|
เส้นทางสายกันดาร
ฉันเดินทางดาษดารในดินเดือด มีหยดเลือดน้ำตาหยาดอาศัลย์ ในดินดิบทางเดินที่ต่างกัน ที่เดินผ่านหม่นมืดดูเวียนวน
บางเส้นทางที่เห็นเร้นรอยชัด ล้วนรอบจัดซัดเซทับปี้ป่น สิ่งที่เห็นขับเคี่ยวช้ำกมล ต่างดั้นด้นเดือดดารผลาญธานี
ฉันเดินทางรกร้างทั้งวางเปล่า มีเรื่องเศร้ามากมายให้หมองศรี พื้นพิภพวิบัติทั่วปฐพี โลกพิศดารเหลือที่จะพรรณา
ในทางเดินดาษดารปราศสีสรร มีแบ่งชั้นดินแดนแสนอ่อนล้า ทั้งดินแยกแตกลายกรายนานา ต่างเข่นฆ่าราวีมีเล่กล
หนึ่งชีวิตลิขิตเส้นทางเดิม มาต่อเสริมธานีมิสับสน ปลงปลดปล่อยรอยต่อให้แยบยล รวมพ้องชนพ้นกรรมที่ทำมา
โลกระอุร้อนรนจนข้นแค้น มาเกี่ยวแขนก่อเกื้อกันเถิดหนา ในดินดิบเร้าร้อนผ่อนกายา กลับหันมาโอบเอื้อเผื่อแผ่กัน
จุดจบของชีวิต ก็กว้างศอก ยาววา เช่นกัน อะไรหรือที่คนเราต้องการแล้วดิ้นหา ตัณหาเพื่อมาปดเปื่องอารมณ์เช่นนั้นหรือ หรือความอยากได้ใคร่ กับ สิ่งที่ไม่ใช่ แล้วแย่งชิง ดับความอยากได้ใคร่ดี โลกระอุร้อนเป็นไฟใยมิหันมาโอบเอื้อซึ่งกัน ทุกคนต้องการความสุขในชีวิตเหมื่อนกันหมด ไม่มีใครได้สมใจปรารถนาทั้งนั้น จะได้รับทั้งสุขบ้าง ทุกข์บ้างปนเปรกันไป แล้วแต่กรรมใครกรรมมัน ต้นไม้ทุกต้นก็หนึ่งชีวิต หญ้าที่ราบกับพื้นก็หนึ่งชีวิต แบ่งปันโอบเอื้อจุนเจือแก่กันเพื่อยันให้โลกยั่งยืน
Create Date : 11 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 11:04:52 น. |
|
1 comments
|
Counter : 707 Pageviews. |
|
|
|
โดย: N.C.kit (N.C.kit ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:56:05 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ ^^^^^^^^^^^^ ความรัก เสลาสลักสวยใส งามใดเล่า งามใด เทียบได้งดงาม ความรัก จรดลึก ในความทรงจำ ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก นิรันดรนั้น นานหนัก แต่รักเรา นานกว่านั้น ^^^^^^^^^^^^
เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
|
|
|
|
|
|
|
เป็นประสพการณ์ธรรมะที่ดี
ขอให้เจริญในธรรมต่อๆไปนะครับ