Group Blog All Blog
|
Liz Murray
ผมชอบสังคมอเมริกัน เพราะว่า ทุก ๆ อย่าง เป็นไปได้ ---กว่าครึ่งหนึ่งในตัวผม ได้รับการศึกษามาจากสังคมอเมริกัน---พรุ่งนี้ผมจะมาเล่าเป็นภาษาไทยนะครับ
Liz Murray, 29, rose from some of New York's meanest streets to graduate from the Ivy League and has become an international speaker. But some of her earliest memories are of her parents spending their welfare payments on cocaine and heroin when she and her sister were starving: "We ate ice cubes because it felt like eating. We split a tube of toothpaste between us for dinner." When she became homeless at 16, as well as stealing food she would shoplift self-help books and study for exams in a friend's hallway. Now Breaking Night: A Memoir of Forgiveness, Survival, and My Journey from Homeless to Harvard, has burst on to the New York Times bestseller list. Hailed as a "white-knuckle account of survival", it is to be published in Britain in January. Born in the Bronx, Liz watched her parents mainlining coke all day. "Both my parents were hippies. By the time the early 1980s came around and I'd been born, their disco dancing thing had become a drug habit," she recalls. She talks frequently about how much she loved them and how much they loved her, how they were highly intelligent but rendered hopeless at parenting by their drug dependence and consequent poverty. She remembers her mother stealing her birthday money, selling the television, and even the Thanksgiving turkey a church had given them, to scrape together money to score a hit of coke. Liz would turn up to school lice-ridden and was bullied for being smelly and scruffy and eventually dropped out. Her mother's mantra was "one day life is going to be better", then she would spend all day throwing up and being nursed by her daughter or slumped in withdrawal, arms tracked with needle marks. When Liz was 15 her mother revealed that she was HIV-positive and had Aids. She died not long after and was buried in a donated wooden box. When Liz's father failed to pay the rent on their flat and moved to a homeless shelter, Liz was out on the streets. Her sister got a place on a friend's sofa, but Liz slept on the city's 24-hour underground trains or on park benches. At first she saw herself as a rebel and a victim, but then she had an epiphany. "Like my mother, I was always saying, 'I'll fix my life one day.' It became clear when I saw her die without fulfilling her dreams that my time was now or maybe never," she says. She had nowhere to live and had not attended school regularly for years, but at 17 pledged to become a "straight A" student and complete her high school education in just two years. She did a year's work a term and went to night classes. A teacher saw her gumption and mentored her. When he took his top 10 students to Harvard, she stood outside the university and instead of feeling intimidated she admired its architecture and decided it was within her reach. Then she heard that the New York Times gave scholarships. She graduated last summer. Oprah Winfrey gave her a chutzpah award and she met Bill Clinton. She has talked at events alongside Tony Blair, Mikhail Gorbachev and the Dalai Lama. She talks to teenagers about resisting the temptations of drugs and gangs. She also urges them not to use childhood hardship as an excuse not to take opportunities. Her father died in 2006, also of Aids. His saving grace was that he encouraged her to read and stole books from libraries to give her a love of literature. She doesn't want her appearance now and her Harvard degree to fool anyone: "I was one of those people on the streets you walk away from."  Shiv Nadar-ชีฟ นาดาร์
เรื่องของชีฟ นาดาร์ ถือว่า "เป็นอาหาร" ของ ชีวิตและจิตวิญาณ นะครับ
ชีฟ นาดาร์ เกิดที่รัฐทมิฬนาฑู พ่อของเขาเป็นผู้พิพากษา เขาเรียนจบปริญญาตรีด้านวิศวกรรมไฟฟ้าจาก PSG College of Technology. ---หลังจากที่ทำงานในตำแหน่งวิศกร ในโรงงานสิ่งทอ (ซึ่งเป็นโรงงานของตระกูลคานีโย ถือหุ้นใหญ่) ได้ระยะหนึ่ง เขาและเพื่อนร่วมงานอีก 5 คน ตัดสินใจลาออกมาเปิดบริษัทและโรงงานของตัวเอง โดยผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ HCL ในยุคนั้น อินเดียยังดำเนินนโยบายการค้าแบบปิดกั้น รัฐบาลจึงเข้ามาถือหุ้น 26 เปอร์เซ็นต์ และอีก 10 ปี ต่อมา HCL จึงสามารถซื้อหุ้นคืนจากรัฐบาลได้ อินเดียยังคงใช้นโยบายกีดกันทางการค้า บริษัทข้ามชาติยักษ์ใหญ่ ไอบีเอ็ม ฯลฯ ต้องถอยทัพกลับ นโยบายนี้ทำให้เกิดภาวะสูญญากาศในระบบเศรษฐกิจ แต่ย่อมเป็นผลดี เพราะลูกค้าในประเทศตกเป็นของ HCL ทั้งหมด ตลอดเวลาในการทำธุรกิจ ชีฟ นาดาร์ เป็นผู้นำในการสนับสนุนและวิจัยด้านไอทีของประเทศมาโดยตลอด โดยตั้งโรงเรียนที่เปิดสอนทั้งบริหารและคอมพิวเตอร์ ให้ทุนการศึกษา ถือว่าเป็นการลงทุนด้านทรัพยากรบุคคลที่สูงมาก เขาชอบงานด้านการศึกษา และพยายามลดช่องว่างในเรื่องโอกาสทางการศึกษามาโดยตลอด "ความรู้เป็นเครื่องมือที่ทรงพลังที่สุด และเป็นเครื่องมือชนิดเดียวที่ทำให้คนพลิกชีวิตของตัวเองได้เช่นเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงสังคมไปสู่สิ่งที่ดีกว่าต้องเริ่มที่การศึกษาเป็นอันดับแรก"----จนถึงขณะนี้ ชีฟ นาดาร์ บริจาคเพื่อการศึกษาไปแล้วกว่า 400 ล้านดอลลาร์สหรัฐ งานสำคัญที่ช่วยกอบกู้และพลิกชีวิตคนชั้นล่างในอินเดียคือ เขาก่อตั้งโรงเรียนประจำชั้นเวิร์ดคลาส ชื่อ วิทยญาณ VidyaGyan. นักเรียนที่นี่จะได้รับการดูแลทั้งอาหาร ที่พัก โดยคิดเป็น"เงิน"ที่ใช้ในการดูแลเด็กต่อ 1คน ต่อ ปี เป็นจำนวน 3,200 ดอลลาร์สหรัฐ สิ่งสำคัญคือ โรงเรียนนี้มีครูซึ่งเป็นนักจิตวิทยาที่คอยดูแลเด็กและให้คำปรึกษาอย่างใก้ลชิด เขาตั้งใจจะเปิดโรงเรียนแบบเดียวกันนี้ให้ครบ 7 แห่ง    ครัวไทย อาหารคือ ยา
Basil (horapha, kaphrao, maenglak)
Horapha, kaphrao, maenglak are varieties of sweet basil. Horapha seems to be the nearest to the sweet basil used in European tomato dishes and Italian pesto. Horapha is used here as a vegetable and for flavouring. Fresh leaves are narrower and often tinged with reddish purple. It releases its aroma and flavour only when cooked and is used with fish, beef and chicken. Maenglak leaves are slightly hairy and paler green than Horapha. It is sometimes called lemon-scented basil but definitely has a peppery taste when chewed; it is very similar to Halian dwarf basil and is used as a vegetable and for flavouring. Cinnamon (ob choei) Cinnamon (ob choei) Form the bark of a tree, the type of cinnamon used in Thailand is of only one kind, that from the Cassia tree. It is used in meat dishes and particulary in massaman curry a garnish. Bird Chlli (phrik khi nu) Bird Chilli (phrik khi nu) The smallest of the chillies, of which the kind called phrik khi nu suan is the hottest. Take care when chopping them, and do not rub your eyes. Chillies stimulate blood circulation and are reputed to help prevent heart disease and cancer. Chilli (Phrik chi fa) Chilli (Phrik chi fa) Phrik chi fa are finger size, growing 9-12 centimetres in length, and ether yellow, red or green. Not as hot as the bird chilli. There is no discernable difference between the colours. Citron (som sa) Citron (som sa) Citron (Citrus medica var limetta) is a round dark green fruit. Its thick, very aromatic skin is much used for flavouring. Sour orange juice and orange peel would make the best substitute. Cloves (kanphlu) Cloves (kanphlu) Cloves (Eugenia aromatica) are the dried flowerbuds of an evergreen tree native to the Molucca Islands. They are almost as expensive as saffron because crops often fail, they are much used in Western cooking and the oil is antiseptic. Cloves are used in massaman curry and to chew as a relief for toothache. Coriander (phak chee) Coriander (phak chee) The leaves are often chosen for decoration, with stem and roots for seasoning. Heavily used in Asian kitchens, the Thai kitchen is the only one to use the roots as well. Cumin (yira) Cumin (yira) Seeds look like caraway and fennel, but taste quite different and have to be heated to release their aroma. Only cumin is used in Thai cooking, mainly in the making of curry pastes. Galangal (kha) Galangal (kha) Resembling an upturned claw, this member of the ginger family is a pale pink rhizome with a subtle citrus flavour. It is usually added in large pieces to impart flavour to fish or chicken stock, or used in making curry pastes. Fresh young ginger can be substituted, but you will not end up with the same flavour. Garlic (krathiam) Garlic (krathiam) Thailand is literally overflowing with garlic plants. Whole cloves, smashed garlic and garlic oil are used in almost every Thai dish. To make garlic oil, chop a handful of garlic, and fry it in plenty of hot oil until golden. The oil and the fried garlics can be stored in a jar for garnishing soup and for tossing with noodles and rice. Ginger (khing) Ginger (khing) Resembling a flat hand, ginger has over 400 members included in its family. Always choose young fresh ginger if available. Easily grated, it is eaten raw or cooked and is used widely in many Asian cuisines. Young ginger. pounded with a little salt, pepper and garlic is good too as a marinate for chicken or beef. Ginger is acknowledged to improve digestion and to counteract nausea and vomiting. Krachai Krachai No English common name for Krachai (Kaempferia pandurata). The tubers of this member of the ginger family look like a bunch of yellow brown fingers. Krachai is always added to fish curries, and peeled and served as a raw vegetable with the popular summer rice dish, khao chae. Kaffir Lime Leaf (bai makrut) Kaffir Lime Leaf (bai makrut) From the kaffir lime, which has virtually no juice these fleshy green and glossy leaves resemble a figure eight. Imparting a unique flavour, they can be finely shredded and added to salads, or torn and added to soups and curries. Can be substituted with other lemon-flavoured herbs, but the best option is to freeze the leaves when you can find them, as they retain all their flavour and texture on thawing Lime (manao) Lime (manao) The whole fruit is used. It is an excellent source of vitamin C and is used to enhance the flavour of chilli-hot condiments, as well as create some very special salads and desserts, and adorn most dishes as a condiment. Lemongrass (takhrai) Lemongrass (takhrai) This hard grass grows rapidly in almost any soil. The base of 10-12 centimetres length of the plant is used, with the green leafy part discarded. Young tender lemongrass stalks can be finely chopped and eaten, but older stalks should be cut into 3-5 centimetres lengths and bruised before being added only as a flavouring agent. It is indispensable for tom yam. Lemongrass oil will sooth an upset stomach and indigestion. Mint (bai saranae) Mint (bai saranae) This mint (Mentha arvensis) is similar to the mint used for mint sauce in England and is used in Thai food as a vegetable and a flavouring. Nutmeg (luk chan) Nutmeg (luk chan) The nut is enclosed in a very hard brown shell. It is used in the making of massaman curry paste. Pandan Leaf (bai toei) Pandan Leaf (bai toei) Long narrow green leaves of a herbaceous plant used for flavouring and colour. There is no substitute of the flavouring and colour. There is no substitute for the flavour but green colouring may be used as a substitute for the colour. Pepper (prik thai) Pepper (prik thai) Black, white and green peppercorn types. Black is milder and more aromatic than white. Green peppercorns have a special taste all their own and are available al year round but are best towards the end of the rainy season. Used as flavouring. Sesame (nga) Sesame (nga) Identical to sesame seeds the world over. In Thai cooking, sesame seeds are used for oil and for flavouring. These tiny seeds are rich in protein. Shallot (hom daeng) Shallot (hom daeng) These small, zesty, Thai red onions are sweet and aromatic. An essential ingredient in many Thai dishes because of their taste and appearance, they can be substituted with European shallots, small red onions or small brown onions. Spring Onions (ton hom) Spring Onions (ton hom) These green onions (Allium fistulosom) are used for garnishing soups and salads and as vegetables. Turmeric (khamin) Turmeric (khamin)  Modernist Cuisine.
ราว ๆ ปี 1980 นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งสนใจเรื่องอาหาร และเริ่มคริเอทเมนูใหม่ ๆ ที่ใช้ Additives. วัตถุปรุงแต่งอาหารที่มาจากห้องทดลอง เข้ามาเป็นส่วนประกอบสำคัญ
นอกเหนือจากเชฟฟารัน Ferran Adria. ยังมีเชฟ Nathan Myhrvold. ที่สนใจทำงานด้านนี้อย่างต่อเนื่อง เขาเรียนจบด้านคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์แขนงธรณีและอากาศจาก UCLA จบปริญญาเอกด้านคณิตเศรษฐศาสตร์และฟิสิกส์เชิงทฤษฎี จาก Princeton University. เชฟ Nathan เป็นผู้คิดค้นเมนูใหม่ ๆ ด้าน Modernist Cuisine. ที่ร้าน The Fat Duck. ที่อังกฤษ ประสบความสำเร็จมากจนทำให้ร้านติดอันดับร้านอาหารที่ดีที่สุดในโลกอยู่หลายปี อย่างที่ทราบกันว่า El Bulli. ได้เสิร์ฟอาหาร 30 คอร์ส ให้กับลูกค้า 50 ท่าน สุดท้ายในวันที่ 29 กรกฎาคม 2554 นี่เป็นการปิดตำนานสุดยอดของร้านอาหารเบอร์หนึ่งของโลก และจะเปิดใหม่ในอีก 2 ปี ข้างหน้า โดยจัดตั้งเป็นกองทุนเพื่อเปิดโอกาสให้เชฟทั่วโลก ได้เดินทางมาเรียน และศึกษาวิจัยร่วมกัน ในนาม El Bulli Foundation. เมื่องไทยมีร้านอาหารแบบเดียวกับ El Bulli. ไหม? อย่าตกใจ "มีครับ" และอยากจะบอกว่า ผู้ก่อตั้งคือ เชฟ Gaggan Anand. เขาใช้เวลา 5 ปี ในการนำเสนอตัวเองผ่านอีเมล์กว่า 50 ฉบับ และ El Bulli. ก็ตอบรับเขาในปี 2010 โดยให้เชฟ Gaggan ฝึกงานในห้องแล็ป 6 เดือน ตอนนี้มีสื่อดัง ๆ จากหลายประเทศ CNN, Time ยกย่องให้ Gaggan Restaurant. เป็น เทรนด์ใหม่ที่น่าจับตามอง มารู้จักกับเครื่องมืออันแสนวิเศษของเชฟ Gaggan. เทคนิคประจำครัวแนว Modern Cuisine. Sous Vide Cooking. ซู ฟวีด ผมเองเคยใช้เครื่อง Sous Vide. ในช่วงที่เป็นเชฟที่ โรงแรมวี (By Accor.) ปัจจุบันเครื่องนี้แพร่หลายมาก เพราะสามารถรักษาคุณค่าทางอาหารได้ครบถ้วนที่สุด ทุกครั้งที่เรา ต้น นึ่ง ผัด ทอด คุณค่าทางอาหารส่วนหนึ่งจะสูญเสียไปกับความร้อน เทคนิค Sous Vide Cooking. เริ่มด้วยการนำอาหารดิบ หรือบางเมนูอาจจะนำเครื่อเงเทศ เครื่องปรุงรส ใส่ในถุงพลาสติกพิเศษที่ผลิตขึ้นโดยเฉพาะ แล้วทำการดูดอากาศออก โดยใช้ร่วมกับเครื่อง Vacuum Sealer. ปิดถุงให้สนิท ก่อนนำอาหารไปแช่ในอ่างน้ำร้อนควบคุมด้วยเครื่อง Sous Vide Machine. โดยมากใช้อุณหภูมิต่ำกว่าจุดเดือด เฉลี่ย 60 องศาเซลเซียส ขึ้นอยู่กับเชฟ ช่วยคงความสด และสีของอาหารจะเหมือนกันทุกส่วน ไม่มีปัญหาของการ Overcooking เกิดขึ้น เชฟ Gaggan. เล่าว่า "เทคนิค Sous Vide ทำให้อาหารนุ่ม สุกแบบฉ่ำน้ำ รักษาเนื้อสัมผัสและรสชาติของวัตถุดิบไว้ครบถ้วน"     //www.ritthiphoncookingschool.com สอนทำอาหาร น้องแทน & น้องที
สำหรับ "น้องแทนและน้องที" จะเรียกว่าเป็น "ไฮไลท์" ประจำปีที่ต้องจดจำไปอีกนานแสนนาน ครับ
ครั้งแรกที่ติดต่อกับคุณกุ้ง คุณกุ้งบอกว่าเรียนพร้อมกัน 4 คน (พ่อ แม่ ลูก) การสอนของผม เน้นปฏิบัติบัติ คือ 1 สเตชั่น ต่อ 1คน วันนั้นมีรายการ พิซซ่า หมูกอร์ดองเบลอ สปาเก็ตตี้คาร์โบนาร่า สตูหมู เป็น คลาสแรกในชีวิตผมครับ (มีทั้งเด็ก และผู้ใหญ่ปนกัน) แต่กลายเป็นว่า ผมได้เรียนรู้อะไรจาก ลูกศิษย์ตัวเล็ก ๆ เยอะ เช่น ทั้งน้องทีและน้องแทนรู้จักวัตถุดิบในครัว แม้แต่ชนิดต่าง ๆ ของชีส หลากหลายมาก น้องแทนโตกว่าน้องที เวลาหยิบ จับ หรือลงมือปฏิบัติ นวดแป้งพิซซ่า ผัดสปาเก็ตตี้ ค่อนข้างหายห่วง ผมสอนเหมือนสอนผู้ใหญ่เลยครับ บางท่านสงสัยว่า ทำไมเด็กมีใจจดจ่อลงมือทำได้จนจบคอร์ส ทั้ง ๆ ที่สมาธิของเขา น่าจะได้แค่ 45 นาที ซึ่ง ต้องขอมอบเหรียญทองให้คุณกุ้งครับ เพราะคุณกุ้งเป็นคนออกแบบหลักสูตร คือ "ให้เด็กเป็นศูนย์กลางในการเรียนรู้ เปิดโอกาสให้เขาได้ทำความรู้จักกับสิ่งที่เขาสนใจ" ระหว่างพักเบรค เพื่อที่จะเริ่มเมนูใหม่ น้องทีชอบเข้ามาช่วยเตรียมของ และต้องให้ผมช่วยชิมทุกครั้งที่น้องปรุงเสร็จ "เดี๋ยวจะกลับไปทำที่บ้านครับ.." พื้นฐานเดิมของผม ผมเป็นคนช่วยดูแล "ลูก ๆ " ของเพื่อนบ้าน ก็พอจะทราบข้อมูลว่า เด็กยุคนี้ เรียนหนักกว่ารุ่นไหน ๆ เรียนพิเศษเยอะ หลักสูตรสองภาษา หรือ EP กลายเป็นความนิยม หรือความจำเป็นในชีวิต ภาระการเรียนที่ต้องรับผิดชอบเนื้อหาเกินไว ทำให้โอกาสในการฝึกฝนทักษะด้านอื่น ๆ ของเด็ก ลดลงและหน้าเสียดายมากครับ ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ เป็นโค้ชมือโปรของลูก ๆ ทำให้ผมสนใจวิธีคิดของคุณกุ้ง หลังจากจบคลาสวันนั้น เราติดต่อกันทางเฟสบุ๊ค ทำให้ทราบเพิ่มขึ้นว่า น้องแทนเล่นดนตรี และน้องทีเล่นกีฬา การส่งเสริมและหาโอกาสให้เด็กได้ฝึกฝนด้านศิลปะแขนงใด ก็ได้ อาจจะเป็นดนตรี วาดรูป กีฬา ขอให้มี 1 อย่างที่ชอบอยู่ในชีวิต จะส่งผลต่อระบบสมอง เพราะทุก ๆ ครั้งที่ลงมือปฏิบัติ มันจะเกิดการเชื่อมเส้นใยในสมองขึ้น สมองซีกซ้าย (บางครั้งอาจเรียกว่า สมองด้านวิชาการ) ทำงานเกี่ยวข้องกับ * การวิเคราะห์ข้อมูลในลักษณะเป็นขั้นตอน * การเรียงลำดับก่อนหลัง * ความสามารถทางตรรกะ คณิตศาสตร์ * การสังเกตรายละเอียดและข้อเท็จจริง * ความสามารถทางภาษา (การถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดด้วยคำพูด) * การอ่านออกเสียง ลายมือ การทำตามคำสั่งและท่องจำ สมองซีกขวา (อาจเรียกว่าสมองส่วนสร้างสรรค์) ทำงานเกี่ยวข้องกับ * ระบบการทำงานของประสาทสัมผัสแบบแฮปติค (Haptic) ซึ่งเป็นระบบที่รับรู้ข้อมูลทางผิวหนัง * การเคลื่อนไหวของข้อต่อผสมผสานกับการเคลื่อนไหวทั้งตัว * ความสามารถในการใช้ร่างกายและพื้นที่รอบตัว ซึ่งเป็นความสามารถทางกีฬา มิติสัมพันธ์ * ความสามารถด้านรูปทรงและรูปแบบ ทางศิลปะ จินตนาการ การสร้างสรรค์ ขับร้อง ทำนอง ดนตรี จังหวะ ความไวต่อสี การสร้างจินตภาพและการคิดเป็นภาพ บรรยากาศการเรียนในบ้านเราเน้นสมองซีกซ้ายเป็นหลัก แต่จากงานวิจัยด้าน Neuroscience. ทฤษฎีพหุทางปัญญา (ดร.โฮเวิร์ด การ์ดเนอร์) ยืนยันว่า ทักษะทางการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเป็นดนตรี กีฬา งานอดิเรก ล้วนช่วยส่งเสริมให้ "ศักยภาพในการจดจำเข้าใจวิชาการต่าง ๆ" ได้ดีขึ้น  |
เชฟโอ๋
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] No one is too old to learn. ไม่มีใครแก่เกินเรียน |
