|
|
ทำ ธรรมดา @ ธรรม ธรรมชาติ
เรื่องของทำทำงานงานที่ทำ
งานชักนำชีวิตผลิตผล
งานเป็นเงินเงินงามงามค่าตน
งานพาดลเงินมาพาสบาย
บริสุทธิ์การทำนำชีวิต
ไม่ทำผิดหน้าที่ดีมากหลาย
ธรรมดาบาปบุญหนุนวนวาย
ชีพสบายธรรมดาทำมาดี
หากทำชั่วมัวเมาเค้ากรับกรอก
จิตหลอนหลอกใครอื่นขื่นสุขี
เฝ้ากอบโกยโกงกินสิ้นปรานี
โลกใหม่มีชดใช้ไม่ปิดลง
ธรรมสัมมามันโตโดยโวหาร
คือทำงานชอบไว้อย่าให้หลง
อย่าฆ่าสัตว์ทุกชนิดให้ปลิดปลง
ตั้งดำรงจิตไว้ในเมตตา
อทินนาอย่าลักยักสิ่งของ
ละเว้นครองทุจริตในมิจฉา
เจริญพรตพรหมจรรย์จรัญญา
คิดตรึกตราสุจริตในกิจกาย
สัมมาอาชีวะท่านกะห้าม
จะตั้งความเลี้ยงชีวาคิดค่าขาย
อย่าโกงคดปดเล่ห์เพทุบาย
อย่าคิดขายสัตย์ที่มีชีวิต
อันยาเบื่อสุราทั้งอาวุธ
ตัดยั่งหยุดอย่าปองขายของผิด
ประพฤติชอบกอบไว้ให้เป็นนิตย์
เลี้ยงชีวิตให้สวัสดิ์สัจธัญ
องค์สัมมายาโมอันโอภาค
คือเพียรมากเพิ่มผลกุศลขันธ์
เร่งละบาปเพียรบุญให้หนุนกัน
ตัวบาปนั้นเสนีสิบสี่นาย
คือโมหะคอยรุมให้ลุ่มหลง
ยุให้งงไม่รู้จริงสิ่งทั้งหลาย
มีโทโสกริ้วโกรธพิโรธร้าย
ทั้งตัวนายตระหนี่มัจฉริยัง
ยุยงให้พระองค์หลงห่วงทรัพย์
มิให้จับจ่ายได้เหมือนใจหวัง
ทั้งสองนายถีนัจทั้งมิทธัง
มักให้นั่งเคลิ้มเขลาง่วงหาวนอน
อหิริกังตัวร้ายไม่อายบาป
ยุให้หยาบวายวุ่นขุ่นกระฉ่อน
ทั้งอโนตตัปปะเล่าคอยเฝ้าวอน
ให้ยอกย้อนทำบาปที่หยาบคาย
อุทธัจจังกุกกุจจังสิ้นทั้งสอง
มันคอยมองอกุศลวนใจหาย
ให้ฟุ้งซ่านผลาญใจไม่สบาย
อีกตัวนายอิจฉานี้อาธรรม์
เจ้าโลภะคือโลภละโมบมาก
ทะยานอยากได้จริงทุกสิ่งสรรพ์
ทิฏฐิให้เห็นผิดคิดดึงดัน
มาโนนั้นใช่ชั่วถือตัวตน
เจ้าวิจิกิจฉาพาสงสัย
ให้หลงใหลวุ่นวายฝ่ายอกุศล
บาปธรรมสิบสี่นี้ ทรชน
อย่าปะปนคบค้าสมาคม
ส่วนมิตรแท้อย่าหลบควรคบหา
คือเสนาฝ่ายผลกุศลสม
ยี่สิบห้ามีคุณาวโรดม
สิ่งประถมศรัทธาให้กล้าใจ
มีปัญญาดีเลิศประเสริฐสุด
จะวิมุตติถึงสุขทุกข์กษัย
เจริญสัมมัปปธานเจือจานไป
บุญสิ่งใดไม่เคยสร้างจงร่างทำ
กุศลใดเคนทำทำให้ยิ่ง
จะเป็นสิ่งตามทำนุอุปถัมภ์
บาปสิ่งใดที่สถิตติดประจำ
เร่งวิกขัมภข์ขับไล่ให้ไกลกาย
องค์สัมมาสติดำริชอบ
คิดประกอบธรรมขันธ์จิตมั่นหมาย
อนุสสติสิบนั้นท่านบรรยาย
จะถวายพรความตามบาลี
คือพุทธะธัมมะสังฆะนั้น
ยึดให้มั่นสามรัตน์จรัสศรี
ทั้งสีลาจาคะเพิ่มทวี
จะเป็นที่นำตนให้พ้นภัย
ธรรมชาติรอบตัวอย่ามัวหม่น
ตั้งจิตตนให้มั่นอย่าหวั่นไหว
นามธรรมรับรู้ความเป็นไป
อสงไขยสัณฐานการสิ้นกรรม
เรียนรู้ใดได้รับรู้ดูตามจิต
เรียนพินิจสรรพสิ่งยิ่งรู้ผล
เรียนรู้เหตุปัจจุบันบันดาลดล
เรียนรู้มนเปรียบดั่งเช่นเห็นพุทธะ ( มน @ ใจ )
นิ่งรับรู้รู้แล้ววางว่างที่ใจ
ไม่หวั่นไหวในความคิดอิสระ
รู้เพื่อรู้ธรรมดามุมานะ
วิริยะธรรมชาติวิลาสใจ
ได้พินิจจิตสงบสบถ่องแท้
จิตผันแปรปรุงแต่งเสริมเพิ่มสิ่งใหม่
จิตว่างว่างวางทุกสิ่งอิง(พระ)จอมไตร
ฝึกกายในไม่ปรุงแต่งแสงหลากสี
ธรรมชาติใสสะอาดปราศพิษใด
ความเป็นไปสิ่งสมมุติฉุดวิถี
ธรรมชาติถูกทำลายไม่เหลือดี
กรรมบ่งชี้ถึงเวลามาติดตาม
ธรรมสัมมาพาหลุดพ้นดลตามติด
ธรรมศักดิ์สิทธิ์จิตบำเพ็ญเป็นทรัพย์สาม
ศีลธรรมประจำใจในทุกยาม
จิตดีงามท่ามทุกข์ภัยไร้จาบัลย์
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2554 |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2554 21:21:35 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 728 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: shadee829  วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:24:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ
^^^^^^^^^^^^
ความรัก เสลาสลักสวยใส
งามใดเล่า งามใด
เทียบได้งดงาม ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ
ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้น นานหนัก
แต่รักเรา นานกว่านั้น
^^^^^^^^^^^^
เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
