Loss in the Night


หลังจากที่หลานคนดีของผม เอา hMPV มาติดผมซะหนักหน่วง
แต่เจ้าตัวรับผิดชอบมากๆ นะครับ ดูแลเอาของกินมาให้ ดูแลผมอย่างดี
ไม่ใช้งานผมเยอะ หันไปใช้งานพ่อตัวเองแทน ระยะนึง
เจอหน้าผมนี่ก็เดินเค้ามาหอมแก้ม บอก


"น้าปริ๊นซ์หายเร็วๆ นะคะ Get well soon"




พอผมดีขึ้น ก็กลับมาทำหน้าที่ "น้าปริ๊นซ์" เหมือนเดิม
เริ่มจากการไปส่งโรงเรียนตอนเช้า และไม่ลืมจะเอาขนมที่ซื้อมาฝากไปให้ด้วย
หลานแฮปปี้ 
บอกอร่อยมากค่ะ ซื้อมาฝากอีกได้ไหมคะ

โอ้ว พูดขนาดนี้ น้าปริ๊นซ์ยอมบินอีกแน่นอน









ผมรับไปเรียนว่ายน้ำเหมือนเดิม เอาไปกินข้าว
พาไปเรียนเปียโน พร้อมจัดไอติมให้ตามสัญญาอีกครั้ง
แถมพาไปดูเค้ามุง Iphone 16 กันมาด้วยครับ ตามประสาน้าหลาน 555555













อย่างที่บอกครับ พอผมออกจากโรงพยาบาล ก็มาทำงานเลย
เพราะเมลล์บ็อกซ์ผมเต็ม เต็มแล้วเต็มอีกด้วยซ้ำ เพราะผมต้องนั่งเคลียร์ที่โรงบาล

หลังจากเคลียร์เมลล์ได้  1 วัน ผมก็ต้องออกไซต์ทันที
แต่โชคดีที่ไปกับไนท์ครับ ไนท์มันจัดการได้ดี  ผมไม่ต้องไปเดินหน้างานเลย
เพราะตอนนั้นเอาจริงๆ ผมเดินไม่ไหวเลยครับ แทบจะนอนอยู่บนโต๊ะด้วยซ้ำ


ความแย่ของการออกไซต์วันนั้น คือ ฝนตก พายุเข้าครับ
แล้วฝนก็ดันตกตอนเที่ยง......จะไปกินข้าวก็ไปไม่ได้
สรุปต้องพึ่งพามาม่าแก้ขัดไปพร่างๆ ซึ่งไนท์มันก็เดินไปซื้อให้ครับ มันกลัวผมเป็นลม 5555



แต่ดินฟ้าอากาศก็เหมือนแกล้งครับ 
บางวันอากาศที่ไซต์นี่อย่างกับนรก......









วันไหนเวลาดี เสร็จงานจากจากไซต์เร็วก็แวะไปรับหลานมากจากโรงเรียน
แล้วแน่นอน น้าปริ๊นซ์ดูแล
ปรนนิบัติพัดวี อย่างดีไม่ขาดตกปกพร่อง
















แป็บเดียวเอง   โตไวจริงๆ 






แต่มีเรื่องตลกครับ
ก่อนที่ผมจะบินไปทำงานที่ญี่ปุ่นตั้งแต่รอบแรก
แก๊งที่ทำงานผมก็นัดนัดดื่มกัน   ไปผับนั่นแหละครับ
ทีแรกผมบอกว่าให้รอผมทำงานกลับมาก่อนแล้วมาดื่มกัน 
แน่สมาชิกบอกว่ารอไม่ได้ ขอกินด้วยกันก่อนผมจะไปทำงานแล้วกัน 
อ่ะ
จัดไป!!!



วันนั้นสมาชิกเกือบครบองค์ 10 คน เป็นผู้หญิงซะ 3 ถือว่ากำลังสนุกพอเป็นสีสัน
ตอนชวนกันบอกว่า
"โปรเดียวพอ คนละแก้ว 2 แก้ว กลับ"
แต่...อย่าเชื่อคำพูดว่า 2ทุ่มกลับ 3 ทุ่มกลับ โปรเดียวกลับในวงเหล้าครับ
เปิดโปรเบียร์มาเลย 4 ทาวน์ นัวๆ 10 คน
ซึ่งก็แว้บเดี๋ยว เบียร์ 4 ทาวน์หายไปกับตา และแน่นอนว่า สั่งเพิ่มทันที
เบียร์มาลงอีก 4 ทาวน์กับน้ำแข็ง 3 ถัง
และไอ่โปร 2 นี่แหละครับบวกกับดนตรีดีๆ  ที่ทำให้สมาชิกกำลังสนุก 
บวกกับเริ่มตกดึก คนคึกคัก เลยเริ่มได้ทีลุกเต้นกันตามฟอร์ม



จากโจอี้บอย ไปถึงเพลงฮิตช่วงนี้จาก Dead pool
Bye Bye Bye  ที่พวกผมซักซ้อมกันมาอย่างดี 5555555
เรียกว่าขึ้นโปรเจคเตอร์ร้านละครับคืนนั้น 










เบียร์หมด....สาวๆ เริ่มนั่งคุยกันเงียบๆ แล้ว
แต่ผู้ชายอีก 7 คนที่เหลือนี่เครื่องติดสั่งเบียร์มาอีก 2 ทาวน์
กดแจกกันรอบวง เริ่มมีทรงซดเข้าบ้าง หกบ้าง รู้เลยว่าเริ่มเมา
จากนั้นก็ลุกมาเต้นกันยับครับ บอกแล้วว่าแผนกผมเป็นสายเมาแล้วเฮฮา
เต้นอยู่ที่โต๊ะตัวเองไม่พอ โต๊ะใกล้ๆ โต๊ะตรงข้าม ยกแก้วให้นี่เดินตามไปชนกันทั่วหน้า
ตามประสาสายเฟรนลี่ ที่คนเฟรนลี่ 7 คนมารวมตัวกัน

ขณะที่ผมกับเจมส์ยืนร้องเพลง ยืนชนแก้วกับสาวโต๊ะใกล้ๆ กัน
ไอ่ไนท์ ไอ่ปริ๊นซ์ พี่หมิง พี่ป๊อบ ก็ไปยืนกอดคอเต้นอยู่กับอีกฝากที่มีทั้งผู้ชายผู้หญิงแล้ว
ไม่พอ แม่งไปกดเบียร์โต๊ะชาวบ้านมากินกันอีก 
พราวนี่ต้องเดินไปตามพวกนั้นกลับมา มันมาอยู่กับร่องกับรอยที่บริเวณตัวเอง





เบียร์อีก 1 ทาวน์ใหม่ ถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับเริ่มมาน้ำเปล่ามาดื่มกันบ้าง
เวลาล่วงเลยมาจน ราวๆ เที่ยงคืนครึ่ง
ผมนี่นั่งดมยาดมแล้วครับ พอหยุดเต้นอยู่ๆ ก็เมา อยู่ๆ ก็ผะอืดผะอมขึ้นมาทันที
ไม่ต้องพูดถึงไนท์ที่ฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ  ป๊อปปี้ที่ลงไปนั่งดมยาดมอยู่ที่พื้นข้างๆ โต๊ะ
คือแต่ละคนหมดสภาพครับ มันมีคนหลับอีก แต่ผมจะไม่ได้แล้ว


จุดพีคมันคือ......ผมเมาแล้วโทรหาแฟนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หรือไลน์หาหรืออะไรซักอย่าง
แล้วแฟนต้องนั่งแท็กซี่มาหาที่ร้านเพื่อรับทั้งผมทั้งรถกลับบ้าน
แต่บอกเลยว่าแฟนเคืองมากนะครับ เกริ่นไว้ก่อนเลย....
มาเจอผมที่โต๊ะปั๊บ ผมก็ยิ้ม ๆ ขำๆ แล้วเดินไปซบเงียบๆ พร้อมยาดม
ซึ่ง...เค้าก็คงตึงอ่ะครับ ก็บอกเพื่อนๆ ผมว่า จะเอาผมกลับแล้ว 
ส่วนผมก็ไม่ได้ขัดขืนแล้วเค้าก็หิ้วผมออกจากโต๊ะทันที
พร้อมกับหยิบมือถือผมที่วางบนโต๊ะมาด้วย


พอเห็นผมกลับ พวกก็เดินตามกันมาหมด เพื่อกลับบ้านพร้อมกัน
ซึ่งก็ต้องให้ร้านเรียกแท็กซี่ให้ กับใครคิดว่าขับได้ก็ขับรถตัวเองกลับไป
อย่างพี่โบ๊ตนี่คือว๊าปครับ กลับได้แต่ไม่รู้เลยว่ากลับไปถึงบ้านได้ยังไง....



"ใครจ่ายตังวะ....พลอย มีใครจ่ายตังยัง" 
ผมถามขณะที่ยืนเกาะประตูรถซบหน้าอยู่กับหลังคา
"เออๆๆ เทอขึ้นรถไปซะ มันมีคนจ่ายแล้วนั่นแหละ ขึ้นรถไป!"








ตัดไปที่ผมในรถครับ ผมนี่นอนกองอยู่ที่เบาะหลัง 
แฟนก็ขับรถกลับมาบ้าน พร้อมกับที่พี่เพ็ญที่ต้องตื่นมาเปิดประตูบ้านให้
ความจำได้ของผมคือผมเลื่อยออกจากรถมานอนกองอยู่หน้าประตู
ก่อนที่ทั้งแฟนทั้งพี่เพ็ญจะหิ้วผมเข้าไปในบ้าน

ซึ่งไอ่ผมก็กลัวเสียฟอร์มต่อหน้าพี่เพ็ญงี้ ผมก็พยายามยืนแล้วเปิดตู้เย็นดื่มน้ำ
ก่อนจะหยิบน้ำขึ้นไปที่ห้องนอนด้วย 1 ขวด ไว้ดื่มกลางดึก แล้วเดินขึ้นห้อง
แต่.....พอผมเปิดประตูห้องนอนปั๊บ คนที่ผมเจอนั่งจ้องหน้าผมอยู่คือ.....


..........พี่ปาล์ม...........

และบนเตียงมีหลานมานอนด้วย ตามปกติที่บางศุกร์บางเสาร์หลานจะมานอนด้วย
แล้วแฟนคงต้องให้พี่สาวมานอนเฝ้าหลาน ก่อนจะออกไปรับผมนี่แหละครับ
แล้วนั่นมันตีอะไรแล้ว แน่นอนว่าพี่สาวหน้าคว่ำเลยทีเดียว (อันนี้แฟนบอก)
ซึ่งผมก็ชิงไม่มองหน้า เดินไปเปิดห้อง walk in closet ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนกับพื้น

"ปิดประตูรึยัง"  ผมถามแฟน
"ปิดแล้ว ทำไมอ่ะ แล้วจะนอนตรงนี้หรอ"   
จังหวะนั้นพอรู้ว่าแฟนปิดประตูห้องแต่งตัวแล้ว ผมนี่ลุกพรวดพุงตัวไปที่ห้องน้ำ
จากนั้นก็ไปนั่งเกาะชักโครกอ้วกแล้วอ้วกอีก
ซึ่งแฟนก็วิ่งตามเค้ามาลูบหลังเอาน้ำลูบหน้าลูบตา...ลูบหัวด้วย 555555
แล้วเอาที่คาดผมเสยหัวผมไว้ 
อ้วกจนเสร็จ ผมก็บอกแฟนว่า
"โอเคละ เราโอเคละ"
แล้วออกมาจากห้องน้ำได้ไงไม่รู้ครับ แต่ผมก็ลงไปนอนที่พื้นห้องแต่งตัวที่เดิม
"เราไม่อาบน้ำแล้วได้ไหม"   คนเมาที่ทรงตัวไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ถาม
"เออ ได้ ไม่ต้องอาบก็ได้ แต่นอนพื้นนะ"
"นอนนี่แหละ เดี๋ยวข้าวหอมตื่น"
จากนั้นผมรู้สึกได้ว่าแฟนยกหัวผมขึ้นก่อนจะเอาหมอนมาสอดหัวให้ 
ก่อนที่ประตูห้องแต่งตัวจะเปิดไป......
แล้วผมก็ภาพตัด ตัดไปถึงเช้าเลยครับ







เช้าผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหมือนมีคนนั่งทับ .....
เหมือน...ผีอำ
และเมื่อผมลืมตาขึ้นมา ผมก็เจอหลานที่นั่งอยู่บนขาข้างหนึ่งของผม

"เฮ้ย ข้าวหอม!!!!!"   ผมนี่สะดุ้งสุดตัว 
สะดุ้งขึ้นมาเจอหลานไม่พอ เจอพี่สาวและแฟนด้วย

"ข้าวหอมลุกค่ะ"  พี่สาวบอกหลาน  แต่หลานก็ลุกแล้วมากอดคอผม
"ทำไม...ทำไมน้าปริ๊นซ์....."  หลานพูดแล้วมองผมที่อยู่ในชุดทำงานเต็มยศ
"ทำไมน้าปริ๊นซ์มานอนตรงนี้อ่ะคะ ทำไมไม่นอนด้วยกัน"  
โอ้โห ผมละตอบไม่ถูกเลย ได้แต่ถอนหายใจเอามือลูบหน้า
"น้าปริ๊นซ์กลับมาดึกแล้วไม่อยากให้ข้าวหอมตื่นค่ะ เลยมานอนตรงนี้"
"And why don't you shower? ทำไมไม่ Change clothe ละคะ"





กูละตอบเด็กน้อยไม่ถูกเลย.....
แล้วลุคผมคือน้าปริ๊นซ์คนดี Gentleman ของหลาน




"น้าปริ๊นซ์ง่วงมากค่ะ หลับไปตอนไหนไม่รู้เลย"  ผมชุยส่งๆ บอกเลย
"น้าปริ๊นซ์ง่วงมาก น้าปริ๊นซ์ง่วงมากใช่ไหมเลยนอนตรงนี้ไม่ได้อาบน้ำ"
"ค่ะ"
ไม่รู้จะตอบยังไงเลยครับ ซึ่งหลังจากนั้นพี่สาวก็เอาหลานไปอาบน้ำ 
ส่วนผมก็นอนเป็นผักอยู่บนพรมตรงนั้นต่ออีกร่วมชั่วโมง


"เทอจะกินอะไรได้ไหมเนี้ยเช้านี้"  แฟนถาม
"ไม่รู้อ่ะ  น้ำมะนาวอะไรงี้ก่อนก็ได้มั้ง ยังเวียนหัวอยู่เลย"
แล้วแฟนก็คือตึงๆ ครับ ด้วยน้ำเสียงด้วยสีหน้า
"เทอจำอะไรได้ด้วยหรอ"
"ด้าย..."
"กินอะไรให้มันเมาขนาดนั้นน่ะ เมาจนนอนไปทุกที่เลยนะ"
"เออ ไม่รู้อ่ะ อยู่ๆ ก็เมา ขอบคุณนะที่ไปรับ"
"อืม"

อืมวะ 5555555 แล้วหน้าตาโคตรเคือง 
วันนั้นผมนี่นอนผะอืดผะอมไปครึ่งวัน ก่อนจะฟื้นพาหลานไปขี่จักรยานได้ตามปกติ



แล้วนั่นแหละครับ นัวเนียกับหลานอยู่ทั้งวัน
พอเช้าวันอาทิตย์ผมก็บินไปทำงาน พร้อมไวรัสจากหลาน
ที่ฝากความรักไปให้ถึงที่ญี่ปุ่น




สรุปแฟนโกรธไหม.....โกรธครับ 
โกรธที่ดื่มแล้วเมาจนดูทรงแล้วจะกลับบ้านไม่ได้
แถมที่สำคัญ......
จำได้ไหมครับที่พอแฟนผมมาปั๊บ ผมก็ซบแฟนแล้วลุกกลับไปด้วยกันเลย
แล้วพวกก็เดินตามผมมาเป็นพรวนทั้งโต๊ะ 

โดยที่ไม่ได้จ่ายตัง!!!!!!!



ผมบินไปถึงญี่ปุ่นแล้วนึกๆ ขึ้นมาได้ว่า เฮ้ย....แล้วใครจ่ายตังวะ
ผมไลน์เข้าไลน์กลุ่มที่ทำงาน ถามว่า คืนนั้นใครจ่ายเงิน
สรุป.....ไม่มีใครจ่ายครับ แต่ลุกกันมาทั้งโต๊ะ!!!
"เดี๋ยวให้ไอ่ไนท์ไปเคลียร์ศุกร์นี้นะ เผื่อโดนตีน"   ป๊อปปี้บอกติดตลก
"รอถึงศุกร์ก็โดนตีนการ์ดจริงๆ อ่ะดิ เดี๋ยวเราถามร้านก่อน เผื่อโอนได้"
แล้วผมก็จัดการไลน์หาร้าน ซึ่งร้านก็รีบส่งบิลมาให้อย่างไว
ผมก็ต้องรีบโอนอย่างไว เพื่อไม่ให้ติด
Blacklist 
หรือไม่ก็ถูกแจ้งความเอา....




อย่างกับหนังครับ
เรียกว่า เกือบหลับ
แต่กลับมาได้ 55555





ปล. การดื่มแอลกอฮอล์ไม่ดี๊ไม่ดีครับ
นอกจากสติสัปปะชัญญะจะไม่อยู่กับร่องกับร่องรอยแล้ว
ยังไม่ดีต่อสุขภาพ ไม่มีต่ออะไรทั้งนั้น
เมียก็หงุดหงิด...แล้วชีวิตจะดีได้ยังไงละครับ






และสุดท้าย.....จากที่มานั่งอ่านบล๊อกนี้ที่ดราฟไว้แล้ว
รู้แบบนี้ผมจะพักเยอะ ๆ ให้หายดีจริงๆ 
ไม่ห้าวเอ็นเตอร์เทนหลาน ทำงาน ทำนั่นทำนี่
เพราะนี่....ผมพังมากครับ 555555

บล๊อกนี้ดราฟค้างไว้ แล้วพิมพ์เพิ่มอีกแค่สีน้ำเงินเข้มตรงนี้ครับ
ตอนนี้ยังไม่ฟื้น งง งานออกไซต์นี่พักไว้ทั้งอาทิตย์ละครับงานนี้



Create Date : 08 ตุลาคม 2567
Last Update : 8 ตุลาคม 2567 17:13:13 น.
Counter : 640 Pageviews.

18 comments
Serve Him MOU Day 3 : แฮนัม - เกาหลีใต้ mariabamboo
(8 เม.ย. 2568 16:56:16 น.)
7 เมษายน 2568 บางอย่างที่ไม่ค่อยเข้าใจ คุกกี้คามุอิ
(7 เม.ย. 2568 00:08:21 น.)
ป้ายรถเมล์รูปผลไม้แปลก ๆ ในเมืองนางาซากิ สมาชิกหมายเลข 4313444
(4 เม.ย. 2568 05:43:43 น.)
จากใจคนที่ไม่เคยทำ"สตอรี่บอรด์" peaceplay
(3 เม.ย. 2568 16:35:36 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสมาชิกหมายเลข 3902534, คุณทนายอ้วน, คุณcatt.&.cattleya.., คุณThe Kop Civil, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtoor36, คุณnonnoiGiwGiw, คุณSweet_pills, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ

  
คงต้องให้หลานรักจัดการ
เมื่อไหร่น้าปริ้นจะเลิกดื่มคะ

โดย: หอมกร วันที่: 8 ตุลาคม 2567 เวลา:17:27:05 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเห็นเด็กถาปัตย์ในวัยหนุ่มเลยครับ
เพื่อนพี่ก๋าก็ดื่มหนักกันเกือบทุกคน
ไม่สว่างไม่กลับบ้าน เมาต้องเมาจนหลับไปเลยอะไรแบบนั้น
แต่พี่ก๋าไม่เข้าพวกครับ เพราะไม่ดื่มเลย 5555

ข้าวหอมคงจะงงๆหน่อยนะครับ
ทำไมน้าปริ๊นซ์มานอนที่พื้น 5555

แต่เพื่อนพี่ก๋าหลายคนเลยนะ
พอมีลูก
ลูกขอให้เลิกเหล้า เลิกบุหรี่
ก็เลิกได้หลายคนเลยล่ะครับ
เมียขอไม่เคยทำให้ พอลูกขอ ยอมเลย 5555

พี่ก๋า 50 แล้ว
รู้สึกเลยว่าปีนี้มีความสุขง่ายมาก
แล้วก็ไม่อยากยุ่งกับใคร ไม่อยากพูดอะไร
มีคนมาชวนให้เป็นอาจารย์สอนวาดภาพก็ไม่อยากไป
มีคนมาชวนให้ไปเป็นอาจารย์สอนธรรมะก็ไม่อยากไป
ปฏิเสธหมดเลยครับ เพราะอยากอยู่เงียบๆ 555

หมิงวันนี้ก็ออกไปเดินถ่ายภาพนะครับ
เค้าชอบแนว street ไม่ใช่แนวพี่ก๋าเลย

กำแพงที่หอพักของแม่พี่ก๋าก็พังทลายเลยครับ
น้ำรอบนี้แรงมากจริงๆ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 ตุลาคม 2567 เวลา:20:03:36 น.
  
อุ๊ยๆ อุ๊ย มีการหอมแก้มกันแบบนี้ นอกจากหลานแล้ว มีคนอื่นด้วยมั้ยครับ แฮร่555

แล้ว หลานติดใจขนมญี่ปุ่นอีก โห ค่าเครื่องบินแพงกว่าค่าขนมแยะเลยนะครับ อิอิ

ความประทับใจวัยเด็กเป็นความทรงจำที่ดี การได้กินขนมอร่อยๆ ใส่ชุดสโนไวท์แสนสวยนี่ กี่ปีผ่านไป เค้าก็จำได้เสมอเลยเชียวครับ

ส่วนเรื่องตลกร้าย นี่สุ่มเสี่ยงมาก ดีที่เจ้าของร้านก็เมาด้วย เย้ย ไม่ใช่ ดีที่ ร้านใจดีไม่ไปแจ้งตำรวจ 555

ส่วนท่าเต้น Dead pool วูฟเวอรีน
Bye Bye Bye นี่ อาจารย์เต๊ะชอบดูมาก ยิ่งเต้นพร้อมๆกันนี่
หูยสุดยอดเลยนะครับ

ส่วนเหตุการณ์ที่ร้านนี่ โชคดียังมีสตินิดนุง โทรตามแฟนมาเก็บกลับบ้านได้555

แต่ คนง่วงรอที่บ้านนี่ คงไม่จอยด้วย แถมเมาจัด กองกับพื้น
ไม่ได้อาบน้ำอีก แต่ก็ดีนะครับ เพราะ อุบัติเหตุส่วนใหญ่เกิดในห้องน้ำนี่แหละครับ ไม่งั้นฟื้นอีกที เป็น รพ ละซวยเลย555

ส่วนหลานอำ ไม่ใช่ผีอำนี่ เจอสัมภาษณ์แต่ตอบได้ ไม่ดี ต้องกลับไปฝึกนะครับ แฮร่ 555

ยังไงช่วงนี้ก็ต้อง พักผ่อนแยะๆนะครับ ใช้ร่างกายแยะ
อ่อนแอเมื่อไหร่ เชื้อโรคก็ยิ้มเลยเชียว
ส่วนเรื่องการง้อแฟน โรคไวรัส ว่าหายยากแล้ว ง้อแฟนย้าก ยากกก กว่าแยะ อาจต้องรูดบัตรรัวๆ ไม่งั้นก็ต้องทำการบ้านชุดใหญ่แล้วละครับ เย้ย 555



โดย: multiple วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:5:31:38 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:5:54:11 น.
  
"การดื่มแอลกอฮอล์ไม่ดี๊ไม่ดีครับ
นอกจากสติสัมปชัญญะจะไม่อยู่กับร่องกับรอยแล้ว
ยังไม่ดีต่อสุขภาพ ไม่ดีต่ออะไรทั้งนั้น
เมียก็หงุดหงิด...แล้วชีวิตจะดีได้ยังไงละครับ"

ก็รู้ดีทุกอย่างนะคะ 555
เบิดคำสิเว้า
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:8:12:12 น.
  
ช่วง 22- 26 ปี
พี่ก๋าเหมือนภูเขาไฟระเบิดเลยครับ
อย่าให้โกรธ ไม่มีกลัวใครทั้งนั้น
ใหญ่แค่ไหนก็ไม่กลัว 555

เคยทะเลาะกับผู้ใหญ่ในจังหวัด
แบบพ่อต้องเอาพานธูปพานเทียนไปขอขมาเลยครับ 555

ให้ย้อนเวลากลับไปก็คงไม่ทำแบบนั้นแล้ว
มันไม่มีอะไรดีเลยนอกจากความสะใจ

เพื่อนพี่ก๋าตอนหนุ่มๆ ลุยกันสุดทางทุกคนครับ
ตอนนี้โรครับประทาน ไม่มีใครไม่ป่วยเลย
ขนาดพี่ก๋าไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่
ความดันสูงยังถามหา เพื่อนที่ดื่มจัดๆ
อาการที่ตับนี่เจอทุกคนครับ

พี่ก๋าไม่เหมือนอาจารย์เบียร์หรอกครับ
ด่าคนไม่เป็น 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:12:57:06 น.
  
ออนซิเดียมมีหลายสีมากๆครับ


ที่บ้านมีสีเหลืองปกติทั่วๆไปต้นนึง ขาว - น้ำตาล ต้นนึง สีแดงเข้มๆ 1 ต้น กับ สีเกือบๆดำอีกต้นนึง


2 ต้นนี้เป็นออนซิเดียมที่มีชื่อในตับรามเกียรติ์ มีกลิ่นหอมแรงด้วยครับ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:13:48:34 น.
  
อ้อๆๆ มีออนซิเดียวแคระ มีหลายสีมากๆ เหลือง ส้ม น้ำตาล ชมพู ลายไม่ซ้ำกันอีก 10 ต้น ฮ่าๆๆๆ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:13:49:45 น.
  
น่าจะรุ่นเดียวกับหลานสาวที่บ้านเลยคะ
น่ารักมากคะ ยิ่งเด็กผู้หญิงจะน่ารักเอาใจเราเก่ง

อ่านไปนึกภาพตามไปเลยคะ หลายอริยบทอารมณ์เลยคะ
แต่จบแบบสวยงามเลย

เขียนเก่งจัง
โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:14:04:30 น.
  
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
เห็นบรรยากาศในร้านเหล้าชวนทำให้พี่คิดถึงสมัยเมื่อหลายปีก่อนเลยครับ มาทรงนี้เหมือนกัน สั่งเบียร์กันจนแทบจะหมดร้าน ยิ่งมีโปรแบบนี้ด้วย พี่เคยเมาแบบชักโครกในห้องน้ำนี่อย่าให้พูดถึงเลย คลานขึ้นบันได นึกสภาพแล้วไม่ไหวเลย ทำไปได้ 555
พออายุเริ่มเยอะขึ้น แก๊งค์เพื่อน ๆ ก็ค่อย ๆ ทยอยเลิกดื่มกันเกือบหมดละครับ หลานน่ารักจริง ๆ มีการมาเป็นห่วงเป็นใยน้าปริ๊นซ์ด้วย
โดย: The Kop Civil วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:16:04:34 น.
  



"แล้ว 10 ต้นนั้นอยู่ในมือพี่บอลรึยังครับ 5555"


เรียบร้อยแล้วคราบบบบบ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่อยากได้อีก เดี๋ยวจะไป CF มาใหม่ คริๆๆๆ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:17:30:07 น.
  
เวลาหมิงถามว่าป่ะป๊าสมัยก่อนเป็นยังไง
เล่าเสร็จลูกจะทำหน้างงๆ
เหมือนไม่ใช่คนเดียวกันครับ 555

ดีแล้วล่ะครับ
ดื่มพอเข้าสังคม
พี่ก๋านี่ไม่มีสังคม
เลยไม่ต้องกินครับ 555
งานเลี้ยงอะไรพี่ก๋าก็ไม่ไปร่วมแล้วครับ
แม้แต่งานเลี้ยงรุ่น เพื่อนชวนก็ไม่ไปแล้ว
4 ทุ่มหาวครับ อยู่ดึกไม่ได้จริงๆ 555

ถ้าเป็นคนพูดหรือสอนธรรมะที่เป็นฆราวาส
พี่ก๋าไม่ได้ฟังใครแบบจริงจังเลยครับ
ยังชอบที่เป็นพระป่าสอนมากกว่า ท่านพูดสั้นๆเข้าใจง่ายดีครับ
เช่น หลวงพ่อชา หลวงพ่อเทียน ฯลฯ ครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:19:08:33 น.
  
เนี๊ยะถ้า เลี้ยงแมว เลี้ยงหลานต้องบอกว่า ทาสแมว/ทาสหลาน
อะลืมไปอย่าง ทาส เมา..ครับ555
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:19:47:43 น.
  
หลานติดซะแล้ว ดีที่หลานผมไม่ติดผม 555

รับส่งเอาใจเต็มที่เบน ในมือหลานกากกาแฟใช่มั้ยนั่น บางทีผมก็ขอเหมือนกัน เอามาใส่ต้นไม้บ้าง ใส่ตู้เย็นบ้าง ดูดกลิ่นได้ดี

พูดถึงแผนก ผมเป็นพวกเก็บกวาดครับ เป็นตัวกินกับของทีม หึหึหึ ดื่มจนภาพตัดได้ขนาดนั้นเกินไป แบบนี้ทรมาณร่างกายเปล่าๆ ครับ ไม่ได้ดื่มเพื่อความสนุกละ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:23:14:25 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 ตุลาคม 2567 เวลา:5:05:42 น.
  
"เอาจริงๆ ทุกครั้งที่เมาเรื้อน โลกหมุนสลบไสล คิดเสมอครับว่า กุจะกินแก้วเดียวพอจบ
แต่บรรยากาศมันพาออกทะเลตลอดเลย 55555 ฮือ..."

เข้าใจค่ะ บรรยากาศพาไป ... แก้วเดียวไม่เคยพอ 555
ถ้าให้ดีก็ต้องไม่พาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นจ้า

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 10 ตุลาคม 2567 เวลา:9:12:14 น.
  
หลานข้าวหอมถามด้วยความสงสัย
ทำเอาน้าปริ๊นซ์ต้องหาคำตอบแบบฉับพลันนะคะ

น้องปริ๊นซ์ถามเรื่องจ่ายตังค์ตั้งแต่ก่อนขึ้นรถแล้ว
ร้านคุ้นเคย โชคดีค่ะที่จ่ายย้อนหลังได้

ดูแลสุขภาพมากๆค่ะน้องปริ๊นซ์



โดย: Sweet_pills วันที่: 11 ตุลาคม 2567 เวลา:8:39:08 น.
  
สวัสดียามสายค่ะ น้องปริ๊นซ์

หนุ่มสายตี้ของแทร่
ดีนะคะที่ยังมีสติโทรหาแฟนก่อน ซึ่งไม่รู้ว่าตอนไหนก็ตาม
เพราะถ้ากลับเองไม่ได้แน่นอน เมาขนาดดดดด

เกือบเสียลุค Gentleman ต่อหน้าหลานแล้วนะคะ
ดีนะข้าวหอมไม่สงสัยมากไปกว่านี้

เกือบหลับ แต่กลับมาได้จริงๆค่ะ

ตอนนี้น้องร่างกายเต็มร้อยหรือยังคะ
ถ้ายัง..ขอให้สุขภาพแข็งแรง หายไวไวนะคะ
โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 11 ตุลาคม 2567 เวลา:11:14:52 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Threepopstory.BlogGang.com

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?]

บทความทั้งหมด