ้ม...นิ่ง....แล้วมองหน้าแม่อย่างสงสัย)
แม่ : มีอะไรคะ ????
ฮานิส : แม่จะทำอย่าง "ครูเอ๊ะ" เหรอ ????
แม่ : (จ๋อย เพราะลูกรู้ทัน) .....555
ครูเอ๊ะ เป็นครูที่รร.ของฮานิส ที่บางครั้ง หนูก็เรียกว่า "พี่เอ๊ะ" กับ "พี่หนึ่ง" พี่หนึ่งก็เป็นครูอีกคนที่ดูแลเด็กๆ ห้องอิ่มอุ่น ทั้งพี่หนึ่งและพี่เอ๊ะ เป็นครูอนุบาลที่น่ารักที่สุดเท่าที่แม่เคยเห็น ..... ครู ต้องเป็น เช่นนี้ ครูต้องรักเด็กและเห็นเด็กเป็นเสมือน ต้นกล้าน้อยๆ ที่ต้องดูแล บ่มเพาะ ให้แข็งแรง เติบโตเป็นต้นไม้ที่เข้มแข็ง และพร้อมเผชิญกับพายุและแดดแรงในวันข้างหน้า
ครูเอ๊ะ และ ครูหนึ่ง จะกอดเด็กๆ เสมอ บางครั้งก็ทั้งกอดทั้งหอม ครูทั้งสองใช้แต่คำพูดที่หวานหูกับเด็กๆ ไม่มีการทำโทษ แต่ก็น่าแปลกที่เด็กๆ ก็เป็นระเบียบเสมอเช่นกัน
แม่คิดว่าหนูซึมซับอารมณ์ของครูที่น่ารักจากโรงเรียนมาเยอะมาก เพราะช่วงหลังๆ หนูไม่เกรี้ยวกราด และมักอารมณ์ดีเสมอ เคยแอบถามหนูอยู่บ่อยๆ ว่าครูดุบ้างไหม (ในใจคิดว่า มันต้องมีบ้างล่ะน่ะ ใครจะอดทนกับเด็กเฮี้ยวๆ 20 กว่าคนได้ตลอดเวลา) แต่สิ่งที่ได้ยินได้ฟัง ก็เหมือนกันทุกครั้ง .....
แม่ : ครูดุหนูบ้างมั้ยลูก
ฮานิส : ไม่ ดุ ค่ะ
แม่ : ไม่มีครูคนไหนดุเลยเหรอ
ฮานิส : ไม่มีค่ะ ทุกคนใจดีหมดเลย
แม่ : แล้วป้าอุษาล่ะคะ ดุไหม (ในใจคิดว่า ยังงัยป้าอุษาที่เป็นครูผู้ใหญ่ที่สุด ก็น่าจะมีบ้างล่ะน่า)
ฮานิส : ไม่ดุค่ะ ป้าอุษาจะพูดกับหนูดีๆ แล้วก็เอามือมาแตะที่หลังมือหนูเบาๆ แบบนี้ (พร้อมกับทำท่าประกอบ เอามือเค้าเองมาแตะหลังมือแม่เบาๆ ) แล้วพูดว่า เด็กน้อย....
ในเวลาเพียงไม่ถึงปี แม่เห็นการเปลี่ยนแปลงทางด้านอารมณ์ของหนูชัดเจน ซึ่งสืบเนื่องจากสภาพแวดล้อมของผู้ใหญ่รอบๆ ตัวที่เปลี่ยนแปลงไป แล้วก็แม่เชื่ออย่างสนิทใจว่า สภาพแวดล้อมที่นุ่มนวล อ่อนโยน บ่มเพาะให้ลูกแม่เป็นเด็กใจเย็น และสดใสร่าเริง สุขภาพจิตดีเยี่ยม และแม่ก็ตัดสินใจว่า แม่จะทำให้สภาพแวดล้อมแบบนี้ อยู่กับหนูตลอดไป........
......................................................................................................
| Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2551 20:45:33 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 668 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: สแกวัลย์ IP: 122.105.214.128 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:04:07 น. |
|
|
|
โดย: malarn cha  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:23:17 น. |
|
|
|
| โดย: :p IP: 125.26.234.41 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:47:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [