บ้านเซเลป อยู่ ๆ ผมก็กลายเป็นคนดังขึ้นมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่การเป็นคนดังของผมนี่ไม่ได้กลายเป็นดาว Tiktok อะไรหรอกนะครับ 5555 แค่อยู่ๆ ก็มีคนที่โรงเรียนหลานพูดถึงผมเท่านั้น ปกติผู้ปกครองที่ห้องหลานก็จะจำผมได้กันอยู่แล้ว เพราะมาส่งทุกเช้า บางวันก็แวะมารับหลานกลับบ้านด้วย และ....ผม.....จำง่ายครับ 55555 ปกติตอนเช้า ผมจะเหมาหน้าที่ส่งหลานทุกเช้า ในฐานะคนเสมือนว่าง ส่งเสร็จก็เข้าออฟฟิศ หรือไม่ก็เข้าไซต์ บางวันก็รีบ บางวันก็ไม่รีบ วันไหนเข้าต้องเช้าหน่อยก็แค่บอกหลาน แล้วก็จากบ้านกันเร็วหน่อย เค้าก็ช่วยครับ เพราะอยากไปด้วยกัน ระหว่างไปส่ง แม่ผมก็พานั่งกินข้าวไปในรถ พูดแล้วนึกถึงตัวเองตอนเด็กเลยครับ ช่วงที่เรียนอนุบาลผมก็ต้องนั่งกินข้าวไปในรถเหมือนกัน และส่วนใหญ่จะเป็นข้าวไข่เจียว ที่แม่ทำใส่กล่องมาให้ ส่วนพี่สาว เค้าโตแล้วครับ กินข้าวที่บ้านมาเสร็จเรียบร้อย แต่กว่าพ่อกับแม่จะเอาผมที่มักมาหลับต่ออยู่บนโซฟาให้ตื่นได้ ก็ไม่มีเวลากินข้าวแล้วครับ อาบน้ำ แต่งตัว ก็จับยัดใส่รถเลย  เช้าวันนึงหลังจากที่ส่งหลานเรียบร้อยแล้ว ผมก็หาเซเว่นแวะ ซื้ออะไรไปกินระหว่างทางไปทำงานซักหน่อย ซึ่งออกจากโรงเรียนหลานก็มีเซเว่นเลยครับ และแน่นอน ผมแวะ แต่ตอนกำลังจะเข้าไปจอดหน้าร้าน ก็มีรถคันนึงค่อยๆ ออกจากที่จอดช้าๆ ผมก็จอดรอให้เค้าถอยในเสร็จก่อนตามมารยาท แต่แทนที่เค้าจะถอยแล้วหักหัวออกไปเลย เค้ากลับหยุดนิ่ง แล้วนิ่งคาช่องจอดแบบครึ่งๆ กลางๆ ดื้อ ๆ เลยครับ ไอ่คนที่กำลังจอดรถเพื่อไปจอดข้างหน้านี่ถึงกับงง "อะไรของเค้าวะน่ะ" ผมถึงกับพูดออกมากับดินฟ้าอากาศคนเดียวในรถ แต่อยู่ๆ ประตูรถก็เปิดออก ก่อนที่คุณป้าอายุน่าจะมี 60 กว่าๆ ก็ลงมาจากรถด้วยท่าทางงุงงงสงสัยยิ่งกว่าผมตอนนี้ซะอีก ยังไงวะเนี้ย ยังไงวะเนี้ย ยังไงวะเนี้ย..... แต่ไม่ทันที่ผมจะหายสงสัย คุณป้าก็มองแล้วทำท่าจะเดินมาที่รถผม ส่วนผมก็เปิดประตูรถออกไปแบบไม่ทันคิด (จริงๆ นี่ไม่ควรเลยนะครับ เพราะถ้าเป็นมิจฯนี่ อาจจะซวยได้) อาจจะด้วยเพราะเป็นคนมีอายุ ผู้หญิง แถมอยู่หน้าเซเว่น ผมเลยไม่ได้คิดว่าจะเป็นคนร้ายด้วยมั้งครับ แต่ลงไปด้วยความงง และแค่รู้สึกว่าคุณป้าเหมือนพยายามขอความช่วยเหลือ  จำไม่ได้ว่าใครเริ่มพูดก่อน แต่รู้ว่าคุณป้ายิ้มๆเดินนำผมไปที่รถ "ป้าสตาร์ทไม่ติดเลย ไม่รู้เป็นอะไร" "ครับ" ผมตอบแบบมึนๆ ..... งงยิ่งกว่าเดิมอีกครับ!!! คุณป้าบอกสตาร์ทไม่ติดแล้วคุณป้าถอยออกมาได้ไงวะ เกินครึ่งคันแล้ว "หนูดูให้ป้าหน่อยได้ไหมคะ สตาร์ทเท่าไหร่ก็ไม่ติด" "บิดกุญแจรึยังครับ" ไอ่นี่ก็ถามไม่คิด 5555555 "บิดแล้วลูก เมื่อกี้ยังได้อยู่เลยนะ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว หนูดูให้หน่อย" ตอนนั้น คิดในใจ ชิบหายแล้วกู......รถกุญแจมันสตาร์ทยังไงวะ 5555 คือผมไม่ได้ขับรถที่ต้องเสียบกุญแจแล้วบิดสตาร์ทมานานมาก นานจนเกือบลืมว่า มันใช้ยังไง "ผมขอ...." "ได้เลยลูก ลองดูๆ" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ คุณป้าก็รับเปิดประตูคนขับให้ผมทันที แต่ผมไม่ได้เข้าไปนั่งนะครับ เอาแต่ซ้ายเข้าไปเหยียบเบรกแล้วบิดกุญแจ ระหว่างนั้นคุณป้าก็พูดอะไรไม่รู้อยู่ข้างๆ ซึ่งผมไม่ได้ฟัง รู้แต่ว่า บิดแล้วเงียบสนิท ไม่มีเสียงอะไรเลยแม้แต่แชะเดียว "แบตหมดอ่ะครับ" ผมตอบทันที "หรอลูก แต่เมื่อกี้ป้ายังขับมาได้เลยนะ เมื่อกี้ก็สตาร์ทได้ แต่อยู่ๆ ก็ดับไป" จริงหรอครับคุณป้า.....ทรงนี้งงเลยนะ ว่าแล้วผมก็เอาหัวเข้าไปในรถเพื่อให้เวียงเงียบๆ แล้วบิดกุญแจอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันมีเสียงอึ๊กเบาๆ ส่วนที่เหลือคือความว่างเปล่า พร้อมตำแหน่งเกียร์ที่เป็น N "แบตหมดครับคุณป้า ที่ถอยออกมาเมื่อกี้คุณป้าเกียร์ว่างไหลออกมาครับ" "อ้าวจริงหรอคะ" "ครับ" "ขอบคุณค่ะหนูขอบคุณมากค่ะ" คุณป้ายิ้มพร้อมขอบคุณหลายครั้ง พร้อมกับที่มีผู้ชายอีกคนหนึ่งออกมาจากเซเว่น เข้ามาบิดกุญแจซ้ำ "ไปร้านแบตครับ" เค้าพูดสั้นๆ ก่อนหันมาสบตาผมให้ช่วยกันเข็นรถคุณป้าเข้าที่เดิม ครับ....ผมก็เข็นกับเค้านั้นแหละ ก่อนที่เค้าจะหายไปตอนไหนไม่รู้ ผมเลยกลับขึ้นรถแล้วเอารถไปจอดที่จอดหน้าเซเว่น จอดเสร็จ ก็เห็นคุณป้ายังคงยืนถือมือถืออยู่ข้่างๆ รถ ดูท่าทางงงๆ ผมเลยเดินไปหาคุณป้าอีกครั้ง  แต่ผมยังไม่ทันได้ถามอะไรคุณป้าเลยครับ คุณป้าเปิดก่อนเลยว่า หนู....แถวนี้มีร้านแบตไหม "ไม่ทราบเลยครับ ผมไม่ได้อยู่แถวนี้ด้วย" "อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะลูก" คุณป้ายังคงยิ้ม ส่วนผมที่เดินต่อไปได้ไม่กี่ก้าว ก็หันกลับมาหาคุณป้าอีกครั้ง "เดี๋ยวผมหาเบอร์ร้านแบตแถวนี้ให้ครับ" ว่าแล้วผมก็ยืนเสิร์ชหาร้านแบตที่เปิดแต่เช้า และโชคดีมากครับ มีร้านแบตห่างออกไปแค่ 1กิโลเท่านั้น "สะดวกเมมเบอร์ไหมครับ 084...... ผมไม่รู้ว่ารถคุณป้าใช้แบตรุ่นไหนอ่ะครับ แต่คุณป้าโทรไปแล้วบอกร้านเค้าเลย เค้ารู้ เดี๋ยวเค้าเอามาเปลี่ยนให้ครับ" "ขอบคุณมากค่ะลูก แล้ว....ป้าต้องบอกเค้าว่าอะไรคะ นี่รถรุ่นอะไรนะคะ ป้าก็ไม่รู้" นั่นไง....แบบนี้ไม่รอดแน่ ผมหันไปที่รถคุณป้าเพื่อดูรุ่นรถ ซึ่งผมเห็นชื่อรุ่นรถพร้อมกับป้าย "มือใหม่หัดขับ" "ป้าก็เพิ่งขับได้อาทิตย์เดียว ต้องมาส่งหลานนี่แหละค่ะ" "นี่อัลติส รุ่นก่อนล่าสุดครับ ผมไม่รู้ปี คุณป้าบอกเค้าแค่นี้น่าจะได้ครับ น่าจะ 45 หรือ 50แอมป์" หลังจากนั้นผมก็จำรายละเอียดไม่ได้อีก เพราะตัวเองเดินเข้าเซเว่น ออกมารถอยู่แต่คุณป้าไม่อยู่แล้ว  หลังจากนั้น วันรุ่งขึ้น ผมไปส่งหลานที่โรงเรียนตามปกติ จอดรถข้างๆ รถสีขาวคันหนึ่ง พอส่งหลานเสร็จกำลังเดินกลับมาที่รถกำลังเก็บของใส่กระโปรงท้ายพอดี ซึ่งคือรถคันที่ผมจอดข้างๆ ครับ ไม่รู้ใครเห็นใครก่อน แต่เดาว่าคงพร้อมๆ กัน ผมก็ยกมือไหว้คุณป้าอัตโนมัติ เพราะรู้สึกว่า คุณป้าต้องมาส่งหลานที่ รร ด้วยแน่นอน คุณป้ายิ้มกว้าง รับไหว้ผม "ระ...เรียบร้อยดีไหมครับวันนั้น" "เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณหนูนะลูก...มาส่งลูกหรอคะ" "ผมมาส่งหลานครับ" พูดเสร็จผมก็ไหว้คุณป้าอีกรอบแล้วแยกย้ายขับรถออกไป หลังจากนั้นน่าจะเป็นอาทิตย์อยู่นะครับ หลานก็กลับจากโรงเรียนมาด้วยผ้าเช็ดหน้าลายเจ้าหญิง พร้อมบอกว่า เพื่อนอีกห้องเอามาให้ ก่อนที่พี่สาวจะมาเล่าให้ฟังว่า มีผู้ปกครองห้องอื่นมาถามหาด้วยพิกัดสีผมและการแต่งตัว ครับ! แล้วหาได้ด้วย 55555555 พี่เลยบอกว่า ไอ่นี่ถามหานั่น น้องชายฉันเอง ผู้ปกครองคนนั้นเลยฝากของเล็กๆ น้อยๆ เป็นน้ำใจมาให้หลานเป็นการขอบคุณ ที่ผมช่วยเหลือแม่เค้าในวันนั้น....โลกกลมมากครับ แล้วไม่รู้ไปถามหากันท่าไหน ตอนนี้เวลาผมไปส่งหลานตอนเช้า จะมีคนยกมือไหว้ทักทายผมประปราย บางคนเรียกคุณน้า บางคนเรียก.....คุณพ่อ......... หลานก็จะสวนว่า "อันนี้น้าค่ะ"...... ค่ะ....แต่คนเค้าไม่เรียกกันเป็น "อัน" ป่ะคะ....  พี่สาวบอกว่า ในกลุ่มผู้ปกครองที่ห้องหลานเลยแซวว่าเป็น "บ้านเซเลป" เพราะพี่สาวก็ทำหน้าที่เหมือนหัวหน้าห้องครับ เดินไปนี่รับไหว้ตลอดทาง แถมเฮฮาเฟรนลี่ ทักทายพอๆ กับ สส. เขต ส่วนผม.......ใครๆ ก็รู้ว่าผมก็ทรงเดียวกับพี่เลยครับ 5555555 แถมหาผมได้ตามรถไอติมไผ่ทองหน้า รร ช่วงเลิกเรียน หรือไม่ก็ยืนใส่แดดกันแดดดำหลบมุมดูดยาคูลต์ รอรับหลานหน้าประตูช่วงบ่ายๆ ทุกวันนี้ผมก็ยังไหว้คุณป้าทุกครั้งที่เจอ
อ่านเรื่องราวที่บล็อกปริ๊นซ์ อ่านไปยิ้มไปแทบทุกตอน
 โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
  วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:7:01:48 น.พิกัดสีผมและการแต่งตัว ต้องเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นไม่เหมือนใครแน่นอน
ความมีน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ สุขใจทั้งผู้ให้และผู้รับค่ะ แต่ถ้าเป็นยามวิกาลหรือที่เปลี่ยว ๆ ก็ต้องระวังนะคะ สมัยนี้ไว้ใจใครไม่ได้ ยังไงก็ต้องเซฟตัวเองไว้ด้วยค่ะ ------------------ "อันนี้คือทำจากชีสแผ่นหรอครับ" ... ใช่ค่ะ คือพอดีมี แต่ไม่แนะนำให้ทำตามนะคะ คือถ้าเป็นมอสซาเรลล่าจะดีกว่าค่ะ 555 บร็อคโคลี่ทานง่ายกว่าผักโขมอีกนะคะ ถ้าทานผักโขมได้ บร็อคโคลี่ก็ไม่ยากแล้วค่ะ ... ความชอบส่วนตัวล้วน ๆ 555  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:14:03:39 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊น
พี่มาอ่านก่อนค่ะ เดี๊ยวพรุ่งนี้มาคุยต่อนะคะ โดย: tanjira
 วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:15:43:42 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
เรียกได้ว่าเป็นคนของประชาชนได้เลยนะครับ หยั่งกับนักการเมือง สส. เลยครับ  โดย: The Kop Civil
 วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:15:49:45 น.อ่านแล้วยิ้มตามไปด้วย
น้องปริ๊นซ์น่ารักมากๆครับ ใจดี มีน้ำใจ ชื่นชมจากใจเลยครับ ปล.ใช่ครับ พี่ก๋าก็บอกกับเพื่อนแบบนี้เลยครับ ว่าไม่ต้องหาคนผิดหรอก จบก็คือจบ ไม่กี่เดือนต่อมาเพื่อนก็มีแฟนใหม่ สาว สวย เซ็กซี่ อายุน้อยกว่าลูกสาวคนโตของเพื่อนอีกครับ 5555 พี่ก๋านี่ไม่มีหัวเรื่องตัวเลขเลยครับ 555  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:19:34:52 น.คนที่มีจิตใจดีย่อมมีคนเห็น ขอให้ทำควสามดีแบบนี้ต่อไปเพื่อให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกสักนิดก็ยังดี
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969
 ) วันที่: 29 สิงหาคม 2567 เวลา:23:50:09 น.รถแบตหมดนี่ สมัยก่อนอาจารย์เต๊ะ ต้องซื้อสายพ่วงแบตติดรถเอาไว้เลย เผื่อสตาร์ทเงียบปุ๊บ ก็อาจจะเรียกแท็กซี้มาพ่วงแบตได้
แต่เดี๋ยวนี้ สบายมาก ร้านแบตเค้ามีบริการเปลี่ยนแบตนอกสถานที่ เราแค่บอกว่ารถอะไรไปแค่นั้น อย่างรถอาจารย์เต๊ะนี่ ช่างแบตจะรู้เลยว่า ต้องเอาแบตใหม่ กับแบตสำรองมาพ่วงก่อนจะถอด ไม่งั้น ถอดแบตปุ๊บกล่องสมองรถ มันจะลบข้อมูลที่เราตั้งไว้ กลายเป็นค่าโรงงานหมด ต้องเหนื่อยมาตั้งกันใหม่อีก แต่เดี๋ยวนี้ อาจารย์เต๊ะ ป้องกันไว้ก่อน ซื้อเครื่องเช็คสภาพแบตมาติดบ้านไว้เลย วัดปุ๊บรู้ปั๊บ ถ้าเแบตเสื่อม มันจะบอกให้เปลี่ยนทันที เดี๋ยวนี้เลยตัดปัญหา รถไปตายกลางทางได้ กลางวันไม่เท่าไหร่ ถ้ามืดค่ำ ดึกๆนี่ กลัวผีมาอยู่เป็นเพื่อนครับ 555 แล้วก็เสียดายมาก ที่น้องปริ๊นซ์แต่งงานแล้ว การช่วยเหลือคุณป้า ผลกรรมดีจะส่งเสริม ถ้าคุณป้ามีลูกสาว หลานสาว ยังโสด คุณป้า อาจจะเป็นแม่สื่อรักจากรถแบตหมด ให้ก้ได้นะครับนี่ แฮร่ 555 จากบล็อกนี่ สุขภาพดี ผลเลือดดี ของอาจารย์เต๊ะ ส่วนใหญ่มาจากการอดอยาก 555 ห้ามใจไม่ให้กินของอร่อยๆ ของโปรดมาหลายเดือนละครับ ออกกำลังนี่ช่วยได้นิดหน่อย ส่วนใหญ่อาหารมีผลแยะมาก แล้วก็ทำงานหนัก ทั้งในและนอกประเทศนี่ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะครับ   โดย: multiple
วันที่: 30 สิงหาคม 2567 เวลา:8:42:06 น.สวัสดียามบ่ายค่ะ น้องปริ๊นซ์
ดวงน่าจะสมพงษ์กันพอดีค่ะ ป้าโชคดีที่เจอน้อง ช่วยจนหยดสุดท้าย 5555 พี่ว่าน้องเป็นคนที่มีออร่าในตัวค่ะ ไปไหนมาไหนก็จะดูโดดเด่นกว่าคนอื่นเค้าาาา จากบล็อก โชคดีนะเนี่ย ที่ไม่เจอไต้ฝุ่น เดินทางวันไหนคะ ขอให้ปลอดภัยทั้งไปและกลับนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
 วันที่: 31 สิงหาคม 2567 เวลา:14:11:57 น.สวัสดีครับพี่ปริ๊นซ์ สบายดีนะครับ
ถือเป็นเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นนะครับ ในจักรวาลนี้คนมีน้ำจิตน้ำใจแทบจะน้อยลงไปทุกที่แล้ว  โดย: Nior Heavens Five
วันที่: 31 สิงหาคม 2567 เวลา:14:56:49 น.ตอนไปไหนเช้ามากๆ ตื่นไม่ไหวก็โดนพ่อแม่จับลักพาตัวขึ้นรถ เหมือนหลานผมเลย 555
คุณป้าที่เซเว่นขับรถคนเดียวเครื่องผิดปกติขึ้นมาก็ลำบากเลย โชคดีนะครับ ยามคับขันยังได้เจอเจอคุณปริ๊นพลเมืองดีและมีความเชี่ยวชาญเรื่องยานยนต์ และดีนะครับเครื่องไม่ไปดับกลางถนน เอาจริงๆ ต่อให้เป็นเราๆ บางทีก็ลืมเช็คแบตตอนมันถึงอายุเหมือนกันนะ คุณปริ๊นดังแล้วครับ ลองลงสมัคร สส. น่าจะได้รับคะแนนเสียงล้นหลามจากเด็กอนุบาล อิอิ โดย: ชีริว
 วันที่: 31 สิงหาคม 2567 เวลา:22:14:37 น.สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊น
หายจากบล็อกนานมานะ งานคงยุ่ง แต่สุขภาพไม่ยุ่งก็โอเค นะ เรื่องเล่าวันนี้ สนุกสนาน ลุ้นไปว่า คุณป้าจะเปิดประตูออกมา ทำไม เป็นป้ามหาภัยหรือเปล่า(ตามข่าวที่เคยอ่านเจอ) อ้อ มาขอ ความช่วยเหลือ นั่นเอง แล้วป้าก็โชคดีที่เจอเธอ ให้ความช่วยเหลือ ตรวจตรารถตลอดจนค้นหาเบอร์โทรร้านแบตให้ สังคมถ้ามีคนอย่างนี้ มาก ๆ เอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือ คนที่มีปัญหากัน ไม่ดูดาย สังคมจะ น่าอยู่มาก ๆ เลยจ้ะ เธอทำดี จ้ะ ขอชมเชย จ้ะ โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 2 กันยายน 2567 เวลา:20:14:19 น.ผมพลาดบล็อกนี้ไปได้ไงเนี่ยะ ผมก็เคยนะแบตหมด แต่ตอนนั้นหมดในห้างโชคดีครับ เรียกเจ้าหน้าที่มาช่วยเขาก็ช่วยให้เราสตาร์ทติดได้ แล้วเราก็สามารถนำพารถไปที่ร้านแบตได้ เอาเข้าจริงตอนนั้นผมไม่รู้ทำไงเหมือนกัน โทรหา จส.100 เลยครับ แล้วให้เขาแนะนำ
ดีแล้วครับที่ช่วยเหลือ โลกเฮงซวยๆ แห่งนี้จะได้มีรอยยิ้ม และน่าอยู่ขึ้นมาอีกหน่อย จริงๆ คุณปริ๊นส์ก็ดังพอตัวอยู่แล้วไม่ว่าจะสังคมไหน ไม่ว้นแม้แต่ในบล็อกแก๊ง โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 2 กันยายน 2567 เวลา:21:50:32 น.สวัสดียามเช้าค่ะน้องปริ๊น
ผลุบๆโผล่ๆเลยพี่ช่วงนี้ มาแบบแว่บๆเลยค่ะ เหมือนมีภาระกิจเยอะ น้องเองก็ยุ่งนะคะ คนหล่อก็ต้องดังเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วไหมคะน้อง แถมโดดเด่นในหลายๆเรื่องอีก ก็เป็นปกตินะคะที่โลกมักจะจำ ดีนะคะคุณป้าได้เจอกับน้องปริ๊น ได้ช่วยเหลือ อิ่มเอมใจเราไปด้วยค่ะ พี่ช่วงนี้ไปสระบุรีบ่อยค่ะ เดือนที่แล้วไปมา 2 รอบ ไปอยู่ 4 วัน เมื่อวันเสาร์ก็ไปค่ะ พาพี่สาวไปด้วย ไปคาเฟแถวมวกเหล็กมาด้วยค่ะ บรรยากาศนี่สุดยอดมากค่ะ ใกล้ๆกับโรงเรียนนายเรืออากาศเลยค่ะ คิดถึงน้องปริ๊นเลยพอเห็นวิวทิวทัศน์ งานเยอะอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะน้องปริ๊น อากาศชื้นฝนแบบนี้ด้วย โดย: tanjira
วันที่: 3 กันยายน 2567 เวลา:6:32:26 น."อันนี้คือสั่งออนไลน์มาหรอครับ
เดี๋ยวนี้เค้าส่งต้นใหญ่ๆ แบบนี้ได้แล้วหรอเนี้ย" สั่งออนไลน์ค่ะ คือไปเดินหาแล้วไม่มี เห็นมีในเว็บ ก็เลยลองสั่งดู แล้วก็ได้อย่างที่เห็น สรุป เขาไปเอารูปคนอื่นมาแปะ ขอดูรูปต้นที่จะส่งก็ทำเฉย พอส่งมาก็อย่างที่เห็น มันคือคนละต้นคนละสายพันธุ์เลย ได้แต่ทำใจ จะส่งคืนก็ใช่ที่ ส่งไปส่งมาต้นไม้ตายพอดี พวก "ไม่ซื่อสัตย์เป็นที่ประจักษ์ ขาดจริยธรรมอย่างร้ายแรง" 555 โดย: ฟ้าใสวันใหม่
วันที่: 4 กันยายน 2567 เวลา:19:08:14 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [