|
|
ความหวัง
หวังดินแดนกว้างใหญ่ท่ามไพรสณฑ์
นภดลสว่างกระจ่างใส
มีนกน้อยร่อนเร่เห่ลมไกว
มีใบไม้พลิ้วไหวดอกไม้บาน
ไพรพนางดงามท่ามภาพฝัน
อัศจรรจ์ในแดนแคว้นถิ่นขวาน
สงบนิ่งกลิ่นไอไพรสราญ
ดุจวิมานรุ้งทองผ่องแพรวพรรณ
แสงสูรย์จับขอบฟ้าพาวันใหม่
ให้สดใสมาเยือนเหมือนภาพฝัน
ฉายแสงทองพรายจิตพิศตระการ
ส่องกำนัลผ่านฟ้ามาแนบใจ
ธรรมชาติอาบนภางค์พร่างพนา
ยิ้มระรื่นชื่นตากับวันใหม่
ฟากฟ้ากว้างฟื้นฟูสู่ภายใน
หล่อหลอมใจท่ามโลกโศกวกวน
อิ่มไออุ่นไพรโหมโลมตรมโศก
วิปโยคทางใจคลายสับสน
ใครเดียวดายทุกข์ท้อต่อกมล
แสงพรายดลกล่อมขวัญผ่านเวลา
ธรรมชาติสวยงามยามเชยชิด
ให้ดวงจิตผ่องใสหายเหว่ว้า
มวลมาลีพลีพร่างกระจ่างตา
หลอมกายาเริงรื่นชื่นเชยชม
หมู่วิหคชวนคู่บินสู่ฟ้า
ร่อนถลาระริ้วทิวไพรสณฑ์
บรรเลงเพรงแผ่วหวานซ่านกมล
ขอทุกคนเริงร่านภาไกล
รักประเทศเขตขามนามแหลมทอง
รักประครองขอบเขินเนินไสว
รักหมู่มิตรชิดชูผู้ตรอมใจ
นามชาติไทยร่มเย็นเป็นธารริน
29 / พ .ค 2553
วนารี
| Create Date : 29 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 29 พฤษภาคม 2553 13:28:28 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 520 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nuyza_za  วันที่: 29 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:33:49 น. |
|
|
|
| โดย: boonpithak วันที่: 29 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:43:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ
^^^^^^^^^^^^
ความรัก เสลาสลักสวยใส
งามใดเล่า งามใด
เทียบได้งดงาม ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ
ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้น นานหนัก
แต่รักเรา นานกว่านั้น
^^^^^^^^^^^^
เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
