ลานดอกไม้

เนินดินลูกเตี้ย ๆ เลาะหลังสถานีบนทุ่งนาโล่ง พ่อใช้เวลาว่างจากการทำงานแผ้วถางปลูกผักสวนครัวไว้เป็นเสบียง

บนเนินมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาล้อมรอบ เด็กน้อยสถานีบ้านป่าได้ใช้เป็นลานเล่นในวันเสาร์-อาทิตย์ พ่อรดน้ำพรวนดินผัก เด็กน้อยก็ขุดดินเก็บผักแต่ไม่ได้เป้นการช่วยหวังแค่เล่นไปตามประสา

ภาพประทับในความทรงจำของเนินดินในใจจาง ๆ คงเป็นเมื่อฤดูกาลที่เนินห่มคลุมไปด้วยสีขาวของดอกไม้สีขาว หนึ่งในต้นไม่ใหญ่ต้นสูงที่ให้ร่มเงา จะผลิดอกขาวและร่วงหล่นเกลื่อนพื้น ก้านดอกเป็นหลอดยาวสีเขียวและค่อยจางเป็นสีขาวตรงกลีบดอกรูปแตร ริมดอกหยักหยิกแลเหมือนลูกไม้ บางทีเจ้าก็จับตั้งยืนทำเหมือนเป็นตุ๊กตาสาวน้อยนุ่งกระโปรงบานตามแต่จินตนาการจะพาไป

... ดอกเอ๋ย .. เจ้าดอกแคป่า ..
ยังคิดถึงมิคลาดคลา
ติดในตา ตรึงในใจ

Create Date : 23 สิงหาคม 2556 Last Update : 10 มีนาคม 2559 9:20:31 น. Counter : 312 Pageviews.		2 comments
Share Tweet

	: เรื่องธรรมดา : กะว่าก๋า (13 ต.ค. 2564 06:29:44 น.)		: ความอยาก : กะว่าก๋า (11 ต.ค. 2564 05:30:53 น.)
	: อยู่เป็น อยู่เย็น : กะว่าก๋า (9 ต.ค. 2564 05:19:49 น.)		: งูกินหาง : กะว่าก๋า (8 ต.ค. 2564 05:36:43 น.)