คลอดลูกแบบธรรมชาติลงโทษ@เจแปนค่ะ

เมื่อปีที่แล้ว วันที่22 เมษายน ราวๆตี1กว่าๆ รู้สึกแปลกๆท้องเหมือนประจำเดือนจะมาแฮะ พรุ่งนี้แน่ๆ ลูกสาวแม่จะออกมาดูโลก โฮะๆฤกษ์แม่อยากให้ออกเลย หุหุ 
6:00
ปวดท้องเหมือนประจำเดือนจะมาเป็นระลอกๆ เริ่มมั่นใจละ วันนี้ชัวร์ เราเลยเตรียมตัว อาบน้ำสระผม  พร้อมใส่ผ้าอนามัยรอไว้เลยจ้า หลังจากนั้น เตรียมเสื้อทำงานให้สามีสำหรับ1อาทิตย์ (ที่ญี่ปุ่นต้องนอนรพ.ราว4คืน5วันค่ะ ถามทำไมนาน เพราะเค้าจะสอนเรา เรื่องการใช้ชีวิตหลังคลอด อาหารการกิน สุขภาพ การดูแลเด็กเบื้องต้นค่ะ) เช็คของรอบสุดท้าย 
9:00
ท้องเริ่มปวดถี่ขึ้น 10นาทีต่อครั้ง เอาละได้เวลา โทรหาโรงพยาบาลแล้ว พยาบาลจะถาม ปวดถี่แค่ไหน น้ำคร่ำแตกยัง ใช้เวลาเดินทางกี่นาที 
หลังจากนั้นปลุกสามีอาบน้ำ แล้วไปส่งเราที่โรงพยาบาล ด้วยความมั่นใจ เราคลอดคนเดียวได้ ไล่สามีไปทำงานสะงั้น
10:00
เมื่อไปถึงโรงพยาบาล ธรรมดาไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ เค้าจะพาดิ่งขึ้นห้องคลอดเลย เค้าเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ แต่ความไม่รู้ ไอ้เราเดินต่อแถว ทนปวด ตรวจตามปกติ ความปวดก็เริ่มถี่ขึ้น แรงขึ้น สูตินารีแพทย์บอก ช่องคลอดเปิด2.5แล้ว แอดมิดได้เลยจ้า 
12:00
ขึ้นห้อง ไปนอนรอที่คลอดเลย ในห้องจะมีเตียงคลอด โซฟาชุดรับแขก อ่างล่างตัวเด็ก เตียงเด็ก ซีดี ห้องน้ำ ประมาณนี้ค่ะ  พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ กรอกเอกสารแอดมิดต่างๆ น้ำคล้ำแตก ถ้าน้ำคร่ำแต่ต้องให้น้ำเกลือ ทีนี้ก็เป็นครั้งแรกในชีวิต กับการให้น้ำเกลือ คิดว่าต้องเจ็บมากแน่ๆค่ะ เปล่าเลยเจ็บแค่นิดเดียวเอง

สามีแวะมาดู เราก้อยังคงยืนยัน ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงเค้า คลอดคนเดียวได้ ไปร้านเหอะ คลอดเสร็จเดี๋ยวไลน์ไปบอก ชิวๆ เรายังคุยอีก ดูยูทูปมาเยอะแล้ว เข้าใจวิธีคลอดลูกธรรมชาติดี หายห่วงจ้า นังถึงยอมไปทำงานต่อ 

สักครู่ พยาบาลหลายหลากหน้าตาต่างเดินพาเรดพัดกันเข้ามาดู แวะมาคุย เปิดซีดีผ่อนคลาย มาเช็คอุณหภูมิร่างกาย มาดูช่องคลอด จากอายๆ เริ่มชิน รีบๆดูเลยค่ะ  ตอนแรกช่องคลอดเปิดไวมาก 1ซต ต่อชั่วโมงกว่าๆ
18:00
ระหว่างรอคลอดก็ได้ยินเสียงเด็กคลอดใหม่ร้องจากห้องข้าง มาสามคนแล้ว เมื่อไหร่ถึงตามเราสะที รอต่อไปจ้า
19:00
ช่องคลอดเปิด8เซ็น แล้ว พยาบาลถาม คุณพ่อจะมามั้ยคะ เนี่ยไม่เกินสามทุ่มคงคลอด พอดีสามีโทรมาถามพอดีเลย คลอดยัง เค้าทำงานยังไม่เสร็จแต่ไม่มีใจอยากจะทำแล้ว กำลังขับรถมาหาค่ะ 
20:00
สามีมาถึง แต่ช่องคลอดไม่เปิดครบ10เซ็นสักที แต่การมีใครอยู่ข้างๆมันดีอย่างนี้เอง เพราะตั้งแต่เที่ยงอยู่คนเดียว ถึงจะมีพยาบาลแวะเข้ามาดูเป็นระลอก แต่เดี๋ยวเค้าก็ไป มันเหงาและก็กลัวด้วย แต่ไม่กล้าโทรไปตามสามี เพราะเรารู้ว่าเค้ายุ่ง ปกติที่บ้านทำร้านอาหาร ยังหาคนมาทำแทนเรายังไม่ได้ เลย เค้าต้องทำส่วนของเราด้วย เราเข้าใจว่ามันเหนื่อย และยุ่งแค่ไหน 
ขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งงานมาอยู่ข้างๆตอนนี้สบายใจ มีคนให้กุมมือ มีคนชวนคุย อุ่นใจมากๆ 
1:00
ช่องคลอดเปิด9เซ็น พยาบาลก็ยังให้ทนรอต่อไป 
2:00
ช่องคลอดเปิด9.5เซ็น อะไรเนี่ย ยังมี.5เซ็นอีกหรือเนี่ย 
3:00
ครบ10เซ็น ในที่สุดได้เวลาแล้ว โครตดีใจเลย ได้เวลาแล้ว แต่ลูกไม่เคลื่อนตัวลงมา รอต่อไป สามีเริ่มกังวลกลัวเราไม่ไหว เพราะมันปวดมานาน ข้าวก็ไม่ทาน น้ำก็ไม่ค่อยดื่ม พยาบาลอธิบายว่า ต้องรอน้องเคลื่อนตัวลงมาถึงคลอดได้ ใจเย็นๆนะคะ แปดโมง เดี๋ยวคุณหมอมา จะตรวจให้ค่ะ  และคงฉีดยาเร่งให้ค่ะ 
6:30
โชคดีมั้ย คุณหมอที่ดูแลเรา มาไว ดีใจมาก ในที่สุดจะได้คลอดแล้ว คุณหมอมาจับเช็คๆ หมอยิ้มระรื่น อีกเดี๋ยวก็คลอดแล้วทนอีกนิด คุณสามีเริ่มโว้ย ไม่ทนแล้ว กลัวเราไม่ไหว หมอจึงฉีดยาเร่งเข้าทางสายน้ำเกลือให้  ฉีดยาเร่งคลอด จะรู้สึกมดลูกบีบมากขึ้น ปวดมากขึ้น เร่งให้น้องเคลื่อนตัวลงมาไวขึ้น ชั่วโมงหนึ่งมาฉีดที ทั้งหมด10ครั้ง 
8:00
เริ่มฉีดยาเร่งเข็มแรก บีบถี่ขึ้นจิงค่ะ จากทุกห้านาที เจ็บทุกสามนาที แต่ความเจ็บยังไม่ได้ ฉีดไป รอไป ทนไปร้องไป กำมือสามี บีบไป นึกถึงสภาพนะคะ ยังไม่ได้นอน ไม่ได้ทานไร นอกจากเยลลี่แบบดูดๆ ไปถุงหนึ่ง ทานน้ำขวดขนาด500ซีซี มาตั้งแต่เมื่อวานยังไม่หมด แหกปากร้องตั้งแต่เมื่อวาน จนหมอเดินมาตรวจทีก็ บอกว่าใก้ลละ ร้องดังขนาดนี้ แต่มันปวดเป็นระลอก แบบปวดทนได้ ทนได้ โครตปวด คลายๆๆๆ ทนได้ เผลอหลับไป ปวดๆ ทนได้ๆ ทนได้ โครตปวด คลายๆ ทนได้ หลับต่อ แบบนี้ ไปเรื่อยๆ จนพยาบาล เข้ามาดู พยายามจะเราให้เดิน จะได้คลอดง่าย ตอนแรกก็ปฏิเสธทุกกรณี ไม่ไหวจะเดินได้ไง แค่จะเข้าห้องน้ำ ยังไม่อยากเดินเลย ไปเลย สายน้ำเกลือลากไปก็ลำบาก จะนั่งก้อเจ็บ กว่าจะเดินได้แต่ละก้าว ทรมานมาก 
14:00
เริ่มตัดสินใจจะเดิน เพื่อเร่งให้น้องเคลื่อนตัวลงมาไวขึ้น หลังจากฉีดยาเร่งไป7ชั่วโมงแล้ว 
เวลาผ่านไป7ชั่วโมงหลังฉีดยาเร่ง พยาบาลก็มาช่วยจับโยคะ บิดขาซ้ายขวายกขึ้นลง พยาบาลอีกคน เอาเก้าอี้มาให้นั่ง เก้าอี้ลักษณะประมาณ มีรูที่เบาะนั่ง นั่งแล้วมันจะถ่วงๆปวดๆมาก ตอนนี้นอยากจะตะโกนถาม นี่ไรเนี่ยคลอดไมมันยากขนาดนี้  มันต้องทำไรมากอะไรขนาดนี้เลยเหรอ อีกสักครู่ พยาบาลให้ทำสคอซ  ทำสองทีปวดท้องเหมือนจะคลอดแล้ว ถ่วงไปหมด จนจะยืนไม่ไหว ต้องทน งั้นจะไม่ออก จะทรมานนานกว่านี้ ทำไปสิบครั้ง อะไรจะนักหนา ไม่เคลื่อนจิงๆเจ้าลูกคนนี้ 
15:00
หมอมาตรวจ ยังไม่เคลื่อนตัว คุณหมออารมณ์ดี เดี๋ยวก็ออกแล้วเสียงร้องได้แล้ว เดี๋ยวก็ออก คือคุณหมอขา เสียงนู๋ได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ หมออธิบายว่า ความเจ็บยังไม่ได้ค่ะ มันเลยไม่บีบตัวให้น้องลงมาค่ะ สามีเริ่มไม่ทนแล้ว อยู่กันตั้งแต่เมื่อวาน ตัวเค้าน้ำไม่อาบ ข้าวก็ไม่ได้ทาน ร้านก็ไม่ไปเปิด เมียก็ไม่คลอดเสียที จากตอนแรกชิวๆไปทำงานเหอะ เราคลอดเองๆได้ วันนี้ไม่พูดเลย ได้แต่กำมือ บีบๆอย่าทิ้งกันนะ 
สามีต่อรองกะหมอค่ะ ถ้าปล่อยไปแบบนี้ เราจะไม่ไหวแน่ๆ ผ่าได้มั้ย ทำยังไงให้คลอด นับตั้งแต่แอดมิดราวเที่ยงวันเมื่อวานก็27ชั่วโมงแล้ว ยังไม่นับที่ปวดที่บ้านอีก คุณหมอบอกว่าผ่าไม่ได้ งั้นจะกรีดแล้วดึงออกละกัน 
เตรียมตัวกรีดออกราว10นาที เอาผ้าเขียวมาปู ทายาฆ่าเชื้อที่ท้อง หมอพยาบาลมามุงเต็มไปหมด จำได้มีหมอหัวหน้าแผนกมาดู หมอประจำเรา หมออีกคนที่มาเย็บแผล หมอเวณอีกคน พยาบาลมีราว4-5คน มีทั้งมาช่วยเบ่ง มาช่วยกดท้อง มายืนให้กำลังใจข้างๆ 

เริ่มจะทำคลอด 
มีหมอคนนึ่ง พูดมาว่าขออนุญาตกรีดนะคะ เดี๋ยวจะเย็บให้สวยๆค่ะ ยังไม่ได้ตอบเลย กรีดแล้วอะ แต่ตอนนั้นมันไม่เจ็บเลย และทุกอย่างก็ต้องหยุดรอปวดอีกรอบ หมอขาปวดแล้วค่ะ หมอก็ช่วยดันท้อง อีกคนส่งสัญญาให้เบ่ง เราก็เบ่ง ทีนี่มือจากไหนมาก็ไม่รู้เต็มไปหมด หมอดึงลูกออกมา คือมันไวมาก เอ๊ะเสร็จแล้ว หายปวดท้องทันที คือตอนนั้นเหว่อมาก เอ๊ะเบ่งคครั้งเดียวเอง หมอสั่งให้หยุด เอาลูกออกมาแล้ว สักครู่ได้ยินเสียงลูกร้อง พยาบาลเอาน้องมานอนที่อก จากตอนแรกคิดไว้เลยนะไม่เอาอะ เรากลัวเลือด แต่นาทีนั้น ดีใจมากๆ ไม่ได้กลัวเลือดอย่างที่คิดตอนแรก น้ำตาไหล มันตื้นตันไงไม่รู้ ลูกของเรา ไอ้ลิงตัวเล็ก แม่รักหนู หลังจากกอดรอบแรกเอา ไอ้ลิงของแม่ไปอาบน้ำให้เรียบร้อย ถึงพาลูกมาให้พ่ออุ้มอีกที
พยาบาลให้น้องทานนมแม่ ให้แม่กอด
ช่วงเวลาที่รกไหลออกมา อุ่นมาก เราว่ามันสบายมาก รู้สึกผ่อนคลาย จากนั้นคุณหมอก็เย็บแผลให้ 
เมื่อเย็บแผลเสร็จ เค้าแยกน้องไปห้องน้อง ส่วนเราต้องนอนห้องนี้อีกวัน เพราะเสียเลือดเยอะ ดูอาการอีกวัน พยาบาลเอาผ้าร้อนให้มาเช็คตัว เอาอาหารให้ทาน ถึงตอนนี้ง่วงมาก ส่วนสามีก็ไม่ไหวละขอไปพักบ้าง อีกสามชั่วโมงต้องให้นมลูกต่อ 

ที่ญี่ปุ่นเวลาคลอดลูกที จะให้เราพยายามถึงสุดๆ คลอดลูกแบบธรรมชาติลงโทษ 555
ไม่มีนะคะ หมอขาขอผ่าได้มั้ย เค้าจะไม่ผ่าให้ถ้าไม่อันตรายจิงๆ
ถ้าไม่ออกจิงๆถึงจะฉีดยาเร่งให้ ที่ไทย ไม่ต้องรอนานขนาดนี้แน่ๆ แต่ไม่เป็นไร ทนได้ ทนได้ค่ะ
ตอนนี้ผ่านมา1ปี อยากมีอีกคนแล้ว มีลูกมีความสุขแบบนี้เอง 

 

Create Date : 23 เมษายน 2563 Last Update : 24 เมษายน 2563 7:07:11 น. Counter : 1011 Pageviews.		0 comments
Share Tweet