หยวกเพื่อนรัก ยังจำหมอออฟ หมอประจำแก๊งมัธยมของผมได้ไหมครับ เมื่อ 3 เดือนที่ผ่านมา หมอออฟแต่งงาน แต่ดันตรงกับงานแต่งงานเพื่อนแก๊งเชียร์ลีดเดอร์ที่มหาลัย ตอนแรกเห็นว่าถึงกับต้องอุทานในใจ ว่าจะเอายังไงดีวะเนี้ย ตอนนั้นคิดว่ายังไงก็ต้องเลือกไอ่หมอครับ แต่โชคดีที่พอได้การ์ดมาจริงๆ งานเป็นคนละเวลากัน เพื่อนมหาลัยของผมเห็นงานเช้า-เที่ยง แต่งานไอ่ออฟเป็นงานเย็น-after ผมก็คุยกับแฟนไว้แล้วว่า จะไปทั้ง 2 งานหรือเลือกไปเฉพาะงานออฟก็ได้นะ เพราะที่มหาลัยเค้าไม่ได้รู้จักใครมาก แต่ถ้าเพื่อนที่โรงเรียนน่าจะสนุกกว่า สรุป เช้าผมไปคนเดียว เย็นแฟนถึงไปด้วย  งานเพื่อนมหาลัย ผมต้องแต่งเข้าแก๊งกับคนอื่นๆ เป็นเชิ้ตขาวสูทเทาสีละมุนจัดๆ เซตผมแบบตั้งใจ พร้อมทาคอนซิลเลอร์ใต้ตา 5555 เดี๋ยวหล่อไม่เท่าเพื่อนครับ แก๊งนี้บอกเบาๆ ทีไร ไม่มีใครเบาซักที แถมวันนี้มีการแสดงให้เพื่อนที่เป็นเจ้าบ่าวด้วยครับ พอเส็ดงาน ผมกับเพื่อนก็นั่งคุยกันต่ออยู่ที่คาเฟ่ใกล้ๆ นั่น จนถึงบ่าย 3 นี่ก็รับกลับไปรับแฟนไปงานออฟต่อเลยครับ แฟนน่ะไม่มีปัญหา เพราาะมีเวลาแต่งตัว แต่ผมนี่คือไปชุดเดิมต่อ ไปถึง 5 โมงครึ่งเตรียมเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวต่อ ตารางอีเว้นยับ ๆ เลยครับ (จริงๆ ก็ไม่ควรต้องรีบ ถ้าไม่มัวนั่งเม้าเป็นชั่วโมง) เจอหน้าไอ่ออฟเจ้าบ่าว พร้อมเพื่อนๆ ไอ่ออฟนี่เดินมากอดไหล่แล้วบอกว่า "ไอ่ปริ้น...กุละกลัวเมิงจริงๆ" ผมได้แค่ยิ้มแหย่ๆ บอกว่า ก็กุไปงานแต่งมาเมื่อเที่ยง นี่ก็รีบมาหาเมิงต่อเลย "เมิงไปเป็นเจ้าบ่าวมาหรอ ไปนั่งดีๆ ที่โต๊ะเลยนะ" จังหวะที่แก๊งเพื่อนไปที่โต๊ะ ผมก็แยกไปห้องน้ำ พอดีเจอไอ่หยวกยืนเพลินๆ อยู่พอดี "ไอ่หยวก!" ผมเดินเข้าไปตบไหล่มันแรงๆ จากด้านหลัง เล่นเอาเพื่อนสะดุ้ง 555 "ไอ่ปริ้น ไอ่sัs! เรียกกุทำไมตอนเยี่ยว" "เสร็จรึยังละเมิง กุจะได้ต่อ" "เมิงก็ไปตรงอื่นสิ ที่เยอะแยะ" "ก็ที่อื่นนั่นแหละ แต่เมิงจะยืนดูกุหรอ เส็ดแล้วก็ไปซักที" ไอ่หยวกก็ด่าอะไรผมซักอย่างเบาๆ ตามประสา แล้วเดินไปล้างมือที่อ่าง พอผมมานี่อ่าง มันก็มองผมหัวจรดเท้า "ไหนเมิงบอกว่า สบายๆ ฟิลคาเฟ่ไง เมิงแต่งตัวงี้ไปคาเฟ่หรอ" "กุไปอีกงานมาเมื่อเช้า แล้วกุก็ไม่ได้บอก ไอ่พีทมันบอก" "เดี๋ยวกุจะรอดูไอ่พีทอีกตัว" ไอ่หยวกทำหน้าเสียเซฟ เพราะมันใส่กางเกงยีน เสื้อยืดสีชมพูและเบลเซอร์ครีม  แต่พีทไม่ผิดครับ เพราะพีทก็กางเกงครีม เสื้อยืดขาว เบลเซอร์ครีมมาเหมือนกัน แถมรองเท้าผ้าใบสีขาวซะด้วย 55555 มันเห็นผมก็ทำหน้าเหวอๆ จนผมต้องแก้ข่าวว่ากุป่าวตั้งใจจริงๆ พิธีการจบแบบชิลๆ เตรียมเข้าสู่ช่วง After party ผมกับเพื่อนง้วนอยู่กับการคุยเรื่องสาวใหม่ของเทป ไอ่ออฟก็เริ่มเรียกเพื่อนออกไปเต้นไปร้องเพลงกันด้านหน้า ทำให้พวกเราต้องส่งไอ่พีทไปทำหน้าที่เป็นคนแรก ที่เหลือสุมหัวคุยต่ออย่างเข้าได้เข้าเข็ม ผ่านไปพักใหญ่ แอลกอฮอล์เริ่มถึง ดนตรีกำลังสนุก แก๊งผมเริ่มเม้าไปดื่มไป เต้นไป มีแค่ท้อป กับเทป ที่เป็นสายนั่งยิ้มเฝ้าโต๊ะ แล้วยังไงไม่รู้ครับ ไอ่หยวกก็เอาไมค์มาใส่มือผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ "กุร้องเพลงไม่เป็น" ผมร้องลั่นเมื่อรู้ตัว "เออ เอาซักเพลงก็ได้ เดี๋ยวกุช่วย" ไอ่หยวกเอามือล็อคตัวผมไว้จากด้านหลัง แล้วลากออกไปที่หน้าวงดนตรี "ให้กุร้องอะไรอ่ะ" "อะไรก็ได้ กุราชาคาราโอเกะ ช่วยเมิงได้ทุกเพลงไอ่ปริ้น เอามันส์" ผมที่เมาแล้ว เลยเดินไปเขียนเพลงให้วงดนตรี แล้วเดินกลับมายืนยิ้มข้างๆ ไอ่หยวก พร้อมกับครั้งนี้ที่ผมเป็นคนเอาแขนล็อคแขนมันไว้แน่นแทน "เมิงเอาเพลงอะไร" ไอ่หยวกยิ้มใสๆ เหมือนดีใจที่จะได้ช่วยผม "เมิงรอฟัง" ผมก็ยิ้มไสยๆ ให้ไอ่หยวกเหมือนกัน จนมันขมวดคิ้ว ในใจคงคิดว่า ผมยิ้มแบบนี้ต้องมีอะไรแน่นอน  และพออินโทรขึ้น......... คำแรกที่ไอ่หยวกพูดกับผมคือ "ไอ่เฮียปริ้น!!!!!!! เมิงเอาจริงหร๊อ!!!!!" คือเสียงหลงเลยครับ 555555555 เพราะอินโทรเพลงที่ขึ้นมาคือ........ บางระจันวันเพ็ญ "เมิงร้องได้?" มันเหนี่ยวคอผมไปถาม "เมิงได้ กุรู้..." รอยยิ้มของผมทำไอ่หยวกปวดกบาลเหมือนเดิม..... บางระจันคืนพระจันทร์งามเด่น ฝนพรางพร่ำฉ่ำเย็นเยื่องยุทธภูมิสงคราม ผมร้องได้โว้ยยยยย 5555 จริงๆ ตอนเลือกเพลงเพราะแค่ฤทธิ์แอลกอฮอล์และหวังจะแกล้งไอ่หยวกครับ ชอบแกล้งให้มันเขินเล่นๆ สนุกดี แต่โชคดีครับ ตอนนั้นเสียงผมยังไม่เข้าที่ แล้วแหบๆ แตกๆ หน่อย เหมาะกับคาราบาวมาก ไอ่หยวกก็ได้แต่ยืนเอามืดปิดหน้าหัวเราะ แล้วบ่นว่า "กุอายจริงๆ มีเพื่อนอย่างเมิงเนี้ย" ซึ่งมันด่าใส่ไมค์ด้วยนะ ก็ร้องจนจบละครับ แต่หุยยย คนสนุก! ตบไม้ตบมือ มีแค่ไอ่หยวกกับแก๊งผมนี่แหละนี่ขำเป็นบ้าเป็นบอ ไอ่หยวกนี่คือหัวเราะจนหน้าแดง แล้วพูดซ้ำว่า "กุอายแทนเมิงจริงๆ" "อายทำไม กุร้องจบ" "ไม่...ไม่เข้ากับเมิงเลย" ไอ่หยวกพูดไปขำไปจนฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมแค่พูดเบาๆ ว่า กวนตรีน แล้วเดินกลับมาหาเพื่อนๆ ส่วนไอ่หยวกที่ยังขำอยู่ก็เดินไปบอกวงดนตรีอะไรซักอย่าง น่าจะเมาด้วยครับ เลยไมค์ริสซึม "ไอ่ปริ้นเมิงมาๆ" มันกวักเรียกผม "โน้ว ไม่เอาแล้ว กุหิวน้ำ" ตอนนั้นไมค์อยู่ที่เทปเรียบร้อย ก่อนที่เทปจะรับผิดชอบต่อไปกับไอ่หยวก  ขากลับ ผมก็ต้องพกไอ่หยวกขึ้นรถกลับมาส่งบ้านมันอีก ถามว่าผมหามมันไหวหรอ ไม่ไหวครับ! ถึงเราสองคนจะสูงสูสีกัน แต่ตัวไม่สูสี่ ไอ่หยวกนี่ 2 เท่าผมได้ ซึ่งผมก็เรียกให้ท้อปกับตั้มหิ้วมันมาใส่รถให้ ถึงบ้าน...ผมก็เรียกน้องชายมันแล้วช่วยกันลากออกมาจากรถ แล้วโยนไว้ที่โซฟา...พร้อมถ่ายรูปลงไลน์กรุ๊ปซัก 1 ดอก 5555 เล่นกุดีนัก โดนบ้างละเพื่อนรัก
แหมปาร์ตี้ดื่มอีกแล้วนะปริ้นบล็อกนี้
 โดย: หอมกร
  วันที่: 2 กรกฎาคม 2567 เวลา:13:30:12 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
อ่านมันส์จริง ๆ ครับ มิตรภาพระหว่างเพื่อนนี่อยู่ยั้ง ยืนยง จนกว่าจะเลิกเป็นเพื่อน ซึ่งไม่มีวันนั้นนะ 555 อ่านแล้วคิดถึงเพื่อน ๆ เลยครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 2 กรกฎาคม 2567 เวลา:14:13:06 น.งานแต่งงานเพื่อน ๆ ก็เหมือนงานเลี้ยงรุ่นกลาย ๆ นะคะ
บรรยากาศสนุกสนาน เฮฮาปาร์ตี้ดีค่ะ เสียดายไม่มีภาพประกอบนะคะ อิอิ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 3 กรกฎาคม 2567 เวลา:10:58:28 น.อุ๊ยๆ อุ๊ย อาจารย์เต๊ะ ยังไม่ทันเม้นท์เลยนะครับนี่
น้องปริ๊นซื รีบไปขอบคุณ โดนกดดันซะแหล่วววเรา 555 พูดถึงงานแต่ง เพื่อนอาจารย์เต๊ะ ครึ่งห้องไม่แต่งงานครับ แถม หนึ่งใน สาม ก็เป็น lgbtq กันซะอีก เอาเข้าไป555 รุ่น อาจารย์เต๊ะ ตอนนี้ ถนัดไปแต่งานศพ ฟังพระสวดนี่ ชอบนัก555 ไปงานแต่ง แต่ชุดไม่เข้าพวกนี่ ถ้าไม่ได้จงใจ มันอยากจะรีบไปหาซื้อชุดใหม่มาเปลี่ยนเลยนะครับนี่ แต่ใส่สูท ร้องเพลง คาราบาว นี่มันไม่ใช่อะ มันต้องใส่เสื้อช็อป นุ่งยีนส์ นะครับ 555 แล้วเพลงนี้ ถ้าร้องในงานคอนเสริท ละก็ ร้องไม่จบเพลงแน่ เพราะ ข้างล่างเวทีตีกันก่อน 555 ถ้าเป็น อาจารย์เต๊ะ ใครให้ร้องเพลงงานแต่งละก็ ต้องเพลงนี้เลย โอ๊ย โอ๊ย ของพี่เบนเค้า เข้าบรรยากาศที่ซู้ดดดเลยครับ 555 แล้วก็ วันที่7.7 ใกล้จะถึงแล้วเหรอครับ นี่ อาจารย์เต๊ะ ซื้อของมาตั้งแต่ 6.6 ไม่ได้หยุดสั่งเลย ซักกะวัน ของชิ้นสุดท้าย พึ่งจะมาครบเมื่อวานเองคร้าบ 555   โดย: multiple
วันที่: 3 กรกฎาคม 2567 เวลา:12:40:18 น.คริคริ ร้องเพลงบางระจัน
ในงานแต่งงาน สุดนอดเลยน้อง โดย: อุ้มสี
 วันที่: 3 กรกฎาคม 2567 เวลา:14:47:09 น.สุดยอดครับน้องปริ๊นซ์
ร้องบางระจันวันเพ็ญซะด้วย 555 สร้างความคึกคักให้กับงานได้มหาศาลแน่นอน เพื่อนถึงกับนั่งขำ 555 รุ่นพี่ก๋าไม่มีจัดงานแต่งแล้ว มีแต่งานแต่งลูก 555 หมิงสร้างประวัติศาสตร์ไว้เยอะมากตอนเรียนอนุบาลกับประถม ครูจำได้ไม่มีวันลืมแน่นอน เพราะรองผู้แอำนวยการบอกว่า ตั้งแต่เปิดโณงเรียนมาไม่เคยมีนักเรียนคนไหนเหมือนหมิงเลย ซนมาก วีรกรรมเยอะ แต่ไม่เกเรนะครับ แค่ซนจนไม่ค่อยอยู่ในร่องในรอย 555 โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 3 กรกฎาคม 2567 เวลา:19:53:47 น.พี่ก๋าเพิ่งไปรับหมิงกลับบ้าน
วันนี้ขอไปฉลองกับเพื่อนร่วมวงดนตรี เพิ่งส่งเพลงเข้าประกวด และตกรอบครับ 5555 กว่าจะกินเสร็จ 3 ทุ่มครึ่ง ถึงบ้าน 4 ทุ่มกว่า คืนนี้จะนอนกี่โมงล่ะเนี่ย ข้าวหอมเป็นเด็กกล้าพูด กล้าคิด กล้าถาม ไม่กลัวคน เจ๋งมาก พี่ก๋าก็ชอบเด็กแนวนี้ครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 3 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:46:08 น.555 หยอกครับหยอก รักดอกจึงหยอกเล่นนะครับ
เรื่องการสั่งของ ซื้อของนี่ เราก็ต้องดูแลให้ทั่วถึง ทุกคน ถ้าเราไปสั่งซื้อแต่ของชอบของเราคนเดียวนี่ หูชาแน่ๆ อาจารย์เต๊ะ ก็ต้องดูแลสั่งให้ด้วย อยากได้อะไรจัดไป เงียบกริ๊บ มีแต่รอยยิ้มทั้งบ้านเลยเชียวครับ แฮร่ 555 ส่วน7.7 นี่ ไม่รู้จะรอไหวมั้ย กลัวจะผีผลัก มือลั่นกดสั่งซะก่อนนะซี้ครับ 555 โดย: multiple
วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:5:56:53 น.มีประจานรูปด้วย ก็ตอนนั้นไม่รู้ตัวก็เสร็จเราสิ 555
ของผมที่เคยไปมีร้องเพลงแบบนี้เหมือนกัน พวกเราก็หวั่นๆ พอพ่อเพื่อน (ทางเจ้าบ่าว) พูดขึ้นมาว่า เดี๋ยวให้แต่ละโต๊ะส่งตัวแทนขึ้นมาร้องโต๊ะละคนเท่านั้นแหละวงแตกเลยครับ รีบไปลากลับกันหมด พ่อเพื่อนมันงงถาม "กลับแล้วเหรอ?" เพื่อนผม รวมถึงผม บอกกลับแล้ว มีธุระบ้างอะไรบ้าง (ไม่น่าเลยนะพ่อ) ตอนหลังไปเล่าให้เพื่อนที่เป็นเจ้าบ่าวฟัง มันรีบบอกเลยว่าทำไมไม่มาบอกมันก่อน มันก็งงทำไมเพื่อนๆ หายหมด 555 (พ่อนายเล่นนายซะแล้ว) บางระจันยังดีกว่าเจอเอาเพลงพวก รักไม่สมหวังนะครับ แบบนั้นก็เกินไป โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:23:09:52 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [