ลานดอกไม้

เนินดินลูกเตี้ย ๆ เลาะหลังสถานีบนทุ่งนาโล่ง พ่อใช้เวลาว่างจากการทำงานแผ้วถางปลูกผักสวนครัวไว้เป็นเสบียง

บนเนินมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาล้อมรอบ เด็กน้อยสถานีบ้านป่าได้ใช้เป็นลานเล่นในวันเสาร์-อาทิตย์ พ่อรดน้ำพรวนดินผัก เด็กน้อยก็ขุดดินเก็บผักแต่ไม่ได้เป้นการช่วยหวังแค่เล่นไปตามประสา

ภาพประทับในความทรงจำของเนินดินในใจจาง ๆ คงเป็นเมื่อฤดูกาลที่เนินห่มคลุมไปด้วยสีขาวของดอกไม้สีขาว หนึ่งในต้นไม่ใหญ่ต้นสูงที่ให้ร่มเงา จะผลิดอกขาวและร่วงหล่นเกลื่อนพื้น ก้านดอกเป็นหลอดยาวสีเขียวและค่อยจางเป็นสีขาวตรงกลีบดอกรูปแตร ริมดอกหยักหยิกแลเหมือนลูกไม้ บางทีเจ้าก็จับตั้งยืนทำเหมือนเป็นตุ๊กตาสาวน้อยนุ่งกระโปรงบานตามแต่จินตนาการจะพาไป

... ดอกเอ๋ย .. เจ้าดอกแคป่า ..
ยังคิดถึงมิคลาดคลา
ติดในตา ตรึงในใจ

Create Date : 23 สิงหาคม 2556 Last Update : 10 มีนาคม 2559 9:20:31 น. Counter : 728 Pageviews.		2 comments
Share Tweet

	Quiero ser hombre by Ernesto Lecuona ปรศุราม (2 ก.ค. 2568 14:12:42 น.)		บ้านเอกะนาค บ้านพักพันตำรวจเอกพระยาประสงค์สรรพการ นายแว่นขยันเที่ยว (30 มิ.ย. 2568 00:56:09 น.)
	Mother, I cannot mind my wheel by Samuel Barber ปรศุราม (26 มิ.ย. 2568 11:07:09 น.)		:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า (25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)