เอ็มร้อย ยังน้อยไป.... บอกแล้วว่าช่วงนี้ผมนี่เรียกว่าขาขึ้นครับ ไหนจะลาป่วย แต่ต้องนั่งทำงานอยู่บ้านแล้ว นี่ยังมีเรื่องที่ต้องเดินขึ้นโรงพักลงบันทึกประจำวันให้หงุดงิด เหนื่อยเลยครับ สำหรับวีคนี้.....ผมยังคงมาทำงานในสภาพป่วยเหมือนเดิมครับ นอกจากจะยังคงไอ น้ำมูกไหลทั้งวี่ทั้งวันแล้ว ไอ่หวัดเจ้ากรรมนี่ยังเล่นเอาซะผมหอบกำเริบตอนตี 2 ครึ่งของเช้าวันจันทร์ ครับ....วันนี้แหละ เมื่อเช้านี้ สด ๆ ร้อน ทำไมผมถึงจำได้ว่า ตี 2 ครึ่ง น่ะหรอครับ ก็ตอนผมตื่นมาเพราะหอบกำเริบ ผมก็เห็นแฟนตื่นอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งหลังจากที่เค้าดูว่าผมโอเคไหมเสร็จ เค้าก็นั่งเล่นมือถืออยู่ข้างๆ "เทอนอนเลย เราโอเค" ผมบอกแฟน ขณะที่นั่งรอตัวเอง Settle "ไม่เป็นไร" แฟนตอบสั้นๆ "พรุ่งนี้ทำงาน" ผมยืนยันให้เค้านอน "วันนี้ 11.11 เราช้อปปิ้งแป้บ" แฟนตอบ เอาจริงไหม...ขำก็ขำ สะเทือนใจก็สะเทือนใจ อ้าว...ไม่ได้ห่วงกุหรอกหรอ ช้อปปิ้งนี่เอง 55555 แต่ว่าแล้ว....ผมก็เอื้อมไปหยิบมือถือ.... "งั้น....เราไปห้างบ้าง" ช็อตนี้คนที่ขำจัด ๆ คือแฟนครับ บอกว่าไม่มีอะไรหยุดการช้อปปิ้งได้จริงๆ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรครับ พ่นยาอีกรอบ เริ่มนอนหัวสูงๆ หน่อยได้ก็หลับไป  ทีนี้ เช้ามานี่สะโหลสะเหล่เลยครับ เหนื่อยๆ เพลียๆ หวัดก็เพลีย หอบก็เพลีย ยิ่งเป็นเช้าวันจันทร์ กูยิ่งเพลีย!!! แล้วผมต้องเข้าไซต์แต่เช้า 8 โมง ผมเลยจัดการพิมไลน์บรีฟงานส่งให้ไนท์กับเจมส์แทนการโทรคุย เพราะผมทั้งไอ ทั้งไม่มีเสียง ทั้งเหนื่อยๆ ไม่พร้อมพูด แต่ไอ่ไนท์ก็ดันมาโทรจนได้ ด้วยสาเหตุที่ว่า มันขับรถอยู่เลยพิมถามไม่ได้ "พี่พูดไม่ไหว" ผมทักมันด้วยประโยคเข้าประเด็นก่อนมันสวัสดีผมซะอีก "เอ้า! โอ้โหพี่ ไม่ไหวละมั้งเนี้ย" "ไหว...เจอนั้นนู้น" ผมตอบมันแค่นั้นแล้ววางสายไป ซึ่งขณะที่มันขับรถ ผมยังนอนอยู่บนเตียงเลยครับ แต่คือแต่งตัวเกือบเสร็จแล้ว พร้อมไปทำงาน แค่อยากพักเอาแรง หลังจากนอนหลับตาถอดจิตไปซัก 15-20 นาที ก็ออกจากบ้านไปไซต์  ถึงไซต์ซักพัก ก็เตรียมงาน พูดคุยทำความเข้าใจกับทางหน้างาน ผมไม่ได้พูดนะครับ นั่งเงียบๆ เลย ก่อนจะเริ่มเตรียมตัวเพื่อลงหน้างาน ผมเริ่มควักเสื้อเซฟตี้ขึ้นมาใส่ ไนท์ก็หันมาบอกว่า "ไม่ต้องไปหรอกพี่ พักเหอะ" "เออ เผื่อช่วยกัน" "เท่าที่ไหวนะพี่" ไนท์พูดก่อนเปิดประตูให้ผมเดินออกจากห้อง แต่ตอนที่กำลังจะเดินออกหน้างาน พี่โฟล์คก็วิ่งหอบหิ้วอุปกรณ์ตัวเองมาแต่ไกล พร้อมโบกไม้โบกมือเรียกพวกเรา "อ้าว..." ผมพูดพร้อมยกมือสวัสดี พร้อมน้องอีก 2 คน "เดี๋ยวพี่ไปเอง ปริ๊นซ์ไม่ต้องไป อยู่นี่แหละ" พี่โฟล์คว่า "เอางั้นหรอพี่" "เอางั้นแหละ พี่จัดการเอง ไปเดินเยอะๆ เหนื่อยแล้วเดี๋ยวแย่อีก" พี่โฟล์คพูดไปก็สวมเสื้อเซฟตี้ไป ใส่หมวกไป พร้อมตบไหล่ผมเบาๆ ส่วนผมไม่ได้ตอบอะไร แค่พยักหน้า แล้วเดินเหนื่อยๆ สะโหล่สะโหล่กลับไปนั่งห้องประชุม ทีแรกผมก็งงว่า พี่โฟล์คมาได้ยังไงวะ แต่มารู้หลังจากเสร็จงานว่า ไนท์เป็นคนโทรไปหาพี่โฟล์คให้มาเดินงานแทนผม เพราะมันรู้ว่าผมไม่ค่อยสบายแทบจะทำงานไม่ไหวมาทั้งสัปดาห์ อาทิตย์นี้สงสัยต้องงดออกไซต์อีกแล้วครับ น่าจะต้องพักให้สภาพดีกว่านี้หน่อย จะได้ไม่พังไปทั้งระบบ นี่ผมกลับมานอนบ้านเลยนะครับ แต่ไม่ได้หลับได้นอนนะ นั่งทำงาน แค่เหนื่อยๆ เหลียๆ ก็นอน โอเคหน่อยก็นั่งทำงานต่อ ผมเลยโทรหาแฟน ว่าจะบอกให้ช่วยซื้อข้าวต้มปลามาให้กินตอนเย็นหน่อย แต่พอโทรไป เสียงแฟนนี่รับสายแบบดูเร่งๆ รีบๆ "ฮาโหล...ปริ๊นซ์ ปริ๊นซ์! ฮาโหล" "พลอย...ได้ยินป่ะ" ผมพูดเบาๆ เสียงแหบๆ "ทำไมปริ๊นซ์ มีอะไรป่ะเนี้ย" "ซื้อข้าวต้มปลามาให้หน่อยดิ" "ห๊ะ....เมื่อไหร่..." "เย็นนี้....ว่างซื้อให้หน่อย" "อ้อ....โอเคได้ๆ เทอโอเคใช่ไหม นี่คิดว่าเทอจะโทรมาว่าอยู่โรงบาล" "ป่าวๆอยู่บ้าน" หลังจากวางสายแฟนซักพักแล้วกำลังจะหลับตานอน เสียงเคาะประตูก็ดัง ก่อนที่พี่เพ็ญจะเปิดแง้มประตูเข้ามา "คุณปริ๊นซ์คะ...น้องข้าวหอมเอาของมาให้ค่ะ" พี่เพ็ญพูดพร้อมชูโมเดลตุ๊กตาตัวเล็ก ๆ หลายตัวให้ดู "จะให้พี่เพ็ญวางให้ที่ไหนดีคะ" "ขอบตู้เสื้อผ้าก่อนก็ได้ครับ" ผมชี้เข้าไปในห้องแต่งตัว พอเดินไปดู...เออ มันก็น่ารักดีนะ 55555  นี่เลยเดินไปนั่งบ้านแม่ว่า ซึ่งหลานกลับจากโงเรียนแล้ว เลยขอบคุณเค้าเรื่องตุ๊กตาที่เอามาให้ จากนั้น.....หลานเลยเล่าเรื่องให้ฟังว่า........... เมื่ออาทิตย์ก่อน หนุ่มที่ห้องเอาไอ่ตุ๊กตาเนี้ยมาให้หลาน 2 ตัว สีเหลืองกับสีน้ำเงิน แล้วหลานชอบครับ ก็กลับไปบอกหนุ่มว่า ชอบนะ เอามาเล่นทุกวันเลย ทีนี้จาก 2 ตัว หนุ่มเลยเอามาให้ทั้งกล่องนั้นแหละครับ แต่คุณแม่ของหนุ่มเป็นคนเดินเอามาให้ตอนเช้าที่เจอกัน แล้วทำไมหลานเอามาให้ผม..... เค้าบอกว่า เค้ามีแล้ว 2 ตัว อันนี้เค้าเลยให้ผมกับน้าพลอย โห...น่ารักจังครับ แต่บอกเลยว่า หลานผมนี่หลายรอบแล้วนะ ชอบมีหนุ่มเอาของมาให้ตลอด ได้ข่าวว่าบางทีหนุ่มก็กลับไปบอกแม่ว่า "วันนี้ข้าวหอมน่ารักมาก" ชักเอาใหญ่แล้วไอ่หนุ่มนมกล่อง!!! รุ่นนี้เลิกแพมเพิร์สยังวะ....แหม่... พร้อมกับที่หลานฟ้องผมว่า "เมื่อเช้าน้าปริ๊นซ์ไม่ไปส่งข้าวหอม...คุณพ่อลืมที่นอนข้าวหอม" "เอ้า....หรอ แล้วทำไงอ่ะคะ" "ข้าวหอมก็บอกทิชเชอร์ว่า กินข้าวเสร็จกลับบ้านเลยก็ได้ ไม่นอน แต่คุณพ่อก็เอาที่นอนมาให้....แต่ข้าวหอมก็ไม่นอนนะ" 55555555 ฟังแล้วฮาครับ.....นึกถึงความวุ่นวายของพี่เขยเมื่อเช้าออกเลย
ใช่แล้ว วันนี้ 11/11 สิ่งแรกที่ต้องทำวันนี้คือชอปปิ้งก่อน
กดไป 4 รายการวันนี้ เมื่อกี้ของมาส่งแล้ว เร็วจนตกใจ 555 ป่วยแล้วไม่ได้พัก อย่างนี้จะหายได้ยังไง ถามก่อน ข้าวหอมน่ารักมากค่ะ อุตส่าห์เอาของเล่นมาฝากน้าปริ๊นซ์ด้วย น้าปริ๊นซ์ก็พักผ่อนมาก ๆ จะได้หายไว ๆ นะคะ ไม่งั้นจะเรื้อรังไม่หายสักที โดย: ฟ้าใสวันใหม่
  วันที่: 11 พฤศจิกายน 2567 เวลา:18:55:52 น.พี่ก๋าค่อยๆอ่านลงมาเรื่อยๆ
ตอนแรกก็งงครับว่าทำไมแฟนน้องปริ๊นซ์นอนดึก อ้อ ... รอ 11.11 นี่เอง 5555  ข้าวหอมน่ารักมากครับ นึกถึงน้าปริ๊นซ์ด้วย ตุ๊กตาน่ารักมากๆเลย  พี่ก๋าเคยชอบเรื่องดวงนะ ศึกษาจนเป็นหมอดูด้วย 555 แล้วก็เลิกไปเลย เพราะไม่ค่อยเห็นประโยชน์ ต่อให้แม่นแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ การกระทำของเรานี่แหละครับ กำหนดทุกอย่างได้จริงๆ แก้ปัญหาได้จริงๆ ไม่ต้องรอดวง หรือรอให้หมอดูบอกว่าต้องทำยังไง  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2567 เวลา:20:17:08 น.ป่วยยีงมาเขียนบล็อกอีก พักก่อนเถอะครับ
ผมพึ่งอ่านบล็อกก่อนหน้านี้ไปเอง ช่วงนี้ผมก็ล้าๆ นะ เดี๋ยวไปพักก่อน ไว้มาอ่านอีกทีครับ ไม่พักไม่ไหวเดี๋ยวตายไปซะก่อนจะยุ่ง โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:44:27 น.11.11 ช้ำใจมาก . . เช้าเพิ่งจะกดซื่อตู้องแมงไปแปดพันหนึ่ง
พอทุ่มนึงมันลดเหลือเจ็ดพันแปดเฉย.. อยากกดยกเลิกแล้วซื้อใหม่มาก แต่แม่มมันดันจัดของเร็วยกเลิกไม่ได้แล้ว หงิดเลยเสียดายเงินสามร้อย ใดใดึอ อ่านข้างบนแล้วรู้สึกได้ว่า... คนรอบข้างแกรนี่น่านักมว๊ากกกก แกรนั้นโชคดียิ่งแล้ว.. 11.11 นอกตากตู้อบแมวยัฃมีอาหารแมวอีกสองพันหนึ่ง อย่าถามหาอย่างอื่นแค่สองชิ้นของแมงก้อเป็นหมื่นแล้ว ฮืออ โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2567 เวลา:5:22:28 น.อ่านแล้วยังไม่ได้ความว่า
ขึ้นโรงพักลงบันทึกเรื่องอะไร ป.ล. น่าจะเลิกดื่มได้แล้วมั๊ยปริ้น โดย: หอมกร
 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:42:23 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พอไม่สบาย อะไร ๆ ก็ไม่ค่อยคล่องตัวเลยนะครับ หลานน่ารักจริง ๆ มีเอาโมเดลมาฝากน้าด้วย กำลังใจที่หนึ่งเลยนะ อาทิตย์นี้ค่า pm ขึ้นตัวแดงอีกแล้วละครับ พี่งดออกวิ่งเปลี่ยนเป็นตีแบดแทน ยังงัยรักษาสุขภาพด้วยครับน้อง จากบล็อก ทัวร์เอเชียเหลือรายการใหญ่ที่ญี่ปุ่นกับจีนละครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2567 เวลา:9:53:42 น.11.11 ได้เสื้อกล้ามวิ่งครูดินมา 2 ตัว ลด 11%
มีเวลาก็มาออกกำลังกายครับ โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2567 เวลา:21:31:44 น.เอาจริงๆ
ตอนนี้พี่ก๋าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองศาสนาอะไรครับ เหมือนแกงโฮะเลย ผสมๆกันไปหมด 555 พี่ก๋าเลิกดูดวงมานานแล้ว ตำราบางส่วนก็ยกให้คนที่สนใจไปด้วย อย่างไพ่ยิปซีตอนที่ศึกษาและสะสม น่าจะมีเกิน 50 ชุดครับ มีสั่งจากทั่วโลกเลย  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 12 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:06:57 น.Get well very soon.
พี่อ้อถ่างตา อ่าน จนจบนะคะ เลยได้ทราบว่าข้าวหอม นี่ So popular. และเริ่มมีFC แล้ว..  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2567 เวลา:7:10:22 น.โอ้ ป่วยเหรอครับนี่ ฟังดูแล้วขนาดพูดไม่ไหวนี่ อาการหนักไม่เบา
โรคหอบหืดนี่ ทรมาณมาก จะนอนก็ยังนอนไม่ได้เพราะหายใจไม่อิ่มนะครับ ดูแล้วลำพังโรคหืดยาน่าจะเอาอยู่ คงเพราะมีโรคแทรกก่อนหน้านี้ อาการเลยทรุดนะครับนี่ เรื่องช็อปปิ้ง นี่ 11/11 อาจารย์เต๊ะ ลืมไปเลยแต่ คนจะช็อป ปกติ ไม่สนใจเวลาไหน ความอยากได้ไม่เคยปราณีใครนะครับ แฮร่ 555 ส่วนเรื่องงานออกไซด์ บั่นทอนสุขภาพมาก ดีที่มีคนทำแทนได้นะครับ ส่วนหลานเอาตุ๊กตามาให้ สีสวยหวาน น่ากินมาก เป็นอาจารย์เต๊ะ คงแอบแทะหัวชิมก่อนว่าอร่อยมั้ย 555 หลานข้าวหอม คงจะน่ารัก เข้าตาหนุ่มน้อยในห้องหลายคนเลยนะครับ คนนี้สายเปย์ตั้งแต่เด็ก555 ขอตังแม่ซื้อตุ๊กตามาฝากยกกล่องเลยเชียว แล้วก็หลานข้าวหอม มีที่นอนส่วนตัวซะด้วย ของลุงเต๊ะ ยังไม่มีเลย อยากนอนกลางวัน ต้อง ไปใช้บริการ โรงแรม ตลอด 15 นาทีก็ยังเอาเลย ร่างกายต้องการพักผ่อน ฝืนไม่ได้จริงๆคร้าบ แฮร่ 555 เรื่องผลเลือดที่ดีนี่ แลกมาด้วยความอดอยากและหิวโหย+ หยาดเหงื่อของการออกกำลัง ตัดหญ้า ถางป่านี่แหละครับ555 แล้วก็ช่วงนี้ อาจารย์เต๊ะ เห็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน ทยอยตายเดือนละคน สองคน อยากได้อะไร อยากทำอะไรเลยต้องรีบซื้อหน่อยครับ ช้าเดี๋ยวไม่ทันครับ แฮร่ 555  โดย: multiple
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2567 เวลา:18:46:57 น.น่ารักจริงๆเลยค่ะหลานข้าวหอม
มีตุ๊กตาแล้วสองตัว ทั้งกล่องนี้ยกให้น้าปริ๊นซ์กับน้าพลอยเลย น้องปริ๊นซ์รักและดูแลหลานตั้งแต่เกิด ความรักที่ได้รับจากหลานทั้งเต็มตื้นทั้งเป็นกำลังใจที่ดีเยี่ยมนะคะ เพื่อนร่วมงานอย่างน้องไนท์หรือพี่โฟล์คก็เข้าใจและพร้อมช่วยเหลือเวลาน้องปริ๊นซ์ไม่สบาย ไม่ว่าที่บ้านหรือที่ทำงาน น้องปริ๊นซ์แวดล้อมด้วยผู้ที่รักและหวังดี น่าประทับใจค่ะ น้องปริ๊นซ์ดูแลรักษาสุขภาพให้แข็งแรงนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะชมเมนูหมูมะนาวบ้านพี่ต๋า คืนวันศุกร์กับเพื่อนๆ เมนูนี้ก็ดูเข้าบรรยากาศจริงค่ะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:0:52:02 น.จากบล็อก
อาทิตย์นี้พี่ไม่มีงานวิ่งเลยครับน้องปริ๊นซ์ ว่าจะไปบริจาคโลหิตที่สภากาชาดนะครับ ต่อด้วยดูหนังนะ Lord of the Ring เค้าเอามาลงโรงใหม่ เมื่อวานพี่ไปดู Gladiator2 รอบสื่อมา สนุกดีนะครับ โดย: The Kop Civil
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:16:23:12 น.ใช่ครับ
อะไรที่ยึดไว้มากๆ ก็ทำให้เป็นทุกข์จริงๆ คนที่เงียบๆ บางครั้งก็เก็บอะไรไว้ในใจเยอะเลยนะครับ ต้องรอจนมันระเบิดออกมา คนจึงจะรู้ว่าเค้าเจ็บอยู่ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:22:05 น.ผมก็ไม่ค่อยไหวเหมือนกัน แต่ยังดีที่ไม่ล้มป่วย แต่งานราษฎณร์งานหลวงเยอะแยะเต็มไปหมดจริงๆ ครับ ไม่ไหวก็ต้องพัก ยิ่งขับรถเองเดี๋ยวจะแย่เอาได้ยนะครับ งานไม่ได้รักเราหรอก มีแต่เรานี่แหละที่ต้องรักชีวิตตัวเราเอง
หลานตอบเล่นเอาฮาเลยครับ เออเนอะ กลับเลยก็ได้ ไม่นอน 555 โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:03:38 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [
ไอ้ผมก็ลุ้นว่าทำไมต้องขึ้นโรงพักลงบันทึกประจำวัน...
มีแต่ตุ๊กตุ่น...