oh!! my sassy boss : ตอนที่ 3 หน้า 4
เมข “ด่วนอะไรน่ะ”
เธอถามหน้าแตกตื่น
“มาก่อนเถอะน่า”
อีกฝ่ายดูรีบร้อน
“คนจะกินข้าวก้อนนนนนน”
เธอแย้ง มองห่อผัดไทที่วางอยู่บนโต๊ะ ลาภลอยของเธอ
สาวพยาบาลไม่ฟังเสียงจะลากเธอไปให้ได้
เมข “กฤษกินข้าวไปก่อนนะไม่ต้องรอพี่”
กฤษ “ครับ”
กฤษมองตามเมฆที่ถูกลากๆไป อย่างงงๆ แล้วเขาก็มองไปรอบๆ เพื่อดูร้านอาหาร มีอาหารหลากหลาย เครื่องดื่ม ของหวาน ผลไม้ ให้เลือกซื้อ
เขาเดินไปเลือกซื้อเครื่องดื่มและขนมหวานมานั่งทาน เห็นสาวๆ พยาบาลและหมอหลายๆ คน รวมทั้งคนไข้ด้วยมองเขาอย่างสนใจ
กฤษทานข้าวเสร็จก็ยังไม่เห็นเมขกลับมา เขาเลยเก็บส่วนที่เหลือเอาไว้ให้เธอ
เมขถูกลากมาห้องครัวลับของนางพยาบาล บนโต๊ะมีแหนมเนืองที่สาวๆ วางใส่จานรอแล้ว พร้อมส้มตำถาดใหญ่
“ว้าว......วันนี้วันดีจัง มีแต่ของอร่อยๆ”
เมขตาลุกวาวกับของกินบนโต๊ะ
“มาๆ หมอ มากิน”
เมข “สั่งแหนมเนืองกันเหรอไม่เห็นบอก”
เธอถามสาวๆ แหนมเนืองเป็นเมนูที่แสนโปรดของเธอ เพราะมีสมุนไพรเป็นเครื่องเคียงหลายตัวที่ช่วยทำไล่ลมในท้องทำให้ผายเรอ เวลาทานไม่รู้สึกอึดอันหรือแน่น กินจนเลยคอหอย เธอก็ยังมีชีวิตอยู่ได้แบบไม่อึดอัด
“เปล่าๆ ป้าแป๋วแกพึ่งกลับบ้านมาเลยเอามาฝาก”
ป้าแป๋ว “ใช่ๆ นี่เอาน้ำตาลก้อนมาฝากหมอด้วยนะ เผื่อเอาไว้ทำยา”
เมข “ขอบคุณค่ะ”
เธอไหว้ขอบคุณเจ้แป๋ว
เมข “งั้นกินเลยล่ะกัน”
เรื่องอะไรจะชักช้า เสียเวลา นาทีทองแบบนี้ วันนี้วันดีของเธอ ลาภลอยตั้งหลายอย่าง
“หมอแล้วว่าแต่ใครที่มานั่งกินข้าวด้วย”
ฝน นางพยาบาลที่ไปลากเธอมาก ถามอย่างสนใจใคร่รู้
เมข “อ้อเด็กฝึกงาน หมอแพทย์แผนไทยฝึกงาน”
เธอตอบ ฝนทำตาประกายบอกเพื่อน ส่วนเมขลาไม่ได้สนใจ พลางตักแหนมเนือง ห่อกับผักกาดหอม ใส่พริก กระเทียม กล้วย มะม่วง ผักแพรว ราดด้วยซอส
“ทำไมเหรอฝน”
เพื่อนๆถาม อย่างอยากรู้บ้าง
“อย่างหล่อ”
ฝนหันไปตอบทำหน้าฟินๆ
เมข “นั่น เรียกหล่อแล้วเหรอ”
เมขลาถามกลับสงสัย ทำเอาฝนตาขุ่น หมอเมข มีตาหามีแววไม่ จะพูดออกไปก็กลัวโดนดุ
ฝน “หมอได้ทำงานกับคนหล่อๆ แบบนี้ ฉันอิจฉานะ”
เมขลามองหน้าแต่ละคน
เอ้อ.....ชีวิตและความสงบสุขของเธอ
เมข “ไม่ต้องไปหาพี่ที่ห้องกันบ่อยนะ”
“โถ่ หมอ หมอไม่สนใจผู้ชายก็ช่างแต่พวกหนูยังสาวยังโสด ยังมีโอกาสหา”
ฟังพวกสาวนางน้อยเอ่ยแล้วขัดหู
เมข “เวลาไปก็รู้จักเอาของกินไปเซ่นเจ้าที่เขาด้วย ไม่งั้นก็ไม่ต้อนรับ”
“55555”
เธอรีบตัดบทสาวๆ ก่อนรีบกินอย่างไม่สนใจ สาวๆ ได้แต่หัวเราะถูกใจ นี่ก็เป็นโอกาสที่สาวๆ พยาบาลจะได้แข่งสวยเวลามีผู้ชายใหม่ๆ เข้ามา
ผ่านไปนานพอสมควร เมขกลับมาที่โรงอาหาร
เมฆ “ขอโทษที ที่ทิ้งเอาไว้ กินข้าวเสร็จแล้วใช่ไหม ไปกัน”
กฤษ “ไปไหน พี่ยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะครับ”
กฤษ บอกเขาอย่างเป็นห่วง เมข หันมามองเด็กหนุ่ม
เมข “อ้อ เมื่อกี้ไปกินแหนมเนืองมา โคตรอร่อยเลย เจ้แป๋วแกกลับบ้านเลยซื้อมาฝาก”
กฤษ ถึงกับบางอ้อ มีอะไรที่น่าสนใจกว่านี่เอง ดูตัวเล็กแต่เรื่องกินไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
กฤษ “ผมเก็บผัดไทให้พี่กลับไปทานบ้านนะครับ”
เมฆ “จ้า ขอบใจมาก”
พอทานข้าวเสร็จ เมขลามาที่ห้องทำงานก่อนเพื่อหยิบเอา
เอกสารและพากฤษไปที่ห้อง ผอ ซึ่งอยู่ตึกใหญ่เพื่อรายงานตัว
วันที่: 22 พฤษภาคม 2566 เวลา:8:38:23 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
