คลิกเข้าไปเช็คดูบล็อกหมวดหนังสือ .. ตกใจเลยว่าทิ้งร้างบล็อกหมวดนี้เอาไว้นานมากๆ ทั้งๆ ที่ว่าหนังสือหนังหาก็ได้อ่านบ้างเหมือนกันแต่ว่าช่วงนั้น เกิด อาการขี้เกียจ เลยไม่ได้ลงมือเขียนถึงหนังสือแต่ละเล่มที่อ่านไป และผลพวงของความขี้เกียจมันเลยกลายเป็นดินพอกหางหมูอย่างแรง เพราะว่าตอนนี้เกิดจริงจังอยากเขียนถึงหนังสือเหล่านั้น แต่ด้วยเพราะมันเยอะเกิน ที่เคยคิดว่าจะรีวิวเป็นเล่มๆ ก็หยวนๆ กับมันไปว่า ไอ้ที่อ่านไปแล้วก็เขียนแบบจดความเอาไว้แล้วกันว่าอ่านอะไรไปบ้าง ชอบไม่ชอบอย่างไร ดีกว่าอ้างว่าอ่านแล้วอ่านเลยเริ่มต้นเขียนที่อ่านใหม่ดีกว่า คาดว่าอย่างนั้นนะ ว่าไม๊ ? ก่อนจะก้าวไปคุยกันเรื่องหนังสือเป็นเล่มๆ ... มาคุยก่อนเรื่องนิตยสารรายเดือน ที่ตอนนี้เริ่มคิดได้ว่าลดรายจ่ายลงดีกว่า ... เพราะว่าบางเล่มยอมรับว่าอ่านแล้วไม่ปรุ คือ ซื้อมา 100 อ่านเสีย 40 มันไม่คุ้มอย่างแรง เพราะบางคอลัมภ์เราไม่ได้อ่าน ก็ข้ามไป เล่มนี้ยังอ่านไม่จบแต่ก็ริอาจไปซื้อเล่มเดือนใหม่ คิดไปคิดมาก็เสียดายเงินอ่ะนะ เลยคิดว่า ถ้าเล่มไหนโดนใจ ไม่ต้องซื้อติดต่อกันเป็นรายเดือนก็ได้มั้ง เอาแค่ว่าซื้อบางเล่มที่พิจารณาแล้วว่า “น่าจะอ่านจบ” ก็คงพอ เพราะฉะนั้นเล่มที่เข้าข่ายอยู่ในภาวะของการซื้อในเกณฑ์นี้ก็เห็นจะเป็น A Day , บ้านและสวน Bioscope and CASAVIVA ... โอ้เย แค่นี้ก็เกือบหมดแล้วมั้งหนิ เพราะว่าปกติก็จะอ่านแค่นี้ แต่เปล่าหรอกค่ะ ยังเหลืออีก 1 เล่มเองที่ว่ายังไม่ตัดออกจากความชอบ นั่นคือ ... MY Home ที่คิดว่าถ้าเค้ายังไม่เลิกทำก็คงจะต้องซื้อต่อไปเรื่อยๆ เพราะว่าหนังสือเค้าบางๆ ราคาไม่แพง แถมยังมีรายละเอียดเรื่อง DIY สอนแบบง่ายๆ อีกต่างหาก แล้วแบบนี้จะให้ตัดอกตัดใจเหมือนแฟนเก่าหันไปหากิ๊กได้ยังไง จริงไม๊ค่ะ ? เกริ่นมาข้างบนกับหนังสือแนวนิตยสารไปแล้ว ก็หันมาหาหนังสือเป็นเล่มๆ นี้บ้าง ซึ่งอธิบายก่อนว่าหนังสือที่อ่านก็จะเป็นหนังสือทืยืมมาเกือบทั้งนั้น เพราะว่า อยู่ในช่วงโหมดประหยัด โชคดีว่าแถวบ้านมีห้องสมุด ซึ่งไม่ไกลไปมาหาสู่ง่าย เลยสามารถหันไปยืมหนังสือแบบไม่ยากเย็น แถมว่าถ้าอยากอ่านอะไรที่แบบว่าแตกต่างจากที่ห้องสมุดมี ใกล้บ้านก็มีร้านหนังสือให้ยืม ไม่วาจะเป็นการ์ตูน นิยาย พ็อตเก็ตบุ๊ค มีให้ยืมกันแล้วแต่ความพอใจ เข้าเรื่อง เข้าเรื่อง ... หนังสือนิยายที่ได้เริ่มอ่าน ... และติดหนุบ ติดหนับมาตั้งแต่ปลายปี .. งานนี้ได้ น้องแจง Nikandaมาจุดประกายให้ได้อ่านนิยายเพิ่มเพราะว่าคุยกันบางเรื่องแล้วลากยาว เลยกลายเป็นว่าหยุดไม่ได้ ฉุดไม่อยู่เลยค่ะตั้งแต่ปลายปี มาถึงตอนนี้ก็กระสันต์ เป็นอย่างยิ่งที่หนังสือยืมๆ อยากสอยมาไว้เก็บเป็น Collection ส่วนตัว อยากมากๆ ค่ะ นักเขียน : ดวงตะวัน ** ต้องบอกว่า ดวงตะวัน ... ถือเป็นนักเขียนที่ทำให้คนอ่านชื่นชมได้ไม่ยากค่ะ เพราะว่าตัวหนังสือของดวงตะวันเป็นงานเขียนที่อ่านง่าย สัมผัสได้ เรื่องราวที่ผูกเรื่องมีความน่าสนใจ มีพื้นฐาน มีเหตุและมีผลในการกระทำ เรียกว่าบทบาทของแต่ละตัวที่เกิดขึ้นมาในเรื่องราว จะมีความผูกพัน พันผูกระหว่างกันเสมอๆ อ่านแล้วชื่นชมนะค่ะ ความโดดเด่นในผลงานของคุณดวงตะวันนั้น ส่วนตัวแล้วฉันนิยมและชื่นชมมากๆ เลยคือ เนื้อเรื่องแบบลึกลับซ่อนเร้นเค้าก็เขียนได้ทำให้เราอยากรู้ พอเรื่องตลก ก็เขียนให้เราขำขันกับสำนวน ในระดับที่ไม่มากเกินให้รู้สึกเฝือ และไม่น้อยเกินให้รู้สึกว่าเค้น แต่มันเป็นความพอดีที่ลงตัว ส่วนตัวอ่านแล้วชอบอ่านแล้วชื่นชม แน่นอนว่า ทุกเรื่อง อยากจะสอยและซื้อหามาเก็บเป็นผลงานประทับใจของนักเขียนคนนี้ล่ะค่ะ ... รุ้งจันทร์ตะวันดาว เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านงานของคุณดวงตะวัน เป็นการหยิบเอาเรื่องราวในชุดธิโมส์มาอ่านโดยไม่รู้ว่าเล่มนี้เป็นเล่มแรกของหนังสือชุดดังของคุณดวงตะวันค่ะ แต่ก็ยังดีที่ว่าได้หยิบเล่มแรกของชุดมาอ่าน เรื่องนี้อ่านแล้วก็ชอบนะค่ะแต่ว่ายังไม่ถึงที่สุด เลยยังไม่ได้อ่านงานชุดนี้ทั้งหมด แต่คาดว่าคงมีสักวันค่ะที่จะหยิบนิยายชุดเรื่องนี้มาอ่านอย่างไล่เรียงกันไปในงานเขียนชุดธิโมส์ เรื่องราวของเล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ทำให้เราได้จินตนาการมองเห็นภาพประเทศสมมติ โดยมีนัการเมืองหนุ่มและนักข่าวสาวจากเมืองไทย ได้เข้าไปในประเทศธิโมส์และร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการต่อสู้ทางการเมืองของกลุ่มชนที่เรียกร้องความถูกต้องให้กับประเทศและคนส่วนใหญ่ กับศาวีรันดา ผู้เป็นปันตาหรือว่าผู้ปกครองประเทศ ความรัก ความถูกต้อง ความแค้น ... เล่มนี้อ่านแล้วทำให้อินได้ไม่ยากค่ะเพราะว่าอารมณ์การเมืองกรุ่นมาก กรุ่นจนคิดว่า เอ้ มันเข้ากับการเมืองไทยหรือเปล่านิ 5555+ แผ่นดินหัวใจ เรื่องนี้ต้องบอกว่าเป็นเล่มแรกที่อ่านแล้วขำ ชอบ และติดใจจนแบบว่าอยากหาอ่านงานของคุณดวงตะวันอีกหลายๆ เรื่องเลยก็ว่าได้ ... อ่านแล้วชอบใจในสำนวนและเรื่องเบาๆ ... เพราะเนื้อเรื่องเป็นเรื่องราวของกำนันไก่โต้งแห่งหมู่บ้านบางส้มเปรี้ยว และ แตงโม หรือโมฬี พัฒนาการสาวเมืองกรุงที่จะต้องเข้าไปทำงานร่วมกันเพื่อจะช่วยให้ชาวบ้านที่กำลังเผชิญกับปัญหาปากท้องได้ก้าวรอดพ้นวิกฤตไปได้ เรื่องราวนี้น่ารักมากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดี เบาสบายด้วยเรื่องของชาวบ้าน เศรษฐกิจพอเพียง สอนให้คนเพียงพอ และด้วยเรื่องเบๆ นี่ล่ะค่ะ เลยทำให้เพลินกับการอ่านเล่มนี้ม้ากก มาก อาจจะด้วยเพราะฉันเป็นเด็กสาวต่างจังหวัด (ต๊าย พูดแบบไม่อายปากตัวเองเลยค่ะ) พอได้อ่านที่คุณดวงตะวันบรรยายเอาไว้เกี่ยวกับชีวิตบ้านนอกมันเลยนึกภาพตามได้ง่ายๆ แถมยังคิดไปถึง อ.ห้างฉัตร เมืองเล็กๆ เลยติ๊งต่างเอาให้ในจินตนาการว่า บางส้มเปรี้ยวในหนังสือคือ อ.เล็กๆ ที่ฉันคิดถึงนี่ก่อนล่ะค่ะ อ่านแล้วเลยอินได้ง่ายดี ชอบมากค่ะเล่มนี้ รักสราญใจ เรื่องนี้สอดแทรกแง่คิดได้แบบดีมากมายเลยค่ะ เรียกว่าเข้าถึงกับยุคสมัยจัง เพราะว่าเป็นเรื่องราวของชุมชนหนึ่งที่แบ่งคนเป็นฝักเป็นฝ่าย ไม่ได้จ้องจะฆ่ากันให้ตายแต่ก็แบ่งกลุ่มกันชนิดที่ว่าไม่เป็นฝ่ายข้าก็ถือว่าเป็นศัตรูกัน (ในเชิงธุรกิจการค้าขายในชุมชนสราญใจ) อ่านแล้วก็เป็นการสอดแทรกเนื้อหาดี และยังแฝงเรื่องซับซ้อนซ่อนเงื่อนพองามกับกันให้ติดตามว่า คนนี้เป็นใคร คนนั้นทำไมเป็นอย่างนี้ น่าติดตามนะค่ะ ถ้าจัดเรื่องนี้ให้เป็นหมวดหมู่ คงต้องบอกว่า ... รัก โรแมนติก คอมเมอดี้ ขำฮา หลุดโลก และเสียจริต เพราะว่าอ่านไปขำไปกับความหลุดโลกของเด็กแนวๆ ที่แบบว่าเมื่อมีบทสนทนากับเด็กแนวๆ ในหนังสือเมื่อไหร่ ฉันเป็นต้องได้ฮากับสำนวนกั่นๆ ของทุกคนในนั้นอย่างสม่ำเสมอ เรียกว่าเล่มนี้ทำให้คนอ่านอย่างฉันจริตแตกเลยค่ะ เพราะว่าคุณดวงตะวันมีความสามารถในการใช้สำนวนที่เรียกว่า กวนโอ๊ย ได้ไม่แพ้ใครเลยจริงๆ ศัพท์แสงเด็กแนว อินดี้ และความเป็น เอกลักษณ์ ที่ไม่เหมือนใคร ก็ได้รู้กันจากเล่มนี้ล่ะค่ะ ถ้าอยากอ่านเล่มนี้ ขอแนะนำว่านั่งอ่านสบายๆ ที่บ้านหรือว่าที่เงียบๆ ส่วนตัวนะค่ะ เพราะว่าบางทีอ่านแล้วอาจจะเผลอหัวเราะ หลุดคาแร็คเตอร์ตัวเองเอาได้ง่ายๆ เหมือนกันน๊าเออ แล้วจะหาว่าฉันไม่เตือนค่ะ .... แนะนำเป็นอย่างยิ่งสำหรับคนอยากอ่านอะไรขำๆ ฮาๆ นะค่ะ อ่านแล้วจะเพลินมากมายค่ะ พระจันทร์แสนกล เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วชอบใจ ... อาจจะด้วยเพราะคาแร็คเตอร์ของนางเอกก็เป็นได้ที่ฉันแอบอยากเหมือน นั่นคือ เป็นช่างภาพของนิตยสารเล่มหนึ่ง ... โดยเรื่องราวเล่มนี้เกี่ยวข้องกับการจับผลัดจับผลูของนางเอก – ช่างภาพที่จะต้องไปทำงานที่เกาะ และพระเอก--โปรดิวเซอร์หนุ่มรูปหล่อ ที่ทั้งสองต่างก็ต้องไปที่เกาะและต้องใช้ชิวิตร่วมกันหลายวันในฐานะของคู่บ่าวสาวที่จะต้องไปบนเกาะแทนพี่สาวของนางเอกและก็น้องชายพระเอก เรื่องราวจะสนุกเฮฮาก็ตอนที่ต้องปลอมตัวสวมบทบาทเป็นคู่รักกันนี่ล่ะ แถมยังมีเรื่องไม่ชอบขี้หน้ากันมาก่อน ก็เลยกลายเป็นเรื่องเป็นราวน่ารัก กุ๊กกิ๊กของสองคนนี่ล่ะค่ะ *** เรื่องนี้เข้าไปดูหน้าปกหนังสือ เลยได้รู้ว่าเคยนำหนังสือเรื่องนี้ไปทำเป็นละครช่องสามมาแล้วค่ะ เลยคิดว่าน่าจะลองตามไปดูสักหน่อย ดีไม่ดียังไงค่อยว่ากันไปค่ะ แก้วตาหวานใจ เป็นอีกเรื่อง เบาๆ อ่านแล้ว กุ๊กกิ๊ก น่ารัก น่าชังค่ะ เพราะว่ามีเด็กหญิงฉอเลาะเข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะว่าเป็นเรื่องราวของชายหนุ่ม ลุงช้าง ที่ดูแลเด็กหญิงตัวเล็กๆ ซึ่งเป็นลูกของน้องสาว ที่หนีหายไปต่างประเทศเพราะยังทำใจไม่ได้กับการท้องแล้วผู้ชายไม่รับ เลยตัดใจไปเมืองนอกหลังจากคลอดลูกแล้วโดยทิ้งลูกสาวตัวน้อยๆ ให้กับพี่ชายดูแล ลุงช้างเลยกลายเป็นทั้งพ่อและแม่ของเด็กหญิงมดตะนอย โดยการทำหน้าที่อย่างนี้นี่เอง ทั้งงานบ้าน งานเรือน ทำอาหาร ทำให้ใครๆ หลายคนเดากันไปว่าลุงช้างจะเป็นเกย์หรือเปล่า ส่วนนางเอกนั้น ... ก็ดันเป็นน้องสาวของพ่อมดตะนอย ที่ตัวเองก็ไม่เคยรู้ว่าตัวเองมีลูกสาวจนมาวันหนึ่งเกิดสงสัยเลยทำให้พี่ชายนางเอกต้องให้นางเอก --- ไข่หวาน ออกสืบถามเรื่องราวให้ระหว่างที่ไปติดต่อธุระที่เมืองกรุง และแล้วก็เหมือนกับเหตุบังเอิญ ที่ไข่หวานเองก็ได้รับการแนะนำจากเพื่อนให้ไปพักที่บ้านของ ลุงช้าง โดยบอกว่าไปพักบ้านคนรู้จักดีกว่า เรื่องก็เลยเป็นเรื่องขึ้นมา ... สนุกสนานอ่านติดใจดีค่ะ ถ้าใครที่ชอบอ่านแนวเรียบ เรื่อย เพลิน น่ารัก เล่มนี้ก็แนะนำนะค่ะ *** เรื่องนี้ก็นำไปสร้างเป็นละครอีก 1 เรื่องค่ะ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ รักร้อยพันใจ เล่มนี้ชอบใจค่ะ เพราะนางเอกเป็นบรรณารักษ์ คนสวยในห้องสมุดของ สนพ. ดัง .. เรียกว่าเป็นคนน่ารัก น่าจับตามอง ไปทำงานใครๆ ต่างก็ชอบใจ รวมถึงบรรณาธิการหนุ่มของ บุคลิกน่ารัก ซึ่งทำงานที่สนพ.ที่นั่นด้วย เรื่องราวไม่ได้เป็นเรื่องเฉพาะหนุ่มสาวเท่านั้น แต่ว่ามีเรื่องราวของรุ่นพ่อ รุ่นแม่ แทรกสอดอยู่ด้วย เพราะทั้งคู่ต่างก็เป็นเจ้าของคอลัมภ์ถามตอบ ในหนังสือ รักร้อย-พันใจ ที่ต่างคนต่างเอาประสบการณ์และความคิดของตนตอบคนที่เขียนจดหมายเข้ามาปรึกษาปัญหา ซึ่งแนวทางในการตอบก็ต่างกันไป เรียกว่าจะเป็นคู่แข่งกันก็ไม่เชิงแต่ว่าดูเหมือนทั้งคู่ต่างก็คุมเชิงกันอยู่ และยังมีเรื่องคาใจให้สืบและให้สงสัยตามไปด้วยค่ะสำหรับเรื่องราวรุ่นพ่อ รุ่นแม่ รุ่นป้า ที่ตามอ่านกันแล้วก็อยากรู้เรื่องราว่ามันมีอะไรหนอที่เกิดระหว่างกัน แต่จะเป็นเรื่องอะไรนั้น ตามอ่านกันได้เพราะวาบอกเล่าทางนี้แล้วจะหมดสนุกเอา ... เรื่องนี้ได้ไปอ่านเกร็ดเล็ก เกร็ดน้อยที่คุณดวงตะวันได้เขียนเอาไว้เวปของตัวเอง สำหรับธีมของ และมุกในการสอดแทรกต่างๆ ในเรื่องนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ภาษา อ่านไปก็ขำไปกับมุกเรื่องของภาษาไทยสมัยนี้ เรียกว่า วัยรุ่นเขียนได้แต่วัยผู้ใหญ่อ่านแล้วปวดเฮด นั่นล่ะค่ะ อ่านไปขำไปกับเรื่องนี้เลยทำให้ฉันเองก็มีส่วนที่จะต้องปรับปรุงกับภาษาบางอย่างเข้าไปด้วย เพราะตัวเองก็เขียนหนังสือ ซึ่งก็สำคัญเช่นกันที่ว่าจะต้องฝึกและหัดใช้ให้ถูกต้อง อย่างน้อยๆ ถ้าผิดก็ขอให้เป็นด้วยไม่เจตนา แต่ว่าถ้าจะถูกต้องก็ด้วยเพราะสำนึกในการทำให้ถูก (แม้ว่าจะไม่บ่อยนักก็ตาม) หุ หุ คิกๆ คุกๆ แสงเงารัก เรื่องนี้ .. ถือว่าเป็นเรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างจะ ..อ่านแล้วก็เครียดตาม เพราะเรื่องราวของ “ส่วนลึก เงามืด” ในเรื่องของครอบครัว ร่ำรวย มีหน้ามีตาทางสังคม ที่ใครๆ ต่างก็จับตา แต่หารู้ไม่ว่า ปัญหาบางอย่างนั้นเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องปิดบังที่บอกใครไม่ได้ โดยปัญหานั้นก็ตกมาถึงรุ่นลูก ที่จะต้องสนองกับความรักของพ่อแม่ที่ได้มาแบบไม่เต็มร้อย เพราะปัญหาส่วนตัวของผู้ใหญ่ที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่ โดยปัญหาของครอบครัวหนึ่งก็จะถูกเปรียบเทียบกับอีกครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเป็นครอบครัวเรียบ ง่าย ไม่ร่ำรวยเงินแต่รวยความรักระหว่างกัน อ่านแล้วก็ทำให้คิดได้ว่า “เงินทองนั้น ต่อให้สำคัญแค่ไหน สุดท้ายความสบายใจกับคนที่รักย่อมจะมีมากกว่า” อันนี้เห็นด้วยจริงๆค่ะ ... เล่มนี้อ่านนานมาก เพราะถือว่าเป็นเล่มหนาสุดๆ ดีว่าอ่านแล้วไม่หล่นใส่หัวเหมือนเล่มก่อนๆ เลยรอดตัวไป เพราะว่าถ้าหนาขนาดหนังสือเล่มนี้หล่น คาดว่าจิ๋วนิดคงมึนไปนานสองนานเชียวค่ะ เรื่องนี้ต้องบอกว่าอ่านได้เรื่อยๆ อ่านมาด้วยความอยากรู้ว่า “ความลับ” ที่ว่ามันคืออะไร อ่านแล้วอยากรู้ อยากเห็น อ่านแล้วอยากรู้ว่าที่เดาไว้มันเป็นอย่างนั้นไม๊ เรียกว่ารีบอ่านเพื่ออยากรู้เลยล่ะค่ะว่าจะเป็นอย่างไรต่อ จนบางทีขัดใจว่าทำไมคุณดวงตะวันถึงทรมานคนอ่านโดยการยืดบางส่วนให้ยาว ไอ้ฉันมันก็แบบว่าไม่อยากอ่านข้ามๆ เลยต้องอ่านไป อ่านไป สุดท้ายก็ร้อง อ่อ .. เป็นอย่างนี้นั่นเอง เธอคือชีวิต ความหมายของ ชีวิต .. การรักชีวิต และการดำเนินชีวิตให้เต็มที่ดีที่สุด โดยที่เราจะไม่นึกเสียใจเลยว่าวันหนึ่งวันใด หากเราตายจากใครไป จะได้ไม่เสียใจว่าเรามัวแต่ก่น ด่า ใส่กันและกัน เพราะยามมีชีวิตก็ต้องรักตัวเอง รักกับการได้บอกรักและทำดีกับคนอื่นเอาไว้ดีกว่า นี่คงเป็นธีมของหนังสือเล่มนี้ล่ะค่ะ เกิดเหตุผิดพลาดกับยมทูตสาว—เล็ก หรือ อรอินทุ์ที่จะต้องมารับวิญญาณของคนที่กำลังใกล้ตายให้ไปอยู่บนโลกแห่งภพภูมิต่างไป แต่มีเหตุทำให้ตัวเองเกิดต้องถูกดูดกลับเข้ามายังโลกมนุษย์ กลับเข้ามามีชีวิตใช้ชีวิตอยู่บนโลกในรูปแบบ “มนุษย์” ..และยังมาเกี่ยวข้องกับครอบครัวของใครอีกหลายๆ คน รวมถึงพระเอก โตมร ... หรือนายโต ที่ตัวเค้าเองก็ต้องมามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องบางอย่างที่ถือว่าเป็นเรื่องที่ “คนบางคน” ต้องการปกปิดบางอย่างเอาไว้ แต่ด้วยเพราะบางสิ่งบางอย่าง มันไม่สามารถจะเก็บไว้ในอดีตได้อย่างเดียวก็เลยต้องมีการเสาะ สืบ ค้นหา และอรอินทุ์เองก็เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้ เลยทำให้เธอเองที่เป็นยมทูตอยู่ดีๆ กลับกลายต้องมาเป็นมนุษย์ที่จะต้องตามเรื่องราวของตัวเองให้กระจ่าง เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วเพลินมาก --- เรียกว่าเป็นอีก 1 เรื่อง page turner ได้เลยล่ะค่ะ เพราะอ่านแล้วอยากรู้ว่าใครเป็นใคร ใครทำอะไร แล้วมันเป็นยังไง เอ๊ มันยังไงกันล่ะนี่ นี่ล่ะค่ะมันมีอะไรที่แบบทำให้อยากรู้ อยากเห้น เลยจะต้องรีบอ่านให้จบกันไป ... เรื่องน่ารักดี มีลึกลับซับซ้อนบ้างบางเรื่อง แต่ว่ามันก็เป็นเหตุเป็นผลดี แต่ว่าแอบสงสัยอยู่อย่างเดียวว่า ... “ คนเราถ้ารักใครแบบหลง รัก มากๆ จนขนาดถึงขั้นทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องมากๆ ให้เค้าด้วยนี่มันทำได้กันจริงๆ เหรอ?? ” แบบนี้เรียกว่าหลงแบบไม่ลืมหูลืมตาสิค่ะแบบนี้ ... ไม่ไหวอ่ะค่ะ ขาดสติแบบนี้แล้วน่ากลัวเชียว ... ความรักเจ้าขา นางสาวนกฮูกใฝ่ฝันอยากเขียนหนังสือนิยายประเภทประโลมโลก .. เพราะฉะนั้นเธอจึงของแม่กับยายออกมาเช่าบ้านอยู่ โดยที่แม่ก็บ่นๆ ไม่อยากให้มาอยู่แต่มีหรือว่านกฮูกจะยอม โดยเฉพาะคุณยายวัยรุ่นเองก็เป็นแบ็กอัพที่ดี ก็มีการส่งตัวหลานสาวให้ไปอยู่บ้านเช่าของเพื่อนคนหนึ่ง โดยที่นั่นนกฮูกเองก็ได้เจอกับนักเขียนสาวนามว่า เจ๊โย ซึ่งเป็นนักเขียนดังที่มีผลงานออกสู่ตลาด และหนุ่มตัวโต คู่ปรับนามว่า ปลาวาฬ ... โดยการมาเป็นเพื่อนร่วมบ้านกัน เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ทำให้คนอ่านอย่างฉัน “จริตแตก” เรียกว่าอ่านแล้วชอบมากกับความฮาของตัวละครอย่างเจ๊ โย แบบว่าอ่านไปแล้วเกิดนึกลักษณะของตุ๊กกี้ออกมาซะงั้น แต่สิ่งที่นอกเหนือจากความสนุกแล้วยังได้ความรู้จากเล่มนี้มากๆ เลยค่ะ เพราะว่าทำให้เรามองเห็นภาพของวงการวรรณกรรม วงการน้ำหมึก สำนักพิมพ์และสื่อ อ่านแล้วทำให้ได้เห็นภาพกว้างๆ ของการทำงานหนังสือถึงขั้นที่ว่างานเขียนที่เราได้อ่านๆ กันออกมานี่ เหมาะแล้วที่หลายๆ คนจะมาพูดเรื่อง “ลิขสิทธิ์” เพราะว่าการเขียนออกมาโดยกลั่นกรองออกมาเป็นหนังสือเล่มหนึ่งนั้น มันไม่ได้เขียนออกมาง่ายๆ เลย คนเป็นนักเขียน ไม่ใช่ว่าจะนั่งเทียนเขียนออกมาได้ลื่นคล่องเสมอไป บางวันก็ได้ บางวันก็แป็ก เขียนๆ ลบๆ ฉันอ่านเล่มนี้แล้วเลยทำให้ทึ่งมากๆ กับนักเขียน ไม่ว่าจะรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ ที่เขียนหนังสืออกมาด้วยความสามารถของตัวเองล้วนๆ และจินตนาการได้นั้นยากจริงๆ ค่ะ เล่มนี้ถือเป็นอีกเล่มที่ยกให้เป็น หนังสืออ่านสนุก โปรด ฮา .. ชอบบทสนทนาของเจ๊โยมาก ... ไม่รู้ว่าทำไมคุณดวงตะวันถึงเขียนออกมาได้ขำๆ ฮาๆ อย่างนี้ ทำให้คนอ่านอย่างนฉันหัวเราะมากมายและตีนกาขึ้นอีกโขเลยค่ะ เลื่อมพรายลายรัก ลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน .... ความรักที่เกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้งของ 2 ตระกูลใหญ่ ที่ทำให้หนุ่มสาวรุ่นลูก จะต้องเข้ามาเกี่ยวข้องกับเงื่อนงำปัญหาโดยที่ทั้งคู่เองก็ต้องมาเกี่ยวข้องแบบตกบันไดพลอยโจร ที่จะต้องมาจับมือกันสืบหาความจริงที่ว่า ใครหนอวางยาเค้าทั้งคู่และถ่ายรูปแบล็กเมล์ให้ญาติผู้ใหญ่ได้ออกโรงเต้นผ่างๆ กัน โดยตัวเองหรือนางเอกเองก็ไม่ได้ร้องเรียกอะไรเพราะเธอเองเป็นสาวลูกครึ่งของตระกูลหนึ่งที่ห้าวไม่เหมือนหญิงทั่วไป และพระเอกเองจากที่เป็นหนุ่มเนี้ยบ หรูของอีกตระกูลหนึ่ง กลับต้องเปลี่ยนแปลงเมื่อช่วงเวลาที่เค้าทั้งสองอยู่ด้วยกัน ... ความขัดแย้งบาดหมางของสองตระกูล เป็นแรงผลักดันให้คนเกี่ยวข้องต้องเปิดเผยเรื่องลึกลับบางส่วนออกมา ทั้งที่ต้องการและไม่ต้องการ โดยความรักของคนทั้งคู่ก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมาท่ามกลางปัญหาที่รอการเปิดเผยและต้องการการแก้ไข อ่านเรื่องนี้แล้วอึดอัดนะค่ะโดยส่วนตัว เพราะว่าอยากรู้ .. ฮาๆ คือ อยากรู้แต่ว่าอ่านได้น้อยและช้ามากเลยทำให้ความกระเตื้องในการอ่านน้อย แต่ว่าในที่สุดพอได้อ่านแล้วก็ยิ่งทำให้ชอบใหญ่ เพราะรู้ว่า อ้อ ที่แท้มันเป็นอย่างนั้น ที่แท้มันเป็นอย่างนี้ เลยกลายเป็นว่าความอึดอัดอื่นๆ ก็หายและจางไปด้วยตัวของมันเองค่ะ *************** สำหรับหนังสือที่ได้อ่านของดวงตะวัน คิดว่ายังคงมีต่อค่ะ เพราะเขียนรอบนี้เป็นรอบแรกของหนังสือบางส่วน อาทิตย์หน้าอาจจะอัพบล็อกหนังสืออีก แต่ก็ต้องดูช่วงเวลาก่อนค่ะ แต่หลักๆ คงเน้นอารมณ์เจ้าของบล็อกก่อนเลยค่ะ เพราะว่าถ้าอยากเขียนก็เขียนเลย นี่คงเป็นหลักของการเขียนคือ ถ้าไม่มีอารมณ์ก็เขียนไม่ออก เพราะฉะนั้นเลยทำให้เข้าใจเลยค่ะว่า นักเขียนนอกจากจะมีจินตนาการแล้วยังต้องการอารมณ์อย่างมากในการเขียนให้บรรเจิด จากการอ่านนิยายมาพอควรในช่วงนี้ เรียกว่า ตะลุย อ่านจะเหมาะมาก เลยทำให้ตัวเองทึ่งมากๆ สำหรับคนที่เขียนนิยายออกมาได้หลายเล่มมากอย่าง ดวงตะวัน เพราะเขียนออกมาแต่ละเรื่องก็มีหลากหลายสอดแทรกอยู่ในนั้นตลอดเวลา ทึ่งจัดค่ะมันเลยทำให้ตัวเองรู้ว่าไม่มีความสามารถในการเขียนหนังสือเป็นเล่มๆ ได้เลย เพราะขาดจินตนาการที่ดี เรียกว่าเนื้อไม่มี น้ำโหลงเหลงล่องแล่งมากกว่าค่ะ เลยคิดว่า "การอ่านเท่านั้นที่ทำได้" เพราะฉะนั้นเราก็มาอ่านกันต่อไปค่ะ

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2554 13:56:37 น.		88 comments
Counter : 2739 Pageviews.
Share Tweet